Canavar yok olduğunda Rayomi, Oliva'ya doğru döndü. 

"Oliva..."

"Rayomi beni neden kurtardın, biz seninle düşmanız farkında değil misin? Aptal."

Oliva asasını Rayomi'ye doğrulttu. 

"Sırf beni kurtardığın için sana acımayacağım. Önüme gelen güçsüz bir avı kaçıracak kadar aptal değilim."

Asasının ucu birden parlamaya başladı. Asasını havaya kaldırıp yere vurdu ve etrafında ışıklar parladı. Oliva'nın etrafında, az önce canavara saplanan hançerlerden 5 tane oluşmaya başlamıştı. 

Rayomi telaşa kapılmış bir haldeydi. İyilik yapmasına rağmen kötülükle karşılaşıyordu.

"Oliva bekl-"

"Kes sesini!" 

Oliva'nın etrafında oluşan hançerler Rayomi'ye doğru döndü ve Oliva'nın asasını havaya kaldırması ile hançerler Rayomi'ye doğru fırladı. 

Rayomi düşünmeye fırsat bulamadan tamamen refleksleri ile hareket ederek kılıcını eline aldı. Tüm hançerleri nasıl savunacağını bilmiyordu ama kendisini koruyup Oliva ile konuşmaya çalışması gerekiyordu. 

Az önceki savaşta gücünü çok fazla kullanmıştı bu yüzden kılıcının tüm hançerleri savuşturana kadar elinde kalacağından bile emin değildi. 

Üstüne doğru gelen ilk hançere doğru kılıcını savurdu.

"Lütfen Curtana beni yarı yolda bırakma. Lütfen..." 

Kılıcı bir anda masmavi parlamaya başladı. Rayomi'nin tüm büyülü enerjisi kılıca doğru akıyordu.

Kılıç, ilk hançere doğru giderken peşinden çok güçlü bir rüzgar esti. İlk hançere değer değmez adete bir fırtına koptu. Diğer gelen tüm hançerler rüzgarın etkisiyle etrafa saçıldılar. Rüzgar o kadar kuvvetliydi ki Oliva bile geriye doğru savrulmuştu. Rayomi ne olduğunu anlayamamıştı.

"Ne? Ne oluyor? Yanlışlıkla özel bir hamleyi mi etkinleştirdim? Bu nasıl oldu?" 

İçi kıpır kıpır olmuştu. "Vay be! Çok güçlüydü."

Rüzgarın etkisiyle etraf toza bürünmüştü ilerisi gözükmüyordu. Rayomi tozun geçmesini bekledi ve Oliva'nın nerede olduğuna baktı. Rüzgarın etkisi ile geriye doğru uçmuş olan Oliva, sinirli bir şekilde ayağa kalktı ve asasını yeniden Rayomi'ye doğrulttu.

Artık bedenini hırsı yönetiyordu.

"Oliva lütfen dur seninle savaşmak istemiyorum. Lütfen.." 

Bir an duraksadı. Karnına ağrılar girmeye başlamıştı. Kılıcı elinden yok oldu ve yere kapaklandı. Enerjisini çok fazla harcamıştı bu yüzden ayakta kalacak gücü bile kalmamıştı.

Oliva, yerde sürünen Rayomi'ye doğru yürümeye başladı. Yanına varınca asasını envanterine kaldırdı.

'Ne? Bana saldırmayacak mı?'

"Hem güçlü olup hem de acınası olmayı nasıl beceriyorsun?"

Suratı, bir kokarca ile karşılaşmış gibi tiksindirici bir ifadeye bürünmüştü.

Rayomi "gizli yeteneğim" diye karşılık verdi. Cidden şimdi şakanın sırası mı?

Oliva, Rayomi'nin yanına çömeldi ve gülerek konuşmaya başladı.

"Saldırılarımı savuşturabileceğini biliyordum ama son saldırını beklemiyordum. Beni şaşırttın. Amacım seni öldürmek değildi. 4 numara ile karşılaştığımızda gücünü görememiştim. Şansımı denedim."

Olaylar beklediği gibi olmasaydı ve birbirlerine zarar verebilirlerdi. Belki de ikisinden biri ölebilirdi. Bazen Oliva bile çok aptal olabiliyordu. 

Rayomi sert ve alaycı bir tavırla "Ha? Dalgamı geçiyorsun? Az önce ölebilirdim seni yarım akıllı" dedi.

Düştüğü yerde bacakları üstüne doğrulup yere oturmaya çalıştı. Oliva'ya zarar vermemiş olmasına ve Oliva'nın onu öldürmediğine mutlu olmuştu.

"Rayomi müttefiklik teklifini kabul ediyorum ama en sona ikimiz kaldığında anlaşmamız bitecek ve az önce yaptıkların için kıçına tekmeyi basacağım."

Gerçekten de hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Bu durum Rayomi'yi rahatsız etse de görmezden geldi.  

"Ne? Şimdi suçlu ben mi oldum? Bana saldırmasan bunlar olmayacaktı."

Oliva alaycı bir tavırla "hı hı, pardon pardon" dedi ve elindeki mührü Rayomi'ye doğru uzattı.

 "Mührünü benim mührümün üstüne koy ve müttefiklik antlaşmasını yapalım."

Rayomi mührünü uzattı. Oliva gözlerini kapadı ve sessizce bir şeyler sayıkladı.

[Müttefiklik daveti: 6 numaralı katılımcı ile müttefik olmayı kabul ediyor musunuz?]

Rayomi vereceği cevabı bir saniye bile düşünmedi.

"Evet"

Oliva, "işte bu kadar" dedi ve ayağa kalktı. 

"Hey Rayomi. Az önce sana saldırdığım için özür dilerim ve beni kurtardığın için teşekkürler."

Bunları konuşmak için biraz geç kalmıştı.

Rayomi'nin yanakları kızardı. 

"Ehh. Önemli değil. Biz uzun süredir arkadaşız. Seni kurtarmayacağımda kimi kurtaracağım. Hem 4 numara ile karşılaştığımızda sende beni kurtarmıştın. Asıl ben teşekkür ederim."

Oliva şaşırmış ve utanmıştı ama bunu göstermemeye çalıştı. 

"Daha güvenli bir yere gidip konuşalım. Burada çok ses çıkardık diğerleri buraya gelebilir." İkisi de hızla uzaklaşmaya başladı.

**

Bir süre ilerledikten sonra Oliva yeniden konuşmaya başladı. Bu uzun sessizlik onu rahatsız etmişti.

 "Hey Rayomi. Daha iyi bir takım olmak için birbirimizin güçlerini daha iyi tanımalıyız. Eğer acelen yoksa evime uğra. Güçlerimiz ve stratejimiz hakkında konuşmalıyız."

"Olur. Bugün babam eve geç gelecek bu yüzden hemen eve dönememe gerek yok ama ailen bir şey demez mi?"

"Annem işi için şehir dışına çıktı yani evde sadece ben varım. Gelmen sorun olmaz."

Kısa bir yürüyüş sonrasında Oliva'nın oturduğu binaya vardılar. Binada bulunan asansörün arıza nedeniyle kullanım dışı olması Rayomi için büyük korku kaynağı olmuştu. Neyse ki ev ikinci kattaydı. Bunca yorgunluğun üstüne birde merdivenden çıkarsa yere düşüp bayılabilirdi.

"Rahat olabilirsin Rayomi. İstediğin yere otur, ben içecek bir şeyler getireceğim."

"Teşekkürler." 

Rayomi nedenini bilmediği bir şekilde kendini güvende hissetmiyordu. Birkaç dakika sonra Oliva elinde içecekler ile geri döndü.

"İyi bir takım çalışması yapmak için birbirimizin güçlerini iyice öğrenmeliyiz. Yarın da beraber canavar avlamaya başlarız. Olur mu?"

Rayomi söyleneni onaylarcasına başını salladı.

"Benim silahım Curtana adında değişik bir kılıç. Şuan silahımı sadece 4 dakika kullanabiliyorum ama geliştikçe bu süre artacaktır diye düşünüyorum. Silahım sanki beni istemiyor."

"Neee? Sadece 4 dakika mı? Büyün yetmiyor diye olabilir mi? Yoksa silahın seni kullanıcısı olarak sahiplenmedi mi? Aslında böyle bir şey mümkün mü?"

"Bende bilmiyorum ama zamanla bunu düzelteceğime inanıyorum. Güçlerim hakkında başka bir bilgim yok ne yazık ki. Sıra sende."

Oliva ukala bir gülümseme Anlatmaya başladı.

"Benim silahım Merlin'in Asası. Silahım çeşitli büyüler yapmamı sağlıyor. Gerektiğinde bir kalkan veya bir saldırı aleti oluşturabiliyorum. En fazla ne kadar süre kullanabilirim bilmiyorum ama aralıksız yarım saat kadar kullandığım oldu." 

"Merlin ünlü bir efsanedeki büyücü değil mi? Onun asasına sahip olduğuna göre çok güçlü olmalısın Oliva. Senin gibi bir müttefikim olduğu için çok şanslıyım."

Bu iltifattan sonra Oliva'nın yanakları kızardı. Adeta bir domates gibi.

"Henüz o kadar güçlü değilim ama kesinlikle olacağım." 

Rayomi parıltılı gözleriyle onayladı.

"Rayomi şuan bundan daha önemli bir konuyu konuşmamız lazım. 4 numaralı katılımcı ikimizi de biliyor ve okulumuzu da biliyor diye düşünüyorum. Bundan sonra birbirimizden ayrı hareket etmemeliyiz. Oyunla ve güçlerimizle alakalı bilmediğimiz bir sürü şey var ve bunları ancak yardımlaşarak çözebiliriz."

Rayomi Oliva'nın sözünü bitirmesine izin vermeden araya girdi. 

"Evet haklısın Oliva ama ben diğer katılımcıları öldürmek istemiyorum. Daha doğrusu elimi insan kanına bulamak istemiyorum."

"Sana öldüreceğiz demedim. Eğer rakiplerimizden kat kat fazla güçlenirsek onları bizi yenemeyeceklerine ikna ederiz. Onlara karşı üstünlük kurup silahlarına el koyabilirsek savaşamazlar. Yani oyun dışı kalmış gibi olurlar."

"Böyle bir şey mümkün mü?"

"Henüz emin değilim ama yanıldığımı sanmıyorum."

Rayomi şaşkın bakışlarla Oliva'ya bakıyordu. Nasıl daha önceden bunu düşünememişti?

"Haklısın Oliva. Çok fazla güçlenmeliyiz ve bu saçma oyuna bir son vermeliyiz."