9- Mutasyonlar

avatar
417 1

Evrim - 9- Mutasyonlar


Merhaba Anthony, koca bir aptal mısın?


Neden evet, evet Anthony, ben koca bir aptalım. Aslında, bir metreden uzun korkunç, canavar bir karıncayken merhaba demek için insan koruma istasyonuna kadar dans eden türden bir aptalım.


Vay Anthony! Gerçekten tüm aptalların arasında bir kralsın, değil mi? Dünyadaki tüm aptallar, aptallık alanındaki inanılmaz başarılarınızı duysalar, etrafınızda bir din düzenleyebilirler ve size aptal her şeyin aptal tanrısı olarak taparlar.


Kabul ediyorum.



Kutsal moly, o kabustan kurtulduğum için şanslıyım! Arbalet atışlarından ve sihirli ateşten kaçan bu iki asker tarafından kovalanan o lanet olası kırkayakların belirgin kokusunu taşıyan bir tünel bulabildim. Neyse ki evdeydiler ve tünellerine asit püskürttüğümde deli gibi kaynamaya başladılar.


Ondan fazla korkunç şey mağaraya girerken aptal kırkayaklar birkaç tanesine ateş topları çarpmadan önce neredeyse ölüyordum ve onlar dönüp gardiyanlara saldırdılar ve bana tünele daha fazla kaçma şansı verdi.


Bu noktada üç gardiyan daha geldi ve kırkayakların büyük böcek harman makinelerini yok ettiler ve beni kovalamaya devam ettiler.


Üç paket kırkayak çektim, üç! Onlar benim gölgelere girip saklanmama yetecek kadar uzun süre o askerleri işgal etmeyi başarmadan önce.


O korkunç saldırı becerilerini kesinlikle kabuslarımda göreceğim, beş metre ötedeki canavarları kesmek için kılıçlardan hareket eden yanıp sönen ışık bıçakları, kırkayakları kızartmak için bir askerin elinden çıkan bir alev makinesi gibi alev alev yanan alevler.


Çok korkutucu!


Ne yapabilirim? Isırmak?! Beş metre ötedeki düşmanları ısırmak için yüzümden yanıp sönen çeneler uçmuyor. Ne oluyor Gandalf?!


Eh, deneyim en büyük öğretmendir, öyle derler. Bu talihsizlik sayesinde birçok şeyi doğruladım, büyünün varlığını, insan toplumunun varlığını ve o profesyonel askerlere kıyasla ne kadar zayıf olduğumu.


Ayrıca nasıl hasar aldığımı da onayladım. Taş parçaları tarafından patlatıldıktan ve ateş topları tarafından kavrulduktan sonra HP'm 15, yarıya düştü! Neyse ki bacaklarım hala tamamen işlevsel ama kabuğumda taş parçalarının zırhıma girdiği çatlakları hissedebiliyorum.


HP'mi nasıl yenileyeceğimi görmem gerekecek. Belki zamanla iyileşmek zorunda kalacak ya da yaralarımı bir şekilde manuel olarak iyileştirmem mi gerekecek? Bu, bu noktada ciddi bir sorundur.


En azından şimdi bu felaketten ek fayda sağlama şansım var.


Pek çok kırkayak öldürüldü ve vücutları açıkta bırakıldı, geri çekilirken gardiyanlar tarafından tamamen görmezden gelindi. Bu bekleyemeyecek altın bir fırsat! O pis cesetler altın bir hazineden, yığılmış bir servet dağından başka bir şey değil! Biyokütle! O biyokütleyi sağlamalıyım!


Ben de hızlı hareket etmeliyim çünkü bu yerdeki her yaratık yakında o cesetlerin üzerinde sürünecek.

Tabii ki, bazı yaratıkların ceset yığınlarına doğru ilerlediğini görebiliyorum. Savaşma ihtimalini en aza indirmek için hemen zindan girişine en yakın cesetlere koşuyorum. O askerlerin geri dönmesi ihtimaline karşı yüksek alarmdayım ama neyse ki gelmiyorlar.


Acele etme zamanı!


Büyük bir kırkayak parçası kapıyorum (ugh) ve duvardaki yakındaki bir yarığa doğru atıldım. Yemeğimi düşürdüm ve hemen duvarda küçük bir delik açmaya başladım, yemeğimi içine doldurdum ve daha fazlasını almak için geri döndüm.


Üç yolculuktan sonra kaynaklar için savaşmak için daha fazla yaratığın ortaya çıktığını ve kanlı bir savaşın başladığını görebiliyorum. Bazı yan tünellerden kırkayaklar bile düşmüş kardeşlerinin cesetlerini yemeye çalışıyor. yuh!


Kaosun bulunduğum yere varması uzun sürmeyecek, bu yüzden en büyük yığını çıkarmadan önce hızla iki yolculuk daha yapıyorum ve sonra da geri kalanını duvara gömüyorum, umarım gözden uzaktır.


Sonra gizlice ödülümle yuvama dönüyorum.


Tüm bu canavarların nereden geldiğinden emin değilim ama sonsuz gibi görünüyorlar. Gürültü ve kokunun çektiği mağaraya giderek daha fazla yığıldı. Umarım raket yakında ölür de gidip ganimetin geri kalanını alabilirim.


Şimdilik olsa da yiyeceğim! Etrafta dolaşan her şey beni tamamen tüketti ve umarım enerjimi ve sağlığımı bir yemekle geri kazanabilirim.


Chomp!



Erk….


Berbat.


[Yeni bir biyokütle kaynağı tükettiniz: Unguibus Scolopendra, bir Biyokütle kazandınız].


[Unguibus Scolopendra'nın temel profilinin kilidi açıldı]


Ah evet, av çeşitliliği bonusu ile Gandalf. Yemek yemeye devam ederken temel profili açıp bir göz atıyorum.


[Unguibus Scolopendra: Pençe Kırkayak, güçlü pençelere ve kuyruğunda zehirli bir dikene sahiptir].


Evet, temel profil yararsızlığını göstermeye devam ediyor. Pençe Kırkayak ha? Gerçekten mantıklı. Sonuçta onlar pençeli kırkayaklar.


Bir düşünün, bu gerçekten hayal gücünden yoksun değil mi?


Sessiz ha, Gandalf? Seni gerçekten suçlayabileceğimden değil, isimler zor.


[Bir Biyokütle kazandınız].


Vay canına.


Sonunda yemeğimi bitirdim.


Durumumu hızlıca açıp bir göz atıyorum.


İsim: Anthony


Seviye 2


olabilir: 15


Tokluk: 12


kurnazlık: 25


vasiyet: 18


HP: 17


MP: 0


Beceriler: Kazma seviyesi 3; Asit Atış Seviyesi 2; Kavrama Seviyesi 3; Isırık Seviyesi 3; Gizlilik Seviyesi 3; Tünel Algısı seviye 1;


Mutasyonlar: Gözler +2


Tür: Yavru Karınca İşçisi


Beceri puanları: 0


Biyokütle: 2


Sağlığım düzelmeye başladı! İki tam puan! Bu harika bir haber. Yemeye devam ettikçe yaralarım kesinlikle kapanacak ve beni karınca sağlığının mükemmel resmine geri döndürecek.


Biyokütlemi de harcamak zorunda kalacağım. Daha fazla mutasyon bekliyor!



Bu kulağa gerçekten tuhaf geliyor, bir insan olarak bu kadar mutasyona uğramayı kabul etmeli miyim?


Yine de neyi geliştirmek istediğimi bildiğimi düşünüyorum.

Mutate Asit +1 ve Anten +1!


[Asit ve Anteni geliştirmek istiyor musunuz? Bu iki Biyokütleye mal olacak]


Evet ediyorum! Ama lütfen kaşınma!



HURK


Ah!


kahretsin


Fzazzithrap!


Aptal Kaşıntı!


Ön bacaklarımı kullanarak sürekli olarak antenlerimi kazıyarak temizliyorum ama hiç faydası olmuyor. Bu, son zamanlarda daha fazla yaptığımı fark ettiğim bir eylem. Karıncaların antenlerini titizlikle temiz tutmak için çok çalıştıklarını ve hatta ön ayaklarının dirsek eklemlerinde, antenlerinden toz ve parçacıkları uzaklaştırmaya yardımcı olmak ve onları en iyi durumda tutmak için özel tüylere sahip olduklarını biliyorum.


Ancak temizlik, her mutasyon geçirdiğimde ortaya çıkan çıldırtıcı histen korunmaya yardımcı olmuyor. Ayrıca vücudumun derinliklerindeki asit bezim olduğunu hayal edebildiğim şeyde yakıcı kaşıntı konusunda da hiçbir şey yapamıyorum.


thiiiilerden nefret ediyorum.


Ah, sonunda!


Vay canına. Şimdi koku alma duyumu ve hava titreşimlerini algılama kapasitemi artıracak olan antenlerimi geliştirerek duyularımı güçlendirme yoluma devam ettim. Ayrıca şu anda tek güvenilir saldırım olan asidimin gücünü artırarak savaş yeteneğimi artırmak için ilk adımımı attım.


Şimdi ortaya çıkmam, kaostan geçmem ve hazinemin geri kalanıyla geri dönmem gerekiyor.


Tavana bağlı mağaradan geçerken, aksiyonun sakinleşmeye başladığını ve canavarların bölge kurup yemeye başladığını görebiliyorum.


Bu benim için hayatı kolaylaştırıyor. Dört yolculuk daha yaptım ve tüm zulamı yuvama geri getirmeyi başardım. Bunu inanılmaz bir başarı olarak görüyorum. Mevcut olan tüm Biyokütle göz önüne alındığında, fazla bir şey elde edemedim, ancak bu kadarını neredeyse hiç risk almadan elde edebildim, bu yüzden çok memnunum.


Yemek zamanı!


Yemeyi bitirdikten sonra iki Biomass ve beş HP daha kazandım ama bu iki noktayı bir tane daha kazanabileceğimi ve vizyonumu bir kez daha geliştirebileceğimi umarak kurtarmayı seçiyorum. Belki dışarıda kalan aksiyonla birlikte, benim gibi mütevazı bir karıncanın toplaması için kırıntılar kalır mı?


beklemem gerekecek.






Giriş Yap

Site İstatistikleri

  • 46894 Üye Sayısı
  • 398 Seri Sayısı
  • 44158 Bölüm Sayısı


creator
manga tr