Çeviri: Lelouch Düzenleme: Sajapyu

Zhong Hai’in batı bölgesindeki Elk Bahçesi, bu elk ismini duyduğunda herkes bu yerin yükseltilmiş bir yer olduğunu düşünürdü ancak gerçekte banliyölere yakın olan yüksek sınıf bir mekandı. Gotik tarzda zengin üç İtalyan kale vardı, sanki mafyanın merkezi gibiydi.

Burayı diğer yerlerden farklı yapan şey, etrafının gür yeşilliklerle çevrili olmasıydı. Bahçenin girişinden dolambaçlı yola arabayla ulaşmak yaklaşık on dakika sürerdi.

Bu yerin olağan müşterilerinin hepsi Zhonghai’deki ünlü iş adamları ya da politikacılardı. Sıradan yüksek sınıf mekanlar iyi seviyede gizliliğe sahip olabilirdi ancak sadece bunun gibi gözlerden uzak bir yer özel hayatlarının gözetlenmesinden hoşlanmayanlara tatmin edici bir güvenlik duygusu sağlayabilirdi.

Fakat bugün, ziyaretçiler son derece azdı, sanki pek çok ziyaretçi gelmemeyi kabul etmiş gibiydi. Elk Bahçesinin ana binasının ana salonuna çok az sayıda ziyaretçi gösterişsiz bir tavırla girdi.

Bu arazi parçasında daha baskıcı bir atmosfer yayılmasına sebep olan şey, arazinin etrafında duran korumalardı. Onlar her geçen aracı ve ziyaretçiyi soğuk bir şekilde izlerken her biri birbirinden beş adım uzaklıktaydı.

Siyah bir Aston Martin yavaşça yerin önüne doğru sürdü. Bu klasik İngiliz marka lüks araç hiçbir ses çıkarmadan sessizce hareket etti.

Yuvarlak yüzlü Küçük Zhao, barmen üniformasını saklamıştı ve bir takım elbise giymişti. Saygılı bir biçimde ön yolcu koltuğundan indi ve arkada oturan ana karakterin kapısını açmak için arkaya gitti.

Arabadan dışarı ilk çıkan şey yüksek topuklu kristal renginde bir ayakkabıydı, onu takiben yeşim gibi bacaklar, sonra herkesin görüşünde yavaş yavaş kırmızı ve siyah bir gece elbisesi göründü parlak kırmızı halının üzerine çıktı.

Rose özenle taranmış saçlarını giydiği gece elbisesine uyacak kadar kesmişti. Gözlerinin üzerine düşen saçlarını hafifçe düzelti ve rüzgârda sallanan birkaç saç teli bıraktı. Gece elbisesinin sol kolunun üzerinde dantelle yapılmış siyah bir gül vardı. Gece elbisesinin tasarımı hem klasik hem de şık görünüyordu, nefis üst yarısı siyah ve kırmızı çiçeklerle tasarlanmış iken, alt yarısı gizemli ve seksi görünen Barok dönemi boyunca popüler olan karmaşık sarmaşık vari bir tülbentle kaplanmıştı.

[ÇN]: Barok dönemi Avrupa’daki 1700-1730 lu dönemleri kapsıyormuş.

Bu gece, her zaman büyüleyici ve üşengeç bir aurası olan bu bayan, kraliyet ailesinin olağanüstü bir prensesi gibiydi. Her zamanki gibi çekiciydi fakat sadece uzaktan bakılabilirdi ve kimse yaklaşmaya cesaret edemezdi.

Rose bu geceki ziyafetin önde gelenlerinden biriydi ve aynı zamanda da batı bölgesinin sessiz ve gösterişsiz imparatoriçesiydi, bu itibarla konukların çoğu onu belli bir dereceye kadar tanıyordu. Son birkaç yıl içinde ortaya çıkan Kırmızı Dikenler Cemiyetinin yeraltı dünyasındaki ekonomik gücü hiçbir şekilde Batı İttifak Cemiyetinden aşağıda değildi. Kırmızı Dikenler Cemiyetinin beyni ve ruhsal lideri olan Rose’un ismi hem meşru hem de gayri meşru işletmelerin hafızasına işlediği bir isimdi.

Ancak şu anda ortaya çıkan yeraltı lideri o kadar güzeldi ki herkesin aklını başından aldı ve kimse onun dış görüşünden bir yeraltı patronu olduğunu fark edemedi. Bu çok sayıda erkeğin hayal kurmasına neden oldu; bu cehennemin şeytanı fani bir dünya beyefendisine âşık olabilir miydi?

“Abla neden Yang-ge hâlâ burada değil?” Küçük Zhao saatini kontrol etti, buluşma zamanı çoktan geçmişti, bu yüzden kibarca sordu.

Rose yavaşça iç çekti, sonra arabanın içindeki diğer figürü işaretle çağırmak için arkasını döndü.

Sade beyaz bir elbise giyen Chen Rong kızararak yürüdü. Rose kadar büyüleyici olmasa da, kendine has masum bir büyüleyiciliğe sahipti. Ancak böyle özenli makyaj yapmaya ve omuzlarını açığa çıkarmaya çok alışmamış görünüyordu, bu yüzden utanmış biçimde başını aşağıda tuttu.

“Rongrong, yukarı bak, gerçekten çok güzelsin korkma.” Rose gülümseyerek teşvik etti.

Chen Rong sonunda biraz cesaretini topladı. Etraftaki insanların ona bakışlarının hor görme değil de hayranlık olduğunu fark ettikten sonra biraz sakinleşti, fakat kızarıklığı hiç geçmedi.

“Gel ve ağabeyin Yang Chen’in neden hâlâ buraya gelmediğini Küçük Zhao’ya söyle.” Rose konuştu.

Chen Rong bir ‘ah’ sesiyle tepki verdi, sonra gözlerini kırptı ve belirsizlikle konuştu, “Bunun sebebi çok göze çarpmak istemediğinden değil mi?”

Rose ona onaylayan bir bakış attı, sonra başını hafifçe Küçük Zhao’ya doğru iki yana salladı, “Anladın mı? Rongrong senden çok daha genç ama bunu anlayabiliyor, sen ne zaman daha bilgili olacaksın?”

Küçük Zhao garip bir şekilde güldü, “Fakat Yang-ge geleceğini söylemedi mi? Neden onu hiçbir yerde görmüyorum?”

“O imkanlarıyla istediği zaman girebilir. Eğer burada olacağını söylediyse, o zaman kesinlikle burada olacak, biz önden girelim.”

Küçük Zhao bu açıklamadan şüphe duymadı, fakat yine de endişeyle sordu, “Abla, sadece üçümüz ve henüz görünmemiş olan büyük kardeş Yang ile bu gece hiç koruma olmadan güvenli olacak mı? Burası sonuçta Batı İttifak Cemiyeti’nin bölgesi.”

“Bu zaten önceden beklenendi, sonuçta olması gereken şey olacak, olmaması gereken şeyi ise boş ver gitsin.”

Küçük Zhao şaşırdı, bunun neyi kast ettiğini anlayamadı. Yetişmek için hızla yürüdü, etrafına bakınırken merakla dolu olan Chen Rong’a gizlice sordu, “Rongrong, bununla abla neyi kast etti?”

Chen Rong iç çekerken olgun gibi davrandı, “Küçük Zhao-ge, bilmen gereken şeyi doğal olarak bilirsin, bilmemen gereken şey söylense bile hiçbir amaca hizmet etmeyecek……” Cümlesini söylediğinde, kız artık ona daha fazla ilgi göstermedi.

“Neden burada başka bir abla var…..” Küçük Zhao acıyla iç çekti.

Ziyafetin geniş salonuna girdikten sonra, parlak kristal avizeler salonun her noktasını gündüz vakti gibi aydınlattı, hava tatlı kokteyl kokuları ve yüksek sınıf kadın, erkek parfümleriyle doluydu.

Görkemli tatlılar ve meyveler salonun bir tarafında konuklar arasında yürüyen üniforma içindeki birkaç hizmetçiyle düzenli bir şekilde sergilendi.

Bu geceki şölen gerçekte batı bölgesi ve doğu bölgesinin yeraltı dünyası liderlerinin yüzleşmesiydi, pek çok insanın katılmasına rağmen diğer ziyafetlere göre sayı azdı. Dans zeminin üzerinde seyrek bir kalabalık durdu, iş ve gündelik konuları tartışırken ruh halleri oldukça uyumlu görünüyordu.

En çok katılımcının Batı İttifak Birliğinden olduğunu söylemeye gerek yok. Yasal işlerden ortaklarıyla yüksek sesle sohbet eden Batı İttifak’ının neredeyse her büyüğü ziyafette bazı astları ve sırdaşları gibi görünen kişiler getirmişti.

Rose ziyafet salonunda ortaya çıktığında, oradaki herkesin bakışlarını çekti. Konuklar şaşkınlık, nefret, açgözlülük, şehvet, hayranlık ve bunun gibi her türlü duyguyu gösterdi ancak kimse Rose’u selamlamak için gitmeye cesaret edemedi. Sonuçta bu gece onlardan hiçbiri Rose'a yakınlık göstermek istemezdi.

Onların bir kısmı Rose’un kısa bir süre önce vurulduğu bilgisini bile almışlardı, ama bu bayanın salonda sağlıklı ve canlı bir şekilde görünmesi söylentilerin kendiliğinden çökmesini sağladı.

Ancak onların daha da fazlası Rose’un Batı İttifak Cemiyeti’nin ziyafetine hiçbir koruma olmadan katılmaya cesaret etmesinden şaşkına dönmüşlerdi. Onlar Dongxing’in baba ve oğul çiftinin ortaya çıkacağını ve Rose’un onlara yüz vermek istese de istemese de gelmekten başka şansı olmadığını biliyorlardı. Fakat savunmasız bir şekilde, güçlü bir koruma yerine tanınmayan çekici bir kızı getirmek, Rose çok fazla cesur değil mi!?

O anda, garson kıyafetli bir adam Rose doğru yürüdü, “Güzel madam, güzelliğinize bir övgü olarak bir bardak şampanya teklif etme şerefine nail olabilir miyim?”

Bu tanıdık sesi duyduğunda Rose bilerek kafasını çevirdi, bu kişi garson olarak şampanyayla dolu bardak tepsisini tutan Yang Chen’di!

Köpüklü bir bardak likör aldıktan sona Rose mutlu bir eş gibi cilveli bir şekilde gözlerini devirdi ve gülmesini engel olamadı ve konuştu, “Bu efsanevi bir sürpriz hediye mi? Neden bir garson oldun?”

“Zaman sınırı nedeniyle, sizlerle girmek benim için uygun değildi. Dövüşmeden girebilmek için iyi bir fikir bulmaktan acizdim ancak neyse ki bu kıyafetin sahibi çöp atmak için dışarı çıktığında ona rastladım.”

“Yang-ge, sen gerçekten çok rahatsın, hepimiz ölümüne gerginken sen buraya oynamak için gelmiş gibi görünüyorsun!” Küçük Zhao inanamayarak konuştu.

Yang Chen ona yaramaz bir gülümsemeyle baktı, “Küçük Zhao kıyafetlerini çıkar.”

“Ne için?” Küçük Zhao göğsünü kapattı, son nefesine kadar direnecek gibiydi.

“Giysimi seninkiyle değiştirmek istiyorum.” Yang Chen ona göz kırptı.

Küçük Zhao’nun direnişi boşunaydı, çünkü yanında duran Rose gözleriyle Yang Chen’i dinlemesi için zaten ona işaret etmişti. Seçme şansı olmadan, gönülsüzce elbiselerini değiştirmek için Yang Chen’i bir köşe doğru takip etti.

Kaderden kaçamıyor gibiydi, bir kez daha garson olmuştu. Küçük Zhao masum ve acınası bir şekilde göz yaşlarını silerken depresif görünüyordu. Yang Chen’in tuttuğu tepsiyi aldı ve sonra çalışmak için gitti.

“Bu tür kıyafetler Küçük Zhao-ge için hâlâ en iyisi.” Chen Rong kurnazca yorum yaptı.

Yang Chen, Rose’un Chen Rong’u getirmesine oldukça şaşırmıştı, Rose, bunu Chen Rong’un zihnini geliştirmek için yapmış gibi görünüyordu, aksi halde böyle bir yere kızı getirmezdi. Yang Chen bu gecenin sadece çok dehşet verici olmayacağını umabilirdi, eğer bu genç hanım bunu kaldıramazsa, o zaman bu kötü olurdu. Kızın kardeşiyle nasıl yüzleşeceğini bilemezdi!

“Rose, kızım sonunda buradasın.”

Rose barda kibirli bir şekilde ortaya çıkan birisine ait bir ses duyuldu, bu sesin sahibi Situ Mingze’ydi.

Situ Mingze zarif ve kültürlü gösteren bir frak giymişti, temiz ve yakışıklı yüzü orta yaşlı bir adam olmanın hiçbir yanını göstermedi. Bir İngiliz beyefendisi gibiydi, şıklıkla dolu sakin ve kararlıydı. Onun arkasında Batı İttifak’ının birkaç önemli kimsesi ve kişisel korumaları vardı.

Situ Mingze’nin yan tarafında siyah takım elbiseli kısa bir adam vardı. Bu adam Situ Mingze’den oldukça yaşlı görünüyordu, yakışıklı ya da çirkin olarak tanımlanamazdı ancak onun tüm kişiliği anlaşılmaz karanlık bir his yayıyordu. Zoraki ama inanılmaz bir şekilde samimi olan gülen yüzü tabutundan tırmanarak çıkmış bir zombiye aitmiş gibi görünüyordu.

Rose’un gülen yüzündeki gamzeler hemen bir iz bırakmadan kayboldu, “Sana bunu söylediğimden beri yıılar geçti, ben artık senin kızın değilim.”

*Tch tch*

Rose’un ani soğuk ve saygısız tavrına öfkelenmedi ve sıcak bir şekilde konuştu, “Bunu nasıl ifade etmeliyim bilmiyorum ama kan sudan daha yoğundur. Sıradan günlerde bu şey için mesele çıkarabilirsin fakat kıdemlinin önünde babanla böyle konuşmak çok uygun değil, değil mi?”

Baba ve kızın karşılaşması bir süredir devam eden bu basit ziyafetin ana gösterisi haline geldi, konukların çoğu onların tartışmalarını duymak için etraflarını çevrelemeye başladı.

Rose bu konuda Situ Mingze ile tartışmadı ve bunun yerine nazik bir gülümseme takınmış olan kısa adama bakışlarını çevirdi, “Siz Dongxing’in lideri Bay Zhou Guangnian mısınız?”

Zhou Guangnian alçak gönüllülükle elini uzattı, kapı komşusunun kızına bakan nazik bir amca gibiydi, “Bayan Rose’un bu Zhou’yu tanımasından onur duydum. Ancak bu Zhou uzun yıllardır lider değil, şu anda Dongxing Şirket’inin başkanıyım, tanıştığıma memnun oldum.”

Doğu Bölgesi’nin yeraltı dünyasının tek mafya babası çok net bir mesaj iletmeye çalışıyordu; sizlerden seviye olarak çok üsteyim!