Tacizle suçlanan ve yatakhane muhafızları tarafından suçüstü yakalanan Ikki Kurogane, yönetim kurulu başkanının ofisine getirildi. Orada, takım elbiseli güzel bir kadın kanepede oturuyor ve sigara içiyordu. Hagun'un yeni başkanı Kurono Shinguuji, Ikki'nin olaylar zinciri hakkındaki açıklamasını dinlemeyi bitirdi ve yorgun bir sesle cevap verdi.

"Anlıyorum, yani onu yarı çıplak görme kazasını kendini soyarak kefaret etmeye çalışıyordun. Hmhm. Acaba salak olabilir misin?"

"Bunun adil ve centilmence bir fikir olduğunu düşündüm."

"Kesinlikle bir tür centilmensin."

"Hayır, ahlaksız bir centilmen olmaya çalışmıyordum... dürüst olmak gerekirse tamamen içgüdüsel bir şekilde tepki verdim."

Utancını bastırmak için derin bir nefes aldı.

"...Haa. Stella-san'ın yurtdışında okumaya başladığı ilk gününde kesinlikle affedilmez bir şey yaptım. Umarım bu yüzden Japonya'dan nefret etmeye başlamaz."

"Ne, Vermillion hakkında bir şeyler biliyor musun?"

"Onunla karşılaştığımda yüzünü tanıyamayacak kadar ürkmüştüm, ama bir süre önce hatırladım. Gerçek bir prenses ve her şeyden öte öğrenci olarak kaydoldu. Harika, değil mi?"

"O geniş bir farkla bir numara oldu, tüm kategorilerdeki ortalama puanı çok aştı ve bir Blazer'ın en önemli özelliği olan aura kapasitesi, normal gelen bir öğrencinin yaklaşık otuz katı. Canavar bir A Dereceli Blazer... Nitelik puanları çok düşük olduğu için bir yılı tekrarlayan belirli bir F Derece ile karşılaştırıldığında, kesinlikle bir fark var. "En Kötü", aynı fikirde değil misin? "

"Beni rahat bırak."

Kurono'nun alayını kaşlarını çatarak protesto etti ama inkar etmedi. İnkar edemezdi. Sonuçta, Ikki Kurogane ortalama büyü kapasitesinin yalnızca onda birine sahip olduğunu net bir şekilde hatırlıyordu.

"Ama bu gerçek. Onu buraya kaydettirmekle ilgili tüm formalitelere rağmen Japonya'ya davet ettim ve ilk gününde buna benzer bir şey oldu. Sorun iyi çözülmezse, uluslararası bir olaya dönüşebilir. Hatalı olmasan bile, yine de sorumluluk almanı sağlayacağım. Mantıksız gelebilir ama bunu bir erkek olarak ele al.”

Ikki bunu duyunca iç geçirdi.

“Erkek ol ha?”

Kendi kendine iç geçirirken şu an ne yapması gerektiğini tam olarak bilemiyordu. Dört yaşam ve beş bin yılın ardından modern toplum onun için oldukça garipti.

Tam o sırada arkasında bir ses işitti.

“Affedersiniz.”

Stella Vermillion bu sefer koyu bir yelek ve etek giymişti. Bu Hagun Akademisi’nin okul üniformasıydı. Bu üniforma onun ateşe benzeyen saçlarının kırmızısını ortaya çıkarıyordu. Ama Ikki'nin gözlerini çeken göğsüydü. Bir kurdeleyle süslenmiş o devasa alan, Ikki'ye yarı çıplak halini hatırlatan güçlü bir varlık yaydı... ama kızın yüz ifadesini gördükten sonra nefesi kesildi. Muhtemelen ağlıyordu. Gözlerinin altındaki deri kızgınlıkla şişti.

Belki de yılları aşmış yüce bir varlık olarak onu her zaman etkileyen şeylerden birisi yaşı fark etmeksizin bir kadının hüznüydü.

“Üzgünüm.”

Ne diyeceğini bilemeden aklına gelen ilk kelimeyi sarf etti. Ardındansa gerisi kolaylıkla döküldü.

"Olanlar talihsiz bir kazaydı. Seni dikizlemek gibi bir düşüncem yoktu. Yine de istemeden de olsa seni gördüm. Bu yüzden sorumluluk alacağım. İstediğini yapabilirsin."

O uzun yaşamış deneyimli bir yetişimci olabilirdi ama kadınlara karşı bir beyefendiydi. Her ne kadar bu modern toplumu garipsese de kurallarından kolay kolay sapması söz konusu bile değildi.

"…Ne kadar kararlı. Samuray ruhu dedikleri şey bu mu?"

Stella överken, Kurono dalga geçti.

"Daha çok fakir bir konuşmacının ruhu gibi."

Ikki pişmanlığını anladığını düşünen Stella'ya kederli bir gülümseme gösterdi. Ayrıca ifadesini yumuşattı ve ince bir gülümsemeyle karşılık verdi.

"Haha…. Dürüst olmak gerekirse, Japonya'ya geldikten hemen sonra bir tacizciyle tanışmak, buranın en alçak yer olduğunu düşünmeye başlamamı sağladı. Bunu diplomatik bir kargaşaya çevirebilirdim, ama sayende biraz sakinleştim. Bana çok güçlü bir ruh gösterdiğin için, imparatorluk ailesinin bir üyesi olarak samimiyetle karşılık vermezsem olmaz."

Ikki bunu duyunca nispeten daha iyi hissetti. Olayların gidişatı kötüye benzemiyordu. Böylece etrafta görülmese de hissedilen yoğun düşmanlık havası ortadan kalktı. Fakat kısa bir süre sonra yılların deneyimiyle bir tehlikenin geldiğini hissetti.

"Ikki, cesaretine saygı duyarak Harakiri yaparsan bu konuyu affedeceğim."

Duyduğu cümleyle beyninden vurulmuşa döndü.

“Şaka mı yapıyorsun? Harakiri büyük bir suç için bile çok sert bir ceza!”

"Nasıl sert bir ceza? Ben bir yanlışlık göremiyorum. Bir prensese saldırdıktan sonra ölüm cezası beklenmez mi? Aslında bir kütüğe bağlanmalı ve tüm ulusun vatandaşları tarafından taşlanarak öldürülmen gerek. Bunun yerine seni bu şekilde bırakmam oldukça büyük bir ayrıcalık."

"Burada harcanan benim!"

"Sadece onurlu bir şekilde ölmene izin veriyorum. Büyük bir hoşgörü olarak görebilirsin. Benim açımdansa kanlı bir fedakarlık."

"Burada feda olan benim!"

"Hahaha. Kurogane, çok akıllıca cevaplar veriyorsun."

"Hayır, lütfen gülmeyi bırakın. Bir eğitimci olarak okulun bir infaza ev sahipliği yapmasını engellemelisiniz!"

"Kurogane, sadece seni teklif ederek Japonya ile Vermillion İmparatorluğu arasında barışı satın alabiliriz. Bunun çok iyi bir anlaşma olduğunu düşünmüyor musun?"

"İnsan hayatına mal olan bir anlaşma nasıl iyi olabilir!?"

Ikki ise bu konuda gerçekten ne yapması gerektiğini bilemeyecek bir hale gelmişti. 

"H-Hey, Stella-san, bunu halletmenin başka bir yolunu bulamıyor musun?"

"Neden bu kadar memnun değilsin? Harakiri Japon erkekleri için onurlu sayılmaz mı?"

"Hayır, Heisei'de doğdum, samuraylarla hiçbir bağlantım yok ve uzun zaman önce hip-hop tarafına geçtim yo!"

Şu an dediklerinin ne olduğuna dairde en ufak bir fikri yoktu. Sadece kıçını kurtaracak en uygun şeyleri bulmaya çalışıyordu. Daha yeni geldiği bir dünyada acınası bir şekilde ölmek istemiyordu.

Kurono da dalga geçerek yangına körükle gitti.

"Ha, bu kulağa gerçekten sahte geliyor."

"Bunu durdurmak istemiyorsan, lütfen sessiz ol!"

Ikki, Kurono'nun sözünü kesmesi üzerine haykırdı ama Stella'nın ifadesi, Ikki'nin direnişi karşısında yeniden karardı.

"Senin neyin var!? Ne istersem yapabileceğimi söylemedin mi!? Eğer bir erkeksen sözüne sadık kal!"

"Hayır, bu sadece bir özür ifadesiydi. Gerçekten beni öldürmeyi planladığını bilmiyordum!"

"Kurogane, bahaneler ve kaçamaklarla dolusun, değil mi? Hatırlat bana, bir erkek olarak sorumluluk almakla ilgili ne söyledin?"

Hayatı her şeyden daha önemliydi.

“Her halükarda, seni sadece iç çamaşırlarında gördüğüm için, bana hayatımla ödetemezsin!"

Bu karşılığı verdikten sonra Stella’dan dehşet verici bir aura yükselmeye başladı.

"S-S-Sadece, mi dedin!? Ben... Buna inanamıyorum! İnanamıyorum, seni sapık! Evlenmemiş bir prensesin vücudunu yağmaladıktan sonra söylediğin bu mu!? Babam bile asla vücudumu görmedi!"

Ikki bunu görünce dikkatli olmaya karar verdi. Yükselen aurası ve öfkeyle parlayan gözleriyle olası bir saldırının her an gelebileceğini net bir şekilde görebiliyordu.

Üstelik… sadece gözleri değil etrafındaki havada kavurucu ısıyla dolmaya başlamıştı.

"Affedilemez! Senin gibi sapık, tacizci, küstah bir köylüyü şahsen küllere çevireceğim! Hizmet et bana,  Lævateinn!"

Başkanın odasında bir ısı bölgesi oluştu ve Stella'nın elinde alevlerle kaplı uzun bir kılıç belirdi. Bu kılıç, Stella, diğer adıyla Kızıl Prensesi’in Device’ı Lævateinn’dı ve işin en korkunç kısmı Kızıl Prenses'in bu büyük kılıcı değil. Yeteneğiydi.

Yeteneğiyse herhangi bir hedefi, hayır, her şeyi yakan akkor alevler üretmekti!

"Kendini hazırla, yozlaşmış! Seni bu dünyadan arkamda bir leke bırakmadan sileceğim!"

"C-Ciddi misin!?"

"Bahaneler faydasızdır―!"

Alev kılıcı aşağı doğru sallandı. Bununla yüzleşen Ikki de savunmacı bir duruş sergiledi.

"Öne çık,  Intetsu!"

Siyah bir katana ortaya çıktı. Bu Ikki'nin Device'sıydı. Aslında Intetsu'nun önceki halini bilen birisi dikkatli baksa onun biraz daha farklı olduğunu görebilirdi. Öncelikle orjinal halinden bir santimetre daha uzundu. Ayrıca metali çok daha koyu siyahtı... Ikki, Stella'nın aşağıya doğru vuruşunu engellemek için Intetsu'yu kullandı.

"Tabii ki sıcak! Lævateinn'im, Asil Sanat, Ejderha Nefesimin alevleriyle kaplı, üç bin santigrat dereceye kadar çıkıyor! Engellesen bile, düşmanlarımı tek başına ejderha imparatoriçesinin gücüyle yakabilirim! "

"Ne korkunç bir yetenek!"

Bu kadar yakın olmaktan rahatsız olan Ikki, aralarına biraz mesafe koymak için tüm gücünü kullandı. Fakat-

"Ha, hahaha…. Aptal. Böyle küçük bir odada kaçmana imkan yok. Seni yakında parçalayacağım ve bununla evlenmeden önce saflığımı mahveden kötü adamı dünyadan sileceğim!"

"Bekle, bekle! Lütfen biraz sakin ol! Sen buna 'mahvolmuş' diyorsun, ama aslında bu kadar skandal bir şey yapmadım, değil mi??"

"Yalancı! Çıplak bedenimi ahlaksız gözlerinle kirlettin!"

"Kesinlikle bakıyordum, ama bu… bu, erm… bunun sebebi kötü şeyler düşündüğümden değildi! Bunu nasıl söylerim… Büyülendim çünkü sen çok güzeldin!"

"Fueh!?"

Bir anda Stella'nın kızgın yüzü daha da kızardı. Ikki, onun bundan memnun olacağına emin olsa da yine de sıcaktan terledi.

"N-N-Ne diyorsun salak! E-Evlenmemiş bir bakireye g-güzel. Bu, tam da bu yüzden inceliksiz sıradan insanlar bu kadar…!"

Lævateinn aniden öfkeli alevlerini kaybetti ve titreyen küçük kıvılcımlara dönüştü . Az önce bu kadar çok düşmanlıkla dolu olan kız şimdi kıpır kıpır, rahatsız görünüyor ama biraz da mutlu görünüyordu. Yüzünü incelediğinde, ayakta duran alnı şimdi güçsüzce sarkıyordu ve gözleri şaşkınlıktan nemliydi. Utanıyor gibiydi.

Her neyse, Stella'nın şevkinin çökmesi iyi bir fırsattı. İnisiyatif alarak Stella'yı sakinleştirmeye çalıştı.

"Bunu bir kenara bırakırsak, bu ilk etapta senin odanı yanlış anladığın ve benimki ile karıştırdırdığın için oldu. Bu yüzden Harakiri yapmamı istemek tam bir saçmalık."

Ama Ikki'nin tartışması üzerine Stella'nın yüzü bir kez daha sertleşti.

"Bu ne mantıksız bir gerekçe!? Odama kendi isteğinle giren sendin! O odayı Başkan Hanımdan düzgün bir şekilde aldığım anahtarla açtım, bu yüzden benim hatam olamaz!"

“...Ne?”

Bir dakika bekle. Şimdi bunu düşündüğüne göre, Ikki dışarı çıkmadan önce odasını kesinlikle kilitlemişti. Stella bir hata yapmış olsa bile içeri girmesine imkan yoktu ama içerideydi. Stella da az önce nedenini söyledi. Kurono ona bir anahtar vermişti.

"Bunun anlamı ne, Başkan?"

"Ha, hahahaha…."

"…Bayan Başkan?"

İkisi birlikte ona baktığında, Kurono artık tutamıyormuş gibi gülmeye başladı.

"Heh, hayır, bunun için üzgünüm. Bu o kadar ilginç bir şeye dönüştü ki biraz iğrenç hissettim. Sormana gerek yok, çünkü tam olarak duyduğun gibi. Hagun Akademisi'nin yurtları her odaya iki kişi yerleştirmeli. Kurogane bunu zaten biliyorsundur. Başka bir deyişle, hiçbiriniz odalarınızı yanlış anlamadınız. Basitçe söylemek gerekirse ... ikiniz oda arkadaşısınız."

Ikki duyduğu bilgiyle kısa bir anlığına şaşırda sonradan sorun etmedi. Fakat Stella açıkça şaşkına dönmüştü.

"… Ne demek istiyorsun Sayın Başkan? B-Ben, bu sapıkla oda arkadaşı mı ??"

"Demek istediğim tam olarak bu, Stella Vermillion. Bir sorun mu var?"

"Çok büyük!"

Ikki böyle bir tepki göstermesine karşın kaşlarını çattı. Sevilmeyecek neyi vardı?

"Katılıyorum. Hagun Akademisi'nin yurtları kesinlikle her odaya iki kişi koyuyor, ancak bir erkek ve bir kızın paylaştığını hiç duymadım."

"Bu, yönetim kurul başkanı olmadan önce geçen yıl boyunca doğruydu. Kurogane, sana politikamdan bahsetmemiş miydim?"

"...Tamamen gerçek savaş performansına dayanan saf bir liyakat doktrini uygulamak ...değil mi?"

"Doğru. Diğer altı şövalye akademisinden farklı olarak, Hagun geçen yıl kayda değer bir varlık üretmedi. Her yıl yedi okulun en güçlü öğrenci şövalyeyi seçmek için sponsor olduğu Yedi Yıldız Kılıç Sanatı Festivali'nde bile kaybetme serisindeyiz. Yönetim kurulu tarafından burayı yeniden düzenlemek için çağrıldım ve bu oda tahsisi ilk adım. Konu kaç kişi ya da cinsiyetleri değil. Benzer güçlere sahip şövalyeleri aynı odada bir araya getiriyorum. Sonuçta, eşit dövüşçüler birbirine yaklaştığında, aralarında doğal olarak rekabet kıvılcımlanır. Bu oda tahsisi, bu rekabeti kasıtlı olarak başlatmak için bir plan. Harika değil mi?"

Yine de Ikki'nin bu açıklamayla ilgili bir sorunu vardı.

"Öyleyse yaptığın şey daha da garip değil mi? Gelen öğrenciler arasında büyük bir farkla Stella-san bir numara değil mi? Neden benimle aynı odada, bir yılı tekrarlayan en kötü öğrenciyle?"

"Tekrar mı ediyorsun?"

"Utanç verici ama genel sıralamam F."

"F…. Ben ve bir F Dereceli, bize benzer güçteki şövalyeler diyorsun!? Ne-Bununla ne demek istiyorsun!?"

"Haha, peki ... bunu nasıl söylerim. Sizler özel bir durumsunuz. Açıkçası, Vermillion kadar mükemmel kimse ve Kurogane kadar kötü kimse yok. Diğer bir deyişle, ikiniz de uygun bir ortağı olmayan artık öğrencilersiniz, bu yüzden sadece ikinizi eşleştirebilirim. Şimdi anlıyor musunuz? "

"Bunu kim anlayabilir ki!?"

*Bam!*  Stella başkanın ofis masasına bir avucuyla vurdu ve protesto etmeye devam etti.

"Öncelikle, bizim gibi kız ve erkek çocuklar için aynı yaştayken aynı odayı paylaşmak saçma! Bir hata olursa ne yapacaksınız!?"

"Oh, Vermillion aynı yaştaki erkek ve kızların birlikte yaşadıklarında bir hata olacağını mı düşünüyor? Bunu duymak isterim~."

"Bu ... erm… uuu…."

Utançtan gözleri dolan Stella'ya sempati duyan Ikki, Kurono'ya da itiraz etti.

"Neden sarhoş yaşlı bir adam gibi oynuyorsun?"

Kurono şaka yapıyormuş gibi gülümsedi ama fikrini değiştirmedi.

"Her neyse, bu karar çoktan verildi. İkinizin dışında erkek-kız çiftleri de var, ancak seçiminizi yapmak için bunu düşünmek zorunda değilsiniz. Vermillion, sırf bir prenses olduğun için sana özel muamele yapmayacağım. Bu anlaşmayı sevmiyorsan, tek yapman gereken okulu bırakmak anlıyor musun?"

Okulu bırakmak. Stella bu sözle gözle görülür şekilde irkildi. Kasıtlı olarak kıtaları geçmiş ve yurtdışında okumak için Japonya'ya gelmişti ve Ikki bunu yapmak için amaçlarını veya niyetlerini tam olarak bilmiyordu. Yine de irkilmesinden dolayı emindi ki, kesinlikle okulu bırakmakta istemiyordu.

Sonunda Stella bile yardım edemedi ve çekildi.

"…Anlıyorum."

Ikki, Stella'nın mağlup yüzüne baktı. Normalde ona saldırgan tavranan insanlara karşı göstermediği bir empatiyle sordu.

"İyi misin?"

"Okul politikası buysa, başka seçeneğim yok, değil mi?"

Stella cesareti kırılmış bir ses tonuyla cevap verdi, sonra üç parmağını kaldırdı.

"Ama birlikte yaşamamız için size üç koşulu uygulatacağım!"

Ikki de bu yeni okul sisteminden emin değildi, bu yüzden onun taleplerini dikkate alma yükümlülüğü yoktu… ama bir yaş büyük olduğu için en azından bu kadar işbirliği yapacağını düşünüyordu.

"En iyi akademik notlar, yüksek gelir veya uzayanlar gibi saçma bir şey değillerse, o zaman çaba gösterebilirim."

"Ben bu tür şeyleri istemiyorum. Sen bile benim koşullarımı kolayca yerine getirebilirsin."

Üç tane vardı.

"Benimle konuşma, gözlerini açma ve nefes alma."

"Bunu yapsaydı, Kurogane muhtemelen ölürdü, değil mi?"

Ancak Stella, Kurono'nun yorumunu görmezden geldi.

"Bu üç kurala uyabilirsen, o zaman odanın önünde yaşaman için sorun yok!"

"Ve sonunda hâlâ kovuluyorum!?"

"Ne? Yapamaz mısın?"

"Bu kadar berbat koşulları takip edemem! En azından nefes almama izin vermeyecek misin?"

"Olmaz! Muhtemelen bunu bir bahane olarak kullanarak beni koklamaya çalışacaksın, sapık!"

"Ağzımla nefes alacağım! Bu şekilde kokunu alamam."

"Yararı yok! Nefes verdiğim havayı muhtemelen dilinle tatmaya çalışacaksın, seni sapık!"

"Bunu yapmam biyolojik olarak imkansız!"

"O zaman okulu bırak! Eğer yaparsan, odada yalnız yaşayabilirim!"

"Bu çok tek taraflı!"

Henüz izleyen Kurono bir çözüme ulaştı.

"Ne acı. Bu hızda, ne kadar tartışırsanız tartışın tartışma bitmeyecek. O zaman hadi şunu yapalım. İkiniz bir sahte savaş yapın. Kazanan karar verecek. Kaderlerini belirleyen şövalyeler olarak kendi kılıçlarınıza itiraz edemezsiniz."

Sahte savaşlar her yerde olduğu gibi şövalyelerin de kendi aralarındaki anlaşmazlıkları çözmeleri için kullandığı yaygın bir uygulamaydı.

"Evet, bu adil görünüyor. Öyleyse yapalım Stella-san."

Ikki hemen onayladı ve Stella’nında buna karşı bir itirazı yoktu ama…

"N-Ne !?"

…Ama Stella gözlerini ona çevirdi ve sesinin tonu değişti.

"Eh? Hala beğenmedin mi?"

"H-Hayır, sorun değil…. S-Sen… ne dediğini biliyor musun?"

"...Tuhaf bir şey mi söyledim?"

"Bir F Dereceli! Okulda sınıf seviyelerini bile geçemeyen bir "Başarısız Şövalye!” Benim gibi bir A Dereceli şövalyeye karşı kazanmanın hiçbir yolu yok, değil mi !?"

Ikki, Stella'nın ne söylemeye çalıştığını anladı. Gerçekten de, onun gibi okulun ilerleme kriterlerini bile karşılayamayan bir başarısızlık, otantik, gelecek vaat eden, on yılda bir dahiye "Haydi sahte bir savaşla halledelim." dese aynı tepkiyi verirdi.

Yine de tüm bunlara rağmen gücüne güvenen Ikki gülümsedi.

"Ama biliyorsun, bu yöntemle çözüme kavuşturmazsak net bir sonuca ulaşamayız."

Stella kabul etmek istemiyordu ve Ikki de pes etmedi. Dört hayatı ve beş bin yıllık deneyimine dayanarak net bir şekilde Stella’yı yenebileceğini söyleyebilidi..

Bu yüzden de Stella'ya dövüşmeleri gerektiğini söyledi. Bu sözler üzerine… Stella tersledi.

"Nmounyaa~! Artık onu tutamıyorum~! Bu sıradan! Sadece gözetleme ve benim gibi bir prensese kendini gösterme suçunu işlemekle kalmadı, bu Başarısız Şövalye bir de bana karşı kazanabileceğini söyledi! Ben... ben hayatımda bir kez bile böyle rezil olmadım! Burası ne tür bir ülke!?"

Stella, Ikki'ye öldürme isteğiyle dolu gözlerle baktı ve açıklamasını yaptı.

"Tamam, anladım. Anlıyorum. Seninle kavga edeceğim. Ama beni bu kadar aptal yerine koyduktan sonra, sadece birlikte yaşamak için kurallar koyma hakkında bahis yapmak yeterli değil. Kaybeden ne kadar aşağılayıcı olursa olsun, efendisinin taleplerine bir köpek gibi itaat eden bir köle haline gelerek, ömür boyu kazanana boyun eğecek! Bu nasıl!?"

Böyle basit bir savaşı böyle bir boyuta getirdiğini duyan Ikki ne diyeceğini bilemedi. Gerçekten bu kadar ağır bir şarta gerek var mıydı?

"E-Eeeehh? B-Biraz fazla ileri gitmiyor..."

"Bu noktada daha fazla bir şey söylemek bir işe yaramaz. İlla bir şeyi lanetlemek istiyorsan, beni bu kadar ciddileştiren düşüncesizliğin kişiliğine lanet et. Bu artık sahte bir savaş değil, bir düello!"

"Kulağa oldukça ağır geliyor. Bunu yaptığınız için, üçüncü eğitim alanını kullanın. Yetkilendirmeyi göndereceğim."

"B-Başkan! Lütfen kendi rahatınız için beni uğraştırmayın!"

Ama Ikki'nin protestosu çok geç geldi ve Stella "Kendini hazırla! Hmph!" odadan çıkmadan önce onu geride bıraktı. Muhtemelen üçüncü arenaya doğru gidiyordu.

Böylesine patlayıcı bir kızın varlığı onu oldukça garipsetti.

"… Haa. Korkunç bir şeye dönüştü, değil mi? Bu tür şeyler gerçekten zahmetli, Başkan…."

"Ha ha ha. Gerçekten köle olmak istemiyor musun?"

"Elbette hayır. Sadece uğraşmak istemiyorum."

"Uğraşmak istemiyorum, diyorsun…. O kızın gücünü az önce gördün, değil mi? Yaklaştığında seni kavurucu bir alev bekliyor, sadece orada olmakla rakipleri için bir tehdit. Dünyadaki pek çok insanın yetenekleri yok bu yüzden şiddete odaklandı ve kamuya açık incelemelerinin hiçbiri uydurma değil. Ama bunu gördükten sonra bile hala kazanmayı düşünüyor musun?... Ne kadar ilginç bir adamsın. "

"Sonunda dövüşeceğim biri. Bunu en iyi sen bilmelisin, çünkü "Yedi Yıldız Kılıç Sanatı Festivali'nde şampiyon olursan, kötü nitelik puanlarıyla bile mezun olmana izin veririm." diyen sendin. Ayrıca Stella-san kesinlikle turnuvada görünecek. Bu sadece er ya da geç onunla yüzleşme meselesi. "

"O zaman tereddüt etmene gerek yok, değil mi? Kazanır ve istediğiniz şartları belirlerseniz, köle olmakla ilgili konuşmayı bir kenara atabilirsiniz. Her şeyi bu şekilde halledin."

Ikki'nin omzunu  *pah!* İle tokatlayan Kurono da ofisten çıktı. Odada kalan Ikki, bugün kaç kez iç geçirdiğini merak ederken derince bir nefes aldı ve ardından düşündü.

'Pekala, kesinlikle… tek yapmam gereken kazanmak.'

Tabii ki bunun zor olacağını biliyordu. Rakibi en güçlüler arasında en güçlüsü, en zorlular arasında en zorluydu. Ikki, gücüne sadece bir an tanık olmasına rağmen bunu anladı. Stella'nın yeteneği çok fazlaydı. Gücü, duygularıyla uyum içinde hareket ediyordu, farkına varmadan bile dışarı sızan ezici bir aura ve İkki'nin büyüsü, tıpkı bir filin karşısına çıkan bir karınca gibi, hiç yokmuş. Sonucun ne olacağını tahmin etmeye gerek yoktu.

"Öyleyse şu kıza haddini bildirelim değil mi Ikki? Bir kaybedenin gücünü gösterelim. Bakalım bir A Derece neler yapabiliyor?"

Bunu mırıldanan Ikki, başkanın ofisinden de ayrıldı.