556.Bölüm – 81.Küçük Cehennem

“Saldırın! Tüm bu vahşi hayvanları öldürün!” Onun grubunu yöneten lider kükrerken Allen soluk yüzüyle birlikte tüfeğinin enerji bataryasını değiştirmişti. Bunun kaçıncı batarya olduğunu bilmiyordu ama en azından onuncu olması gerekiyordu.

-Bir bataryayla 100 atış kadar yapılabilir ve düzgün hedef aldığıma eminim. Ve yalnızca ben de değilim, burada koca bir grubuz ve herkes en azından benim kadar ateş etmiştir. Peki bu canavarların sayısı nasıl bitmiyor!?- Allen aklından bunlar geçerken bir kez daha birçok yönden saldıran ankalara ateş açmaya başlamıştı.

“Eğer birinin düştüğünü veya geri çekildiğini görürseniz onlara odaklanın! Birinin bile kaçmasına izin vermeyin!” Onların başındaki Yüzbaşı radar tipi bir yeteneğe sahipti ve kaçanları gördüğünde onlara ateş ediyordu ama yine de askerleri uyarmak zorunda kalmıştı.

“Dinlenmek için birkaç saniyeleri olsa bile direkt olarak zirve güçlerine sahip oluyorlar! Bu yüzden biri bile kaçmamalı!” Yüzbaşı askerlerine bunu bir kez daha hatırlatmak için bağırmıştı. Aslında karşılaştığı varlıkların efsanevi varlıklar sayılan Ankalar olduklarını görmek şok ediciydi ancak emirler kesindi ve bu yeri ele geçirmeleri gerekiyordu.

‘Zafer veya Valhalla.’ Geldikleri dünyadaki mitlerden biri olan bu kahramanların toplanma yerine askerlerin arasında inanan o kadar kişi yoktu ve inananlar bile oraya bu kadar erken gitmek istemiyorlardı. Çünkü oraya gitmek için ölmeleri gerekiyordu ve askerlerin çoğu 15-30 yaşları arasındalardı. Yeni bir evrene gelmişlerdi ve yeni bir hayata başlamak istiyorlardı.

Bu yüzden tüm askerler ellerindeki her kaynağı kullanarak savaşıyorlardı. Silahlı olanlar yetenekleri zayıf veya garip olanlardı ve güçlü olanlar zaten savaş alanında yeteneklerini kullanarak savaşıyorlardı. O anda Yabancıların tarafının yalnızca iki avantajı vardı.

-Kurduğumuz enerji bariyeri aşırı büyük olmayan uzak menzilli saldırıları engelliyor yani yaklaşmak zorundalar. Ve en önemlisi, gerçekten de vahşi hayvanlar gibi dövüşüyorlar.- Allen onlara yaklaşan askerleri katleden ve herhangi bir düzene sahip olmayan Ankalara bakarken bunları düşünüyordu. Tüfeğinden çıkan bir mermi bir ankanın kafasını havaya uçurduktan sonra bile ‘cesede’ ateş etmeye devam eden Allen cesedin kaçmaya çalıştığını görünce yüz ifadesini bile değiştirmemişti.

Ceset yalnızca tüm bir bataryayı daha üzerinde boşalttığında hareketsiz kalmış ve en sonunda tozlara dönüşmüştü ve Allen de hedefini yalnızca o anda değiştirmişti. Cesetlerin toza dönüşmesi de aslında kendileri için bir avantaj sayılırdı çünkü ölü taklidi yapıp gözlerinden kaçan kişiler olmuyordu.

“Ön sıralar, değişin!” Yüzbaşı emri verdiğinde ön sırada duran Allen derin bir nefes almış ve anında geriye doğru çekilmişti. Onun yerine ise bu savaşta onun partneri olarak seçilen Anna geçmişti.

Allen’in aksine, Anna ‘Alev Aşılama’ diye bilinen güçlü bir yeteneğe sahipti ve bu silahından belli oluyordu. Normalde mavi olan ve vurduğunda ufak bir patlama oluşturan enerji mermileri onun tüfeğinden kırmızı bir renkte çıkıyorlardı ve patlarken etrafını da yakıyorlardı.

“İyi dinlen, Allen.” Anna onu uyardığında Allen başını sallamış ve geri çekilmişti. Ağzını savaş için hazırlanan kuru krakerlerle doldurup bir miktar suyla krakerleri yutarken bir yandan da olduğu yerden savaş alanını izliyordu. Ekipmanlarından biri olan özel bir lensin yakınlaştırma özelliği sayesinde neredeyse tüm savaş alanını görebiliyordu.

Savaş alanının merkezinde, bu yeri ele geçirmesi için gönderilen en yüksek rütbeli kişi olan General Bedev vardı ve tek bir kişiyle dövüşüyordu. Savaş alanındaki en güçlü kişinin birebir bir dövüşte olması diğer askerler için biraz garip görünebilirdi ama o dövüşü gören hiçbir asker bir şey diyemiyordu.

-O kadın… bizim tarafımızdaki bu canavarlardan çok daha güçlü.- Allen General Bedev ile dövüşen kadına bakarken sertçe yutkunmuştu. Bunun nedeni kadının gerçekten güzel olması değildi. Yani, kadın güzeldi ama Allen’in yutkunmasının nedeni onun gücüydü.

Umut’taki kişilerin güçlenme yolu normaldi. Yeteneğini uyandır, yeteneğini geliştir, vücudunu geliştir, vücudun sınıra varınca yeteneğini biraz daha geliştir ve sonra yeniden vücudunu geliştir. Bu yüzden askeriyedeki neredeyse herkesin yapılı vücutları vardı ve General Rütbesine sahip olan Bedev’in 2 metrelik vücudu da tamamen güçlü kaslardan oluşmuş gibi görünüyordu.

Bu yüzden, karşı taraftaki kadının narin yumruğuyla General Bedev’i metrelerce geriye fırlatması gerçekten de şok edici bir görüntüydü.

O anda General Bedev’in kendisi de gerçekten kötü hissediyordu. Çünkü askerlerinin onu izlediğini biliyordu ve Bedev Generaller arasında zayıf bir tanesi olduğundan yüzünü en çok önemseyenlerden birisiydi.

Birisinin statüsü yükseldikçe yüzüne daha çok önem verdiği söylenebilirdi ancak orta kısımlarda olanlar yüzlerine daha da önem verirlerdi. Çünkü üst seviyeden birisi utanmaz bir şey yapsa bile altındaki kişiler doğru olanın onun yaptığı olduğunu söyler ve kabul ederlerdi. Ama orta seviyedeki biri hem kendinden üst hem de alt seviyedeki kişiler tarafından kötü görülürdü.

“Seni… orospu!” Bedev ağzını açıp kükrediğinde birden önündeki alanda bir patlama yaşanmış ve ondan o kadar uzakta olmayan Wulian’ın bedeni geriye doğru fırlamıştı. Aynı anda, istediği fırsatı bulan Bedev ileriye atılmış ve tek eliyle tuttuğu sabreyi kaldırmıştı.

Yabancıların tarafındaki çoğu kişi vücudu baz alan dövüş sanatlarını kullansalar da soğuk silah kullananlar da vardı ve General Bedev bunlardan birisiydi. Özel ekipmanı olan sabresinin kızıl rengi içindeki bir mekanizma sayesinde sürekli ısıtılmasından dolayıydı.

“Kraliçeden uzak dur!”

“Kaybolun siktiğimin böcekleri!” Bedev sabresini savurduğunda Wulian’ı korumak isteyen üç perinin vücutlarında direkt olarak yanan siyah yaralar belirmişti ve periler az önce geriye fırlayan Wulian gibi hızla fırlatılmışlardı. Bu zayıf oldukları için değildi. Bu Bedev’in yeteneği sayesindeydi.

Bedev’in ağzının bu kadar bozuk olmasının nedeni de aynı şekilde yeteneği, Patlayıcı Sözlerdi. İsminde sözler diye geçse de aslında sadece Bedev karşı tarafa hakaret veya küfür ettiğinde çalışan bu yetenek her darbeye bir patlama etkisi veriyor veya gerçekten bir patlama oluşturuyordu.

“Geber!” Bedev hızla Wulian’a doğru atılmıştı ancak o Wulian’ın askerlerini fırlatırken Wulian çoktan kendisine gelmeyi başarmıştı. Aşırı sıcak sabre Wulian’ın önünde beliren bir enerji kalkanıyla çarpıştığında güçlü bir metalik ses yankılanmış ve beyaz bir ışık parıldamıştı.

“Dikenler!” Wulian’ın bağırışıyla beyaz kalkandan çıkan dikenler oldukça tehlikeli bir görüntüye sahiplerdi ve Bedev de bunu fark etmişti. Bu yüzden anında geriye doğru fırlamıştı ancak o anda, yüzünde soğuk bir gülümseme de belirmişti.

“Herkes, buraya saldırın!” Teknik olarak, sayıları kullanmanın utanç verici bir noktası yoktu. Sonuçta Wulian güçlü olduğunu göstermişti ve bu yüzden Bedev hiç utanmadan yanında getirdiği elitlerin saldırılarının Wulian’a gitmelerini sağlamıştı.

“Bu-” Wulian her bir yanından farklı tipteki saldırı yetenekleriyle kuşatılmadan önce yalnızca bir saniyeye sahip olmuştu. Ardından, onu saran farklı yetenekler ve yeteneklerin etkileri yüzünden vücudu herhangi bir şekilde görünmüyordu. Alev ve su yeteneklerinin bazıları birleştiği için yoğun bir buhar onun olduğu yeri sarmıştı.

“Kraliçe!” Perilerin çoğunun gözleri kaosa bürünmüştü ve hepsi en yakınlarındaki askere saldırmayı düşünmüşlerdi. Normalde yalnızca ankaları destekledikleri için bu şansı bulamamışlardı ve yalnızca elit olanlarla dövüşmüşlerdi.

Perilerin bu halini gören elitler geri çekilmişlerdi ancak aynı anda, Periler birden oldukları yerde donmuşlardı. Hareket etmeyi kesmemişlerdi. Gerçekten de oldukları yerde birden kaskatı kesilmişlerdi. Sanki korkudan donmuş gibilerdi ancak yüzlerinde yavaşça beliren gülümseme olan şeyin bu olmadığını gösteriyordu.

“Hükümdar!” Bir anda tüm Periler yerde tek dizlerinin üzerine çökmüş ve buhar yığını yüzünden görülemeyen alana doğru başlarını eğmişlerdi. Bunun üzerine, elitlerin ve General Bedev’in bakışı da oraya dönmüştü. Uzaktan izleyen Allen’in gözleri de aynı şekilde oradaydı.

“Demek yabancıların yetenekleri böyle hissettiriyor.” Buhar o anda hızlıca dağılmış ve içindeki iki figür belirginleşmişti. O sırada tek eliyle Wulian’ın belini kavramış olan Paul diğer elini hafifçe sallamış ve az önce Wulian’ı korumak için etrafında açtığı bariyeri kaldırmıştı.

“Yine de daha güçlülerini görmek isterim. Ve buradaki en güçlü kişi sen gibi görünüyorsun.” Paul’ün gözleri üzerine düştüğünde, Bedev’in tüm vücudu hafifçe titremişti.