Çevirmen: Mert İlbay

Editör: ÇHY

Hafta sonu geçtiğinde, Yu Lei'nin sonbahar moda gösterisi bitmişti.

Herkesin daha fazla boş zamanı vardı ancak Yang Chen'in ondan bir öpücük çaldığı geceden beri Lin Ruoxi bir canavardan kaçarcasına ondan kaçıyordu ve gözlerine bakmaya cesaret edemiyordu. Hızlıca yemekleri yedi ve içindeki çalışma isteğini gizledi.

Yang Chen buna karşı koyamıyordu, eşinin derisinin bir ağustos böceğinin kanadı kadar ince olduğunu kim bilebilirdi? Daha önceden bilseydi, birkaç kez daha öperdi ki o anın fırsatından yararlanmadığı için pişman olmasın.

Rahatlatıcı hafta sonu bittiğinde, sözüm ona takımını Hong Kong'dan Zhonghai'ye getirecek olan Li Muhua öğle vaktinde nihayet gelmişti.

Plana göre, akşam çöktüğünde müttefik üç şirketin CEO'ları Di Wang Kulesi'nde gizli bir buluşma yerinde toplanıp proje için son sözleşmeyi imzalayacaktı.

Li Muhua'yı havalimanında karşılama görevi Yang Chen'indi. Yang Chen bir takım elbise ve kravat giymişti ve havalimanında ağzında sigarasıyla bekliyordu ancak çalışanlar tarafından havalimanından çıkartıldı.

Sonunda, Li Muhua ile iletişim kurmak için telefonunu kullanmak zorunda kaldı ve havalimanının dışında buluştular.

Li Muhua ile gelen korumalar ve çalışanlar sinirliydi ve bunun Li Muhua'ya karşı bir saygısızlık olduğunu düşünüyorlardı, ancak Li Muhua büyük bir keyifle gülümsedi. Çünkü Yang Chen'in ona karşı olan kayıtsızlığının kendisinden şüphelenmediği veya kendisine karşı korunmadığı anlamına geldiği konusunda çok emindi. Eğer Yang Chen ona bir anda kibarca davranmaya başlasaydı, bu sefer uyuyamaz ya da iyi yiyemezdi.

"Bay Yang, uzun zaman oldu, her zamanki gibi kibarsınız." Li Muhua, içinden gelerek Yang Chen ile tokalaşmak için elini uzattı.

Yang Chen elini pantolonuna sildi, sonra da Li Muhua'nın elini tuttu, "Özür dilerim, bu sabah yediğim kızarmış mantı oldukça yağlıydı, ancak sanıyorum ki Küçük Li buna aldırış etmedi."

Li Muhua çarpık bir şekilde gülümsedi. Çin topraklarında halk içerisinde küçük diye hitap edilmek pek de iyi bir şey gibi görünmüyordu.

Karşılıklı basit sözlerden sonra Yang Chen onları Yu Lei tarafından gönderilen beş siyah Mercedes-Benz S600 konvoyuna götürdü. Yetkilileri, çalışanları ve korumaları sayınca bu kadar araba uygun gibiydi.

Lin Ruoxi'nin o kadar fazla arabası vardı ki hepsini kullanamıyordu, bu yüzden şirketin misafirleri karşılamak için birçok arabası vardı. Daha önce, Lin Ruoxi öylesine Yang Chen'e beş adet S600 vericeğini söylediğinde, Yang Chen şaşırmıştı. Zengin bir eşin olmasının baskısı fazlaydı, milyonlar havada uçuştuğu için normal erkekler ayak uyduramazdı.

Gitmeden önce, Lin Ruoxi, Yang Chen'e Lin Ruhua ve diğerlerinin gideceği otele giden yolların işaretli olduğu bir haritayı özellikle vermişti. Yolda, kırmızıyla işaretlenmiş birçok alandan geçmeleri gerekecekti ve bunlar onun yorum yapması gerektiği bölgelerdi.

Yang Chen haritayı açıp baktığında kafası karışmıştı ve donup kalmıştı. Haritada işaretlenen noktaların hepsi Yu Lei Uluslararası ve şahsen Lin Ruoxi'nin sahip olduğu mülkiyetlerdi. Bunlar yalnızca bu yoldakilerdi, yani Zhonghai, ülke ve dünyanın geri kalanında ne kadar mülkiyete sahipti kim bilir.

Milyarlar değerinde olduğuna şaşmamalıydı. Yang Chen, Lin Ruoxi uluslararası medya tarafından değerlendirilmek istese çoktan dünyanın en zengin 100 kişisi listesinde olacağını düşünüyordu. Ayrıca böyle canavarcasına bir şirketi tek başına kurmak için ilham aldığı kişi kim onu da merak ediyordu.

Böyle bakınca bu inanılmaz zengin hatun, oldukça şatafatsızdı.

Yang Chen'e bu haritayı vermenin amacı bundan fazla açık olamazdı, bunun amacı Li Muhua'ya bu ortağının ne kadar zengin olduğunu gösterip ortaklıklarının ne kadar güvenli olduğunu göstermekti.

Ancak tabii ki, glütenli pirinç topları ve çilekli pasta yemeyi seven bu CEO kraliçemsi varlığını ve gücünü de göstermek istemiş olabilirdi.

Arabanın geniş kabininde Yang Chen haritayı tutuyordu. Lin Ruoxi'nin isteğine göre, Yang Chen haritadaki her şeyi ezberlemek zorundaydı ancak ezberlemekte zorlanmasa da bunları Küçük Li'ye iletmekte zorlanıyordu. Sonuçta, erkeklere ilgisi yoktu.

Bunu düşündükten sonra, Yang Chen haritayı Li Muhua'ya verdi.

"Bu nedir Bay Yang?" Li Muhua merakla haritayı aldı.

Yang Chen, "Bu karımın bana çıkmadan önce verdiği bir şey, bana bunun üzerindeki işaretli noktaları sana anlatmamı söyledi. Bu işaretlerin hepsi şirket ve karımın sahip olduğu mülkiyetler. Aslında bu, sözleşmeyi imzalamadan önce sizi rahatlatmanın bir yolu, şirketimiz aşırı derecede zengin."

Li Muhua bir bakış atmak için haritayı açtı ve haritanın kırmızı noktalarla dolu olduğunu gördü. Çeşitli villalar, süpermarketler, oteller, alışveriş merkezleri, güzellik salonları, kulüpler...

"Bay Yang... Diyorsunuz ki bunlar şirketinizin ve karınızın mülkleri?" Li Muhua biraz garip hissetti, tüm bu mülkiyetlerin Yu Lei Uluslararası'na ait olduğuna inanamamıştı. Eğer Yu Lei Uluslararası ve bu şirketin CEO'su Lin Ruoxi'nin toplam mülkiyeti bu kadar olsaydı bunu kabul edebilirdi ancak Yang Chen'in eşi...

Yang Chen kafa salladı, "Ne oldu, gizliden gizliye bu kadar araştırma yaptıktan sonra bile Yu Lei Uluslararası'nın CEO'sunun benim  karım olduğunu anlayamamış olabilir misiniz?"

Li Muhua'nın zihninde bir patlama olmuştu, bu beklenmedik bir şimşek gibiydi. Şok edici olan haberin kendisi değildi, şok edici olan o gecede Yang Chen'in önünde Lin Ruoxi ya da Mo Qianni ile yakınlaşmak istediğini ve eş için en iyi adayın Lin Ruoxi olduğunu söylemiş olmasıydı...

Bu adamın bana neden hiç iyi bakmadığı belli olmuştu. Görünüşe göre onu öldürme isteğim ikincil iken onun kadını için olan isteğim ana sebepti.

Her adamın böyle bir şey üzerine öldürme isteği olurdu. Li Muhua sonunda Yang Chen'in tabularından birini aştığını fark etti. Ayrıca böyle bir şey söylediği günden sağ çıktığı için de inanılmaz şanslı hissetti!

Li Muhua'nın gülümsemesi ağlak bir surattan bile daha çirkindi ve, "Bay Yang... bu Li CEO Lin'in sizin karınız olduğunu gerçekten bilmiyordu, eğer bilseydi..."

"Eğer bilseydiniz beni öldürmeyi daha da isterdiniz herhalde değil mi?" dedi Yang Chen garip bir gülümseme ile.

Li Muhua'nın yüzü hemen kül rengine döndü ve dudakları soldu. Yang Chen'in gülümsemesi kendine kolunun kırmızı olduğu günü hatırlattı. Hemen ellerini salladı, "Hayır hayır hayır, aslan gibi bir yüreğim olsaydı bile size karşı gelmezdim Bay Yang. Bay Yang, lütfen bir daha böyle bir şey söylemeyin, kaldıramıyorum."

Yang Chen omuz silkti ve kayıtsız bir gülümseme ile, "Gerilmenize gerek yok, evliliğim hâlâ gizli, bildiğiniz sürece sıkıntı yok. Böyle kritik bir kavşakta hata yapmayın, sizden büyük umutlarım var. En azından, gözlerimde önemsiz bir insansınız ve bu iki yüzlü bir insan olmaktan iyidir." dedi.

Diyorsunuz? Siz bana yardım ettikten sonra önemsiz bir insan olarak görülmemi söylememe bile gerek yok! Li Muhua sessizce küfür etti ancak Yang Chen'e sulu bir gülücük atmaktan başka bir şansı yoktu.

Ancak Yang Chen'in Lin Ruoxi'nin kocası olması Li Muhua'yı Yang Chen'in gerçek kimliği hakkında derin bir meraka sürükledi. Sonuçta, Lin Ruoxi'nin devlet ile arasında özel bağlantılar vardı. Üst seviye ailelerin üst basamaklarında, herkes bunu biliyor. Yang Chen'in yalnızca kas gücü sayesinde Lin Ruoxi'nin eşi olabileceğine inanmıyordu.

Kısa bir dinlenmeden sonra, öğlen altıda, Yang Chen, Li Muhua ve diğerlerini Di Wang Kulesindeki kapatılmış buluşma yerine getirdi. Orada, Lin Ruoxi, Zeng Xinlin ve Yu Lei ve Changlin'den birkaç ana üye bekliyordu.

Li Muhua mekana girdiğinde, Lin Ruoxi ve Zeng Xinlin yanına gelerek onu karşıladı. Bu, kendi şirketlerinin liderleri olarak ilk buluşmalarıydı.

Ancak her biri çok zekiydi ve ödevlerine çok iyi çalışmışlardı. Birçok şeyin farkındalardı, bu yüzden konuşmalar kesinti olmadan devam etti.

Yang Chen üçlünün latifelerle konuşmaya başladığını gördü ve bunu sıkıcı buldu. Burada işi bitmişti ve Di Wang Kulesi'nde bir çok eğlence merkezi olduğundan sıvışmayı planlıyordu. Bu sözleşme tamamlandığında, bu insanlar konuşmalarını yemek eşliğinde yapmak istediğinden saat en az 10 olmuş olurdu.

Ayak masajı mı yaptırsa yoksa güzel bir kıza vücut masajı mı yaptırtsa diye düşünürken telefonu aniden titredi.

Baktığında, Mo Qianni'nin mesaj attığını gördü. Bu kadın onlar Hong Kong'dayken çok sülük gibiydi ancak döndüklerinde mesafesini koruyarak dayanma gücünün yüksek olduğunu göstermişti.

"Çık ve sola dön, koridorda buluşalım, konuşmamız gerek."

Yang Chen, Muyun Şirketi'nin yöneticileriyle konuşan Mo Qianni'ye baktı. Böylesine gizlice mesaj yazabilme yeteneği onu şaşırtmıştı ve mekandan ilk o çıktı.

Yaklaşık on dakika bekledikten sonra beyaz bir takım giyen Mo Qianni zarifçe yanına geldi. Bugün yaptığı makyaj, kaşlarını resme değer yapmıştı ve güzel yüzünü daha da şahane yapan masmavi halka küpeler takmıştı.

Yang Chen'in çoktan geldiğini gören Mo Qianni özür dileyerek konuştu, "Umarım fazla beklemedin, bu insanlar fazla arkadaş canlısı, çıkmak için yalan söylemem gerekti."

"Sorun değil. Zhonghai'ye döndükten sonra konuşmak için beni çağıran küçük Qianqian'ım için bir gün beklemeye bile değer." dedi Yang Chen.

"Kızgın mısın? Böyle olma, sen de Ruoxi'nin çok hassas olduğunu biliyorsun. İş seyahatimizde çok fazla şey yaşandı, nasıl meraklanmasın... İlişkimizin bizim yüzümüzden bozulmasını istemiyorum." dedi Mo Qianni acılı bir şekilde.

Yang Chen düşünmüş gibi yaptı, sonra da, "Kızgın olmamamın bir yolu var" bunu söylerken, sağ yanağını gösterdi.

Mo Qianni surat astı, sonra da etrafta kimsenin olup olmadığını kontrol etti, sonra da Yang Chen'in yanına gidip gözünü kapatarak yüzünü yaklaştırdı.

Ancak Mo Qianni, Yang Chen'in yanağını öpemeden önce Yang Chen kafasını çevirdi ve onu dudaktan öptü!

"Wu!"

Kafasının arkasının tutulduğunu hisseden Mo Qianni hareket edemediğini fark etti, yumuşak dudakları istilaya uğramıştı ve kavurucu bir dudak yakıp yıkarak ağzını açtı.

Bir an için Mo Qianni o kadar zayıf hissetmişti ki yalnızca "wuwu" sesleri çıkartabiliyordu ve yalnızca ruhunun bedeninden ayrılabileceğini hissettiğinde serbest bırakılmıştı.

Hızlı hızlı nefes alıp verirken Mo Qianni'nin yüzü şeftali rengine dönmüştü. Kindar bir şekilde Yang Chen'in göğsüne vurdu ve o halinden memnun edepsiz bir şekilde gülümsemeye devam edince sinirini çıkartmak için ona bir kaç kere daha vurmaktan kendini alı koyamadı, "Hâlâ konuşmam gereken önemli şeyler var! Tek yaptığın benden faydalanmak!"

"Bu da önemli, ancak bana iyi hizmet ettiğin için söyle bakalım neymiş." Yang Chen onurlu bir surat ifadesiyle konuştu.

Mo Qianni onun bu seviyeli ifadesini görmemezlikten geldi ve sert bir şekilde, "Benimle eve gel" dedi.