Çeviri: Lelouch Düzenleme: Sajapyu

Yaşlı Li’nin evine misafir olmayı kabul ettiğinden Yang Chen doğal olarak bunu unutmadı, sözünü tutmak erkeklerin büyük karakterli olmaları için gereken bir şeydi.

Yang Chen bir kez daha küçük bir şeyi sanki insan medeniyetinin en büyük görkemiymiş gibi abartmıştı.

Meteliksiz olmasından ve Lin Ruoxi adlı soğuk ancak çılgın ve güzel kız ile daha fazla kalmaya isteksiz olmasından dolayı Yang Chen eve yürüyerek dönmeyi seçti. Mesafe fazla uzak olmadığından ve Yang Chen’in fiziksel yetenekleri sıradan insanların hayal güçlerinin ötesine geçtiğinden, bu yolculuk çok fazla efor gerektirmedi.

Akşamüzeri olmuştu, bu yüzden evde bir duş aldıktan sonra Yang Chen bir kez daha ahşap sandığını açtı, baştan sona bakışlarıyla sandığın içini süpürdü, sonra soluk mavi beyaz çizgili bir gömlek ve alt yarısı içinde klasik beyaz bir şort çıkardı. Gömleğin bazı düğmelerini yanlış yere ilikledikten sonra Yang Chen duvardaki kırık aynadaki yansımasına uzun bir süre baktı. Kendini biraz yakışıklı buldu.

Odada hâlâ Lin Ruoxi tarafından bırakılmış yasemin kokusu zayıf bir şekilde yayılıyordu, Yang Chen derin bir nefes aldı. Yarın, bir günden fazla bir süre bile tanımadığı bir kadınla evlenmek zorunda kaldığını düşündüğünde bunu komik buldu. Ancak Lin Ruoxi’nin kararlı gözlerinin onun soğuk kalbini nasıl yakıcı bir ateş haline getirdiğini düşündüğünde o zaman Yang Chen, aşırı güzel o kadına karşı içinde doğan garip bir samimiyet duygusu hissetti.

Yaptığını telafi etmeye mi çalışıyordu? Ya da gerçekten Lin Ruoxi diğerlerinden çok mu farklıydı? Yang Chen onunla evlenmeyi neden kabul ettiğini bilmiyordu ve Lin Ruoxi için ne tür hislere sahip olduğunun cevabını zamana bıraktı.

Yaşlı Li’nin evi çok uzak değildi ancak herhangi bir ulaşım aracı olmadan Yang Chen oraya ulaşmak için sadece iki bacağını kullanabilirdi. Sonunda oraya ulaşmadan önce yarım saat yürümüştü. Orası Batı bölgesindeki eski bir yerleşim yeriydi, Bu eski Jiang Nan-esque bölgesinde oturanlar yeni bir eve taşınacak parası olmayan halktan oluşmaktaydı.

Bacalarından duman çıkan birkaç küçük evi geçtikten sonra Yang Chen çok eskimiş kırmızı bir tahta kapıyı çaldı.

Kapıyı çaldıktan kısa bir süre sonra tahta kapı açıldı, kapının arkasında genç ve canlandırıcı bir yüz ortaya çıktı, “Büyük Kardeş Yang! Buradasın!”

“Jingjing, uzun süredir görüşmüyoruz.” Yang Chne içten bir şekilde gülümsedi, önündeki bu kızın yarım yıl içinde çok fazla değişmiş olması onu şaşırttı.

Li Jingjing’in yüzü her zamanki gibi zarif ve inceydi, kıvrık kirpikler, narin küçük bir burun, sevimli küçük bir ağız ile tipik bir güneyli kızdı. Beyaz kısa kollu bir tişört ve altına giydiği dar mavi kot şort bir çift güzel ve beyaz bacağı ortaya çıkarmıştı.

Yang Chen yaramaz bir gülümsemeyle gözleriyle yukarıdan aşağı süpürdü, Li Jingjing utanmış hissetti ancak aynı zamanda da içinden gizlice mutlu oldu ve cilveli bir şekilde konuştu, “Büyük kardeş Yang bakmayı bırak ve içeri gel.”

Yang Chen güldü ve konuştu, “Jinjing nasıl utanılacağını biliyor huh, büyük kardeşin baksa bile vücudundan bir şey kaybetmezsin. Erkek arkadaşının kıskanacağından mı korkuyorsun?”

“Ne demek istiyorsun! Erkek arkadaşım yok.” Li Jingjing hemen reddetti ve kaşlarını çattı, biraz öfkeli görünüyordu.

“Tamam Tamam Tamam….. Sadece seninle dalga geçiyorum……..” Yang Chen biraz çaresizdi, net bir şekilde kızın düşündüğü şeyi söyleyebilirdi ancak onun vücudu karanlık kanla doluydu nasıl böyle temiz bir ruhu kirletebilirdi? Bu nedenle her zaman mesafesini korudu ve onun büyük kardeşi olduğunu ve onun düşündüğü şekilde ona bir erkek olamayacağını hatırlattı.

Yaşı Li’nin oturma odasının içinde, Yaşlı Li, onu memnuniyetle karşıladı, “Küçük Yang kızım Jingjing öncesinde annesine yemek yapmasında yardım ediyordu ancak kapının çaldığını duyduğu anda bir tavşan gibi fırladı.”

“Baba saçmasapan konuşma.” Li Jingjing yine utanmış görünüyordu, Yaşlı Li’ye yapıştı ve daha fazla konuşmasına izin vermedi.

Yang Chen güldü ve Yaşlı Li’nin yanına oturdu. Evin mobilyalarının hepsi onlarca yıllıktı ve kırmızı boyaları biraz solmuştu ancak biraz eski tatları ifade ediyordu.

Loş ışığın altında evin içinde yaz sinekleri uçuşuyordu, koridordaki esen rüzgar huzurlu bir atmosfer getiriyordu.

Li Jingjing’in getirdiği çayı içerken Yang Chen daha öncesinde hiçbir zaman böyle bir tatmin olma hissi hissetmemişti. Kararmış gökyüzüne baktığında biraz sersemlemişti.

“Genç adam böyle hayal kırıklığına uğramış bir ifade gösterme harika bir gelecek seni bekliyor.” Yaşlı Li yeşil çayını içerken kibarca konuştu.

Yang Chen hislerini geri kazanıp gülümsedi ve konuştu, “Bugünlerde bütün bayanlar sofistike görünen erkeklerden hoşlanıyor, sofistike görünmek için pratik yapmalı mıyım?”

“Hehe”, Yaşlı Li güldü, “Küçük Yang diğerleri farkında olmayabilir ancak ben, Yaşlı Li  yarım yılını seninle etkileşimde geçirdi ve senin karakterin konusunda oldukça netim. Sen taklit etmiyorsun seni küçük velet, bir şeyleri deneyimlemek istemeseydin neden hiçbir sebep yokken çöp şiş satıcılığını seçesin ki?”

Yang Chen daha fazla bir şey söylemeye gönülsüzdü, Yaşlı Li gibi zorlukları deneyimlemiş bir adam doğal olarak onun kalbinin derinliklerinde sakladığı bazı şeyler olduğunu söyleyebilirdi. Yine de Yaşlı Li’nin düşündüğü şey gerçekte olan şeyden oldukça uzaktı.

Bazı insanların kaderinde yalnız olmak vardı çünkü kimse onlarla arkadaş olamazdı.

Akşam yemeği oldukça lükstü, Yaşlı Li’nin ailesi sahip oldukları yaşlı tavuklardan bir tanesini özel olarak kesmişti ve nefis bir tavuk çorbası kaynatmışlardı. Balık ve yengeç eti hepsi getirildi. Yaşlı Li’nin mali koşulları düşünüldüğünde bu yemek yeni yıldakinden daha lüks bir yemekti.

“Oh küçük Yang, daha fazla ye, yemek biraz basit olsa da bu ailemizin minnettarlık göstergesidir.” Hala Li’nin yüzü kırışıklıklarla doluydu ancak mutlu ve sevgi dolu bir şekilde Yang Chen’e bakıyordu sanki kendi oğluna bakıyormuş gibiydi.

Yang Chen fazla bir şey söylemedi ve farklı hiçbir şey de yapmadı, aralıksız olarak büyük lokmalarla yemeye devam etti çünkü çok açıktı ki bu çift sadece bu şekilde gerçekten mutlu olacaktı.

Li Jingjing ara ara Yang Chen’e daha fazla yemek verdi ve hatta ebeveynleri dikkat etmediğinde yemek yiyen Yang Chen’e gizlice bakıyordu. Yang Chen yemeklerin güzel olduğunu söylediğinde, kalbinde bal tatmış gibiydi çünkü yemeklerin büyük bir çoğunluğu onun tarafından yapılmıştı.

Başlangıçta Yang Chen alkol içmeyi planlamamıştı ancak evlilik meselesinden dolayı kendini tutamadı zaten sigara içmeyi bırakmayı bile başaramamıştı. Ayrıca kendisine bir sebep bulmak için de oldukça miskindi ve Yaşlı Li ile birkaç bardak soju içti, midesindeki yanma hissi oldukça rahatlatıcıydı.

“Küçük Yang eğer bu yarım yılda bize verdiğin para olmasaydı ailemiz korkunç bir sıkıntı içinde olacaktı. Artık bizim Jingjing’imiz bir iş bulduğundan gelecekte bize misafir olarak daha sık gelmelisin, ayrıca senin için bazı güzel yemekler pişiririm.” Hala Li mutluca konuştu.

Yang Chen’in yüzü çoktan kızarmıştı ancak hala aklı başındaydı ve mutluca sordu, “Oh Jingjing bir iş mi buldu? Ne işi?”

“Bir İngilizce öğretmeni olarak Zhonghai’in Yizhong’u tarafından kabul edildim. Bir öğretmenin hamile olmasından dolayı artık geçici bir sınıf öğretmeniyim.” Li Jingjing sessizce gülümsedi.

“Bir öğretmen…. ve hem İngilizce hem de sınıf öğretmeni, Jingjing gerçekten basit değil huh.” Yang Chen memnun olmuş bir şekilde başını salladı, “Ücreti de düşük değil, zamanı geldiğinde beni unutma, senin büyük kardeşin Yang!”

Yaşlı Li çifti gururla güldü, onların geç gelen kızları sonunda büyük bir geleceği sahipti. Bu doğal olarak onları son derece mutlu etti.

Li Jingjing utanmış bir şekilde dudaklarını büktü ve konuştu, “O zaman büyük kardeş Yang, boş zamanın olduğunda beni bulmak için okula gelmek zorundasın, aksi halde büyük kardeş Yang’ı nasıl hatırlayabilirim?”

“Pekala kesinlikle geleceğim, Yizhong oldukça bilinen bir lise daha önce hiç oraya gitmemiştim…..” Yang Chen mutlu bir şekilde cevap verdi.

Yemekten sonra Yang Chen, Yaşlı Li tarafından çay içmek ve Çin satrancı oynamak için sevgiyle çekildi. Gerçeği söylemek gerekirse nasıl oynandığına dair hiçbir fikri olmayan Yang Chen’le oynayan Yaşlı Li kurnaz bir satranç oyuncusuydu. Li Jingjing evin kızı olarak masayı temizlemede annesine yardım ediyordu.

Satranç oyununu kaybettikten sonra Yang Chen çorbanın, alkolün ve çayın midesinde iyi bir karışım olmadığını hissetti ve Yaşlı Li’ye beklemesini istedi ve baraj kapağını açma niyetiyle tuvalete doğru koşturdu.

Yaşlı Li’nin evindeki tuvalet evin arka tarafında ayrı bir kulübeydi. Küçük dar yoldan yürüdükten sonra sersemlemiş Yang Chen sarsak bir şekilde tuvaletin tahta kapısını ittirerek açtı………..

“KYAA!!!”

Keskin ve paniklemiş bir ses Yang Chen’in kulaklarına girdi, Yang Chen hemen şaşkınlıktan dili tutulmuş bir şekilde başını kaldırdı.

Gözlerinin önünde henüz duş almış gibi görünen Li Jingjing vardı, o anda bu küçük güzelliğin vücudunun üstünde hiçbir şey yoktu. 40 wattlık ampul çok parlak olmasa da canlılıkla ve gençlikle dolu bel kısmını Yang Chen’in açıkça görmesine izin verecek yeterlilikteydi. Belinin üstünde küçük siyah bir benek vardı, Li Jingjing’in biber gibi ateşli göğüsleri aceleyle eli tarafından kapatıldı ancak tombulluğundan dolayı kek gibi yuvarlak hale geldiğinden kapatması zordu. Göğüslerinin biraz altında fazla yağ içermeyen pürüzsüz bir beden vardı, Li Jingjing’in diğer eli, yuvarlak kalçalarını birbirine kenetleyerek cinsel bölgesini ve kalın yağmur ormanlarını kapadı.

Li Jingjing bu hareketin onun baştan çıkarıcılığını fark edilebilir bir şekilde artırdığını bilmiyordu.

Yang Chen başlangıçta alkolden ve hormonlarının artmasından dolayı şaşkındı ancak şu anda Li Jingjing’in olgunlaşmamış ancak baştan çıkarıcı vücudunu gördüğünde tükürüğünü yutmasına engel olamadı ve şiddetli arzuları tekrar açığa çıktı.