Fuyuki’nin hemen dışında, bir dağın eteklerindeki ufak bir evde bekleyen Bülent, odanın içinde garip bir rüzgar hissetti.

Gözleriyle etrafı tarasa da ne olduğunu anlayamayan Bülent, iç çekti.

“Buyrun?” diye sordu boşluğa.

“Heh...” diye güldü birisi. “Solomon’un varislerinin hala saygılı olması beni sevindiriyor.”

Arkasını dönen Bülent, odanın ortasında, daha önce orada olmayan bir koltukta oturmakta olan yaşlı bir adam gördü.

Başta tam tanıyamasa da, kısa bir süre içinde kaşları yükseldi.

“Zelretch...”

“Aynen öyle,” diye karşılık verdi yaşlı adam. Karşısındaki kişinin kim olduğunu sonunda anlayan Bülent, bütün stresini iç çekerek uzaklaştırdı.

“Neye ihtiyacın var?”

“Deme öyle,” dedi Zelretch. Oturduğu yerden kaybolup Bülent’in arkasında belirdikten sonra devam etti, “Torunlarımı görmek için bir sebebe ihtiyacım mı var?”

Bülent eliyle ağzını kapatıp gülmemek için elinden gelen her şeyi yaptı.

“Yok canım...”

“Tamam tamam,” dedi Zelretch. “Seni daha fazla sıkmak istemiyorum.”

Sessizliğini koruyan Bülent’e kısa bir süre bakan Zelretch, sakince konuşmaya devam etti.

“Genç efendiniz... Son zamanlarda bir değişiklik var mı?”

“Nasıl yani?”

“Kişiliğinde."

“Hmm...”

“Tam tahmin ettiğim gibi...” diye mırıldandı Zelretch. “Bu dünya kaleydoskoptan ayrıldı.”

“N- Ne!?”

“Ne diyorsam o. Geleceğinizi göremiyorum. Birileri ya da bir şeyler, bu evreni kontrol altına almış.”

“Peki Genç Efendi bunun neresinde?”

“Yakın zamanda bu evrenden çok büyük bir karmaşa sezdim. Buraya vardığımda genç efendinizin ruhunda bir gariplik vardı. Ben de bunu araştırmaya koyuldum.”

“Pe-”

“Şş...” diye susturdu Zelretch. “Beni dinle. Senden genç efendinin yanına dönmeni ve bir gariplik var mı bunu incelemeni istiyorum. Daha fazla soru sormanın anlamı yok. Çabuk ol.”

Bülent iç çekti.

“Tamam...”

...

Tehlikede olduğunu anlayan Illyasviel, Berserker’ı da çağırıp ortadan yok oldu.

Berke’nin yardımıyla iyileşmem çok da zor olmadı diyebilirim.

Biz de daha fazla beklemek gibi bir niyetimiz olmadığı için tapınağa geri döndük.

Sıradaki birkaç gün durgun bir şekilde geçti. Asıl Caster’ın yerine ben ve Berke’nin geçmiş olması, kargaşayı kayda değer miktarda azaltmıştı.

Tabii ki bu barış kısa bir süre sürdü...