^Ev Ve Yüzük^

“Sen! Neden?”

Neo karşısındaki kızıl gözlü kadına baktı ve bu sözleri ağzından istemsizce kaçırdı.

Kadın hiçbir şey söylemedi ve Neo’ya yürümeye başladı.

“Y-yaklaşma!” Neo geriye birkaç adım attı ve bağırdı.

Kadın adım atmayı bırakmadı ve daha çok yaklaştı. Neo, kadın yaklaştıkça daha çok gerilmeye başladı.

*TAK TAK

Her adımda çıkan ses Neo’nun kalp atışını hızlandırdı ve içini bir ürpertiyle doldurdu.

*TAK TAK

Kadın, Neo’ya bir adım daha attığında ona sarılabileceği bir duruma gelene kadar yaklaştı ve kan gibi olan kızıl renkli gözleriyle Neo’nun gözünün içine baktı.

“Nnn-ne istiyorsun?” Neo sırtını tahta kapıya dayadı, artık geriye adım atacak alan kalmamıştı.

Kadın, ne konuştu nede hareket etti, sadece Neo’nun gözlerine bakmaya devam etti.

“Ben-benden ne istiyorsun? Ben sana ne yaptım? Lütfen! Lütfen bırak gideyim?” Neo o kadar korkmuştu ki artık ayakta bile zar zor durabiliyordu, tüm vücudu titriyor ve kıyafetleri terden tamamen ıslanmıştı.

<…Mi…ya…>

“Ne?”

Kadın konuştuğunda Neo’nun aklı daha da karıştı.

‘Miya? Bu olabilir mi?’ Neo’nun aklına bir fikir geldi.

*Graaaahh

Ama fikrini onaylayacak zamanı olmadan arkada yerde yatmakta olan 3 ceset tekrar ayağa kalktı ve bir kükremeyle Neo’ya yaklaşmaya başladı.

“Hyaaaaa”

Neo korkuyla ufak bir çığlık attı ve yüzünü kapıya döndü.

Çılgınca kapıyı yumruklamaya ve tekmelemeye başladı ama kapıya hiçbir şey olmadı.

“Neo! Ne oldu? beni korkutuyorsun. Kapı neden açılmıyor? Açıl!” Lalanın çaresiz sözleri kapının diğer tarafından duyuldu.

“Lala! Beni dinle! Şu anda bu kapıyı aç ya da sadece beni bırak ve kaç!” Neo, Lala’ya bağırdı.

“Kaçmak? Sen ne saçmalıyorsun? Neler oluyor orada?” Lala’da Neo’ya bağırdı.

“Lanet olsun Lala! Bu bir şaka değil! buradan hemen çıkmalısın!” Neo önündeki korkunç manzaraya baktı. Bunun en doğru karar olduğunu varsaymıştı.

“Ne? Olmaz! Seni bırakmayacağım!” (Lala)

“Lala-“ (Neo)

“Kapa çeneni! Seni bırakmayacağım dediysem bırakmayacağım!” Lala, Neo’nun sözünü böldü ve karalı bir şekilde bağırdı.

“Ama kaçmasan bile yapabileceğin bir şey yok! Eğer şimdi kaçmazsan çok geç olacak!” (Neo)

“Biliyorum yine-Kyaaaaa” Lala sözünü bitiremeden yüksek bir çığlık tüm evde yankılandı.

“LALA! NE OLDU? CEVAP VER! LALA!” Neo çığlığın Laladan geldiğini duyunca kapıya daha sert vurmaya başladı.

“Uzak dur benden! Neo yardım et! Kyaa” Kapının araksında Lala’nın durmadan çığlıklarını duyan Neo’nun elinden hiçbir şey gelmiyordu.

‘Ne yapmalıyım? Ne yapmalıyım? Lütfen! Biri yardım etsin!’ Neo içinden dua ederken cesetlerin iyice yaklaştığını gördü.

‘Bu durumda ne yapabilirim ki? Hepsi benim suçum eğer buraya gelmeseydim!’ Neo kendini suçlamaya başladı.

Ama tam o anda kadının ona elini uzattığını gördü ve şok oldu ‘Ne istiyor?’

Neo şaşkın bir şekilde kadına bakmaya devam ederken, kadın elini açtı ve avucundaki yüzüğü ona gösterdi.

‘Bu yüzük! Onu almamı istiyor olabilir mi?’ Neo, korkutucu kadına bir saniye baktı sonra tekrar yüzüğe baktı.

‘Lanet olsun! Lala’nın başı dertte bende hala burada durmuş düşünüyorum!’ Neo kararlı bir şekilde başını salladı ve kadının elindeki yüzüğe uzandı.

“Pekâlâ, madem bu yüzüğü bu kadar almamı istiyorsun. Bende alırım o zaman!” Neo yüzüğü aldı.

Ama yüzüğü almasına rağmen hiçbir şey olmadı.

“Ne? Neden hiçbir şey olmuyor?” Neo yüzüğe baktı ‘Bir dakika yüzüğü aldığımda neden bir şey olacağını düşündüm ki? Bu çok saçma!’

Etrafına baktı ve kadının aynı şekilde kendisine bakmaya devam ettiğini gördü.

<..Tak…yüzüğü…şim..di..>

Kadın tekrar soğuk bir sesle konuştu.

‘Başka çarem yok! Umarım yarını görebilirim.’ Neo yutkundu ve yüzüğü parmağına taktı.

*Ahhhhhhh

O anda çığlık attı ve kafasını tutarken çömeldi.

…

“Yardım edin! Birisi yardım etsin Lütfen! Kurtar beni Anne! Baba! Kurtar beni Miya!”

15 yaşlarında bir kız çocuğu karanlık ve dar bir yerde yardım için yalvarıyor ve çığlık atıyordu ama hiç kimse ona cevap vermedi.

Çocuk sonunda yorgunluk ve açlıktan dolayı bitkin düştü. Kurumuş boğazından hiçbir ses çıkaramadı. Soğuk zeminin üzerinde ölümün kendisine gelmesini bekledi.

“Demek sonunda pes ettin. Bu çok güzel! Artık kaldığımız yerden devam edebiliriz.”

O sırada yattığı karanlık ve dar yerin, hayır orası bir tabuttu, tabutun kapağı açıldı ve karşısında yüzünü göremediği biri kızı boynundan yakalayıp tabuttan kaldırdı.

Kız o kadar bitkin düşmüştü ki hayatı için bile yalvaramıyordu.

Kızı yakalayan kişi onu başka bir yere yatırdı ve bir hançerle kalbini söktü.

Kızın hayatı kayıp giderken gördüğü son şey yanında uzanan ve daha önce yardım istediği Miya olduğunu gördü.

…

“Haah! Bu da neydi?”

Neo kendine geldiğinde zar zor nefes alıyordu ve alnından ter akıyordu.

‘Bilincimi kaybetmişim gibi görünüyor. O zaman daha önce gördüğüm görüntüler, olabilir mi? Mira’nın ölmeden önceki son anları.’ Neo şok içinde karşısında duran kırmızı gözlü kadına baktı.

“Mira.”

Neo, mırıldanınca Kadın, Mira hafifçe titredi ve merakla Neo’ya baktı.

Neo, Mira’nın verdiği tepkiyle daha da şok oldu.

“Mira! Bana yardım et! Lütfen! Ben her şeyi yaparım! Bu yüzden lütfen Lala’yı kurtar!” Neo daha fazla bekleyemedi ve yapabileceği son şeyi yaptı.

Mira cevap vermedi ama yavaşça hareket etmeye başladı ve kapıya yaklaştı.

Sonra elini kapıya koydu ve gözlerini kapattı.

*Click

Kilit sesiyle birlikte kapı açıldı ve arkasında ki manzarayı gösterdi.

Lala yerde yatıyor, bir ceset onun üzerine çıkmış boğuyordu.

“LALA!” Neo bağırdı ve koşmaya çalıştı ama tam o anda arkasından yaklaşan bir ceset onu tuttu.

“Bırak beni! Seni çürümeye yüz tutmuş, kokuşmuş ceset!” Neo küfür etti ve cesedin kafasına yumruk attı.

Yumruktan dolayı cesedin kafası koptu ama Neo’yu bırakmadı.

‘Lanet olsun!’ Neo ne yapması gerektiğini düşünürken Mira bir çığlık attı ve cesedi, Neonun üzerinden çekti.

“İşte bu! Çok teşekkür ederim Mira!” Neo mutlu bir şekilde bağırdı.

“Bırak onu! Seni nefes almayı unutmuş yarı ölü!” Serbest kalan Neo Lala’ya koştu.

“Yardım et!” Lala da Neo’yu gördü ve hemen seslendi.

Neo cesede arakadan sarıldı ve onu zorla Lala’nın üzerinden çekti.

“Lanet olsun! Bu çok iğrenç!” Neo cesetten gelen iğrenç kokuyu ve vücudundan çıkan iğrenç sıvıları görünce konuşmadan duramadı.

“Al bunu!” Neo cesedi kaldırdı ve yanında ki duvara fırlattı.

*Öksürük

“N-Neo! Çok teşekkür ederim! Çok korkmuştum! Öleceğimi sandım! O şeyde neydi?” Lala öksürdü ve ağlayarak Neo’ya sarıldı.

“Bende tam olarak bilmiyorum ama buradan çıkmalıyız. Daha fazlası geliyor.” Neo, Lala’nın elini çekti ve çıkışa doğru koştu.

“Ne? Daha fazlası da mı var?” Lala daha çok korkmuş görünüyordu.

Neo koşmaya başladıktan sonra çok ürkütücü ve korkunç bir şey oldu.

Tavanlardan ve duvarlardan sayısız kanlı insan eli çıktı ve Neo ile Lala’yı yakalamaya çalıştı.

“Bunlarda ne? Lanet olsun!” (Neo)

“Uuu, Neo burada ne oluyor? Bunlarda ne?” Lala ağlayarak konuştu.

“Bilmiyorum ve bekleyip öğrenmeye hiç hevesim yok. Sadece koş ve onlara fazla bakma. Neredeyse çıkışa vardık.” Neo, Lalaya bakmadan konuştu.

Çıkışa birkaç metre kaldığını gören Neo gülümsedi.

*Aaahh

Ama tam o anda Neo, Lala’yla birlikte yere düştü.

“Ne?”

Bir el onu bacağından yakalamıştı.

“Lanet olsun! Lala koş!”

Neo, Lala’ya bağırdı.

“Hayır! Seni bırakamam!”

“İkimizde yakalanırsak işimiz biter! Dışarı çık güven bana bu durumdan kurtulabilirim!”

“Ama-“

“Koş, şimdi!”

Neo’nun güçlü sesi karşısında Lala hızla koştu ve kapıdan dışarı çıktı.

Bunu gören Neo rahat bir nefes aldı.

Sayısız el Neonun vücudunu tutmaya ve yavaşça evin içine çekmeye başladı.

“En azından Lala kurtuldu.”

Yüzünde hafif bir gülümsemeyle söyledi.

Sonra gözünden yaş akmaya başladı.

“Lanet olsun. Yine de ölmek istemiyorum.”

Eller Neo’nun vücudunu kapladı. Neo karanlıktan başka hiçbir şey göremiyordu.

Sonra garip bir şey oldu. Bir el onu kıyafetinin ense kısmından yakaladı ve çıkışın olduğu tarafa çekmeye başladı.

Sonunda dışarı çıkmayı başaran Neo şaşkın bir şekilde kendisini dışarı çıkaran kişiye baktı.

“Sende kimsin?”

Karşısındaki yabancı adama bakan Neo bu soruyu sordu.

“Bunu soran ben olmalıyım evlat o yanan evde ne işin vardı? Seni kurtarmasaydım şu anda ölmüş olacaktın?” (Adam)

“Yangın?” Neo şaşkın bir şekilde kafasını eğdi ve çıktığı eve geri baktı.

Ev, alevler içinde ve her yeri çöküyordu.

“Ne? Bu imkânsız.” Neo yanan eve baktı ve gözleri korkuyla titremeye başladı.

“Hey evlat sen iyi misin?” Adam, Neo’nun durumunu görünce endişeyle ona yaklaştı.

“Ben-ben iyiyim. Beni kurtardığın için teşekkür ederim.”

Neo adama tekrar baktı ve üzerinde polis kıyafeti olduğunu fark etti.

“Bu iyi, şimdi benimle karakola geliyorsunuz.” (Polis)

“Ne karakol mu?” (Neo)

“Evet. Hadi gidelim!” Polis, Neo’nun kalmasına yardım etti ve onu arabaya bindirdi.

“Neo sen iyi misin?” Lala onu arabada endişeli bir şekilde karşıladı.

“Ben iyiyim. Sen nasılsın?” Neo endişeyle Lala’ya baktı

“Ben iyiyim. Teşekkür ederim” Lala başını eğdi ve daha fazla konuşmadı. Az önce yaşadıkları ona çok ağır gelmişti.

“Hadi gidelim.” Polis sürücü koltuğuna oturdu.

“Um, isminizi öğrenebilir miyim?” (Neo)

“Benim adım Ray. Ben bu şehirdeki tek polis karakolunun şefiyim.” Ray dikiz aynasından Neo’ya baktı.

“Peki, şimdi bize ne olacak?” Neo endişeli bir şekilde sordu.

“Sizi karakola götürüp biraz sorgulayacağız. Sonra ailenizi arayıp sizi almasını sağlarız. Merak etmeyin eğer bir suçunuz yoksa size hiçbir şey olmayacak.” Ray sakin bir şekilde açıkladı.

“Teşekkürler” Neo rahat bir nefes aldı ve minnettar bir şekilde Ray’a baktı.

“Sorun değil. Hadi gidelim.” Ray arabayı çalıştırdı ve karakola sürdü.

…

“Kısaca siz ikiniz oyun oynamak için içeri girdiniz. Sonra kapıyı tekrar açamayınca içeride kilitli kaldınız. Doğru mu?” Rey, Neo ve Lily’e bakarken konuştu.

“Doğru?” ikili başını salladı.

“Peki sonra kapıyı nasıl açtınız?” (Ray)

“Ben içeride kilitli kaldığımızda panikledim ve kapıya vurmaya başladım. Sanırım vururken kapı gevşedi ve açıldı.” Neo omuzunu silkerken açıkladı ‘Pek mantıklı gelmese de. Aklıma başka bir şey gelmiyor’.

“Peki yangın hakkında bir şey biliyor musunuz?” (Ray)

“Hayır, bu konu hakkında hiçbir şey bilmiyorum.” Neo kararlı bir şekilde başını salladı.

“Şef raporlar geldi. Çocuklar masum. Yangın elektrik sigortasında ki kaçaktan çıkmış.” O sırada içeriye bir kadın girdi ve elindeki belgeleri Ray’a verdi.

“Pekâlâ, çocukların ebeveynlerini arayın ve gelip onları alsınlar ve siz çocuklar bir daha böyle bir şey yapmayın yoksa bu kadar kolay kurtulamazsınız. Tamam mı?” Ray ciddi bir bakışla baktı.

İkili ürktü ve hızla başlarını salladı.

…

Bir süre sonra Sely ve Jasson geldi. İkiliyi aldı ve eve götürdü.

Eve dönen ikili rahat bir nefes alamadan saatlerce ciddi bir şekilde azarlandı.