Ikki ranzanın üst tarafında baygın bir şekilde yatıyordu. En azından görünürde öyleydi. İşin aslı şu anda vücudu tamamen yorgun haldeyken tüm sırlarını keşfetmeye çalıştı.

Ve başarılı da oldu. Büyü gücünün temel prensipleri, kendi geldiği evrendeki manaya benziyordu. Bu sebeple kavraması zor olmadı.

Bu sebeple büyü gücünden oluşan alt yapısını Nada altyapısına dönüştürebilirdi rahatlıkla.

Ikki, şu an Vücut aleminde bile değildi. Tam olarak kultivasyona başlamamıştı. Ne de olsa hayvan gibi büyü gücü emmesi gerekiyordu.

'En azından öyle tahmin etmiştim.'

Tahmini yanlış olduğunu, Stella sayesinde anladı. Sorun Nada Fiziğinin obur olması değil, büyü gücünün doğal olarak reddetmesiydi.

'Ne de olsa bir vücutta iki farklı enerji bulunmaz ha? Ikki'nin anılarını alınca bazı temel prensipleri unutmaya başlamış olmalıyım.'

Sonuç olarak Ikki kalan tüm büyü gücünü tükettiğinden vücudunun temeli tamamen zayıf ve değişime müsaitti. Bu da istediği bir sonuçtu.

Bu yüzden yavaşça büyü gücünü, nada ile değiştirmeye başladı ve bu sayede vücudunu zorla Vücut Alemine atılım yapmaya zorlamaya başladı.

"... Nn."

Parlak bir sisin içinden çıkan Stella yavaş yavaş uyandı ve gözlerini açarken görüşünü dolduran şey biraz alçak bir tavan ve sigara içerken Stella'nın yatağının yanında oturan Kurono'ydu.

"Uyanık mısın, Vermillion?"

"Sayın Başkan... neredeyim?"

"Revirdesin. Yanıltıcı formdaki bir Cihaz tarafından vurulmanın yorgunluğundan düştünüz. Bu bir iPS kapsülü kullanmamız veya doktor çağırmamız gereken bir şey değil, bu yüzden sizi burada dinlendirdim."

Bunu söyleyen Kurono, rujla kaplı dudaklarından bir duman püskürttü.

'... Öğrenci yurdu sigara içmeyi yasaklamıyor mu?'

Ama Stella bunu yüksek sesle söyleyecek havada değildi.

"Yani bu demek oluyor ki ... hepsi rüya değildi?"

Bu farkındalıkla duyguları hüzünlendi. Görünüşe göre ümidi gerçekleşmeyecek. O kadar dövülmüş ve tamamen dövülmüştü ki, kaybı için hiçbir mazeret gösteremiyordu.

"... Haa. Uzun zaman önce unuttuğumu sanıyordum. Kaybetmek... kesinlikle böyle hissettiriyor."

"Pekala, seni bu kadar rahatsız etmesine izin vermemelisin. Engeller bir yana, Kurogane benimle düpedüz bir dövüş bile kazanmış biri. Şu anda olduğu gibi yenebileceğin biri değil.

"Dünyanın en eski üçte biri olan 'Dünya Saati'ne karşı kazanmak ... Bu da ne?"

Canavar olmanın bir sınırı vardı.

... Hayır, bunu söyleyemezdi. Onu bir dakika içinde yenmek iradenin zirvesiydi, normalde düşünülemez bir şeydi. Birinin bunu denemesi için ne tür korkunç bir kararlılık ve kararlılık gerekirdi? Bu mücadele şekli gerçekten de bir *Shura gibiydi. İnsanlık dışı denilebilirdi.

'Ah. Şimdi düşündüm de, o adama kendini tükettikten sonra ne oldu?'

"Sayın Başkan. O adam iyi mi?"

Kurono sorusuna hafifçe başını salladı.

"O iyi. Senden çok daha ağır yaralanmıştı, ama hayatının tehlikede olacak kadar da kötü değil."

Bunu söyledikten sonra ranzanın üst katına baktı.

Stella alt yataktan çıktı ve başını kaldırıp yukarı baktı ve yukarıda bir egzersiz tişörtüyle yatan soluk yüzlü Ikki'yi gördü. Canlılığı o kadar düşük görünüyordu ki, Stella zayıf bir nefes alma duymasaydı, kesinlikle onu bir ceset sanacaktı.

"Pekala, odasına dönüp kıyafetlerini değiştirecek kadar yedek enerjisi vardı. Bu kadar yedek bırakamazsa, tekniğinin sonucu çok ağır olurdu. Kurogane, en azından biraz öngörüde bulundu."

"Bunun yedek enerji olarak sayılacağını sanmıyorum."

Ittou Shura, hayatta kalma içgüdülerini göz ardı ederek kişinin tüm gücünü ortaya çıkaran bir Soylu Sanat tı. Kullanıcı bir dakikalık kullanımdan sonra nefes bile alamazdı, bu yüzden Ikki onu uzun süre savaşmak için kullanamazdı. O dakika içinde kazanmazsa, çökme kaçınılmazdı - sert bir şekilde kendine zarar veren bir taktik. Ama böyle kararsız bir teknikte ustalaşan bu çocuk, kendisini bile fethedebileceğini gösterdi.

"Sayın Başkan, bu adam tam olarak kim?"

"Ne demek istiyorsun?"

"Lütfen aptalı oynama! Gözlerimin ayak uyduramadığı kadar hızlı hareket etmek kesinlikle normal değil! Onlardan biri olabilir mi? Şu Japon Ninjalarından biri!?"

"Hayır, yanılıyorsun..."

"Her halükarda, onun gibi birinin F Dereceli olması ve bir yıl tekrar etmesi tuhaf! Lütfen bana tam olarak neler olduğunu açıklayın!"

"Bunu söyleseniz bile, onun bir F Dereceli olması aslında geçerli bir yargıdır, çünkü sıralama sistemi Blazer yeteneklerini değerlendirir. Kılıç ustalığı, fiziksel uygunluk ve dövüş sanatları gibi sıradan beceriler bu değerlendirmeye dahil edilmez, çünkü böyle şeyler Asil Sanatlara karşı muhtemelen etkisiz olacaktır."

Gerçekten de, sıradan beceriler, ezici doğaüstü güçle karşılaştırıldığında hiçbir şeydi. Örneğin, çeliği bile kesebilen usta bir kılıç ustası olduğunu varsayalım. Stella'nın alevli kılıcına karşı nasıl savaşırdı? Ustalığı işe yaramazdı; sadece kül olana kadar yanabilirdi. Sıradan beceriler, yalnızca eşit büyü yeteneğine sahip olanlarla savaşırken Blazerler için yararlıydı.

"Bu, bugünlerde genel halkın düşünce tarzıdır. Basitçe söylemek gerekirse, Kurogane'yi uygun bir şekilde değerlendirmek için hiçbir sistem yok. Ve yalnızca fiziksel becerilerde üstün olan Kurogane ... pekala, ona yalnızca en kötüsü denilebilir. Birinin böyle özelliklere sahip olması nadirdir. Koşullar bu kadar kötü. Sadece on yılda bir ortaya çıkan bir dahi isen, o zaman da on yılda bir ortaya çıkan bir aptalsındır. Bu konuda gerçekten hiçbir şey yapılamaz. Doğrudan onunla yüzleştikten sonra da anlamalısınız, çünkü tam güçle bir vuruş, savunmasız olduğunuzda bile size zarar veremez. "

"... Şey, bu var... ama neden tekrar etmesi gerektiğini açıklamadınız."

"Değil mi?"

"Ben kraliyet ailesinden biriyim. Ülkelerin güçlü Blazer'lara ne kadar değer verdiğini biliyorum ve büyücü şövalyeleri eğitmekten sorumlu bir akademinin de aynı şekilde düşünmesi gerekiyor. İyi değerlendirmelerin olmaması, onu bir yıl tekrar etmesi için yeterli neden olmamalı."

Direniş örgütleri yakın zamanda ortaya çıkmaya başladığından, ülkeler her zaman güçlü şövalyelerin gelişimini teşvik ediyorlardı. Bu önceliğin altını çizmek için hiçbir neden yeterli değildi.

Stella'nın argümanına göre, Kurono acı bir gülümsemeyle kabul ediyormuş gibi içini çekti.

"Haha ... pekala. Gerçekten acıttığı yere vurdun."

"Düşündüğüm gibi, başka bir sebep var, değil mi?"

"Evet, notlarının yeterli olmaması sadece okul yönetiminin iddiası."

"Bahane ...?"

"Gerçekten. Vermillion, Kurogane adı bir şey çağrıştırmıyor mu?"

"Böyle bir şeyi bilmemin imkanı yok.―"

İmkan yok. Söylemek istediği buydu ama aklında bu soyada sahip bir kişi belirdi.

"Bekle, mümkün değil... Samuray Ryouma?"

"Kesinlikle. İkinci Dünya Savaşı'nda Japonya'yı zafere götüren kahraman Samuray Ryouma. Gerçek adı Ryouma Kurogane ve Ikki Kurogane'nin büyük büyükbabası. O olmasa bile Kurogane klanı Meiji döneminden kalma seçkin bir ailedir. Nesillerdir üstün Blazerler üreten ve büyücü şövalye toplumunda güçlü bir nüfuza sahip olan bu klan, Hagun Akademisi'ne doğrudan baskı uyguladı ve 'Kurogane evinden kaçan Ikki Kurogane'nin mezun olmasına izin vermeyin' dedi."

"Neden böyle bir şey yaptılar?"

"Seçkin ailesinin prestijini korumak için. Eğer soylarından F Dereceli gibi bir aykırı değer doğmuşsa, bu onların adını lekeleyecekti. Bugün şövalyeler her şeyden çok rütbeyi vurguladıkları için muhtemelen böyle bir şey düşündüler. Önceki akademi başkanı buna uymuştu. ve muharebe dersi almak için asgari şartlarla ilgili saçma bir kural başlattı. Böylelikle Kurogane'yi dışladı ve yılı tekrarlamak bu adaletsizliğin sonucudur. "

Stella o sert hikayeyi duyduğu an, göğsünün derinliklerinde hayal edilemeyecek bir kızgınlık hissetti.

"Bu, bir ebeveynin veya öğretmenin yapması gereken bir şey miydi!?"

"Üzücü ama dünyada böyle yetişkinler var. Elbette onların davranışlarına göz yummak gibi bir niyetim yok. Bu görevi üstlendikten sonra, böyle bir çöplükte eli olanları iyice temizledim... Fakat Kurogane'nin kaybettiği yıllar geri dönmeyecek. Yine de o çocuk umutsuzluğa kapılmadı. Ailesi tarafından hedef alınmasına, haksız muameleye maruz kalmasına, fırsatlardan yoksun bırakılmasına ve hatta çöp olarak alay edilmesine rağmen, kendi değerine inanmayı bırakmadı. aşılmaz, yetersizliklerinden kaçmıyor. Tüm adaletsizliklerle boğuştuktan sonra şu an bulunduğu zirveye ulaştı. Kendisine ve değerlerine güvenerek tüm değerini oynadı ve sonunda o 'yenilmez bir dakikaya' ulaştı. hatta on yılda bir dahi denen Kızıl Prenses'i bile yenebilir. Dürüst olmak gerekirse,o oldukça özel. "

Durum ne kadar umutsuz olursa olsun, kendine ve değerine inanmak. Stella bunun ne kadar zor olduğunu çok iyi biliyordu, acıttığını çok iyi anladı. Ama neyse ki yetenekliydi. İçerisindeki alevlerde ustalaşırsa gücünün ülkesine çok yardımcı olacağına inanıyordu. Bu yüzden kendini ileriye itebilirdi.

Ya Ikki? Gerçekten hiçbir şeyi yoktu. Büyü gücü yetersizdi ve bir Blazer'ın kozu olan asil sanatları, fiziksel gücün yalnızca iki katına çıkmasıydı. Bu yeterince acı vericiydi, ama Ikki'nin çevresindeki yetişkinler de onun yolunu kapatmak için ellerinden geleni yaptılar. Nasıl hâlâ inancını korudu ve kendine inandı?

"Sadece ... onu bu kadar ileri gitmeye iten şey ... !?"

"Kim bilir? Kurogane'nin kendisine sormadan anlayacağınız bir şey değil. Sadece birkaç beklentim var. Yedi Yıldız'ın zirvesini gerçekten alıp almayacağı, bunun gibi şeyler."

Kurono, sigarasını portatif kül tablasına bastırdı ve bir kez daha Stella'ya sordu.

"Vermillion. Bu sabah beni selamlamak için ofisime geldiğinizde, 'Neden yurtdışında okumak için buraya geldin?' Soruma nasıl cevap verdiğinizi hatırlıyor musunuz?"

"Evet. Çünkü o ülkede kalırsam ... Eninde sonunda nasıl daha yükseğe nişan alacağımı unuturum."

Stella'nın Vermillion'dan ayrılma nedeni buydu: Ülkesinin insanları, kendi istekleriyle onu "Dahinin" kafesine hapsediyorlardı. Her şeyi yapabileceğini ve kimseye kaybetmeyeceğini. Stella aralarında kalsaydı onlara inanmaya başlayabilirdi. Küstahlaşırdı ve kalbi çürürdü. Küstahlığı temelsiz inşa edilecek ve gelişme arzusu ortadan kalkacaktı. Onu her şeyden çok korkutmuştu, o kadar fazla orada kalmasına izin veremezdi. Sevgili Vermillion İmparatorluğunu korumak için çok daha güçlü bir şövalye olması gerekiyordu.

Stella'nın Japonya'ya gelmesinin nedeni buydu: Kendisinden daha güçlü insanları aramak. Güçlü şövalyelerle savaşmak, onları yenmek ve Yedi Yıldız Kılıç Kralı olmak.

"Bu durumda Stella Vermillion, bir yıl boyunca Kurogane'nin peşinden koşmayı dene. Eminim zaman kaybı olmayacak."

Kurono'nun kuvvetli havasında Stella kesin bir cevap veremedi.

"Hala ... anlamıyorum. Hala onun hakkında sözlerinizden başka hiçbir şey bilmiyorum ..."

"Sanırım bu da doğru."

Stella'nın yanıtının Kurono'yu tatmin edip etmediği net değildi, ama Kurono başını salladıktan sonra çıkışa doğru yürüdü.

Düğmeyi çevirerek kapıyı açtı.

"Öyleyse onun kim olduğunu kendi başına öğrenmelisin. Dediğim gibi, Ittou Shura, en ufak bir sihir, güç veya irade gücünü geri tutmadan günde yalnızca bir kez kullanılabilen büyük bir tekniktir. Ve bu, koşmaya başlayan bir at gibi, yarı yolda durdurulamaz. Bir süre uyanmamalı... İyi, umarım aslında ölmemiş, sadece öyle görünüyor. Er ya da geç kalkacak ve hala uymuyorsan sözlerimi test ettikten sonra onunla yaşamak istemiyorum diyeceksen, söyle bana. Sana özel bir tek kişilik VIP odası hazırlayacağım. "

Kurono bunu söyledikten sonra gitti.

***

Shura : Düşük rütbeli bir Budist tanrı veya yarı tanrı. İnsanlardan daha güçlüdürler, ancak büyük egoist tutkularla, özellikle kıskançlıkla yeniden doğuş döngüsüne zincirlenirler.