Sonra ise ikili, eve doğru geçtiler.

Evin içi oldukça lüks, ama bir o kadar da sadeydi. Nist kapıyı çaldıktan sonra, kapıyı 1.60 boylarında genç bir kız açtı.

“Hoş geldiniz, Nist Beyim.” dedi kız eğilerek.

“Hoş bulduk Nesp, yanına-manına yanaşan yok değil mi?

“H-Hayır beyim yok, siz de hoş geldiniz efendim... poşetlerinizi alayım lütfen.”

Poşetlerini uzatan Kita’ya dönerek Nist,

“Efendim tanıştırayım, kendisi yardımcım Nesp, bütün Axia’nın idolü. Bana her konuda yardımcı olur.”

Nesp Nist’in omzuna küçük yavaş bir yumruk attı.

“Pufff, Lütfen dalga geçmeyin beyim! İdol falan değilim ben.”

Araları her zamanki gibi iyi...

“Bu arada, misafirimiz kim?”

“Oh, tanıştırayım. Kendisi artık klan liderim.”

“H-Ha?”

“Maceracılar birliği ve özel birlikten istifa ettim.”

“N-Nasıl olur?” diye şaşırdı Nesp.

Kita kendini tanıtmak için ağzını açsa da daha bir ses çıkaramadan Nist konuşmaya devam etti.

“Hatta... işin aslı kendisini duymuş olman mümkün. T.K diyorlar ona.”

Ben kendimi tanıtabilirdim Nist....

“T-T-T-T-T-T-T-T-K MI?????????” diye bağırdı Nesp, heyecandan elindeki poşetleri düşürdü.

“Ahaha! Efendim kendisi sizin büyük bir hayranınız. Hep sizin yaptıklarınız ile ilgileniyor, sizle tanışmaya gideceğimi öğrendiğinde bütün gün yerinde duramadı resmen.”

“Memnun oldum Nesp.” Dedi Kita

Nesp utangaç bir şekilde düşürdüğü poşetleri yerden alırken Kita’nın yüzüne bakamayarak, “B-Ben de memnun oldum... efendim, b-beyim.” dedi ve hızlıca mutfağa poşetleri üst kata çıkardı.

“Heyecanlandı biraz sanırım.” dedi Kita

Nist gülerek “’Biraz’dan biraz daha fazla sanki.” diye ekledi

Ardından salondaki masaya oturdular.

“Evet, artık planımı biliyorsunuz. Düşünceniz nedir?” diye sordu Nist.

“Anladığım kadarı ile, bu yöntemle klan sıralamamızı yükseltip servetimizi büyüteceğiz. Bence güzel bir başlangıç. Fakat sadece bu yöntem ile ilk üçe çıkmamız mümkün mü?”

“İlk üç sıradaki klanın bizi ciddiye alması için, en azından sıralamada ilk ona girmemiz gerekli. Bu da tahmini 1200 puan kazanmamız gerektiği anlamına geliyor.”

“Şuan ki puanımız sıfır sanırım.”

“İkimizin niteliği sayesinde 100 puana sahibiz. Başlangıç için küçük gelebilir fakat puanımız bu taktik sayesinde katlanarak artacak.”

“Tamam, diyelim ilk ona girdik. Sonra ne yapacağız? Planın devamı var mı?”

“Amacımız ilk 3 klanı yerinden etmek. Eğer ki sıralamalarındaki yerlerini kaybederlerse bir şeyler değişmeye başlayabilir.”

Özür dilerim Nist, fakat benim hedefim bundan çok daha büyük.

“Anladım. Ben beraber bunu başarabileceğimize kesinlikle inanıyorum. O zaman ilk hedefimiz klanımızı ilk 10 içine sokmak. Ardından biriktirdiğimiz para ve prestij ile klanımıza birkaç kişi daha katmak için harekete geçebiliriz.”

Gözleri yaşaran Nist kendini tutamayarak, “Yıllardır bu zamanların hayalini kuruyorum.” dedi.

“Peki, Syber denilen bu adam da bu işlerin içinde mi?” diye sordu Kita, konuyu değiştirmek amaçlı.

“Syber’ı ne siyah ne beyaz olarak tanımlayabilirim efendim, tam olarak gri diyebiliriz. Koltuğunu kaybetmek istemiyor fakat bunu yaparken işinden ve kişiliğinden ödün vermemeye çalışıyor.”

Konuşmalarını kapıdaki vuruş böldü.

“Ben bakarım efendim.” dedi Nesp ve kapıya doğru ilerledi.

“Buyurun?”

“T.K beyin atını getirdim, bu arada Nesp, beyin istifasına çok şaşırdım. Umarım doğru bir karar vermiştir.”

“Herald yarına gelir demişti ama... e-eeh?! Çoktan akşam olmuş.”

“Atı ahıra bıraktım, iyi günler diliyorum.” sonra ise adam yavaşça uzaklaştı.

“Teşekkürler!” dedi Nesp ve kapıyı kapattı.

“Kim gelmiş?” diye sordu Kita.

“Atımızı getirmişler efendim, beklenenden daha erken geldi..!” dedi Nesp fakat cümlesini yeniden düşününce hemen düzeltti:

“A-Atınızı yani!”

Kita ile her konuştuğunda çok heyecanlanıyordu.

“Cream... özledim onu... fakat şu an gerçekten açım, yiyecek bir şeyler var mı Nesp?”

“A-Ah üzgünüm efendim, hemen hazırlıyorum.” dedi Nesp ve hemen mutfağa doğru koştu.

Mutfaktaki tabak çanak sesleri bir süre sonra kesildi ve mutfaktan leziz kokular gelmeye başladı.

Karnı guruldayan Nist bile heyecandan yerinden duramıyordu.

“E-Efendim söylemeyi unutmuştum.”

“Ne oldu Nist?”

“Evimizin en güzel yanı, yemekleridir.”

Mutfaktan tepsiler ile gelen Nesp, sıra sıra masayı donattı. Kita ise şaşkınlıkla kızın el çabukluğuna bakıyordu.

“Afiyet olsun!” dedi Nesp mutlulukla.

İkili ise sadece sessizce, “Eline sağlık.” diyebildi.

----------------------------------------------

Üçlü yemeklerini yedikten sonra, konuşmaları bir süre daha devam eden Kita ve Nist, yatmadan önce son bir konuşma daha yaptılar.

“Efendim, Nesp alt katta yatıyor. Bizim odalarımız üst katta. Uykunuz geldiyse koridorun sonunda sağda bulabilirsiniz odanızı.”

“Teşekkürler Nist, içimdeki heyecan beni uyutur mu bilmiyorum fakat... bedenimin yarın için hazır olması gerek.”

İlk seferinde böyle hissediyordum en azından.

“Bir de bana sorun efendim... yıllardır bu planı uygulamak için bekliyorum. Bu bekleyiş ise yarın son bulacak, her şey rüya gibi geliyor..”

Konuşmalarını Nesp’in yumuşak ve uykulu sesi böldü.

“Ben yatıyorum Nist beyim, Kita efendim, bir isteğiniz var mıdır?”

“Hayır yok Nist, düşündüğün için teşekkürler.”

“İyi geceler Nesp. Biz de şimdi odalarımıza ayrılıyorduk.” Diye cevapladı Nist.

Elleri ile sarmaladığı yastığına sarılan Nesp yarım yamalak dengesini korumaya çalışarak merdivenlerden inmeye başlayınca, ikili küçük kıza bakarak sessizce gülmeye başladı.

“O zaman yarın görüşürüz... ikimiz içinde büyük bir gün olacak Nist.”

“İyi geceler efendim. Müthiş bir heyecan var içimde, yarını dört gözle bekliyorum.”

Ardından ikisi de odalarına geçtiler.

Kaderin bir oyunu mudur bilinmez, Kita’nın odası Dermigon’da kaldığı... oteli hatırlatıyordu ona.

Asphy, Hiki... karşılaşmamıza az kaldı.