Çeviri: SaintReaper Düzenleme: Dunklesplatsz

‘’Bu gece? Nereye?’’ Yang Chen şaşkınca sordu.

“Okulun İngilizce bölümündeki genç öğretmenlerden bir kaçı benim için hoş geldin partisi hazırlamış, bar sokağında ‘Heavenly Province’de olacağını söylediler ve ben… ben hiçbir zaman öyle bir yerde bulunmadım, fakat geri çevirmek için çok mahcup hissederim, bu yüzden orada bana eşlik etmen için sana sordum…’’ cümlesinin sonuna doğru, Li Jingjing daha az ve daha az kuvvetle konuştu.

Yang Chen’in evli olduğunu öğrendikten sonra, Li Jingjing ruhunu kaybetmişti. Yalnızca Yang Chen o gün Chen ailesinden baba ve oğul ile olan sorunu çözmeye yardım ettiğinde, büyük kardeş Yang’ının onu bir kenara atmadığını anlamıştı.

Yang Chen’in evli olması hakkında berbat hissetmesine rağmen, Yang Chen’i görme dürtüsüne direnmekten acizdi.

Yang Chen onu bu gün ziyarete gelebileceğini söylediğinde, bütün gece iyi uyuyamamıştı. Li Jingjing Yang Chen ile nasıl yüzleşeceğini bilmiyordu, fakat onu bir kere gördüğünde, hiçbir şeyin değişmediğini fark etti. Yine de Yang Chen’in önünde mutlulukla gülümseyebiliyor ve yine küçük şeylere utanıyor ve kızarıyordu.

Fakat Yang Chen’den gece kulübünde ona eşlik etmesi için yardım istediğinde, Li Jingjin korkmuş gibi hissetti. Yang Chen'in ili’ki durumları değiştiği için onu reddedeceğinden korksa da, en başından beri Yang Chen’in böyle bir şeyi kabul etme niyeti olmamasından daha da çok korkuyordu.

O anda çok fazla düşünce kafasından geçiyordu, yine de biraz keyifsizdi,Yang Chen’in açıkça kabul ettiğini duydu, “Sorun değil’’

“Gerçekten mi?’’ Li Jingjing beklenmedik iyi haberden çok memnundu ve Yang Chen’in dirseğine sarıldı, “Büyük kardeş Yang,sen gerçekten orada bana eşlik edecek misin?’’

Yang Chen şımartıcı bir şekilde kadının burnuna dokundu ve bu basit hareket hepsinden daha çok merhametli gibiydi, “Şu an nasıl mutlu göründüğüne bak, sen aslında bir rol modeli olmalısın, nasıl göründüğüne dikkat et.’’

“Ama birileri gerçekten mutlu…’’ Li Jingjing’in dili takıldı ve kolunu bırakmadı.

Yang Chen duvardaki saate bir bakış attı, öğleden sonra 2’ydi.Bir an için düşündükten sonra,sordu, “Jingjing bu öğleden sonra meşgul müsün?’’

‘’Hayır, bu gün sadece sabah dersim vardı. Dönem yeni başladı, bu yüzden yoğun bir periyotta değiliz.’’ Li Jingjing dürüstçe cevapladı.

Derin bir bakışla, Yang Chen güldü “O zaman şimdi beni bir yere takip etmelisin, Heavenly Province’yi seçtiklerine göre, önceden görmen iyi olur.’’

Bazı önemsiz konularda anlaştıktan sonra, Yang Chen Li Jingjing’i okulun dışında ki arabasına bindirdi.

Li Jingjing BMW’nin içini görünce afalladı, “Büyük kardeş Yang, ne zaman bir spor araba aldın?’’ arabanın markasının adını bilmemesine rağmen, bu arabanın fiyatının kesinlikle düşük olamayacağını biliyordu.

‘’Oh, şimdi işimi değiştirdim ve bir arabaya ihtiyacım vardı, bunu aldım.’’ Yang Chen açıklamaya devam etmedi, aslında karısının garajından aldığını söyleyemezdi.

Li Jingjin konu üzerinde düşünmeye devam etmedi ve sordu, “Beni nereye götürüyorsun, büyük kardeş Yang? Hala çok erken, öğretmenler partinin bu akşam 6’da başlacağını söyledi.’’

“Elbise almak için, sen hala benim, Yang Chen’in genç kız kardeşisin, eğer Heavenly Province’ye gidince düşük görünürsen,bu korkunç olur.’’ Yang Chen gülümsedi ve konuştu.

‘’Böyle giyinmek utandırıcı mı…’’ başını indirdiği gibi Li Jingjing biraz depresyondaydı.

Yang Chen çaresizce iç çekti, “Jingjing, demek istediğim o değil. Sadece hiç Heavenly Pravince’de bulunmadın ve farkında değilsin. Bar caddesinin ne olduğunu biliyorum ve o yer sıradan barlar ve KTV’ye benzemez, basitçe, orası yüksek sınıf bir gece kulübü. Senin meslektaşların böyle bir yer seçtiği için, hepsinin oldukça zengin olduğu söylenilebilir. Genel olarak normalde senin kıyafetlerin sorun değil, fakat, senin için hazırlanan hoş geldin partisine normal bir şekilde gidersen, bu sadece senin için kötü olmaz, ayrıca onları utandırır. Tabi ki, özellikle kendi çıkarları için endişelen insanlar için saygın bir kişiye dönüşüyorlar ve lüx kıyafetler onları kapatacak ve kötü hissetmeyecekler.’’

‘’Ben o öğretmenlerin bana okulda çok iyi muamele ettiklerini hissediyorum…onlar muhtemelen benimle alay etmez…’’ Li Jingjin dudağını büzdü ve tereddüt ile konuştu.

“Jingjing…’’ arabayı sürerken Yang Chen konuştu, “Üniversiteden yeni mezun oldun ve toplumun gerçekleri ile yüzleşmen gerekiyor. Bazı konularda, sen düşünmesen bile, bu diğerlerinin yapmayacağı anlamına gelmez. Bu topluma girdiğine göre, uyum sağlamak için elinden geleni yapmalısın. Bu konu hakkında Kederlenmene yada üzgün hissetmene ve reddetmene yada tiksinmene gerek yok.’’

‘’Ben…ben anladım.’’ Li Jingjing kafasını salladı, “Büyük kardeş Yang,teşekkür ederim. Anlamadığımdan değil, sadece hala buna alışmalıyım.’’

‘’Buna alışmanda sana yardım edeceğim.’’ Yang Chen nazikçe gülümsedi.

Bir çeyrek saat geçtikten sonra,araba Zhong Hai alışveriş merkezinde durdu, avm’de,dünyanın her yerinden gelen giyim ürünleri satın alınabilirdi ve Yang Chen Li Jingjing’i kıyafet almak için Zhong Hai’nın çevresindeki her yeri dolaşmaktan kurtardı.

Ülkeye döndüğünden beri bu Yang Chen’in ilk defa kalabalık bir avm’ye girişiydi. Sabah, Yang Che zorla alınmış çeki yatırmak için bankaya gitti ve yatırdıktan sonra bir kart yaptırmıştı. Şu anda cüzdanında biraz sermaye vardı, bu yüzden Li Jingjing’i yukarıya çıkmak için asansöre bindirirken biraz daha rahattı. Daha önce olduğu gibi eğer kıyafet almak isterse önce biraz para çekmesi gerekecekti. Li Jingjing alışveriş yapmak için hiçbir zaman böyle parfüm kokan ve gösterişli bir yere gelmemişti. Gergince Yang Chen’in kolunu tuttu, aslen zambak benzeri canlı, saf ve güzel yüzü şimdiki sevimli ve çaresiz yüzü ile birleşince, o bölgedeki müşteriler çaresizce, bir bakış atmadan geçmiyorlardı.

Yürürlerken, Louis Vuittion, Hermes, Chanel ve birkaç diğer ünlü mağazadan geçtiler, Yang Chen kaşlarını çattı ve acı bir gülümseme ile konuştu, “Bu mağazalar beklediğimden daha pahalı gibi görünüyor, Belenciaga’ya bakalım mı?’’ biraz parası olmasına rağmen, binlerce dolara mal olan bu kıyafetlere hala yetmiyordu.

Li Jingjing basitçe bu marka isimlerinin ne anlama geldiğini bilmiyordu, Bildiği tek şey, tasarımı son derece güzel kıyafetler, aynı zamanda son derece utanç verici olmasıydı. O yüzden sevimlice başını salladı, “Ben büyük kardeş Yang’ı dinleyeceğim, bu çok pahalı bir şey almaktan iyidir, ben…ben yeterli paraya sahip olmamamdan korkuyorum.’’ konuştuğu gibi, küçük kol çantasını ovaladı.

Yang Chen bilerek gülümsedi ve kızın esnek yüzünü sıktı, “Kıyafetler için bu gün ben ödeyeceğim.’’

“Ama…’’

“Aması falan yok.’’Yang Chen hemen konuştu “Bunu bana borçlu olduğunu düşün ve ilerde daha fazla para kazandığında geri ödeyebilirsin.’’

Li Jingjin yalnızca o zaman kabul etti ve izin verdi, kalbinde gizlice mutlu olmuştu.

Yang Chen’in umduğu gibi, kıyafetler Balenciaga’nın özel mağazalarında biraz daha ucuza satılıyordu, on yıllardır var olan bir Fransız mağazasıydı, her zaman temiz, basit, ince ve saf tarzları olmuştu. Bu marka, Ling Jingjin’in kıyafetlerinin satın alınacağı yerin gereksinimlerini karşılıyordu.

Satış görevlisi kadın ikilinin girdiğini görünce, tutkuyla onları karşıladı’’Bay ve bayan, bakmak istediğiniz belirli bir şey var mı? Bu sezonun yeni modelleri yalnızca dün geldi, ikiniz için onları tanıtmama ne dersiniz?’’

‘’Oh, size zahmet vermemize gerek yok, kendimiz seçebiliriz.’’ Yang Chen kibarca satış görevlisi kadının iyi niyetinin reddetti ve bayanlar bölümüne girerken Li Jingjing’in elini çekti. Bir yandan Li Jingjing’in yapısını(vücudunu) süzdü diğer yandan şahsen onun için kıyafetler seçti.

Bir iş günü ve ayrıca gündüz olduğu için,mağazada çok fazla müşteri yoktu. Bir kaç satış görevlisi kadın bir genç adamın kız arkadaşına kıyafet seçmekte yardım ettiğini fark etti ve merakla hepsi onlara baktı.

Li Jingjing Yang Chen tarafından aşağı ve yukarı süzüldü. Kalbinde biraz tuhaf hissederken ayrıca oldukça dokunaklı hissetti. Yang Chen’in ciddice kendisi için kıyafet seçişini izlerken, tüm duygusal acıları yok oldu.

O sırada, Yang Chen aniden bir sonuca varmış gibiydi, kafasını salladı, etrafında döndü ve Jingjing’e konuştu, “Jingjing, elbiselerini çıkar.’’

//Bu bölümden sonra, seriyi yeni çevirmenimiz devralıyor. İsmi Emre, nicki Limon ve mütercimlik öğrencisi kendisi. İçimde çok daşaklı bir çevirmen olacakmış hissi var. Başladığım işi yarım bırakmam dedi. Kısaca sözünü tutarsa artık Ceo düze çıkacak diyebiliriz. Bu toplunun sonunda iyi haberi de verdim, ben kaçayım.