Barbekü restoranından çıktılar ve biraz dışarı çıkmaya karar verdiler.

"Ne güzel hava," dedi Sakura gökyüzüne bakarak, "Belki de böyle bir günde ölmeliyim."

"Etini çaldığım için hâlâ somurtuyor musun?" diye sordu Haru.

"Pek değil," Sakura uzağa bakarken somurttu.

Haru sadece başını salladı ve önünde bir alışveriş bölgesi olduğunu gördü. Orada ne tür şeyler satacaklarını biraz merak ediyordu, "Alışveriş bölgesine gidelim mi?"

"Emin olmak?" Sakura da meraklıydı ve burayı da kontrol etmek istedi.

"Tamam hadi gidelim" dedi Haru.

Sakura başını salladı ve onun yanında alışveriş bölgesine yürüdü.

İkisi birlikte alışveriş bölgesine girdiler.

Haru, buraya geldiğinden beri Sora için bir şeyler almayı düşündü. Bu alışveriş bölgesinde özel yiyecekler almalı.

İkisi de birinin tartıştığını duyana kadar etrafa bakındılar.

"Aaaa......"

"Şu dağınıklığa bak."

Genç bir adam, yere düşen büyükanneyi korkutuyordu. Büyükannenin bakkal çantasından çıkan üzüm yüzünden pantolonu kirlenmişti.

"Büyükanne, senin sayende tüm kıyafetlerim lekelendi" ona çok yakın bir mesafeden bakıp onu korkutmaya çalıştı, "Onları temizlettirmek için para vereceksin, değil mi?"

Büyükanne bu adama gergin ve kafası karışmış bir ifadeyle baktı.

"Y - bisikletinle ona çarpan sensin-" Büyükannenin yanındaki bayan onu durdurmaya çalıştı.

"Ha? Bu cadı lanet olası yolun ortasında duruyor!" Adam kızgındı. Öfkeyle ona baktı, "Onun için para ödeyeceğini mi söylüyorsun?"

Çevresindekiler, bu gencin büyükanneyi kendisine ödeme yapmaya zorladığı sahneyi görmezden geldi. Bu meseleye karışmanın çok zahmetli olduğunu düşündüler.

"Oi, acele et ve bana öde !!!!"

"Sağır mısın?"

Tvu qfr cuno lvmpoare omjfzt ovu ezfrtqf.

Arkadaşı arkasından sırıtıyordu.

Haru ve Sakura, o büyükanneyi korkutmaya çalışan genç adama baktılar. Ona doğru döndü ve ifadesini gördü. Ne yapmak istediğini tahmin etmesine gerek yoktu ve onu durdurmak için omzunu tuttu.

Sakura, "Bırak beni Haru, ona yardım etmek istiyorum," dedi.

Haru, "Ona yardım etmene gerek yok," dedi.

"Ne?" Sakura ona kızgındı. Onun böyle bir adam olmasını beklemiyordu.

"Yani, ona yardım eden ben olacağım," dedi Haru ve onlara doğru yürümeye başladı. Bu ülkenin çok bireyci olduğu için oldukça sıkıntılı olduğunu biliyordu ve birinden bir şey olmasını istemedikleri için yardım istemek zordu. Onlarla kolayca baş edebilirdi ama bu sokak oldukça kalabalıktı. Birinin onu kaydetmesini ve internete yüklemesini istemedi.

Yine de, güç kullanamazdı. Onu durdurmak için başka bir yol kullanabilirdi. Telefonunu çıkardı ve önündeki sahneyi kaydetmeye başladı.

"Ah, bak, bir hanımefendiyi ona para vermeye zorlamaya çalışan bir suçlu var, ne korkunç bir şey!!!" Haru yüksek sesle, herkesin dikkatini büyükanneyi gasp etmeye çalışan genç adama odaklamasını sağlayan yüksek sesle söyledi. Yüksek sesiyle kimsenin bu sahneyi bir daha görmezden gelemeyeceğini biliyordu. Bu sorunu çözmek için kavgayı değil beynini kullandı. Çoğu insanın eylemleri birileri tarafından kaydedildikten sonra duracağını biliyordu.

Yaşlı kadını zorlamaya çalışan genç, şaşkın bir ifadeyle ona baktı, ta ki bu öfkeye dönüşene kadar, "Aaey, NE KAYDEDİYORSUNUZ!!"

Haru sesini yükselterek, "Oh, hiçbir şey kaydetmiyorum, yayın yapıyorum, bu yüzden herkes seninle tanıştığında dikkatli olsun," dedi Haru, "onunla tanıştığında herkes dikkatli olmalı, yoksa şantaj yapmaya çalışacak. senin paran." Bunu sokak ıssızken bile yapmazdı. Onu doğrudan ezecekti ama bir güce başvurması gerektiğinde yasa karmaşıktı. Bir tanık ya da en azından bu kadar çok insan istemiyordu.

Onu dinleyen herkes durup telefonlarını aldı. Bazıları da yaşlı kadını zorlamaya çalışan adama bakarak kendi aralarında konuşmaya başladılar. Ayrıca onlara doğru yürüyen bazı dükkan sahipleri de vardı.

"Özür dilerim, ne yapıyorsun?"

Sakura da onun yanına yürüdü ve büyükanneye yardım etti, "İyi misin büyükanne?"

"Teşekkür ederim," dedi büyükanne.

Etrafına toplanmaya başlayan bir sürü kişiye bakan genç, durumun kötü olduğunu biliyordu.

"Oi, hadi buradan gidelim" dedi arkadaşı.

Genç adam, öfkesi başını bulandırdığı için onu dinlemedi, "PİSÇ!" Kızgındı ve yumruğunu kaldırarak ona doğru koştu.

Haru herhangi bir duygu göstermedi. Hareketleri oldukça yumuşaktı ve insanların onu fark etmesi zordu. Ayaklarını süpürdü ve bu genci kimse fark etmeden yere düşürdü.

Thud!

"Arg," genç adam düştükten sonra ayaklarının burkulduğunu hissetti.

Onu gören herkes gülmeden edemedi, bir anda kendi kendine düştü. Bu adamın biraz aptal olduğunu düşündüler ve onu kaydettiler. Daha sonra arkadaşlarıyla paylaşacaklardı.

"Oradasın!!!"

"Dur orda!!!"

Bir ara sokaktan bir bağırış geldi.

Haru bu sesi iyi tanıyordu ve can sıkıcı bir şey istemediği için kaçması gerekiyordu. Elini tuttu ve "Hadi gidelim Sakura" dedi. Bir an için büyükanneye döndü ve "Görüşürüz büyükanne" dedi.

"Güle güle büyükanne," dedi Sakura elini sallarken.

İkisi birlikte başarılı bir şekilde kaçıyordu ancak babaanneyi gasp etmeye çalışan genç, arkadaşıyla birlikte polis tarafından yakalandı.

---

Haru ve Sakura alışveriş bölgesinden oldukça uzağa koştular.

Sakura o kadar koştuktan sonra oldukça yorgundu ve alnından ter damlıyordu. Ona baktı ve "Yorgun değil misin?" Diye sordu.

"Hayır," diye yanıtladı Haru.

Sakura vücudunu gözlemledi ve oldukça sert olduğunu hissetti. Merakla koluna dokundu ve şaşırdı, "Kolun çok sert! Sık sık antrenman yapar mıydın?"

"Pantolonumun içinde daha sert bir şey var," diye düşündü Haru, ama yüksek sesle söylemedi, "Evet, sorun değil."

Sakura ona baktı ve ona söylediği bir şeyi hatırladı, "Sana daha önce kötü şeyler söylediğim için üzgünüm."

"Endişelenme, bunun hakkında fazla düşünmene gerek yok," diye yanıtladı Haru.

Sakura, parlayan gözlerle, "Ama büyükanneye daha önce yardım etmeleri için insanları manipüle edebilmen biraz havalı," dedi.

"Bu bir iltifat mı?" Haru dudaklarını büktü. 'Manipüle etmek' kelimesinin biri için övgü olduğunu düşünmüyordu.

"Elbette," Sakura gülümseyerek başını salladı. Etrafına bakındı ve birkaç metre ötede bir kafe gördü, "Bu kafeye gidelim, az önce koştuktan sonra epey susadım." Elini çekti ve kafeye doğru yürüdü.

Haru'nun elini çekmesine izin verirken yüzünde çaresiz bir ifade vardı.