1 ay sonra

Issız ormanın çok derinlerinde , her yerde farklı renklerde çiçeklerin süslediği , 2 katlı küçük bir ev görülebiliyordu , 2. katın penceresinden görülebilen bir odada yatakta ölü gibi yatan bir genç adam vardı.

 Birden gözlerini açtı ve etrafa meraklı bir bakış attı , nerede olduğunu bilmiyordu ama çok sakindi neden burada olduğuna dair spekilasyonlar yapmaya başladı , en son ölmek üzere olduğunu hatırlıyordu , yaraları çok ağırdı hayatta kalması neredeyse imkansızdı. 

 Adrian neden bu kadar sakin olduğunu bilmiyordu , normal bir insan hiç tanımadığı bir yerde uyansa paniğe kapılırdı , ayrıca tek garip olan bu değildi , sanki beyni çok hızlı çalışıyormuş gibi , birden fazla şeyi aynı anda düşünebiliyordu , evin dışındaki çiçeklerin kokusunu alabiliyor , pencereden dışarı baktığında 1 km uzaklıktaki bir karıncayı bile net bir şekilde görebiliyor ve yürüyüş sesini bile duyabiliyordu.

Adrian vücuduna baktı çok sayıda kemiğinin kırıldığını hatırlıyordu , iç kanama geçirdiğinden emindi ama sanki hiç bir şey olmamış gibi vücudu normaldi hatta daha iyidi.

Adrian odadan çıkıp merdivenlerden aşağı indi , onu karşılayan köşede bulunan bir şömine , bir yatak ve küçük bir mutfaktı , hiç bir teknolojik alet yoktu , Adrian , duvarda asılı olan takvime baktı 13 mart 2006 tarihini gösteriyordu.

En son hatırladığı tarih 16 şubat 'tı yaklaşık bir ay komada kaldığını anladı , ama yaraları bir ay içinde iyileşemeyecek kadar ağırdı , vücuduna neler olduğunu bilmiyordu , adrian başını kapıya doğru çevirdi ve oraya baktı 10 saniye sonra kapı açıldı.

İçeri giren 40 yaşlarında gibi görünen,1.80 boylarında, siyah saçlarına beyazlar karışmış, kirli sakallı ,kahverengi gözlü , oldukça yakışıklı bir adamdı. Adam kahverengi gözlerini Adrian'a doğru çevirdi , Adrian , içgüdesel olarak bu adamın çok tehlikeli olduğunu anladı yanlış bir hareket yaparsa ölebileceğini hissedebiliyordu ama çok sakindi.

 Hiç korkmamıştı onu bu adamın kurtardığının farkındaydı , adama kötü bir şey yapmadığı sürece ona zarar vermezdi. Adrian dudaklarını hafifçe kıvırarak , adama eğildi ve şöyle dedi;

" Merhaba ben Adrian Black hayatımı kurtardığınız için çok teşekkür ederim , isminizi öğrenebilirmiyim ?"

Adam'ın Adrian'a bakışı yumuşadı ve hafifçe gülümsedi;

"Beklediğimden daha çabuk iyileştin , öyle ciddi yaralarla ölmesen bile komada kalmanı bekliyordum , yaşama arzun çok güçlü , ben Try memnun oldum genç adam"

"Bende öyle efendim nerede olduğumu sorabilirmiyim"

"Kirk ormanın çok derinlerinde benim evimdesin."

Adrian kirk orman' ını duyduğuna kaşlarını çattı , burası devlet tarafından girmesi yasaklanmış bir bölgeydi , duğduğu söylentilerden buraya gelen insanlar bir daha geri dönmemiş , ortadan kaybolmuşlardı , kaybolanların yakınları polise ihbar etse bile , polis hiç bir şey yapamıyordu yasaktı.

Adrian, Try'dan aldığını ürkütücü hissi hatırladığında muhtemelen bu kayıpların bu adamlar ilgisi olduğunu anladı , şuanda nazik gözüksede yalnış bir şey yaptığı anda ortadan kaldırılabileceğini hisseti.

"Yani burayla ilgisi söylentiler gerçekti , o insanları neden öldürdüğünüzü öğrenebilirmiyim"

Adrian , bu soruyu sormadan dikkatlice düşündü , adamın onu öldürmek için kurtardığını düşünmüyordu , bunun bir sebebi olmalı. Try biraz gülümseyerek cevap verdi.

" Huzurumu bozuyorlardı , ama sen bunu bildiğin halde hiç korkmuyormusun"

"Beni öldürmek için kurtarmadığınızı düşünüyorum , ama merak ettiğim bir şey var , neden  beni kurtarmak için bu kadar çaba sarf ettiniz , neredeyse ölmek üzereydim , kurtarılma şansım çok azdı neden bu kadar çaba harcadınız"

Try bir anlığına daldı gözleri o anları hatırlıyor gibi dalmıştı kendine geldiğinde , Adrian'a ciddi bir ifadeyle baktı .

" Bayılmadan önce gözlerinin içine baktım , yaşama arzun çok güçlüydü ama aynı zamanda sanki rahatlamış gibiydin , şuana kadar ki öldürdüğüm her insan yaşamak için elinden ne geliyorsa yaptı, bende merak ettim 18 yaşlarında bir çocuk neden öldüğü için biraz rahatladı"

Adrian derin düşüncelere dalmıştı gerçekten ölmeye yakın olduğu zaman ölüm sanki bir kurtuluş gibi gelmişti , ama yaşamakta istiyordu gerçekleştiremediği hedefleri de vardı , aldığı ikinci şans için gerçekten mutluydu , ayrıca  vücuda ' da bir takım değişikliklere maruz kalmış gibi görünüyordu.

Birden görüş açısı Try ' a kaydı bir şey yapmıyor gibi görünsede , Adrian ne yaptığını anladı beyni çok hızlı çalışıyordu ona saldıracağını anladı , neden saldırdığını bilmese bile , kendini savunmak zorundaydı boynuna hızla gelen yumruğu , Try 'ın eli harekete geçtiği anda anlamıştı .

Hemen sağ elini , yumruğun geldiği göne doğru kaldırdı ve engelledi , saldırı orda bitmedi , Try birden bacağını kaldırıp tekmelediği anda kendi bacağını , Try'ın bacağının hareket yönüne kaldırıp saldırıyı engellemeyi başardı.

Saldırılar çok hızlı ve keskindi , kesinlikle Try çok üst düzey bir dövüşcüydü , Adrian saldırıları nasıl engellediğini bile anlamıyordu , beyni çok hızlı çalışıyordu Try'ın her hamlesini önceden tahmin ediyordu.

Bir kaç dakika sonra Adrian yorulmaya başladı , canıda çok acıyordu , gelen sardırıları sonuçta vücudu'nun bir parçasıyla engelliyordu , saldırmaya çalıştığı anda rakibi tarafından engelleniyordu, o bir dövüşçü değildi , Try gibi bir rakibe karşı çıkamazdı , gelen saldırıları önceden tahmin edemese bir vuruşa bile dayanamazdı.

Try 'la arasındaki fiziksel güç farkıda çok büyüktü , Adrian'ın o anda fiziksel gücü bitmişti gelen saldırıyı tahmin edebiliyordu ama vücudu tepki vermek için çok yavaştı sağ yanağına çok kuvvetli bir yumruk inmişti , bir insanın nasıl bu kadar sert bir yumruk atabileceğine inanamıyordu.

Adrian dayanmak istedi ama karnına yeni bir darbe daha yedi , bilincini kaybetmeye başladı , o anda işinin bittiğini anladı , yada öyle sandı , hayatı daha yeni başlıyordu , bu adamın yakında hayatındaki en önemli insan olacağını bilmiyordu , öğretmeni , hatta hiç olmayan babası olacaktı.