Eve geldim üstüm tozluydu. Büyükbabamı gördüm o da beni.

— Bu halin ne böyle biri sana mı sataştı. Çabuk söyle.

— Evet ama çok büyük bir hata yaptı bende ona haddini bildirdim büyükbaba.

— Bir dahakine daha dikkatli ol ayrıca dedeye ne oldu ?

— Sinirim bozuk. Bu günlük böyle olsa üzülmezsin değil mi?

— Hiç üzülür müyüm senin derdin benim derdim. Önemli değil yarın eski haline dönersin.

— Tamam odama çıkıyorum. Üstümü değiştireyim.

Odama çıktım. Üstümü değiştirdim. Ve olanları düşündüm. Çıldırdım. Kafam iyi değildi. Ağlayamıyordum. Fakat sinirleniyordum. Vücudumun yandığını hissediyordum. Sanki değişim geçiriyor. Kendimden geçiyordum. Birden kapıdan büyükbabam geldi.

— Olamaz seni hemen mühürlemeliyim.

Dediğini yapmaya başladı. Bir kara büyü okurken bir yandanda havada yazılar yazıyordu. Vücudum çılgına dönmüştü. Tam çok kötü bir şey olacakken büyükbabam büyüyü bitirdi. Vücudumda ışıklar yanmaya ve kara bir sis tarafından silinmeye başlamıştı. Kara sis beni kapladı. Vücudum acıyordu. Sanki şekil değiştiriyordum. Hayır gerçekten şekil değiştiriyordum. Ten rengim gitgide soluklaşırken saçlarım simsiyah oluyordu. Kıyafetlerimin büyük bir kısmı yanmış. Sadece pantolonla duruyordum. Bir aynanın karşısına geçtim ve kendime baktım. Kaslarım orantısız bir şekilde belirginleşmiş. İrisim kıpkırmızı olmuştu.

— Büyük baba bana ne yaptın.

— Üzgünüm Eren vücudun aşırı şekilde büyü salgılıyordu. Eğer müdahale etmeseydim. Bilinçsiz bir canavara dönüşecektin ve seni öldürmek zorunda kalacaktım. Fakat artık böylece inasan olduğunun anlaşılma derdinden kurtuldun.

— Peki nasıl beni şeytana çevirdin yahu en azından daha öncede yapabilirdin.

— Bu büyü kişinin içindeki gerçek haline dönüşmesini sağlıyor. Yani önceden içinde bir şeytan yattığını bilmiyordum. Fakat şimdi daha iyisin.

— Huh. Tamam teşekkür ederim dede.

— Ahh... tekrar dede oldu tekrar mutlu oldum. Üstünü değiştirip aşağı gelde yemek yiyelim.

— Tamam dede.

Hala kendime bakarken bir şey fark ettim. Kolumdaki o doğum lekesi hala duruyordu. Biraz bene benzesede doğum lekesiydi. Şaşırmıştım herşeyim değişmesine rağmen o kalmıştı. Tamamen garipti ama önemli değildi. Çünkü bu ben hala Eren olduğumun kanıtıydı. Az sonra aşağı indim. Yami beni görünce ilk bakışta tanımadı tam saldırı pozisyonu almıştı ki Kalego onu durdurdu.

— Yami o Eren biraz daha dikkatli ol.

— Tamam efendim.

Yemek her zamanki gibi güzeldi. Yami gerçekten yemek yapmaktan anlıyordu. Koca konaktaki tek hizmetçi fakat hiç zorluk çekmiyordu. Akşam dedemle biraz oyun oynadık. Konsolda zar zor yensemde santrançta bayağı acımasızdım. Gerçek bir şeytan olarak ilk kez eğlenmiştim. Artık geç olmuştu yatma saatim gelmişti. Dişerimi fırçalayıp uyudum. Çünkü okulun ilk gününde böyle şeyler yaşadıktan sonra hiç beklemediğim olaylar yaşanacağını hissediyordum.

Sabah olmuştu. Her zamanki gibi yaptım. Üstünü değiştir, dişlerini fırçala kahvaltıya in. Bu sefer garip bir şekilde beyaz renkli bir yiyecek vardı. Ne yalan söyleyeyim beyaz yiyeceklerin neredeyse hiçbirine tenezzül edemiyor yiyemiyordum. Korkuyla ufak bir parça tattım. Neyseki bir tür yumurtaymış rahatlamıştım. Yemeğimi bitirip ellerimi yıkadıktan sonra okula doğru yola çıktım formam yandığı için kapüşonlumla maskemi almıştım. Okula girerken öğrenci konseyi beni durdurup kim olduğumu sordu.

— Hey sen kimsin ilk kez görüyorum seni.

— Ben mi Eren.

— Yalan söylüyor olma Eren daha farklıydı senden.

— Hayır söylemiyorum hatta dün Luck isimli kişiyi pataklamıştım.

— Ne gerçekten mi nasıl bu kadar değiştiniz.

— Ne oldu ne yapcan sendemi değişmek istiyorsun.

— Hayır. Tamam efendim geçin.

Giderken Luck'ı gördüm. Ve ona seslendim.

— Hey köle bi gelsene buraya.

— Sen kime köle diyorsun be.

— Kölenin biri efendisine ne diyor. Hiç yakıştıramadım.

— Efendim mi yoksa olabilir mi?

— Evet evet hadi uzatma. Bana dün arkamda bulunan kız getirmeni istiyorum. Hani dövüşümüz sırasında.

— Tamam efendim hemen gidiyorum.

Umarım aklıma gelen başımıza gelmez.