Büyük iç ürpertici bir kalenin önünde 2 muhafız koruma olarak duruyordu. Eğitimciyi gördükleri zaman:

-"Kimlik."

-"Eğitimci, Genişleme."

Muhafızlar kenara çekildi. Eğitimcinin içeri girmesine izin verdi. Eğitimci, uzun, dar koridorlardan geçerken etrafa bakınıyordu. Bu koridorlar her gün değişiyordu. Duvarlarda, genişleme gücünün diğer sahipleri vardı. Hepsi, hiç kimse tarafından tanınmamış, Lejyon olmayı reddetmiş, kendi hayatlarını sürmüştü. Eğitimci bunun olmasına izin vermemekte kararlıydı. Eğer onu Lejyon yapabilirse, baş eğitimci olucaktı. Bu düşünceler aklından geçerken giriş kapısna gelmişti. Kapı muhafızlar tarafından açıldı ve eğitimci diz çöktü. Lejyonlar bir çember etrafında tahtlarda oturmuş merkezde ise 'Asal' vardı. Kimse onun gerçek ismini ve gücünü bilmiyordu. Bildikleri tek şey, Asalın mutlak olduğuydu. 

-Sonunda gelebildin demek ha? Bu kadar potansiyeli olan birini, kısa sürede eğitmiş olabilmen şaşırtıcı. Demek o ki tek gereken seni biraz hırpalamakmış, değil mi?

Bu Lejyon kötümser şekilde gülmeye başladı. Öfke lejyonu Agrio, her zaman böyle bir kişiliğe sahipti. Öfkeli, diğerleri ile dalga geçen, sınır tanımayan. 

-Peki bizim ufaklık hakkında düşüncelerin neler?

-Agrio, efendim, Alfred genişleme gücüne sahip olmasının yanı sıra, çok yetenekli. Tam bir savaş makinası. Bir insanın gelebileceği son nokta diyebilirim. Her duruma, her rakibe karşı adapte olabilir. İlk eğitim olan, temel eğitimi bariyer içinde 1 günde tamamladı. Sonraki eğitim olan, ileri seviye eğitim için 6 ay süresi var. Eğitimi geçerse, Büyük efendi Asalın istediği gibi ona Boşluk stilini öğreteceğim.

Agrio konuşucakken, Asal enerjisini dışa vurarak, odada sessizlik istediğini belirtti ve konuşmaya başladı.

-Genişleme gücüne sahip olan bir çocuğa, öğretebileceğimiz çok az şey var. Vakit gösterecektir ki, bir gün o en güçlü olacaktır. O yüzden onu kaybetmemeiz gerekiyor. Genişleme gücü sahiplerini hep elimizden kaçırdık, senden bu iş için ekstra dikkat talep ediyorum. Herhangi bir desteğe ihtiyacın olursa, Decheri ile konuşabilirsin. Odadan çıkabilirsin.

Eğitimci, tekrar saygılarını sunarak odadan çıktı.

Bu sırada Alfred, vardığı şehir olan Galeko'nun etrafında tüccarları soyuyordu. Belirli bir hırsızlıktan sonra, meyhaneye gidip uyumak istedi. Klasik bir meyhaneydi. İçki kokusundan nefes alınamayan, içkiden bayılmış adamlarla doluydu. Meyhane sahibine yaklaşıp bir oda isteyecekken, arkasında bir kaç kişinin varlığını hissetti. Arkasındaki kişi, baltasını ona sallayacakdı. Son anda, Hafif Adımı kullanarak kaçtı. İriyarı bir adam, yanında da 2 kişi ona onu öldürecekmişçesine bakıyordu. 

-Velet, tüccarları soyan kişi sen misin?

-Evet, benim. Sizin de mi soyulmaya ihtiyacınız var?

-Hah, komiksin. Saldırımdan kaçacak kadar yetenekli olduğun için, sadece paraları geri verirsen canını bağışlayacağım.

Alfred keseleri çıkartdı, tam vericekken, keseyi havaya attı ve zıplayarak iri yarı adama yumruk attı. Adam Meyhanenin duvarlarına kadar uçtu ve etrafta kemik kırılma sesleri yankılandı. Bu sırada, Alfred kemiklerini daha da sertleştirmişti. Vücudu, kemiklerden değil, keskin kayalardan oluşmuş gibiydi. Adam, kafasını tutarak ayağa kalktı ve Alfredin üstüne doğru baltası ile koşmaya başladı. Alfred, cebinden bir taş çıkararak, taşı adamın kalbine atdı. Etin yarılma sesi duyuldu, ve adam yere yığıldı. Diğer iki kişi, bunu görünce korkarak meyhaneden uzaklaştı. Alfred yere yığılmış adama bakarak iç çekti.

-Savaş ruhun bile ortalarda yok, bu kadar zayıf olmana rağmen tüccarlardan iş mi alıyorsun? Standartlar çok düşükmüş.

Alfred, beş keseden üçünü meyhaneciye, sorunları dışarıya sızdırmaması için verdi. Odasına çıkacakken yaşlı bir adam ona seslendi.

-Demek böyle iri yarı haydutlar senin için zaman kaybı. O zaman neden Arenaya katılmıyorsun? Savaşmayı seven bir delikanlıya benziyorsun. Arena sayesinde hem savaşabilir, hem de tüccarlardan çalmak zorunda kalmazsın.

Alfred yukarı çıkmak yerine, Yaşlı adamın karşısına oturdu, ve sakin bir sesle

-"Bana bu arenalardan biraz daha bahset." dedi.