Rayomi çok yorgun hissediyordu. Bu yüzden eve döndüğü gibi yatağına uzandı. Yaşadığı stresli ve yorucu bir günün ardından yatağı ona şeker gibi gelmişti. Başına gelebilecekleri düşündüğünde ise bu şeker bir acı bibere dönüşüyordu.

Okula gidip gelmek çok riskliydi ama Oliva'ya eşlik etmezse ikisi de daha çok tehlikede olacaktı. Düşüncelerle kafasını yorarken alt kattan gelen kapı zilini duydu. Babasının geldiğini düşünerek kapıya koştu ve dalgınlık yapıp direkt kapıyı açtı.

Karşısında beklediği kişi yoktu. Onun yerine en son görmek isteyeceği kişi karşısında duruyordu.

"S*ktir!!"

Yüzünün yarısı siyah maskeyle gizlenmiş olan 4 numaralı katılımcı hemen önünde duruyordu. Hızlıca kapıyı kapatmaya çalıştı ama 4 numara ayağını kapının arasına koyup kapının kapanmasına engel oldu. 

"Hey bekle buraya savaşmaya gelmedim. Konuşmak istediğim bir şeyler var."

Kadın kapıyı hızla ittirdi ve içeri daldı. Sadece konuşmak isteyen birisi için fazlasıyla saldırganca bir hareketti. Rayomi'yi tedirgin etmek için fazlasıyla yeterli olmuştu.

Rayomi geriye çekildi ve her an saldırıya uğrayacakmış gibi temkinli bir pozisyon aldı. Kadın, iki elini de teslim olurcasına havaya kaldırdı.

"Savaşmaya gelmedim sadece söyleyeceklerimi dinlemenizi istiyorum. Gerçekten çok önemli." 

"Neden seni dinleyeyim? Biz düşmanız." 

Kısa süre önce onu öldürmeye çalışmış olmasaydı Rayomi, kadının söyleyeceklerini dinlemeyi kabul edebilirdi.

"Seni öldürmek isteseydim çoktan öldürmüştüm. Beni yenecek güce sahip değilsin. Sadece ikinizle de konuşmak istiyorum." 

Rayomi şaşkın bir bakış attı. Kadının haklı olduğunu biliyordu. Aralarındaki güç farkı azımsanmayacak kadar fazlaydı. Aralarında bir kavga çıkarsa Rayomi karşısında duran kadına karşı koyamazdı.

Kadın konuşmaya devam etti. 

"Kız burada değil mi? O zaman yarın okuldan çıktığınızda sizi, geçen sefer karşılaştığımız yerde bekliyor olacağım. Önemli bir konu konuşacağım." 

Arkasına döndü ve hızla oradan uzaklaştı. Rayomi'nin cevap vermek için fırsatı olmadı.

Rayomi rahatlamıştı. Eğer 4 numara ona saldırsaydı ne yapardı bilmiyordu. Hemen telefonunu aldı. Olan biteni Oliva'ya anlatması gerekiyordu.

"ZRRR!" 

Oliva telefonu açmadı. Rayomi üç defa daha aradı ama telefonu açan olmadı.

Oliva'nın evine gidip kontrol etmek istedi ama saat gecenin ileri vakitleri olmuştu. Oliva için endişeliydi ama sabaha kadar beklemeye karar verdi. 

'Umarım başına bir şey gelmemiştir.'

**

Rayomi stresten dolayı gece uyuyamadı. Hem Oliva için endişeliydi hem de 4 numaranın ne işler çevirdiğini merak ediyordu. 

"Acaba bize tuzak mı kurdu? Yok yok, istese beni hemen öldürebilirdi. Gerçekten konuşmak istiyor olabilir ama güvenemiyorum." 

Rayomi'nin evinin arkasında ormanı andıran ağaçlarla dolu kocaman bir arazi vardı. Ev diğer binalara ve diğer evlere uzak bir konumda bulunan iki katlı bahçeli bir evdi. 

Küçükken ormana girip kaybolduğu zamanlar olmuştu. Şimdi ise o ormanı antrenman için kullanabilirdi.

Sabah olunca hızlıca hazırlanıp evden çıktı ve Oliva ile buluşacakları yere gitti. Evden çıktığı sırada evinin yakınlarındaki bir canavarın bölgesine girmişti ama canavarın doğmaya başladığını fark etmemişti. 

Çok acele ettiği için erkenden gidip yaklaşık yirmi dakika boyunca beklemesi gerekti. Bir süre daha bekledikten sonra Oliva koşarak yanına geldi. 

"Çok beklettim mi? Biraz uyuyakalmışımda."

Rayomi alaycı bir gülümsemeyle karşılık verdi.

"Sorun yok bende yeni geldim." (Kesinlikle iyi bir yalancı)

Oliva'nın başına bir şey gelmediği için rahatlamıştı. Derin bir nefes aldı.

"Dün gece seni aradım açmadın. Başına bir şey geldi sandım."

"Ah, pardon. Çok uykum vardı bu yüzden aradığın saatte uyuyordum. Sabah telefona bakınca gördüm. Neden aramıştın?"

Rayomi dün gece başından geçenleri Oliva'ya anlattı. 

"Neee? Neden onu dinleyecekmişiz ki? Hem bize saldırmayacağını nereden bileceğiz?"

Rayomi'de aynı düşünceye sahipti ama düşündükçe kararsız kalıyordu.

"Amacı saldırmak olsaydı dün gece beni çok kolay bir şekilde öldürebilirdi. Neden bilmiyorum ama gidip söyleyeceklerini dinlemek istiyorum." 

Oliva hayal kırıklığına uğramış yüz ifadesiyle derin bir nefes aldı.

"Sen gitmek istiyorsan mecburen bende geleceğim ama çok dikkatli olacağız. O kadına güvenemeyiz." 

Konuşurken yürümeye devam ettikleri için okula varmışlardı.

**

Öğleyin, Inaba ve Rayomi bir şeyler yemek için kafeteryaya gidiyorlardı ama bugün pek alışık olmadıkları bir şey vardı. Oliva da onlara katılmıştı ve bu Inaba için tam bir işkenceydi.

Inaba, Rayomi'nin kulağına "Hey! Rayomi bu kız neden bizle geliyor?" diye fısıldadı. Rayomi gülümseyerek cevap verdi. 

"Ne güzel işte gelsin. Ortama bir arkadaş daha eklemiş oluruz."

Inaba bu cevabı duyunca başka yöne bakıp yüzünü ekşitti. Oliva, Rayomi'ye çok yakın davranıyordu ve bu durum Inaba'nın sinirlerini tepesine çıkardı.

Okul çıkışında sözleştikleri yerde buluşup gitmeleri gereken yere doğru yürümeye başladılar. Çıkışın ilerisinde Inaba duruyordu, birisini bekliyor gibiydi.

"Hey Rayomi seni bekliyordum. Eve beraber gitmiyor muyduk?" 

Rayomi, Inaba'nın kursu olmadığında onunla beraber eve döndüğünü tamamen unutmuştu. Bunca zamandır yaptığı bir şeyi böyle kolay bir şekilde unutması gerçekten sinir bozucuydu.

Bir bahane bulup ikisinin Inaba'dan ayrılması gerekiyordu. Bir süre üçü beraber yürüdükten sonra Oliva, Rayomi'nin kulağına fısıldadı.

"Hey! Ondan uzaklaşmamız lazım, bir planın var mı?" 

Rayomi'nin yüz ifadesinden her şey anlaşılıyordu. Yine tüm yükü Oliva üstlenecekti.

Oliva bir anda Rayomi'nin koluna girdi. Rayomi ne olduğunu anlayamadı, yüzü kıpkırmızı oldu. Oliva, Inaba'ya döndü ve sırıtarak konuştu.

"Inaba şey... Rayomi ve benim biraz işimiz var da sen bundan sonrasını tek başına gitsen olmaz mı? Gerçekten kusura bakma."  

Inaba kusacakmış gibi bir yüz ifadesiyle Rayomi'ye baktı. Bir süre bu bakışı attıktan sonra kafasını çevirdi ve tiksinmiş bir yüz ifadesiyle başını sallayarak onayladı. 

"İyi, tamam kendim giderim." 

Bir süre sessiz kaldıktan sonra geriye dönüp "siz ikiniz sevgili falan mısınız?" diye ekledi.

Rayomi ve Oliva utançtan kıpkırmızı oldular. Rayomi bu sözün Oliva'yı rahatsız ettiğini düşünerek itiraz etti.

"Inaba sen tamamen yanlış anlamışsın, biz Oliva ile sadece arkadaşız" 

Inaba yüzündeki tiksinmiş bakışı bozmadan önüne döndü ve yürümeye başladı. Hayal kırıklıklarınıda peşinden sürükleyerek ilerledi.

Inaba uzaklaştıktan sonra Oliva, Rayomi'nin kolundan çekiştirerek başka yöne doğru yürüdü. 

"Ohhh! Sonunda kurtulduk. Bu da ne gıcıkmış ha." 

Oliva'nın yüzü hala kızarıktı. Rayomi onun bu görünüşünü çok tatlı buldu. Birkaç adım sonra Oliva, Rayomi'nin kolunu bıraktı ve dört numara ile buluşacakları yere doğru yöneldi. 

"Hızlı olmalıyız, geciktik. Bizi gelmeyecek sanıp geri dönmesin."

Buluşacakları yere vardıklarında, kadın bir banka oturmuş onları bekliyordu. Rayomi ve Oliva'nın geldiğini görünce ayağa kalktı ve onların yanına doğru yürüdü. 

Karşı karşıya geldiklerinde 4 numara elinde tuttuğu telefonu onlara uzattı.

"Bu görüntüleri izleyin."