(Bölüm Müziği : youtube.com  )

Edgy, Rem ve Karfu odalarından çıkarak parmakları üstünde sessizce koridorda ilerlediler. Tekerleklerden ses çıkmaması için fazladan bir çaba gösterdiler. Karfu, yavaşça arkasındaki Rem'e doğru döndü.

Karfu : Neden sessizce dolaşıyoruz? Puzz'dan bize evi gezdirmesini istesek ya.
Edgy : Sence böyle yapsak bir zevki kalır mı?
Rem : Hem Puzz'un bizi sevmediğini biliyorsun. Bizi hep görmezden geliyor, bize yemek hazırlamıyor falan. Açıkça sevmiyor bizi.
Karfu : Onunla ne zaman konuştunuz?
Edgy : Hiç konuşmadık ki.
Karfu : Gerçi siz de haklısınız. Ama o goril bedeninin arkasında sıcacık bi' kalbi olduğuna eminim.
Edgy : Bu onun goril gibi görünmesini ve davranmasını değiştirmez.
Rem : Daha sessiz konuşun.

Parkelerin gıcırdamaları her ne kadar onları ürkütse de evi böylesine gezmek aksiyon dolu bir maceraymış gibi hissettiriyordu. Karfu düşündü. Kendi evini ne zaman gezmişti? Rem ve Edgy onu her ilerletişinde yeni kapıları, yıpranmış duvarların üstündeki renk renk tabloları ve desenlerle süslenmiş kapıları görüyordu. Solundaki camdan süzülen ışığa doğru baktı. Gerçekten kendini bir gizemin içinde gibi hissediyordu.

Edgy : Hey. Şuraya bakın!

Karfu ve Rem, Edgy'nin parmağıyla işaret ettiği bir kapıyı gördüler. Kapı, zeminin biraz aşağısında kalıyor ve birkaç basamakla iniliyordu.

Edgy : Gel Karfu. Bu kapıyı açma şerefini sana bahşediyorum. Bana minnettar ol. diyerek Karfu'yu sandalyesinden yavaşça aşağıdaki kapıya doğru indirdi. Karfu, heyecandan eli ayağı titreyerek kapı koluna doğru uzandı. Bu eski püskü kapının ardında hayatına katacak ne gibi gizemleri vardı acaba? Kapı kolunu çevirdi.

Karfu : Ha?
Edgy : Noldu?
Yüzünde salak bir gülümsemeyle Karfu : Bu kapı kilitli.
Rem : Ciddi misin? Niye ilk başta kontrol etmedin Edgy! diyerek Edgy'nin yakasından tutup onu sallamaya başladı.
Edgy : Ya ben nerden bileyim kapının kilitli olduğunu? Boş ver de turumuza devam edelim.
Rem : İyi. diyerek Edgy'i bıraktı ve yıkılmışca yere bakan Karfu'nun yanına gitti.
Rem : Sorun ne Karfu?

Karfu başını yavaşça kaldırdı. Yine o salak ve boş gülümsemeyle Rem'e doğru baktı "Beni bu merdivenlerden nasıl çıkartacaksınız?"

Zar zor da olsa Karfu'yu oradan çıkarmayı başardılar. Ardından Rem ve Edgy, derin bir nefes alıp yorgunca geri verdiler.

Edgy : Hadi devam edelim! Hadi, şu sandalyeden tut Rem.

Rem, yavaşça sandalyenin kollarından tuttu. Gidecekken Karfu'nun dikkatlice kapıya bakan yüzünü fark etti. İyice kapıya doğru odaklanmıştı. Elini, Karfu'nun gözünün önünde hareket ettirerek ancak odağını bozabildi.

Karfu : Ha, pardon biraz daldım da. dedi gülümserken.
Rem : Gerçekten o odaya girmek istiyorsun değil mi?

Karfu, parlayan gözlerini yere doğru dikti ve acı bir şekilde başını salladı

Rem : O zaman anahtarı bulalım da içeri girelim.
Edgy : Nerde olduğunu biliyormuş gibi konuştun Rem.
Karfu : Büyük ihtimal babamın odasında bir yerdedir.
Edgy : Sen gerçekten nerede olduğunu biliyormuş gibi konuştun.
Rem : Peki babanın odası nerde?

Karfu, bir şey diyemedi. Gerçekten de en son babasının odasına ne zaman gitmişti. Bunu bulabilmek için hafızasının derinlerine indi. Birkaç saniye yoğunlaştıktan sonra üzerinde "YASAK" tabelalı bir kapı hatırladı. O oda ya babasının ya da annesinin olmalıydı.

Karfu : En üst katta olmalı.
Rem : O zaman asansörle gitmek zorundayız.
Edgy : Öyle olursa Puzz'a yakalanmaz mıyız?
Karfu : Ne diyebilir ki?
Edgy : Bizi görmesini istemiyorum. O adam korkutucu. derken sandalyenin bir kolundan yavaşça aşağıya doğru indi.
Rem : Hadi ama, bize bu fikri veren sendin. Şimdi de sen önden gideceksin.

Edgy sesi titreye titreye zar zor gülüyormuş gibi yaptı. "ha- ha... Beni önden g-gönderin diye böyle b-bi plan y-y-y-y-yapmıştım zaten. P-planımın içine düştünüz!"

Rem : Bacakların titriyor.
Edgy : Alerji.
Karfu : Neye alerjin var?
Edgy : Detaylar sıkıcı.
Rem : Hadi sallanma.

Rem, Edgy'i arkasından koridora doğru itti. Karfu ve Rem için etrafı kolaçan ediyor ve bunu bir "ninja" edasıyla yapıyordu.

Edgy : A site. Temiz.
Edgy : B long. Temiz.
Edgy : B main. Oha oldukça temiz. Hatta şu fayanslara bak pırıl pırıl. diyerek yüzünü fayanslara sürtmeye başladı. Rem, Edgy'nin arkasına eliyle vurdu ve yere düşürdü.
Edgy : BU NE İÇİNDİ SALAK!
Rem : Git şu görevine devam et.
Edgy : Ses çıkarma! Şşşş!

Edgy tekrardan etrafta boş boş taklalar açmaya ve "ninja" hareketleri yapmaya başladı. Rem, yavaşça gözlerini devirip Karfu'yu arkasından ittirmeye devam etti.

Sonunda Edgy, önünde kocaman bir asansör kapısı gördü. Dışı sarı ve siyah ejderha motifleriyle donatılmış muazzam bir asansör gibiydi.

Edgy : Sanırım objeyi buldum.
Karfu : Evet, yandaki tuşa basar mısın?

Edgy, kapının solundaki yukarı ok tuşuna bastı ve kapının üstündeki kırmızı şekilde "4" yazısının yavaşça 1'e inişini izledi.

Rem : Gerçi evini bilmemene şaşırmamalı. Bir insanın tüm bu odaları aklında tutmasının mümkünatı yok çünkü.

Karfu gözlerini kısarak Rem'e doğru baktı. Sonunda acısını anlayabilen biri çıktığı için mutluydu. Sonunda asansör, 1. kata indi ve yavaşça açıldı.

Edgy, asansörün soluna geçti. Birkaç defa öksürdü ve "Bayanlar önden." diyerek eliyle asansörün açılan kapısını gösterdi. Asansöre doğru Karfu'yu ilerleten Rem, asansörün içinde Puzz'u görünce kaskatı kesildi. Puzz, Karfu'yu görünce asansörden Karfu'ya doğru ilerledi ve Karfu'nun yanından geçerken "İyi maceralar." diye fısıldadı. Birkaç dakika sonra yerinden sonunda kımıldayabilen Edgy "Baksana, yine bizi umursamadı."

Karfu : Önemli değil. Hadi gidelim.
Rem : Hey Karfu, gerçekten şu adam iyi biri olabilir.
Edgy : İnan ki şu an öğrenmek istemiyorum. diyerek asansöre bindiler.
Rem : Hangi kata çıkıyoruz?

Karfu, asansörün içinde biraz düşündü. Gözlerini yavaşça kapadı. Kapanık gözlerinin önünde beliren simsiyah bir siluet, yavaşça bir kadın şeklini aldı.

Kadın siluet, Karfu'ya doğru bir şeyler söylüyordu. Yüzü, saçının yarısıyla kapanmış ve gözleri görünmüyordu. Bu uzun ve üzerinde takım elbise olan kadın asansörün 5. kat düğmesine bastı. Gözlerini tekrar açan Karfu, hafif tırsmış şekilde Rem'e baktı.

Rem : İstersen geri dönebiliriz Karfu.
Edgy : Evet, biraz yorgun gibisin.
Karfu : Önemi yok ben iyiyim teşekkürler. Sadece 5. kata gidelim.

Rem, yavaşça "5" yazılı düğmeye bastı ve asansörün kapısı yavaşça kapanıp yukarıya doğru hareketlendi.

Edgy : Gözlerini kapatınca korktun gibi biraz Karfu. Noldu?
Karfu : Şey, bir şey gördüğümü sandım da. Sanırım sadece hayal gücüm çok yüksekti. diyerek Edgy'e doğru gülümsedi.
Rem : Anıydı.
Karfu, Rem'in sesini tam duyamamışcasına "Efendim?" diyerek Rem'e seslendi. Seslenirken asansör 5. kata vardı ve kapı yavaşça açıldı. Rem, Karfu'yu sandalyesinden uzun koridor boyunca ilerletti.

Üstlerinde bu odanın, evin çatısı olduğuna dair kanıt niteliği taşıyan üçgen biçiminde oldukça pis bir tavan; sağ ve sollarındaki duvarlarda yarısı yırtılmış ve geri kalanının da rengi solmuş bir düzine resim ve tam önlerindeyse dışarıyı gören tek, küçük bir pencere vardı. Bu evin bu kadar dar bir koridora sahip olabileceği düşüncesi inanılmazdı. Biraz ilerledikten sonra sollarında bir kapı fark ettiler. Kapı, duvarla aynı renge boyanmış ve fark edilmesi epey zorlaşmıştı. Edgy, yavaşça kapının üzerini sildi. Eliyle sildiği ilk yerde çıkan bir yazı yavaşça "YASAK" harflerine dönüştü. Karfunun içini bir ürperti kapladı.

Rem : Pekala, girmeye hazır mısınız?

Edgy, yutkunarak başını salladı ve duvarda elini gezdirerek kapının kolunu buldu. Yavaşça kapıyı açtı.