Çevirmen: Sefix

Japonya'da hissedilen depremlerin yılda bin defadan fazla olduğu bildirilirdi. Bu, depremlerin günde üç öğün yemek kadar yaygın olduğu anlamına geliyordu!

Yang Chen depremler konusunda tecrübeli olsa da, tatil beldesindeki çoğu turist için ilk deneyimdi!

Kadınların ve çocukların çığlıkları her yönden yankılanmaya başladı. Koridordaki ayak sesleri de durdurulamaz bir şekilde yankılandı.

Yang Chen, Liu Mingyu'yu, sakinleştirmek için bir koluyla kucakladı.

“Bu en yaygın depremlerden biri. Japon mimarisi gerçekten iyi inşa edilmiş, darbeye dayanıklı yapılara sahip. Son derece ciddi bir deprem olmadığı sürece büyük olasılıkla sorun çıkmaz.”

Yang Chen'in kucakladığı Liu Mingyu, samimiyeti hissetti ve bu da sakinleşmesine yardımcı oldu. Odanın titremesine rağmen durumun iyi olduğunu fark etti ve sonunda rahatladı.

Yüzü kırmızımsı olduğu için Liu Mingyu endişeyle bağırdı, “Oh hayır! Hongyan uyanmış olmalı. Odada yalnız, ya uyanıp yokluğumu fark ettikten sonra beni aramaya gelirse? Şimdi odandan çıkarsam, birçok insan beni fark edecek.”

“Eee...” Yang Chen gülümseyerek konuştu, “Seninle  dışarı çıkıp her bir odaya göz atarak, kimsenin yaralı olup olmadığını kontrol ediyormuş gibi davranacağız. Bu neden birlikte olduğumuzu açıklamaz mı?”

Liu Mingyu bir süre düşündü ve başka bir fikri olmadığı için Yang Chen'in önerisini kabul etmeye karar verdi. Bunu düşünürken, deprem devam ediyor ve odalar da sallanmaya devam ediyordu. Sonuç olarak, dikkat çekmeyecekleri.

Yang Chen'in dediği gibi, deprem uzun süre devam etmedi. Odadaki dekorasyonlar zarar görmemiş ve her şey yeniden huzura kavuşmuştu.

Daha önce kaçan turistlerin çoğu utanmıştı. Çoğu hızlı bir şekilde odalarına geri döndü.

Yang Chen ve Liu Mingyu odadan çıktıklarında, Liu Mingyu sıra dışı bir şey görmedi. Halkla ilişkiler departmanında çalışmış olduğu için duygularını gizlemede mükemmeldi.

Işıkları kapalı olan en yakın meslektaşlarının odasına yürüdüler. Liu Mingyu kapıyı çaldı, ancak hiçbir yanıt alamadı.

“Kendilerini dışarı atmış olabilirler mi?” Liu Mingyu kaşlarını çatarak sordu.

Yang Chen omuz silkti ve birlikte yan odaya geçtiler.

Yan odada da kimsenin olmadığını gördüler. Durum daha da garipleşti.

Zhang Cai'nin ve başka bir meslektaşının odasına yürüdüklerinde, içerideki ışıkların yandığını fark ettiler.

Kapıyı çaldı. Bir süre sonra Zhang Cai'nin korkak sesi yankılandı, “Kim o?”

“Benim. Zhang Cai, iyi misiniz? ” Liu Mingyu sordu.

Kapıyı araladı ve Zhang Cai'nin yuvarlak yüzü ortaya çıktı. Biraz solgun görünüyordu. Endişeyle selam verdi, “Kız Kardeş Mingyu.” Yang Chen'in de orada olduğunu görünce şaşırmadı.

Liu Mingyu, Zhang Cai'nin korktuğunu gördü. Aceleyle sordu, “Neden bu kadar solgun görünüyorsun?”

Zhang Cai başını salladı. Hala kapıyı tam olarak açmamıştı. “Ben iyiyim, Kız Kardeş Mingyu dinlenmeye gidebilir.

Liu Mingyu'nun gitmesini istediği belliydi. Liu Mingyu, atmosferin iyi olmadığını hissetti. Kaşlarını çatarak konuştu, ”Benden sakladığın bir şey mi var? Neden kapıyı açmıyorsun? Neden sadece küçük bir aralık bıraktın?”

Zhang Cai'nin yüzü kızardı. Hızlıca açıkladı, “Hayır, düşündüğün gibi değil. Kız Kardeş Mingyu, sadece yorgunum, şimdi yatmak istiyorum.”

“Az önce bir deprem oldu. Genelde nasıl davrandığına bakılırsa, bu kadar kolay sakinleşmen imkansız. Benden bir şey saklıyor olmalısın ” Liu Mingyu, boş vermek istemiyordu. İleri doğru yürürken, Zhang Cai'nin onu durdurmaya çalışmasını görmezden gelerek zorla kapıyı açtı.

Beklenmedik bir şekilde, kapı açıldıktan sonra, Zhang Cai'nin odasındaki görüntü Liu Mingyu'yu hayrete düşürdü, arkasında duran Yang Chen bile bunu beklemiyordu.

Daha önce bulamadıkları birkaç kadın meslektaşları, Zhang Cai'nin odasında, tatami üzerinde oturuyordu. Hepsi tatil yerinin verdiği pijamaları giyiyorlardı ve bir araya toplanmışlardı. Yerde bir sürü atıştırmalık, içecek ve hatta meyve bile vardı.

Bunların hiçbiri önemli değildi. Odanın içindeki televizyon açıktı ve sesi kısıktı. Bunun kasıtlı yapıldığı belliydi.

Bunun nedenini anlamak Liu Mingyu için uzun sürmedi.

Televizyon, gece yarısı Japon yetişkin video kanalını gösteriyordu!

Ekranda bir erkek ve bir kadın görünüyordu. Coşkuyla birbirine sarılmışlardı, teşvik edici ve yoğun bir gösteri sergiliyorlardı!

“Siz... siz...” Liu Mingyu hemen kızardı, Zhang Cai ve diğer meslektaşları başlarını indirdi.

Yang Chen bunun komik olduğunu hissetti. Onları daha önce bulamamasına şaşmamalı,  bunca zaman boyunca özel bir gösteri izlemek için toplanmışlardı.

Zhang Cai otomat hakkında soru sorduğu gün boyunca, onlara nasıl çalıştığını açıklamıştı ve hepsi ilgilenmediklerini söylemişti. Beklenmedik bir şekilde, geceleri birlikte gizlice izliyorlardı ve çok keyif almış görünüyorlardı. Yerdeki atıştırmalıklar neredeyse bitmişti!

Liu Mingyu ve Zhao Hongyan'ın davet edilmemesinin nedeni büyük ölçüde bölüm başkanlığındaki görevinden kaynaklanıyordu. Her ne kadar kız kardeş gibi yakın olsalar da, bir amiri bu tür bir şovu birlikte izlemesi için çağırmak uygunsuzdu, Liu Mingyu'nun genellikle hanımlar grubunun büyük kız kardeşiydi ve normalde bu konular hakkında konuşmuyorlardı.

Liu Mingyu'yu davet etmeyecekleri için, oda arkadaşı Zhao Hongyan da doğal olarak bilgilendirilmemişti. Bir erkek olarak Yang Chen kesinlikle haberdar edilmeyecekti!

Liu Mingyu, kız kardeşlerin başlarını eğdiğini ve yüzlerinin kızardığını gördü. Ne hissedeceğini bilmiyordu. Sonunda Zhang Cai'nin sert kalçasını tokatladı, “Gerçekten etkilendim! Bir yeraltı istihbarat teşkilatındaymış gibi konuşuyorsun, bu da ne olduğunu merak etmeme neden oldu! Beni neredeyse ölümüne korkutuyordun!”

“Üzgünüm… Kız Kardeş Mingyu, bir dahaki sefere sizi kesinlikle davet edeceğim. Şimdi içeri gelmek ister misiniz?” Zhang Cai, onu memnun etmeye çalıştı. “Gerçekten uygun fiyatlı, yalnızca bin yen ödemek bize bütün gece erişim hakkı sağlayabilir!”

“Seni suçladığımı kim söyledi?” Liu Mingyu, odadaki meslektaşlarına dikkatini vermeden önce öfkeyle Zhang Cai'ye baktı. “İzlemeye devam edebilirsiniz, hırsız gibi davranmayın.”

Konuşmayı bitirdikten sonra Liu Mingyu Yang Chen'e döndü, “Hadi gidip Hongyan'ın iyi olup olmadığını kontrol edelim”

Yang Chen garip bir şekilde burnuna dokundu ve Liu Mingyu'yu odasına kadar takip etmeden önce Zhang Cai'ye başparmağını kaldırdı.

Saçma bir gece hızla sona erdi. Ertesi sabah, hiçbiri dün gece olanlardan bahsetmeden Nagoya'ya gitmek için otobüse bindi.

Ancak Yang Chen, Zhao Hongyan'ın zaman zaman ona garip bir şekilde baktığını hissetti. Bu, Yang Chen'in dün gece kendisi ve Liu Mingyu hakkında bir şey fark edip etmediğini sorgulamasına neden oldu, fakat ona bunu soramadı ki bu onun umrunda da değildi.

Tur rehberi Kawanako'nun dün gece nerede kaldığını kimse bilmiyordu. Yolculuk sırasında bu ortalama görünümlü Japon bayan, Mandarin kullanarak yerel Japon geleneklerini garip bir aksanla anlattı, bu da işine olan bağlılığını ve çabasını gösteriyordu.

Ancak Kawanako'nun bahsettiği şeyler pek ilginç olmadığından, otobüsteki bayanlar bir saat içinde tekrar uykuya daldılar.

İlerleyen program biraz daha sıkıydı. Nagoya'da bir gün oyalandıktan sonra ertesi gün Kyoto'ya gittiler.

Kyoto, temelde Çin'deki antik Chang'an tasarımına dayanan bir şehirdi. Bu yer çok sayıda dünya mirası ve emanete sahipti, bu yüzden burada biraz daha uzun süre kaldılar.

İlk gün ünlü Kinkakuji ve Ginkakuji tapınaklarında dolaştıktan sonra Yang Chen, yarım gün boyunca pazarda alışveriş yapmak için bir grup kadına eşlik etti.

Yang Chen, ikinci gün nispeten daha rahattı. İlk gittikleri yer Saihoji Tapınağı'ydı. Öğleden sonra Nijo Kalesi'ni ziyaret ettiler.

Geniş bir yüzölçümüne sahip olan Nijo Kalesi, Japonya'nın Tokugawa şogunluğunun ilk şogunu olan Tokugawa Ieyasu tarafından Edo döneminde inşa edilmişti.

Yang Chen, ziyaret etmeleri gereken pek çok yer olduğu için, bayanların tekrar alışveriş yapmayı isteyeceklerinden korkmuyordu.

Birkaç turistik yeri ziyaret ettikten sonra, hepsi oldukça yorgun görünüyordu, bu yüzden Kawanako, küçük bir çay evinde dinlenmeyi önerdi. Bacakları ağrıyan bayanlar bundan memnundu.

Herkese çay sipariş ettikten sonra Kawanako, tüm yolculuk boyunca onları takip eden şoföre bir fincan çay ısmarladı. Bu, birkaç meşgul bayanın Kawanako'nun şoförle ilişkisi olup olmadığını tartışmaya başlamasına neden oldu. Yang Chen, bu konuşmaları duyduğunda iç çekmekten başka bir şey yapamadı. Kadınlar gerçekten ‘dedikoduculardı'.

Yang Chen üçüncü çayını bitirdiğinde, kısa bir süre dinlenmek için gözlerini kapatmak istedi. Ancak, son birkaç gündür zihninde kalan tanıdık figür, Yang Chen'in görüşünde bir kez daha belirdi!

Mavi bir elbise giymiş, mürekkep benzeri, uzun, siyah saçlı bu silüet, kafenin iki sokak ötesindeki kavşaktan sessizce yürüyordu.

Sadece kısa bir andı ama Yang Chen yanlış görmediğinden emindi!

Onu sürekli tedirgin eden ve çıldırtan figür, hanımların verdiği şaşkın bakışları görmezden gelerek, bir ara sokağa yürürken, Yang Chen tereddüt etmeden çayevinden dışarı fırladı!

Liu Mingyu ve diğerleri, Yang Chen'e seslenmek için ayağa kalktı. Ancak Yang Chen, vücudu tamamen gözden kaybolmadan önce göz açıp kapayıncaya kadar öndeki bir ara sokağa girmişti.