ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Kırmızı Kapı'nın önünde.

Baek Yun-Ho’nun ifadesi kasvetliydi. Ahn Sahng-Min, Seong Jin-Woo'nun kim olduğu hakkında kısaca konuştu, ancak kaygı seviyesi hiç azalmamıştı.

"Sonuçta hepsi spekülasyon, değil mi?"

"Evet, efendim. Haklısınız."

Ahn Sahng-Min bu değerlendirmeyi kolayca kabul etti. Ne de olsa Seong Jin-Woo hakkında hiçbir şey bilmediği doğruydu.

‘Ama patron, Avcı Seong Jin-Woo'yu kendi gözleriyle görürse fikrini hemen değiştirir.’

Seong Jin-Woo'da farklı bir şey vardı.

Ve bunu kelimelerle yeterince tarif edememesi Ahn Sahng-Min'i hüsrana uğrattı.

Baek Yun-Ho’nun bakışları Kırmızı Kapı’ya kaydı.

"Sonunda, inanabileceğim tek kişi Kim Cheol..."

O andı.

"Efendim, Avcı Kim Cheol ile herhangi bir sorun olmayacak, sizi temin ederim."

Baek Yun-Ho, Ahn Sahng-Min ve Hyun Ki-Cheol grubuna bir kişi daha girdi. Üç adamın bakışları aynı anda otomatik olarak o yöne çevrildi.

Beyaz Kaplan Loncası Birinci Bölüm Başkanı Ju Seong-Chan'dı.

Öndeki üç kişiye baktı ve gururlu bir sesle konuştu.

"Avcı Kim Cheol'u oldukça katı bir şekilde eğitiyorum, tüm olasılıklara hazır olması için.”

Başlangıçta yeni acemilerin ilk eğitimi İkinci Bölüme bırakılmıştı, ancak Birinci Bölüm, Uyanmış A veya daha yüksek seviyelilerden sorumlu olacaktı.

Ana baskın ekibine girmesi planlanan gelecek vaat eden kişiler, kısa süre sonra herkesten farklı bir başlangıç noktasından yararlanmaya başlamıştı.

Ju Seong-Chan’ın güvenini gören Baek Yun-Ho’nun ifadesi hafifçe yumuşadı.

“Avcı Kim Cheol’un notları nasıl?”

“Mükemmeller efendim. Sadece savaş yetenekleri, Loncanın ana baskın ekibinin mevcut üyelerinden kimsenin gerisinde kalmıyor."

"Öyle mi?"

Baek Yun-Ho'nun dudaklarına bir gülümseme gelmeyi başardı.

Kim Cheol, A-Seviyeliydi. Yüksek seviyeli Avcılar arasında bile, tutulması gereken bir yetenekti.

Bu baskın ekibinin lideri olarak B-Seviyeli Avcılara iyi komuta etmiş ve bu Kapıyı temizlemeyi başardıysa…!

C-Seviyeli Avcılar arasında bazı kayıplar olabilirdi, ancak Beyaz Kaplan'ın bakış açısına göre yüksek seviyeli Avcıların hayatta kalması önce geliyordu.

‘Avcı Kim Cheol’un yeteneklerinin birinci sınıf olması bir rahatlama…’

Zayıflamış umut kıvılcımları yeniden canlandı.

Ju Seong-Chan patronu sakinleştirmeyi başardı ve Ahn Sahng-Min'le gözlerini kısarak açıkça alay etti.

"Az önce duyduğum kadarıyla... Yeniden Uyanış sürecinden geçmiş olabilecek E-Seviyeli bir Avcı, değil mi? Bununla ilgili bir şey söylüyordun..."

Ju Seong-Chan küçümseyerek homurdandı.

"Benim Avcım Kim Cheol, kanıtlanmış nitelikleri olmayan bir Avcı olan böyle birinden daha etkili olduğunu kanıtlamalı."

Ahn Sahng-Min’in ifadesi sertleşti. Ona tepeden bakılıyordu. Ancak sesini yükseltmedi ve öfkenin onu ele geçirmesine izin vermedi.

‘Bekleyelim ve günün sonunda kimin haklı olduğuna bakalım...’

Dört adam bakışlarını aynı anda Avcılarını tuzağa düşüren Kırmızı Kapı'ya çevirdi.

Wuwuwu ...

Kapı’dan sızan kızıl ışık, özellikle her zamankinden daha uğursuz görünüyordu.

***

“Sanırım E-Seviyeli değilsin. Haklı mıyım?”

Kadın Avcı, Jin-Woo'ya oldukça açık bir şekilde sordu.

Jin-Woo yanıt olarak ağzını açtı.

"Pekâlâ. Ben de sana bir şey sorayım."

"Elbette."

Jin-Woo bakışlarını Kim Cheol ve onun etrafında toplanan Avcılar'a çevirdi. Gitmeden önce bir sonraki hareketlerini planlamakla meşguldüler.

"Yeni acemi olmanız gerekiyor, ama nasıl bu kadar sakinsiniz?"

"Bize öğretilen ilk şey, ‘Bir zindanın içinde her şey olabilir.’”

...Bir zindanın içinde her şey olabilir, dedi.

Jin-Woo, aslında bu gerçeği buradaki herkesten daha iyi biliyordu.

“Her birimiz doğru şekilde eğitildik. Özellikle oradaki Kim Cheol. Hatta özel bir eğitim rejimi de aldı. Beyaz Kaplan’ın ana baskın ekibine katılacak."

Önceden eğitim almış oldukları için zindanlardan korkmuyorlardı.

Jin-Woo bu açıklama karşısında şaşkına döndü. Ve sonra, neredeyse hemen tüm bu insanların Hahn Song-Yi'den farklı olmadığını fark etti.

Yeterince eğitilmişlerdi falan ama bunun burada ne tür yararı olacaktı? Bir zindanın ne kadar korkunç olabileceğini fark etmeden gösteriş yapıyorlardı.

‘Bir şeyi bilmek ve onu deneyimlemek iki farklı şey.’

Dahası, zindanlar hakkında her şeyi bildiğinize dair kırılgan inancınızda küçük bir çatlak oluştuğunda – hepsi selle sürüklenen bir delikle birlikte bir baraj gibi çökerdi.

Kişinin özgüvenini inşa etmesi uzun zaman alıyordu ancak onu kırmak yalnızca bir dakika sürüyordu. Kim Cheol’un ekibinin beklediği kaderi şimdiden görebiliyordu.

Dışarıdan iyi görünebilirlerdi, ama sonuçta hepsi çaresiz çaylaklardı.

“Bana cevap vermedin.”

"Affedersin?"

Bunu duyduktan sonra Jin-Woo’nun bakışları tuhaf kadına döndü.

"Benim sorum. Henüz cevaplamadın."

E-Seviyeli olup olmadığı ile ilgili soruydu.

Oldukça inatçı bir müşteri gibi görünüyordu, bu kadın.

"Bunu sana neden söylemeliyim?"

Açık sözlü ve biraz sert bir şekilde cevap verdi, ama kadın Avcı Park Hui-Jin şimdi sevinçle çığlık atıyordu ve yumruğunu sıktı. Tabii ki içinden.

Park Hui-Jin hayatında birçok insanla tanışmıştı ve Jin-Woo'nun tepkisinin ne anlama geldiğini hemen anlamıştı.

Ve bu onun dizginlenemez güveni olurdu.

‘Evet, yanlış görmedim!’

Ona daha fazla güven veren başka bir şey daha vardı, Beyaz Kaplan Loncası’nda eğitilirken birçok yüksek rütbeli Avcının hareketlerine sık sık tanık olmuştu.

Ancak, Jin-Woo’nun eli demin…

Jin-Woo'nun oku yakaladığındaki kadar eli hızlı hareket eden kimseyi görmemişti.

‘Demek istediğim, yapabildiğim tek şey, ne olduğunu, gözlerimle bile zar zor onaylamaktı!’

Uyanışıyla yakın dövüş tipi bir avcı olmadan önce birinci sınıf bir sporcuydu, bu yüzden dinamik görüşünden oldukça emindi.

Park Hui-Jin'in gözleri parıldamaya başladı.

‘Bu adam, en azından A-Seviyeli.’

Ya da bundan daha da yüksek…

Daha kesin bir yanıt bulmak için Park Hui-Jin ona tekrar sordu.

"Şimdi böyle yapma. Bana söyleyemez misin lütfen?"

"Canım istemiyor."

Bu onların konuşmasının sonuydu. Jin-Woo başını başka yöne çevirdi.

Sonsuz soru akışının alıcı tarafında olmayı kesinlikle sevmiyordu ve ayrıca Kim Cheol onlara yaklaşıyordu.

Jin-Woo'nun ve Kim Cheol’un gözleri buluştu.

“Biz…”

Kim Cheol’un sesi sertti, kısıktı. Burada ne anlatmaya çalıştığı önemli değildi, sesi tehditkâr geliyordu.

"…Yolu kullanacağız."

Yine de sadece hangi yolu kullanacaklarını bildirmek için buraya gelmemişti. Hayır, Kim Cheol’un gözleri Jin-Woo’nun grubunun ne yapacağını soruyordu. Gizli ‘Bizi takip etmeye cesaret etmeyin’ tehdidiyle birlikte.

‘........’

Jin-Woo, bakışlarını Kim Cheol'a çevirmeden önce çevresini bir kez daha taradı.

"Biz de ormanın içinden geçeceğiz."

"…Bol şans."

‘Peki, bu şansa daha sonra ihtiyaç duyan siz olacaksınız, yine de…’

Ancak Jin-Woo iç düşüncelerini dile getirmedi.

"Tabii ki. Size de."

Bununla Jin-Woo’nun grubu ormana yöneldi.

Grubun ormanda tamamen kaybolduğundan emin olduktan sonra Kim Cheol kontrolsüz bir şekilde kahkaha atmaya başladı.

"Ne kadar aptallar."

"Affedersiniz?"

"Oraya bak."

Kim Cheol kollarını çözdü ve bazı ağaçları işaret etti.

Sadece bir ya da iki değil – işaret ettiği her yerde ağaçlar, potansiyel olarak devasa yaratıkların pençe izleri gibi şüpheli bir şekilde görünen yara izlerini taşıyordu.

“Bu... Öyle değil mi?!"

“Bu bir ayı.”

"Buz Ayısı mı?!"

Tüm canavar tipi canavarlar arasında en vahşi olanı olarak adı kötüye çıkan ayı tipi bir canavar! Bu pençe izleri, bölgelerini işaretlemek içindi.

Kim Cheol’un grubundaki Avcılar bunları gördü ve cıkladı.

"Cık, cık…”

"Burada kalıp sonuna kadar bekleseler daha iyi olurdu..."

"Görünüşe göre masum insanlar liderliği ele geçiren bir E-Seviyeli yüzünden ölecek."

"O E-Seviyeli bizim gibi önceden herhangi bir eğitim almış mı?"

Kim Cheol ormana baktı ve alaycı bir şekilde kıkırdadı.

‘Berbat E-Seviyeli birinden beklendiği gibi.

……Bekle.

Birden Kim Cheol’un gülümsemesi kayboldu.

‘Bu grubun çoğu C-Seviyeli ve aralarında da bir B-Seviyeli var, öyleyse nasıl...?’

Jin-Woo'nun o grubun lideri olduğunu nasıl düşünmüştü? Gerçekten de bu tuhaf uyuşmazlığı kendi başına fark edene kadar hiçbir şeyin yanlış olduğunu hissetmemişti.

Yine de Kim Cheol başını salladı.

‘…Pekâlâ, önemli değil.’

Zaten yakında hepsi ölecekti. Kendileri için endişelenmek, uzun süre dayanamayacak zayıflara ne olacağından öncelikliydi.

Ölüler konusunda yapabileceği hiçbir şey yoktu ama yaşaması gerekenler yaşamamalı mıydı?

Kim Cheol yola doğru döndü ve konuştu.

"Hadi gidelim."

***

Jin-Woo liderliği aldı ve önden yürüdü.

Ancak çok geçmeden Park Hui-Jin önünde durdu.

"Ne oldu?"

“Aklını mı kaçırdın?”

Jin-Woo kollarını kavuşturdu ve bunu duyduğu için ne kadar mutsuz olduğunu gösterdi. Ona dikkat etmesi gerekiyordu.

Belki de Jin-Woo'nun uyarısını anlamıştı, Park Hui-Jin'in sesi biraz yumuşadı.

"Üzgünüm. Ama bunu söylemem gerekiyor. "

Park Hui-Jin'in parmağı çevredeki ağaçlardan birini işaret etti.

“Bunu görebiliyor musun?”

Ağacın kabuğunda büyük bir pençe izi vardı.

“Orada da! Ve orada!"

Hemen hemen her ağacın kabuğu büyük ölçüde hasar görmüştü ve hala sağlam olanı bulmak zordu.

"Bütün bu yer ayının bölgesel işaretleriyle dolu, biliyor musun?! Bu ormanın tamamı ayı tipi canavarların yaşam alanı!"

Köpekler veya maymunlar kaplanlardan veya aslanlardan daha zayıftı. Böyle bir mantık canavarlar için de geçerliydi. Kaplan veya aslan tipi canavarlara karşı savaşmak, köpek veya maymun tipi canavarlara kıyasla çok daha zordu.

Peki ya ayı tipi?

Bir kutup ayısı olan bir ayı, en güçlü etobur kara hayvanlarından biri olarak görülüyordu. Ve şu anda Jin-Woo’nun grubu, bu tür hayvanlara dayanan canavarların yaşadığı bir ormana girmişti.

Elbette, Park Hui-Jin sinirlenirdi.

"Hemen geri dönmemiz gerekiyor! Canavarlar ortaya çıkmadan önce!"

“Cık, cık.”

Jin-Woo cıkladı.

'Bu ne?'

Park Hui-Jin, Jin-Woo'nun üç tepkiden birini göstereceğini düşünmüştü – sinirlenmek, şaşkına dönmek ya da ona söylediklerini kabul etmek.

Ne yazık ki onun için beklentisi çok uzaktı.

Buradaki mantıksız ve aceleci karara karşı ona tavsiyede bulunan oydu, ancak Jin-Woo ona aptalmış gibi bakıyordu.

‘Neden… neden bana öyle bakıyor?!’

Park Hui-Jin'in yüzü öfkeyle kızardı.

"N-Ne oldu?"

Sesi yeniden yükseldi.

Jin-Woo uzun bir iç çekti ve ağzını açtı.

"Bölgesel işaretleri olmayan bir ağaç bulmak zor, bu da burada bir veya ikiden fazla Buz Ayısı olduğu anlamına geliyor, değil mi?"

"İ-İşte tam da bu yüzden geri…”

"İşte tam da bu yüzden ormanda ilerliyoruz."

“He?”

Park Hui-Jin'in gözleri şaşkınlıkla açıldı.

‘O büyük ipucuna rağmen hala anlamıyor mu?’

Jin-Woo'nun bunu doğrudan ona söylemekten başka seçeneği yoktu.

"Ormanda ilerlerken sadece Buz Ayıları için endişelenmemiz gerekiyor."

"…Ah!"

Park Hui-Jin ancak o zaman Jin-Woo’nun niyetini anladı.

Pek çok Buz Ayısının arkasındaki anlam basitti – bu ormanda Buz Ayılarını avlayacak kadar güçlü başka canavarlar yoktu.

Daha kesin olmak gerekirse grubun burada Buz Ayılarından daha güçlü canavarlarla savaşmak konusunda endişelenmesine gerek yoktu.

‘Neden bunu düşünmedim…?’

Park Hui-Jin, az önce Jin-Woo'ya bağırdığı için utanıyordu.

Başını eğdi, boynundaki deri bile utançtan kızardı.

Jin-Woo cıklamaya devam etti.

Bir zindanın korkutucu bir yer olmasının tüm nedeni siz içerideyken neyin ortaya çıkacağını kimsenin bilmemesiydi. Orada sizi ne tür düşmanların beklediğini bilmezseniz bir plan yapamazdınız.

Ancak, bu yerin düşmanları şimdiden kendilerini nezaketle göstermiyorlar mıydı?

‘…Ayı tipi canavarlar, değil mi?’

Jin-Woo, bu Buz Ayılarının ne kadar güçlü olduğunu bilmiyordu ama onların o iki Beyaz Hayalet okçudan daha zayıf olduklarından emindi. Ayı keçesinden yapılmış gibi görünen giysiler giyiyorlardı.

Bu nedenle orman yolunu seçmişti.

Ormanı geçmeyi ve seviyesini yükseltmeyi düşünüyordu ve aynı zamanda, harekete geçme şansını beklerken Kim Cheol’un grubuna ve Beyaz Hayaletlerin hareketlerine dikkat etmeliydi.

Mevcut en güvenli yol buydu.

‘.....??’

Jin-Woo aniden gördüklerine şaşırdı.

"...Yüzün neden hala böyle kızarık?"

Park Hui-Jin'in yüzü normal olamayacak kadar kırmızıydı. Başını kaldıramadı ve vızıldayan bir sivrisinekten daha kısık bir ses çıkarmayı başardı.

"Çünkü... Çünkü... Çok soğuk..."

“Hah...”

Jin-Woo uzun bir nefes verdi ve Mağazayı çağırdı. Satışa sunulan ürünlere hızla göz attı ve Kış için tasarlanmış kalın kürk mantoları ve ayakkabıları gördü.

Bip.

[Eşya: Sıcak kürk manto]

Nadirlik: Yok

Tür: Çeşitli

Kullanıcının vücudunu ısıtır.

Fiyat: 10 Altın

[Eşya: Sıcak çizmeler]

Nadirlik: Yok

Tür: Çeşitli

Kullanıcının ayaklarını ısıtır.

Fiyat: 10 Altın

‘Kürk manto ve ayakkabıların her biri 10 Altına mal oluyor…’

Etki eklenen öğelerin aksine, normal öğelerin satın alınması çok pahalı değildi. Hayır, sahip olduğu Altın miktarına kıyasla çok ucuzdu.

[Kalan Altın: 431.930]

‘Yine de Altınımla böyle bir şey almam gerekeceğini asla tahmin edemezdim...’

Jin-Woo, hepsi için ‘Satın Al’ı seçti.

Jin-Woo sadece bazılarına verip diğerlerini görmezden gelemediği için 100 Altın harcadı ve beş kişi için giyim eşyası satın aldı.

Puf.

Beş palto ve beş çift çizme aniden gözlerinin önünde belirdi. Ve elbette, Jin-Woo hariç dört kişinin gözleri kocaman oldu.

"O iyi mi?!"

"N-Ne oluyor?! Bu ayrı bir uzay büyüsü müydü?!"

Park Hui-Jin de şaşırmıştı ve Jin-Woo'ya bakmak için aceleyle başını kaldırdı.

Şok olup olmadıklarını umursamayan Jin-Woo ilgisizce onlarla konuştu.

“Giyin.”

Konuşmayı bitirdi ve en yakın kürk mantoyu kapmak için uzandı ama sonra Hahn Song-Yi aniden kolunu kavradı.

‘.....?’

Bakışları buluştuğunda Hahn Song-Yi oldukça korkmuş ve kafası karışmış bir halde ona sordu.

"A-Ahjussi, senin neyin var? O oku yakalamayı başardın ve şimdi de bu kıyafetleri çıkarmak için garip bir sihir kullandın."

Jin-Woo'nun alnı kırıştı. Bu hızda sonsuz soru akışıyla dolup taşacağını ve sinirleneceğini anlamak için dahi olmaya gerek yoktu.

‘Doğru, çizgiyi net bir şekilde çizmek için bu şansı kullanalım.’

Jin-Woo sesini yükseltti ve sert bir sesle konuştu.

“Hahn Song-Yi, seni buraya yanımda getirdiğim için tüm sorumluluğu alacağım ve seni koruyacağım. Ancak…"

Jin-Woo’nun sesi soğuklaştı.

"…Bana hiçbir şey sorma."

Jin-Woo daha sonra bakışlarını Park Hui-Jin'e ve diğer Avcılara kaydırdı.

“Aynı şey geri kalanınız için de geçerli. Bana hiçbir şey sormayın ve benden hiçbir şey talep etmeyin."

Yine de orada durmadı.

"Beğenmediyseniz şimdi gidebilirsiniz. Sizi durdurmam.

İki erkek Avcı başlangıçta Jin-Woo'yu takip etmeyi seçmemişti, ancak sadece B-Seviyeli Park Hui-Jin nedeniyle gelmişlerdi. Aceleyle başlarını sallamadan önce bakışları kürk mantolar ve Jin-Woo arasında gidip geldi.