Çevirmen: Limon

Yang Chen’in tahmin ettiği gibi,  gökyüzü  kararmıştı,  yoldaki diğer arabaları sollayıp durmasına rağmen Heavenly’e vardıklarında saat neredeyse 6 idi.

Li Jingjing bundan hiçbir rahatsızlık duymadı. Yolculuk boyunca, ön koltukta yüzünde bir gülücükle, ara sıra gizlice Yang Chen’i süzerek oturdu. Aklında ne var ne yok Allah bilir.

 Heavenly’nin ana girişi inanılmaz derecede heybetli görünüyordu ve neon ışıklarının göz kamaştırıcı ihtişamı çevrelediği tüm barları ve gece kulüplerini adeta yutuyordu.

Li Jingjing arabadan iner inmez Yang Chen’in koluna girdi ve ana girişe kadar endişeli bir şekilde onu takip etti. Onun gibi narin bir kız böyle bir yeri filmde görse bile korkardı. Diğer öğretmenlerle birlikte partiye nasıl gideceğini ve tüm ilginin kendisinin üstünde toplanacağını düşünürken kalbinde sıkışma ya başladı.

‘’Endişelenme, atom parçalamaya gitmiyoruz, küçük bir restaurantta beraber yemek yiyormuşuz gibi farzet.’’ Yang Chen teselli etti.

Li Jingjing kafasını salladı, koluna girdiği adamın kokusunu aldıktan sonra ister istemez biraz daha rahatladı.

Ana girişe girdikten sonra, ateş kırmızısı üniforma giyen bir kadın resepsiyonist yaklaştı ve, ‘’Değerli konuklar, randevunuz var mıydı?’’

Bütün odağını kaybeden Li Jingjing partinin yerini anca şimdi anımsayabildi ve, ‘’Şey... ‘Scarlet Kaffir Lilly’ isimli bir oda.’’

Kadın resepsiyonist gülümsedi ve kafasıyla selamlayarak, ‘’Lütfen takip edin.’’

Yol boyunca, göz kamaştıran camdan duvarların arasında, loş ışıklı bir koridorda yürüdüler.

Buradaki çalışanların özenle seçildiği belliydi,  bu da çalışanların tavrının kötü olmadığını gösteriyordu.

Kapıya doğru beyaz renkli bir fırça ile yazılan üç kelime ile yürüdüklerinde,(Scarlet Kaffir Lilly) resepsiyonist gülümsedi ve onları girişe desturladı.

Yang Chen cebinden 100 kağıt ateşledi, kadın resepsiyonist ise bahşişi alıp gitmeden önce şaşkın bir yüzle,’’Teşekkürler’’ dedi.

Li Jingjing Yang Chen’e büyülenmiş gibi baktı, ‘’Büyük kardeş Yang, sadece yolu gösterdi diye 100 dolar ödemek gerekli miydi?’’

‘’Bu tarz mekanlar genelde batı usülü işçi çalıştırırlar, bu personelin sabit bir maaşı yok sadece aldığı bahşişleri var. Bu bağlamda bakarsak, çokta para vermedim.’’

‘’Neredeyse unutuyordum, büyük kardeş Yang, sen yurtdışından eğitimden  dönmüş bir öğrenciydin.’’ Li Jingjing paranın acısını daha fazla takamazdı ve rahatça konuştu.

Yang Chen daha fazla bu konunun üstünde durmak istemedi, ve el çabukluğuyla odanın kapısını açtı, açıldığı anda, odanın içinden sağır edici bir bağırış geldi....

‘’Kalmak istiyorum ama kalamıyorum ve bu çok yanlız hissettiriyor!!!’’

Televizyonun karşısında oturmuş elindeki mikrofona var gücüyle bağıran, gözlerini yumup kafasını tavana dikmiş oldukça kısa, şişman ve gözlüklü bir adam gördüler.

Odada hali hazırda kanepede oturan bir kaç kişi vardı, şöyle bir baksak en aşağı 8 kişi. Kapıda Yang Chen ve Li Jingjing belirdikten sonra, önce boş boş baktılar, sonra tuhaf gülücükler saçtılar.

‘’Günün assolisti sonunda geldi!’’ Saçlarını ütüye basmaktan dümdüz saçları olan zayıf bir kadın öğretmen seslendi.

Aniden, oradaki herkes ayağa kalkıp alkışladı. Sanki az önce boku tutmuş gibi bağıran şişko öğretmen de seslendi, ‘’Öğretmen Li erkek arkadaşını da ilk partiye getirmeyi unutmamış, görünüşe bakılırsa aranız pek sıkı fıkı!’’

Li Jingjing çekinerek Yang Chen’in elini bıraktı. Karanlık odada, suratı öyle kırmızıydı ki patlayacak gibi duruyordu, ‘’Düşündüğünüz gibi değil, büyük kardeş Yang benim sevgilim değil.’’

‘’O zaman ne?’’ Bir diğer erkek öğretmen gülerek sordu, ‘’Heralde gerçek erkek kardeşin olamaz di mi? Hani şu kan bağıyla olunan?’’

Jingjing’i endişeli ve bir kelime dahi edemez halde görünce, Yang Chen konuşmayı devraldı ve açıkladı, ‘’Jingjing’in babası ve ben yaş farkına rağmen can ciğer arkadaşız, ve ben ona bir abi gibi göz kulak oldum. Bugün, şans eseri herkesin bir hoşgeldin partisi yapmak istediğini duydum, o da tek başına gelmek için çok utangaç olduğundan burada ona eşlik etmek için varım.’’

Güzel giyimli bir kadın öğretmen kıkırdadı ve, ‘’Demek böyle oldu, gel ve yanıma otur yakışıklı; öğretmen Li rahatsız olmaz heralde, değil mi?’’ derken Li Jingjing’e göz kırptı.

Li Jingjing bunu duyduğu an, istem dışı kafasını iki yana salladı ve ‘’Hayır olmaz, büyük kardeş Yang yanımda olmalı!’’

Bu kelimeler ağızdan çıktığında, herkes kibarca güldü, Yang Chen de ister istemez utançtan kıpkırmızı olmuş Li Jingjing’e bakış attı, işleri berbat etmekte gerçekten bu kızın üstüne yok.

Li Jingjing için alışılagelmedik birşey değildi, üstünde fazla düşünmedi, ve çekinerek kafasını aşağıya eğip ‘’Teşekkürler.’’ Dedi.

Odadaki ambians tekrar düzelince, kapı tekrar açıldı. 20’li yaşlarının başında gömlek giyen bir adan odaya girdi. Keskin hatlara sahip suratıyla beraber, saçları düzgünce taranmıştı. Göz ucuyla bir bakış bile onun sağlam bir eğitmen olduğunu anlardı.

Bu kişinin girdiğini gören tüm öğretmenler onu ‘’Bölüm Sorumlusu Jiang.’’ diye selamladı.

Adam Yang Chen ve Li Jangjing’e doğru bakmadan önce öğretmenleri sıcak bir gülümsemeyle selamladı. Li Jingjing’i şık kıyafetler içinde ve uzun ceylan gibi bacaklarını ortaya çıkaran dar kot pantolonuyla Asuman Krause gibi görünce, gözleri parlayıverdi ve iltifata başladı, ‘’Jingjing, bugün gerçekten çok güzelsin. Okulda her gün böyle giyinirsen, sanırım bütün öğrencilerin ve öğretmenlerin gözü sende olacak.’’

Diğer öğretmenlerde onayladı, ve Jingjing’in kıyafetinin ne kadar güzel olduğuna dair iltifat ettiler.

Bu kadar çok övgü biraz abartıydı, fakat bütün kadınlar diğerlerinin güzellikleri hakkında iltifat etmelerinden hoşlanır.

Yang Chen’e baktığında, sakince elini kolunu germeden önce adamın gözü  bir anlığına kısıldı, ‘’Siz Jingjing’in daha önce bahsettiği kişi olmalısınız, Bay Yang. Ben Jiang Shuo, Yi Zhong’un İngilizce Bölüm Sorumlusuyum. Acaba size nasıl hitap edeceğimi öğrenebilir miyim, ve sizin gibi elit biri nerede çalışmaktadır?’’

Yang Chen içten içe mırıldandı ‘’kötü niyetlere sahip bir başka gülümseyen adam’’ ve isteksizce el sıkışmaya doğru gitti, ‘’Ben Yang Chen, bana nasıl isterseniz öyle hitap edin, ben kahvatlı satan ve garip işler yapan bir şirkette önemsiz bir elemanım.’’

Bunu duyduğu anda, Jiang Shuo’nun gözlerinde bir ışık belirdi, ve şöyle bir belini doğrulttu. Biraz inatçılık ve kibirle, ‘’Bay Yang’ın alçak gönüllü olmasına gerek yok, hala genciz, sıkı çalıştığın sürece gelecekte elbette başarılı olduğun bir gün olacaktır. Belki benim gibi biri olabilirsin, daha iyi imkanlara sahip olmuş Jiang adında birine. Ah pardon, Bay Yang bunu bilmeyebilir ama benim babam, Bay Jiang Meng, Yi Zhong’un baş öğretmeni ve Zhong Hai’nin Edebiyat Bölümünün yardımcı şefi. Babamın bağlantılarının yardımından yararlanarak Yi Zhong’un İngilizce bölüm sorumlusu ve Eğitim Bölümünün şefi oldum. Ülkenin ders kitaplarında bir kaç tez yayınlamaktan ve bazı özel durumlar için yurtdışından özel adamlar getirtmek haricinde başka kayda değer şeyler yapmadığım için utanıyorum. Belki gelecekte, Bay Yang’ın başarılara benimkinden çok daha büyük olur.’’

Orta yaşlı kadın bir öğretmen hızlıca bildirdi, ‘’Bölüm Sorumlusu Jiang fazla mütevazi konuştu. Aramızda Bölüm Sorumlusu Jiang’ın okulumuzun, Yi Zhong’un gelecek için umut ve akademik dünyada parlayan bir yıldız olduğunu bilmeyen var mı?’’

‘’Bu doğru.’’ Cılız kadın öğretmen ayrıca salça oldu, ‘’Kim bilir, belki bir kaç yıl içinde Jiang okulumuzun müdürü olur. Kapasite açısından kim onunla yarışabilir?’’

Jiang ‘’mütevazice’’ gülümseyip, ellerini beline dayamış  ’’Övgünüzü hak etmiyorum’’ derken bütün öğretmenler hep bir ağızdan ona iltifatlar ediyordu.

Yang Chen gerçekten şaşırtıcı bir şeye tanık olmuştu, gülüşünü kamufle edebilmek için burnunu ovuşturdu.

ÇN: Bu Jiang’la mevzular patlayacak gibi duruyor ama hadi hayırlısı ???? Keyifli okumalar arkadaşlar.. Peace out.