BÖLÜM 20.5

Garip bir olay vesilesi ile en son kaldığımız yerden 1 hafta öncesine gittim, aynı şeyleri tekrar yaşadım, ancak hiçbir değişikliğe sebep olmamak için değişik bir harekette bulunmadım. Sebebini Velika’ya sorunca ise şu cevabı aldım.

‘’Elimde olan bir şey değildi, sanırım zamanla ilgili ufak bir bükülme yaşandı ancak bu fenomenin sebebini bilmiyorum.’’

‘’Yani her an tekrar yaşanabilir mi?’’

‘’Evet, her saniye tekrar olabilir, ancak bu çok düüşük bir ihtimal, bu tarz şeyler milyarda bir olur, 1 imkansız yeterince zordur ancak 2 imkansız diye bir şey yoktur.’’

Bu sözler olayı açıklar gibi, ancak neden böyle bir şey oldu ki?

‘’Böyle bir şeye ne sebep olmuş olabilir?’’

‘’Aslında sen sorunca aklıma geldi, Kısa zaman önce de böyle bir şey yaşanmıştı.’’

‘’Ne zaman  oldu?’’

‘’Sen bu dünyaya gelince.’’

!!!!!!!

Bu konuşmanın üzerinden  1 hafta geçti ancak etkisi geçmedi, söylediği şeye bakılırsa başka birisi daha gelmiş olabilir mi? Ayrıca kendisi üstün bir varlık gibi ancak  tek olamaz değil mi ? Belki onun gibi başkaları da vardır ve onun peşinde olduğu şeyin peşindedirler, bilemem.

Marika bana şaplak cezası verdiğinden beri hiçbir şey olmadı, günlük rutinlere devam ettim ve en sonunda Marika tekrar odama geldi.

‘’İstapha, normalde seni bir yere göndermeyi düşünüyordum ancak, halen yetersiz olduğuna karar verdim, bu yüzden gidişin 3 ay ertelenecek. Seni bu sürede başka bir yere göndermek istiyorum.’’

‘’Neden bahsediyorsun? Selam bile vermeden lafa girdin ancak beni nereye göndermek istediğini, neden  yetersiz olduğumu ve şimdi nereye göndereceğini anlamadım.’’

‘’Diğerleri şimdilik önemsiz, önemli olan seni göndereceğim yer.  Durgun Orman’a gideceksin ve tek başına orada 3 ay yaşayacaksın. Hayatta kalma becerilerin gayet eksik, buna eminim. Ayrıca sürekli tetikte olman gereken bir yerde Limit Kırıcıyıda kullanamayacağın için ‘’Gerçek’’ bir gelişim gösterebilirsin.’’

İstapha’nın hatıralarına göre Durgun Orman ismi aslında bir ironi, orman dışardan aşırı derece durgun görünse de içinde her an kaos çıkma ihtimali vardır. İçindeki canavarlar her ne kadar çok güçlü olmasa da ormanın büyüklüğü, karmaşıklığı ve her an bir yerden canavar çıkma tehlikesi orayı ölümcül yapıyor. Elbette bu benim gibi güçsüz insanlar ya da hiç gelişim yapamayanlar için geçerli.

‘’Neden böyle bir şey yapmam gerekiyor ki Öğretmenim,  ardından nereye gideceğim?’’

Aslında endişelendiğim şey sevdiklerimden ayrılmak, onlar yaşama sevincimi arttırıyor.

‘’Bunun bir sır olarak kalması gerek ancak orman olayı çoktan benim tarafımdan planland ı ve dönüş şansı yok, eğer sevdiklerine bu kadar bağlanırsan asla güçlü birisi olamayacaksın ve güçlü olmayınca onları elinden alabilirler, yani onları gerçekten sevenler asla bağlanmazlar, anlıyor musun?’’

Aklımı da mı okuyor şimdi? Dedikleri mantıklı geliyor ancak onlara doya doya sarılıp öpemeyeceksen, sevmenin anlamı ne?

‘’Sana karşı gelecek gücümün olmadığını biliyorum ve zorla beni oraya tıkabileceğini de ancak sebebini öğrenmek istemiştim, yine de istemiyorsan sorun değil.’’

‘’Şimdilik bilmemen senin için daha iyi, sana 3 gün veriyorum , hazırlan, alış ve veda et. Sonra  fırsatın bile olmayabilir.’’

Bunları konuştuktan sonra gitti. Aslında sert duruyor ama yüzünde gerçekten birazcık hüzün hissettim. Beni göndermek istemiyormuş gibi, galiba gerçekten sadece iyiliğimi düşünüyor. 3gün içerisinde kendime yay, ok, kılıç, yiyecek vb şeyler hazırladım.

‘’Bunları vahşi doğada hazır halde mi bulacaksın ? ‘’

Böyle söyleyip hepsini aldı, beni bu şekilde ormana attı, neyse ki çoktan istediğim kişilrle vedalaşmıştım, Marika da onların güvenliğini garanti edince gönül rahatlığıyla buraya geldim.

‘’Bu arada seni sürekli takip edeceğim ve unutma Limit Kırıcı yasak, ya da kullan ama bu daha çabuk ölmene sebep olru sadece, sadece şu ekmeği ve kılıcı al, yarım saat sonra hava kararıyor, umarım aptallık yapıp ateş filan yakmazsın, tabii ölmek istemiyorsan.’’

Tabii ki ateş yakacağım, ancak yanımda değil, görebileceğim kadar uzakta bir yerde, böylece canavarlar benden uzakta ve görüş alanımda olur, tabii ki hepsi değil ancak ateşe gelenler olacaktır en azından.  Kılıç  ve ekmeğimle kaldım, üzgünüm orman ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Karanlık çekince orman gerçekten korkunç oluyor, ancak Marikanın sandığının aksine ben yalnız değilim büyük g- Velika benimle yani.   En azından ölmeme izin vermez diye düşünüyorum.

‘’Üzgünüm insan, kadın haklı, bu şekilde güçlenemezsin, benden yardım bekleme, eğer ölürsen bu zaten başka birisini seçmem gerektiği manasına gelir.’’

Sırtımdan pıçaklandım. Neyseki bu geceyi geçirmeme yetecek ekmek var ancak hemen yemezsem kokusu hayvanları çekebilir.

Böylece maceram da başladı…

BÖLÜM 20.5 SONU

YAZAR NOTU

Evet en azından maceraya giriş kısmını yazmayı becerebildim, ekran kartım artık elimde ahahahaha. Neyse Allah bozmasın da devam edelim, ha bir de, 3. Çay sürgüsü geldi :D kendinize iyi bakın