ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Bunu doğru mu duymuştu? Jin-Woo kendi duyduğundan şüphe etti.

Cha Hae-In, Güney Kore’nin en iyi Loncasının Başkan Yardımcısıydı ve yetenekleri en iyiler arasında yer alıyordu, ancak henüz ilk adımını atmamış bir Loncaya isteyerek mi giriyordu?

Buraya gelmekle tehdit edilmediği sürece, bu durum nasıl bir anlam ifade edebilirdi? Ama sonra tekrar…

‘Ah, peki, kim onu tehdit edecek kadar cesur olabilir?’

Jin-Woo, Güney Kore'de potansiyel olarak onu tehdit edecek kadar nüfuzlu bir kişinin konusunu açmaya karar verdi.

“Birlik Başkanı mı bunu yapmanı emretti?"

Cha Hae-In şaşkın bir ifade oluşturdu, bu tartışmada Goh Gun-Hui'nin neden gündeme geldiğini açıkça anlamadı.

“Neden...?”

Burada neler olduğunu anlayamayan Jin-Woo'ydu, peki tüm bu kafa karışıklığının nedeni o olmasına rağmen neden o suratı yapıyordu?

‘Hayır, bekle. Hadi sakinleşelim.’

Çoğu insanın çok şaşıracağı veya aşırı heyecanlanacağı bir durumdu, ancak Jin-Woo Cha Hae-In'in karşı tarafında oturmak için bir sandalye çekerken sakin kalabildi. Sonra hiçbir şey demeden ona baktı.

Sadece kısa bir süre için odaklanmaya ihtiyacı vardı. Algılamasında zaman gözle görülür bir şekilde yavaşladıkça, onunla ilgili çeşitli bilgiler birer birer beynine aktı.

‘Huzursuz.’

Kalp atışı, nefesi, hatta gözlerindeki parıltı. Sakin görünmek için elinden gelenin en iyisini yapıyordu, ama Jin-Woo’nun çok yüksek Algısı’nı kandıramazdı.

Öyleyse soru şuydu – neden kendini bu kadar zorluyordu ve geçici olarak adlandırılan ‘Solo Oyun’ Loncasına girmeye çalışıyordu?

Jin-Woo ona sormak zorunda kaldı.

“Avcılar Loncası ile sözleşmen süresince hala biraz zamanın yok mu?”

Normalde Loncalar, Avcılarla beş yıllık dönemlerde sözleşmeler yapıyordu. Cha Hae-In, iki yıl önce S-Seviyeli olarak değerlendirildiğinde Avcılar Loncasına katılmıştı, bu yüzden en azından sözleşmesinde hala üç yılı olması gerekirdi.

“Sözleşmenin ihlali cezasını ödeyecek kadar param var.”

Cha Hae-In’in sakin cevabı yalnızca Jin-Woo’nun başını öne eğmesini sağladı.

Çoğu zaman böyle bir ceza ücreti, orijinal imza ücretinin iki ila üç katı arasında olurdu.

Avcılar Loncası'nın kendisi gibi S-Seviyeli bir Avcı için harcadığı fahiş meblağı düşündüğümüzde sözleşme ceza ücretinin ihlalinin kesinlikle korkunç olacağını anlamak için bir dahi olmaya gerek yoktu.

Onunla sert gerçekler hakkında konuşmak üzere olduğundan Jin-Woo’nun tutumu iş dünyasına çok benzedi.

“ ’Solo Oyun’ Loncamız, yeteneklerinin gerektirdiği türden imza ücretini ödeyemez, Cha Avcı-nim.”

“L-Lonca’nın adı ‘Solo Oyun’ mu??”

“Usta Yardımcısı ve benim bulduğum isimle ilgili bir sorunun mu var?”

“…Hayır, yok.”

Cha Hae-In yumuşak bir nefes aldı ve devam etti.

“Önemli değil. Bana sözleşme imzalama ücretini ödememen sorun değil.”

Avcılar Loncasına muazzam bir sözleşme ihlali ücreti ödemesi gerekmesine rağmen, herhangi bir ödeme yapmadan bir sözleşme imzalamaya aldırış etmiyor muydu?

‘Ne planlıyor?’

Jin-Woo’nun gözleri kısıldı.

Gözleri bir süre kilitli kaldığında, Cha Hae-In artık sessiz baskıya dayanamadı ve bakışlarını kaçırdı. Kalbi de eskisinden bir adım daha hızlı atıyordu.

Jin-Woo’nun kulakları canlandı. İşitme duyusu, içinde meydana gelen tek bir değişikliği bile gözden kaçırmadı.

‘Bir şey mi saklıyor?’

Bu noktada ona sormak zorunda kaldı yoksa meraktan ölürdü.

“Loncamıza katılmak için neden bu kadar hırçınlaşmaya razı oluyorsun?”

“….”

Beklendiği gibi, Cha Hae-In ona kolayca cevap veremedi ve kararlı bir şekilde ağzını kapalı tuttu. Yüzünün böyle kızardığını görünce bir şey sakladığı çok açık bir hale geldi.

‘Bir dakika bekle…’

Şimdi düşündüğüne göre, cenaze yerinde bile onun hakkında bir şeylerin farklı olduğunu hissettiğini hatırladı. Ne düşündüğünü söyleyemiyordu ama bunu epeydir yapmayı planlıyor olabilirdi.

Jin-Woo sessizce Cha Hae-In'in cevabını bekledi. Ancak başını eğdi ve uzun bir süre tek kelime etmedi.

‘…Ama ona kendimi nasıl açıklayabilirim?’

…Şey, mutasyona uğramış karınca canavarın saldırısından bilincimi kaybettikten sonra bile yanımda olduğunu hissettim mi?

…Şey, boş ve sonsuz karanlık bir boşluğun derinliklerine gömülürken kokunu aldıktan sonra kendimi güvende ve sıcak hissettim mi?’

Bu dünyada, o zaman neler hissettiğini anlatmaya yetecek hiçbir kelime yoktu.

‘Açıklasam bile, sadece delirdiğimi söyler.’

Avcı Seong Jin-Woo'nun gerçekten orada olduğunu öğrendikten sonra kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı. Bir şeyleri hayal etmediğini bildiği için çok rahatlamış hissetmişti.

Ve ayrıca…

‘Farz edelim…’

Jin-Woo'nun, en kötü durumda soğuk ölüm bıçağından kaçamaması durumunda yanında olmasını istediğini fark etmişti.

‘…Düşününce bu, ‘lütfen son anlarıma kadar yanımda ol’ gibi olacaktır.’

Sadece bunu düşünürken kontrolsüz bir şekilde kızarmıştı, nasıl bunu söylemeye çalışabilirdi?

Normal bir kızın hassasiyetleri hakkında hiçbir şey bilmeyen Cha Hae-In için bu imkânsız bir görevdi. Bu yüzden nihayet buraya gelmeden önce uydurduğu bir cevabı söyledi.

‘…Daha rahat olmak için.”

Jin-Woo’nun bakışlarıyla buluşmak ve geri kalanına devam etmek için başını kaldırdı.

“Daha rahat yaşamak istiyorum...”

Tam olarak söylemeye çalıştığı şey olmasa da tam bir yalan da değildi.

Yüksek seviyeli Avcılar yanında dururken başını bütün korkunç kokulardan düzgün bir şekilde kaldıramamıştı bile. Ancak, aksine Jin-Woo'nun yanında aklının rahat olduğunu hissetmişti.

Cha Hae-In’in ‘rahat’ kelimesinin anlamı tam olarak buydu.

Jin-Woo anlamı bu şekilde yorumlamadı ama yine de onun nereden geldiğini anlayabiliyordu. Kadının cevabına yavaşça başını salladı.

Görünüşe göre Avcılar gibi büyük bir Loncadan ayrılmak ve onun gibi çok daha küçük bir Loncada daha ‘rahat’ bir zaman geçirmek istiyordu.

Jin-Woo’nun bildiği kadarıyla Cha Hae-In ya yirmi iki ya da yirmi üç yaşındaydı.

‘Yirmili yaşlarının başındaki bir kadın için S-Seviyeli birinin taşıması gereken yükün oldukça ağır olacağına eminim.’

Özellikle Jeju Adası baskını sırasında ölüm tehdidini hissettikten sonra.

Jin-Woo, hala Birlik için çalışırken her şeyi bırakmak ve sayısız kez ondan kaçmak istediği için duygularını kolayca anlayabiliyordu.

Ne yazık ki onun için…

‘Kötü durumu acınası olsa da…’

Ama onu bu şekilde kabul edemezdi.

Lonca'ya neden ‘Solo Oyun’ adını vermişti? Bunun nedeni Loncasının adını kullanarak zindanları rezerve etmeyi ve hepsini kendi başına temizlemeyi planlamasıydı.

Asgari ekip üyesi sayısı bir engel olursa o zaman C-Seviyeli Kapıları Yu Jin-Ho ile temizlediğinde olduğu gibi ekip sayısını doldurmak için geçici personel işe alırdı. Bu seviye atlama görevinde yapılacak en akıllıca şeydi.

Ancak, Cha Hae-In resme girerse işler birçok yönden oldukça karmaşık hale gelirdi. Sözleşme imza ücretini unutsalar bile günlük ihtiyaçları için yine de paraya ihtiyacı olmaz mıydı?

Yüksek maaşlı, en başta ihtiyaç duymadığı ve işe koymayı da planlamadığı bir S-Seviyeli Avcı'yı işe alarak ulusal ölçekte büyük bir israf yapmış olacaktı.

Ancak…

‘Sözleşme imzalama ücretinden feragat etmeye ve uygun bir sebep olmaksızın Loncama katılmaya istekli S-Seviyeli bir Avcıyı reddedersem oldukça şüpheli görünür.’

Bu yüzden Jin-Woo hızla bir plan yaptı.

“Aslında Loncamızda, geçmen gereken bir giriş sınavı var.”

“Ne? Ancak, iş ilanı herhangi bir şey belirtmiyordu…”

Jin-Woo, Cha Hae-In'in alaycı sözlerini çabucak kesti.

“Bu kural oldukça yeni, bu yüzden Usta Yardımcısı küçük bir hata yapmış olabilir.”

Cha Hae-In’in gözlerindeki parıltı, bir sınavdan bahsedildiğinde oldukça ciddileşti.

“Ne tür bir sınav bu?”

Jin-Woo, tepkisinden dolayı içinden şaşırdı.

‘Bu kız gerçekten ciddiydi?’

Mesleki gururu nedeniyle, sınava girmesi söylendikten sonra vazgeçmesini bekliyordu. Ancak Cha Hae-In tam tersini yapmıştı. Hayır, aslında kazanma arzusuyla daha da ateşli yanıyordu.

Onun ifadesiz maskesinin ardında saklı olan hevesini hissedebiliyordu.

‘Önüne çıkan herhangi bir kavgayla yüzleşecek tip mi?’

Yoksa bu yanlış bir gurur vakası mıydı?

Durum ne olursa olsun Jin-Woo şimdi geri adım atamazken hepsi bir yanlış anlamaydı.

“Seçtiğim çağrılan yaratığa karşı kazanmak.”

Çat.

Egosunda oluşan bir çatlağın fiziksel sesini duyduğuna yemin etti.

“….”

‘Seong Jin-Woo Avcı-nim, benimle ilgili değerlendirmeniz bu kadar düşük mü?’

Bu ne kadar gizemli bir şeydi. Kısa bir süre gözlerinin içine baktı, ancak sesi kafasının içinde çok net duyulabiliyordu.

Ancak Cha Hae-In düşüncelerinden hiçbirini göstermedi ve her zamanki sakin tavrıyla sordu.

“Hangi çağrılanı seçeceksin?”

“Senin için Cha Avcı-nim, özellikle en güçlü olanı seçmem gerekecek.”

“…Peki.”

Geri adım atmıyordu.

Büyük olasılıkla, Jin-Woo’nun çağrılan yaratıklarına en son eklenen kişinin kim olduğu konusunda en çılgın hayal gücünde hayal bile edemezdi – hayır, Gölge Ordusu koleksiyonunu.

Jin-Woo, kazanma arzusu çok güçlü olduğu için yenilgiyi tattıktan sonra kendi başına vazgeçeceğini düşündü. Hemen maçı kabul etti.

“Tamam, hadi yapalım.”

“Sınav zaman olacak?”

“Şimdi.”

Jin-Woo bir an önce Loncasını kurmak istedi, bu yüzden Cha Hae-In ile daha fazla zaman kaybetmek istemedi. Bu fikri ortaya attığına göre, şimdi de yapabilirdi.

Konum, Avcı Birliği’nin spor salonu olacaktı.

S-Seviyeli bir Avcı, istediği zaman spor salonunu kiralayabilirdi. S-Seviyeli Avcılar için tanınan birçok özel ayrıcalıktan biriydi.

“Anladım.”

Cha Hae-In başını salladı. O da işleri olabildiğince çabuk ilerletmek istiyordu. İkisi de sanki sözleşmiş gibi aynı anda ayağa kalktılar.

‘…Bekle.’

O zaman belli bir düşünce beyninden geçti. Kapı kolunu çevirmek üzereyken hızla Cha Hae-In'e seslendi.

“Cha Avcı-nim, lütfen bekle.”

“Efendim?”

“O tarafa gitmemize gerek yok.”

“…?”

Cha Hae-In kafası karışmış bir ifade oluşturdu.

Toplantı salonunda sadece bir kapı vardı. Belli ki pencereden atlamalarını önermiyordu, bu yüzden…

Jin-Woo hızla onun hareket etmeyen vücuduna doğru yürüdü.

“Aslında oraya gitmenin daha hızlı bir yolu var.”

“Affedersin?”

“Ama bu yöntemi kullanacaksam sana dokunmalıyım, senin için sorun olur mu?”

“Ah…”

Cha Hae-In, Baek Yun-Ho'nun ona o zamanki durum hakkında söylediklerini hatırladı. Koreli saldırı ekibinin tüm üyeleri kendilerini bir ölüm kalım meselesi içinde bulurken Avcı Seong Jin-Woo'nun aniden arkasında ortaya çıktığını söylemişti.

‘Bana bu beceriyi göstermeye mi çalışıyor?’

Kuru tükürüğünü çabucak yuttu ve Jin-Woo’nun artık ilk beklentilerinden çok daha yakın olan yüzüne baktı.

“Üzgünüm.”

Jin-Woo onu hafifçe kucakladı.

Bilinçsiz vücudunu karınca tünelinin içinde taşıdığı için böylesine hafif bir kucaklamanın ona bir şey ifade etmeyeceğini düşündü, ama Cha Hae-In'in yüzü hızla pancar kırmızısı rengine bürünüyordu.

Ancak, o mücadele etmedi ya da onun kucağından inmeye çalışmadı.

‘…Hoş kokusu.’

Yüzü gittikçe kızarırken Jin-Woo, ayrılmayacaklarından ve hazırlıklarının tamamlandığından emin olmak için onu dikkatle tuttu.

‘Tamam, hepsi tamam.’

Doğrulamak istediği bir şey vardı. Ve gelecekte bu kadar iyi bir fırsat bulamayacaktı.

“Biraz başın dönebilir.”

Bunu ilk seferinde hissetmişti, orada.

Cha Hae-In ancak o zaman kollarını Jin-Woo'nun etrafına doladı ve cevabını fısıldadı.

“Tamam.”

Jin-Woo başını öne kaldırdı ve kafasında bir emir verdi.

‘Gölge Takası.’

Shururu…

İkisi sessizce ayaklarının altındaki gölgeye çekildi.

Tam o anda Yu Jin-Ho kapıyı açtı ve toplantı salonuna girdi. Konuşmanın bir süre daha devam edebileceğini düşündükten sonra biraz içecek almak için yerel markete koşmuştu.

“Lütfen, konuşurken bunları…”

Bir Yüce Ork Gölge Askeri, Yu Jin-Ho'nun bakışlarıyla karşılaştı ve sanki bir şey yüzünden biraz çekingen hissediyormuş gibi başının arkasını kaşıdı.

“….”

Çaaat!!

Yu Jin-Ho’nun elindeki tepsi yere düştü ve çarpma nedeniyle sıvı içecek bardakları paramparça oldu.

“N-Ne?!”

Yu Jin-Ho çok korktu ve gözlerini kırptı, ama Yüce Ork askeri iz bırakmadan gitti.

“F-F-Fakat, ben kesinlikle…!!”

Gözlerini sertçe ovuşturdu ve sakinliğini geri kazanmak için başını salladı. Çevresine bir kez daha baktı ama hiçbir yerde canavarın tek bir izini bile göremedi.

‘…Sanırım son zamanlarda çok çalışıyorum.’

Evet, bu olmalıydı, halüsinasyon görmek falan.

Yu Jin-Ho, yerdeki pisliği temizlemek için bir paspas bulmadan önce başını eğdi ve toplantı salonunu bir kez daha taradı. Ama sonra…

Aklına bir düşünce girdi ve ayaklarının tekrar hareket etmesini engelledi.

“Hyung-nim ve Cha Hae-In Avcı-nim nereye kayboldu?”

BL: Yu Jin-Ho'ya diyoruz ki biraz işleri var rahatsız etme. :D Neyse Seong Jin-Woo sizce Cha Hae-In karşısına kimi çıkaracak? Yarın yepyeni bir bölümde sizlerle olacağız iyi okumalar.