“...Hayvanları yakalayacak teknolojiye sahip değildik ve neredeyse hiçbir insan onları nasıl düzgün bir şekilde keseceklerini biliyorlardı. Muhtemelen onları yakalayıp yiyebileceğimize dair bir bilinç yoktu.”

Seksen Altı 'ya sağladıkları donuk, tatsız sentetik yiyeceklere kıyasla, Cumhuriyet'in içindeki yiyecekler hâlâ yiyecek olarak adlandırılmaya değerdi. Bundan daha iyi bir şey yemek için çok fazla talep yoktu.

"Eh, yemek yapmayı bilmiyorum, bu yüzden gerçekten konuşacak biri değilim..."

Ne de olsa Milizé ailesi bir zamanlar bir soylular hanesiydi ve Lena onların tek varisiydi. Ellerini kirletmesi fikri, sadece yemek yapmadığı değil, hiçbir zaman ev işi yapmak zorunda olmadığı anlamına da geliyordu. Shin sakince kupasından kahve ikamesini yudumladı. "Ben de yemek yapmakta iyi değilim."

"Ha?"

Lena kendini ona bakarken buldu. Sanki hemen hemen her şeyi yapabilirmiş gibi parmakları çevik görünüyordu, bu yüzden iyi olmadığı hiçbir şey olmadığını anlamıştı.

"Bu...şaşırtıcı."

"Eh, hiç yemek yapamam gibi değil. Ama Raiden'ın dediğine göre, benim tat alma duyusu biraz...”

Kupayı masaya geri koyan Shin ağzını işaret etti.

"...iyi değil."

Sesindeki hafif tereddüte bakılırsa, muhtemelen tat alma duyusunun gerçekte ne kadar kötü olduğunun farkında değildi. Belki de bu sadece doğaldı, çünkü görme ve işitme duyusunun aksine tat, onu ölçmek için ölçümleri olan bir duyu değildi. Ayrıca Raiden, Shin'in tat alma duyusunu ne kadar tanımlasa da muhtemelen " iyi değil " kadar ölçülü bir şey değildi.

"Baharat koymada pek iyi olmadığımı inkâr etmeyeceğim ama yemeğin içine yumurta kabuğu bırakmak gibi şeyler yaptığım için kendimi kötü hissetsem bile, bu dünyanın sonu değil. Bence bu şekilde hala mükemmel bir şekilde yenilebilir.”

“...”

Bu beceriksiz düşünce tarzı, yemek yapmayı bilmeyen Lena gibi birine bile ne kadar beceriksiz olduğunu açıkça gösteriyordu.

Yine de...

"Yumurta, hm...? Ama onları nasıl açarız?”

Kabukların çok sert olduğunu duymuştu. Belki onları açmak için bir çekiç gerekiyordu?

“...”

Bu sefer birkaç saniyeliğine sessiz kalma sırası Shin'deydi.

“...Okulun seçmeli derslerinden biri olarak yemek pişirmenin temelleri üzerine nasıl bir sınıfı olduğunu biliyor musun?”

"Evet...?"

"Mutfak bıçağını nasıl düzgün tutacağınız gibi temel teknikleri kapsıyor, ancak şimdilik bu kursu alan tek kişi Frederica... Belki siz de almalısınız, Albay."

“...Yalnızca benimle birlikte alırsan.”

"İyiyim."

"Ne? Neden?"

Yakındaki istihbarat görevlileri bu gülünç ileri geri gidişatı görünce gülmemek zorunda kaldılar.

Sonunda, yemeklerini bitirdikten sonra bile dolambaçlı tartışmaları devam etti ve Shin kendine ikinci bir kahve ikamesi aldı. Shin geri adım atmayı reddetti, bu da Lena'nın yemek pişirmede iyi olmaya karar vermesine neden oldu, böylece onu yüzüne vurabilirdi. Shin daha sonra garip bir şekilde hevesli bir adımla hangara doğru yürürken şüpheli bir ifadeyle onu takip etmeye devam etti.

Hangar birkaç saat önce tamamen terk edilmişti ama şimdi yeniden barındırması gereken Feldreß ile doluydu ve beyaz ve kırmızıya bulanmış iki asker de temizliklerini bitirmişti. Bunlar Reginleif'lerdi, Shin ve arkadaşlarının kullandığı yeni mobil silahlar, şimdi bahar güneş ışığı altında uzun bacaklarını katlamış halde uyuyorlardı.

Juggernaut'tan çok daha rafine ve optimize edilmiş silahlar olan Feldreß'in görüntüsü Lena'nın kalbini titretmişti. Cilalı kemiğin rengi olan bu beyaz Feldreß'ler soğuk ve vahşi bir güzelliğe sahipti ama aynı zamanda kayıp kafalarını aramak için savaş alanında dolaşan iskelet cesetlerinin uğursuz izlenimini de veriyordu.

Bunu hatırladı. Gran Mur'ün müdahalesinden görmüştü. Topun komuta odası, şafağın mavi karanlığını kesen beyaz bir parıltı, Morpho'nun dev, ejderha formuna karşı karşıyaydı. Reginleif'in, Federasyon'un Shin ve grubunu referans olarak kurtarıldıklarında kurtardığı bir Juggernaut kullanılarak geliştirildiğini duyduğunu hatırladı.

Bu da onun Juggernaut'a benzer olduğu konusundaki önsezisinin tam yerinde olduğu anlamına geliyordu... Yani bir bakıma, Shin ve grubu o zamanlar onun hayatını kurtarmıştı.

Tabii ki, buna en büyük katkı, Reginleif'i yöneten İşlemciydi, ancak makinenin hareketliliği olmasaydı, Morpho'yu takip edip yok edemezdi.

Bu da ona hâlâ o Subayu bulup teşekkür etmesi gerektiğini hatırlattı.

Beş Reginleif'in her birinin düzenli bir şekilde durduğunu ve her birinin kendine özgü silahlarına sahip olduğunu gördü. Daha sonra diğerlerinden farklı olan birinin önünde durdu. Shin'in birimi: Undertaker. Sabit silahları dört kazık çakıcı, bir çift tel çapa ve standart 88 mm yivsiz tabancaydı. Ama tam tersine, Shin'in neredeyse en çok tercih edilen silahı, yüksek frekanslı bir bıçaktı. Lena, binicisi Shin'e döndü.

"...Dokunabilir miyim?"

“...? Devam et."

Shin, sorunun amacının ne olduğunu merak ediyormuş gibi kafası karışmış bir şekilde başını salladı, ama bu, hayatını emanet ettiği ortaktı. Bir başkasının izinsiz dokunabileceği bir şey değildi. Elini sayısız yara iziyle pürüzlü soğuk metalin üzerinde gezdirdi. Shin, sadece iki yıldır Federasyon ordusundaydı. Bu kadar kısa sürede bu kadar çok savaş yarası biriktirdiği için savaş inanılmaz derecede yoğun olmalıydı.

Onu kurtardığın ve Shin'i o savaş alanında güvende tuttuğun için teşekkürler.

Tıpkı Cumhuriyet'te Shin's Juggernaut'un sahip olduğu gibi, Undertaker adını taşıyordu. Silahların ruha benzeyen herhangi bir şeyi varsa, bu birim Juggernaut'un ruhunu sorgusuz sualsiz miras almıştı. Parmakları, gölgeliğin altına işlenmiş bir mızrak ucunun birim ambleminde gezindi. Gözleri onun Kişisel İşareti gibi görünen şeye kayarken - kürek taşıyan başsız bir iskelet.

—Shin alaycı bir gülümsemeyle konuştu.

"Buraya yerleştirilmeden önce Juggernaut'un verilerini okudunuz, değil mi? Tüm donanımı standart, bu yüzden burada çok sıra dışı bir şey bulacağınızı düşünmüyorum.”

"Bu doğru, ama...um, Cumhuriyet'e yardıma gelen ilk modeldi, yani..."

Nedense Shin'e başka bir İşlemcinin onu nasıl kurtardığının ayrıntılarını anlatmakta tereddüt etti ve bunun yerine belli belirsiz uzaklaştı. Sonra aniden bir şey hatırladı ve bir an için izin verdikten sonra bakım ekibinin başına doğru yürüdü. Onlarla birkaç kelime konuştu, bir şey aldı ve elinde Planle geri döndü. Dün entegre karargâh üssünde tanıştığı bir tanıdık ona bir mesajla birlikte bu Plani bırakmıştı.

Tehlikeli bir maddeydi, yani onu bagajında ​​taşıyamazdı, bu yüzden diğer mühimmatla birlikte bir mühimmat konteynerinde taşımıştı.

"...Bu nedir?"

"Şey, ee, ben de gerçekten bilmiyorum..."

Silah ustasından ayrıldığından beri açılmamış plastik bir kasaydı. Kapağı kaldırdı ve içindekileri takdim ettikten sonra dedi ki:

"Bunun size ait olduğuna inanıyorum, Kaptan."

Çanta, eski Cumhuriyet kara kuvvetlerinin geçmişte kullandığı türden, çift beslemeli şarjörlü, biraz büyük 9 mm'lik bir otomatik tabanca içeriyordu. Kara kuvvetleri savaş alanından çekilince, Seksen Altı İşlemci genellikle bunları taşıyordu. Shin kasaya şüpheyle baktı... ve bir sonraki anda gürültüyle kaskatı kesildi.

"Kaptan?"

“...Albay, bunu nereden buldunuz?”

"Gran Mur'un dışında, Federasyon bizi kurtarmaya geldiğinde."

“......”

Shin sustu, yüzü biraz solgunlaştı. İfadesi nadiren değiştiği için bunu söylemek zordu,  ama onun ifadesiz yüzünün arkasında biraz huzursuzluk hissedebiliyordu. Yine de Lena bunun arkasındaki nedeni bilmiyordu. Başlangıç ​​olarak, bu tabanca Shiden'in bir şeyiydi -Kraliçe'nin Şövalyeleri - Morpho'nun yok edilmesinden ve Federasyon'un kurtarma güçleriyle bağlantı kurmalarından sonra lycoris çiçeklerinin denizinde bulmuşlardı.

Dün uzun bir aradan sonra ilk kez karşılaştıklarında Shiden, çekmek için kötü bir eşek şakası bulan bir çocuğun ifadesine sahipti ve Lena'ya tabancayı Saldırı Planı'nın kaptanına teslim etmesini söylemişti (başka bir deyişle, Shin'e). Shiden, nefis bir yemeğe bakan aç bir timsahın gülümsemesiyle Shin'in onu düşürdüğünü söylemişti.

Tabanca o kadar uzun süredir atılmış gibi görünmüyordu, bu yüzden Lena, Grev Planı'nın kaptanı olduğunu düşündüğü Reginleif İşlemcisine ait olduğunu varsaymıştı... Ama Shin'in de orada olduğunu düşünmek.. Bu mümkün olmamalıydı. Ne de olsa orada sadece bir Reginleif vardı. Bunu konuşmalarından hatırlıyordu.

Gürültüyle çatırdayan şanzımanın ötesinden onunla konuşan künt, genç sesi hatırladı. Ona adını hiç vermedi, ama o hasarlı zırhın üzerindeki Kişisel İşareti hatırladı... Kürek taşıyan başsız bir iskelet. Aynı Kişisel İşareti sadece bir dakika önce gördüğünü fark ederek, gözlerini tekrar Undertaker'a çevirdi.

Bir küreği omuzlayan aynı başsız iskelet, eksik kafası nedeniyle bakışlarını tam olarak geri çevirmedi, ama yine de oradaydı. Ölüleri gömen bir ölüm meleğinın Kişisel İşareti. Bir ölüm meleği...

...olamaz.

Dikkatini yeniden Shin'e -o Reginleif'i yöneten İşlemciye- kaydırarak ona aval aval baktı, bu sadece Shin'in bakışlarını başka yöne çevirmesiyle sonuçlandı.

Shin inatla Lena'nın gözlerinin içine bakmayı reddetti. Bu da Lena'nın bundan emin olmasını sağlıyordu.

"O sendin...?!"

Shin'in gözleri bir an için bir çıkış yolu arıyormuş gibi etrafta gezindi... omuzlarını teslimiyetle düşürmeden önce.

"...Evet öyleydi."

Lena'nın gözleri parlarken, Shin beceriksizce bakışlarını kaçırdı.

"Özür dilerim... o zamanlar için."

"Ha?"

"Yani... Kim olduğunu bilmiyordum ama o zamanlar oldukça kaba şeyler söyledim..."

“Şey...”

Pardon pardon? O an ona ne demiştim, aklına geldi mi? Aslında ben...hiç hatırlamıyorum...!

"H-hayır, o sırada çaresizdim... Aslında ne olduğunu tam olarak hatırlamıyorum ama belki de kaba bir şey mi söyledim? O sıralar, um, oldukça yorgundum ve biraz bitkindim ve o anın sıcağında her türlü şeyi söylemişim gibi hissediyorum..."

O telaşlı özrüne takıldı. Bunu düşününce, olanları hatırlamadığını söylemek çok daha kabaydı ama bunu ancak söyledikten sonra farkına varan Lena, daha da telaşlandı.

Yine de Shin sadece rahatlamış görünüyordu. "Hayır... Aslında o zamanlar beni kurtarmıştın."

Hatırladığı şeylerden biri buydu. O zaman, Federasyon İşlemcisi Shin, nereye gideceğine dair hiçbir fikri olmayan kayıp, mağlup bir çocuk gibiydi. Özel Keşif görevinden ve Federasyona ulaşmasından bu yana iki yıl boyunca ne tür savaşlar yaşadığını bilmiyordu ama Morpho ile yüzleşmek için Lejyon'un topraklarında intihara meyilli bir suçlamada bulunmuştu.

Federasyon'un ona bunu yapmasını emretmesi için mücadele oldukça korkunç olmalı. Yani ona biraz da olsa yardım edebilirse...