Bunlar kesinlikle merdiven değil mi?

Minik gözlerim şaşkınlıkla bu merdivenleri yakından incelemek için mağara girişine yaklaşıyorum.

Bu merdivenler kesinlikle doğrudan kayaya oyulmuş gibi görünüyor. Merdivenleri sağlam kaya Anthony'ye oymaktan tam olarak kim sorumlu olacak?

Neden insan tabii ki! İnsan medeniyeti! Bu, bu yeni dünyada herhangi bir tür insansı yaratığın var olduğuna dair gördüğüm ilk somut kanıt. Harika! Yardım edemem ama heyecanlıyım ve biraz da gerginim. Merak ediyorum, insanlar burada ne tür bir fantezi yaşıyor? Cüceler görecek miyim? Elfler mi?

Şehvetli Elf hanımları fikri neredeyse beni sersemletmeye yetiyor!

Bu giderek daha ilginç hale geliyor. Neden diğerlerine değil de bu tünele merdiven açma zahmetine girsinler? Cevap neredeyse açıklayıcı, bu çok sık kullanılan bir tünel, bu nedenle buraya seyahat etmeyi daha uygun hale getirdiler. Bu, yakınlarda daha fazla merdiven olabileceği, ancak bunun yerine yukarı çıkılabileceği anlamına gelir.

Belki de yüzeye bir yol!

Hızla duvardan aşağı indim ve aşağı inen merdivenlere yaklaştım. Vay! Bu aslında bedenimi önceki hayatımda ilişki kurabileceğim bir nesneyle karşılaştırmak için ilk şansım! Bu dünyadaki insanların eski dünyamdakilerle kabaca aynı büyüklükte olduğunu varsayabilirsek, o zaman bedenimi merdivenlerle karşılaştırarak ne kadar büyük olduğumu kabaca tahmin edebilirim. Tek yapmam gereken bu merdivenlere atlamak.

Hımm.

Sanırım ilk düşündüğümden biraz daha küçüğüm? Her adımın yüksekliğine ve uzunluğuna bakılırsa, muhtemelen yetişkin bir yetişkinin dizine kadar gelecek kadar uzun olduğumu söyleyebilirim ve kabaca tam bir adım uzunluğunda, yani belki bir metre?

Fakat bekle! Bu, insan bakış açısıyla bana korkunç ve devasa görünen tüm o canavarların aslında oldukça küçük olacağı anlamına mı geliyor?! Kurt yaratık neredeyse bel yüksekliğinde olacak, dikenli kertenkele benden bile küçük, bir porsuk boyutunda ve korkunç, devasa Croca-canavarı omuz yüksekliğinden daha az mı olacak?!

Bu bölgedeki tüm canavarlar gerçekten çok mu zayıf?

Mantıklı düşünmek, öyle olsalardı harika olurdu, çünkü güçlü olsalardı muhtemelen bu kadar uzun süre hayatta kalamazdım. Bu, bu tünellerde başka yerlerde çok daha güçlü, daha büyük ve daha güçlü canavarlar olma olasılığını artırıyor.

O zaman onlardan kaçınmak için elimden geleni yapacağım! Yollarımız hiç kesişmesin.

Tamam, daha güçlü yaratıklar muhtemelen daha derinlerde yaşadığından, oyunlarda bu şekilde çalıştığından ve bu dünya çok garip bir şekilde oyun gibi olduğundan, daha güvenli yerlerin yüzeye daha yakın olduğu varsayımıyla çalışacağım.

Kararlı bir şekilde tünelden uzaklaşıyorum ve mağaraya doğru ilerlemeye başlıyorum. Evet! Burada ve orada daha fazla değişiklik işareti görebiliyorum. Arada bir, geçişi kolaylaştırmak için zemine oyulmuş bir basamak var ve duvarlarda oldukça düzenli aralıklarla insan başı yüksekliğinde oyulmuş alanlar görüyorum. Bunlar belki meşale tutmak ve bu alanı aydınlatmak için mi?

Aslında, ne kadar uzağa gidersem, o kadar çok medeniyet belirtisi görüyorum. Zemin de giderek yukarı doğru eğimlenmeye başlıyor. Belki de yüzey aslında çok yakındır?

Etrafa bakınca, bu noktada ana mağaradan dallanan çok az tünel olduğunu görebiliyorum, küçük olanlar bile değil, ayrıca duvarlar boyunca titreşen ışık damarları daha ayrı ve daha ince, bu da alanı biraz daha karanlık hale getiriyor. mağara.

Benim gibi gizli bir varlık için mükemmel! Keşfetmeye devam edeceğim!

Kalbim şimdi göğsümde atıyor. Aslında başka bir dünyadan birini görebilirim! Bir suru sorum var. Neye benziyorlar? Hangi ırk onlar? Büyü biliyorlar mı? Zindan keşfetmeye giden bir çeşit maceracı lonca var mı? Belki onlarla bir şekilde iletişim kurabilirim, belki işaret dili ya da bir tür yorumlayıcı dans işe yarar?

Bu, insan/karınca-canavar ilişkilerinde çığır açabilir!

Canavar bir bedene hapsolmuş bir insan zihnini ne sıklıkla görmüşlerdi? Muhtemelen türümün ilk örneğiyim!

Ben ilerledikçe mağara daralıyor, adımlar daha sık ve yokuş dikleşiyor. Aslında… öyle mi? Sanirim oyle.

Güneş ışığı.

Antenlerim, loş, yansıyan güneş ışığının ilk tadına vardıklarında havada heyecanla dalgalanıyor. Yüzey şimdi çok yakın olmalı!

Bu yeni dünyada yüzey havasının tadına varmanın heyecanıyla ilerlemeye devam ediyorum. Yavaş yavaş ileride taştan yansıyan ve mağaraya yayılan bir ışık kaynağı görebiliyorum.

Ooooo.

Daha fazla insan yapımı! Neredeyse bir tür duvara benziyor. Daha iyi görebilmek için başımı çeviriyorum, gözlerim doğal güneş ışığının etkisi altında normalden daha kötü çalışıyor gibi görünüyor, yaklaşmam gerekebilir.

Evet, geçidin kenarına yapılmış bir tür duvar gibi görünüyor, taşa oyulmuş küçük pencere yarıkları var, muhtemelen duvarın arkasındaki biri görüp saldırabilir.

Burası belki bir koruma odası mı? Bunu düşünürseniz mantıklı olur, zindanın girişini izleyebilmeleri ve yüzeye yaklaşan canavarları savuşturabilmeleri için buraya bir koruma odası koyarlardı. Muhtemelen şu anda içeride bir gardiyan vardır.

Duvardaki pencerelerden aniden parlak kırmızı bir ışığın parladığını düşünürken bile, sanki biri bir sandalyeden güçlükle kalkıyormuş gibi hızlı hareketler duyabiliyorum.

Aniden, duvarın arkasından, tünel tabanından belki bir metre yükseklikte, yükseltilmiş bir taş platformun üzerinde duran iki kişi ortaya çıkıyor. Onun insanları! Gerçek insanlar! Elf olmadıkları için biraz üzgünüm ama hey millet! Altında siyah deri olan bir tür metal zırh giyiyor gibiler. İkisinin de bellerinde kılıçları ve baldırlarını bağcıklı dar çizmeleri var, yine siyah. Figürlerine bakılırsa biri erkek diğeri kadın gibi görünmektedir.

Kadın muhafız, elinde parlak kırmızı bir ışık yayan bir tür kristal tutuyor gibi görünüyor, belki de yaklaşan canavarları bu şekilde algılıyorlar mı? Görünüşe göre tüneli araştırıyorlar, tehdidi belirlemeye çalışıyorlar. Gizliliğim varken beni bulmak zor olmalı.

Erkek birdenbire iki elini kaldırır ve inanılmaz bir şekilde parlak, yanan bir ışıkla parlamaya başlarlar. Işık, ellerinin etrafında yavaşça dönen garip şekillere veya rünlere dönüşürken konsantre olmak için gözlerini kapatıyor gibi görünüyor.

anlamsızca şaşkınım. Bu büyü! Gerçek sihir! Kutsal Gandalf, Gandalf! Sonuçta dünyada sihir mümkün! Oh oğlum, oh oğlum, oh, oğlum, acaba bu insanlar bana öğretebilir mi?

Sadece birkaç saniye sonra muhafız avuçlarını ileri doğru iter ve mağara ışıkla parlar. Duvarlardaki tuhaf apliklerden büyük alevler fışkırıyor, tüneli ısıyla kaplıyor ve gölgeleri kovalıyordu.

İkinci muhafız kırmızı kristali ileri tutar ve ışık tehdide odaklanmaya ve aydınlatmaya başlar.

Hangisi ….

Ben.

….

BEN NE HALT EDİYORUM?!

Kadın muhafız kristali hızla kemerine bağlı bir keseye yerleştiriyor ve sırtındaki arbaletini yırtıyor, bu arada erkek gözlerini gözlerime kilitleyip bir kez daha ellerini kaldırıyor.

Dost canlısı görünmüyor Gandalf!

RUNRUNRUNRUNRUNRUNRUNRUNRUNRUNRUN.

Anthony, seni aptal aptal, sen kahrolası bir canavarken canavar muhafızlarına vals yaparak ne halt ediyorsun!

Kayaların arasından tünele doğru ilerlemek için deli gibi koşmaya başladığımda, altı bacağım aşırı hızda pompalamaya başlıyor. Alev alev yanan meşalelerden gelen sert ışıklar gözlerimi yakıyor ve görmemi zorlaştırıyor ama hiç yavaşlayamıyorum, tökezlememe ve ayağımı kaybetmeme neden oluyor.

Burada arkamdaki taşa vuran ayak sesleri ve bağırışlar duyabiliyorum ama dönüp bakmadım. Hızla arka arkaya sağımda bir ısı patlaması ve hemen önümde bir kayanın üzerinde bir ısı patlaması patlıyor. Bunlar ateş topları değil mi? Ateş büyüsü mü? Bana merhamet et, ben sadece küçük bir karıncayım!

Sadece maksimum hızda koşmaya devam edebilirim, sığınak aramak için kayaların ve sütunların arkasına dokunabilirim.

Gogogogogo Anthony seni moron! Bundan kurtulursam, bu aptallığın cezası olarak kendi asidimde yıkanacağım, hatta o lanet havuzdan içeceğim!

Ben koşarken bir tatar yayı cıvatası iki bacağımın arasından taşa çarpıyor ve kabuğuma taş parçaları püskürtüyor. Kutsal moly! O bayan ateş edebilir! Biraz yardıma ihtiyacım var! Dikkatimi dağıtmaya ya da başka bir şeye ihtiyacım var.

Belki?!

Bu hızla koşarak hızla daha geniş mağaraya geri döndüm ve bu ana mağaradan ayrılan daha küçük tünel girişleri orada burada beliriyor. Koşarken yakınlardan geçmeye çalışıyorum ve onlardan gelen herhangi bir kokuyu algılamak için antenlerimi çılgınca sallıyorum.

İlkinden hiçbir şey yok! İkinciden bir şey yok!! Hadi seni aptal….. EVET!!! Üçüncüsünden aradığım iğrenç kokuyu alıyorum. Durmadan çığlık attım, durdum, arka bölgemi tünelin derinliklerine doğru çevirdim ve hemen üç hızlı asit patlaması ateşledim. Bunu yaparken, takipçilerime bir göz atma şansını yakaladım…

ÖRDEK!

Bacaklarımı dışarı fırlatırken, başka bir cıvata başımın hemen üzerinde fermuarını çekip arkamdaki taşı parçaladığında kendimi taşa yasladım.

Bu hiç iyi görünmüyor Gandalf!