Çevirmen: Limon

Yemekten sonra, Liu Mingyu halen çok uykuluydu, bu yüzden Yang Chen onu evine bıraktı ve Yu Lei İnternational’a geri döndü.

Halkla ilişkiler ofisine geri döndüğünde, bir sürü güzel kız ona bakarken garip gülüşler takındılar. Yang Chen ne olup ne bittiğini anlamamıştı, o da her zaman şen şakrak olan  ve tanıdığı Zhan Cai’ye sordu, ‘’Zhang Cai, noluyo millete böyle?’’

Zhang Cai şekerleme tarzı birşey çiğniyordu. Güzel orantılı vücudu tamamen doğaldı. Mükemmel olması için sıska olan yerleri biraz daha etli butlu olmalıydı. İşin aslı, evli olan Zhan Cai bu kısımları çoktan geçmişti.

‘’Nereye kayboldun?’’ Zhang Cai bir soruyla yanıt verdi.

‘’Bazı işleri halletmeye gittim.’’ Yang Chen çektiği filmi anlatacak değildi.

Zhang Cai şekeri bıraktı ve ayağa kalktı. Volkan gibi göğüsleri,  yuvarlak çekici suratı onun mizacını oluşturuyordu. Durgun gözleriyle Yang Chen’e kitlendi, bu da Yang Chen’in biraz tuhaf hissetmesine sebep oldu.

‘’İşlerini halletmeye gittin he? Kiminle hallettin bu işlerini? Genç dostum Yang.’’

‘’Şey....’’ Yang Chen Zhang Cai’nün üstünden gelen COCO parfümünün kokusunu alabiliyordu. Bu narin ve sevecen surata bakarken, onu ısırırmış gibi hissetti ve ağırca, ‘’Önemsiz bir kaç zımbırtıydı ve bende tektim.’’

Zhang Cai aniden piç gülüşü yaptı, somurttu gözlerini Yang Chen’e çevirerek, ‘’Hala rol yapıyorsun, Kardeş Mingyu az önce izin almak için aradı. Senin onu eve bırakan olduğunu söyledi.’’

Bu Liu Mingyu ile gerçekten hiç işbirliği yapılmıyordu. Yang Chen kendi kendine homurdandı ve saçma sapan gülümseyip yerine oturmaktan başka birşey yapamadı.

Oturduğu anda, Yang Chen’in yan koltuğunda ki dönen koltuğunam oturan Zhao Hongyan, ‘’Kardeş Mingyu’ya ne yaptın? Onuda halletmiş olamazsın, değil mi?’’

Bu kadın gerçekten utanmazın biriydi, Yang Chen yine yeni birşey öğrenmişti.

Bu zamana kadar hep Yang Chen kadınlara salça olurdu, fakat Yu Lei İnternational’a girdiğinden beri hep kadınlar ona salça oluyordu. Yang Chen bu sözlere alındı, ve nihayet ‘’silah kafana doğrulduğunda hissedilen o cefayı, eziyeti’’ anladı. Yaşanılan krize bir müdahale yapacakken birşeyin farkına vardı, ‘’Pervasız insanlar dokunulmazlar!’’

Bu sebepten, Yang Chen Zhao Hongyan’ın kalçasını okşamak için ellerini esnetti, ve yavaşça Zhao Hongyan’ın siyah eteğinin altındakine doğru elini yaklaştırdı....

Bugün, Zhao Hongyan dantelli bir çorap gitmişti, çorabın üstünde kar beyazı teni gözüküyordu. Ona benzer, ayak parmakları dışarda kalan bir topuklu giymiş bu da onun kırmızı ojeli ayak parmaklarını belli ediyordu. Tüm bunlar genç evli kadının görüntüsüyle güzel bir uyum yakalıyordu. Klasik bir ofis çalışanı olan kadının bu giyim kuşamı, onun cazibesini tümüyle ortaya çıkarmıştı, ortaya çıkan muazzam görüntü abuk subuk filmlerin fimlerine malzeme edebileceği birşey değildi.

Kalçasında Yang Chen’in elini hisseden Zhao Hongyan’ın vücudu önce titredi, sonra hemen Yang Chen’in elini iterek, ‘’Yang Chen, ölmek mis istiyorsun sen!  Ya başkaları görseydi!?’’

‘’Göz göre göre o soruyu sorman senin suçun. Sapıklık yapmazsam nasıl senin beni tabir ettiğin kişi olacağım? Dahası, böyle giyinmen çok çekici, erkeklerin beğenmesi için giymedin mi?’’ Yang Chende sakin bir ifade vardı, sanki hiçbirşey olmamış gibi, Zhao Hongyan’a işle ilgili birşeyler dermiş gibi, ‘’Ayrıca, söylediğinden anladığıma göre, kimse görmediği sürece istediğim gibi ellerim?’’

Zhao Hongyan daha önce ofiste böyle birşeyle nasıl karşılaşabilirdi ki, tatlı suratı olmuş bir elma gibi kızardı. Gözlerini Yang Chen’e çevirdi fakat bu onu daha da cezbedici hale getirdi, ‘’Pervasızca davranmamalısın, ben kocası olan biriyim. Aramız iyi olsa da, sadece iş arkadaşıyız. Düşündüğün gibi biri değilim.’’

‘’Ben de karısı olan biriyim, ve sıradan biri değilim.’’

‘’Sanırım sıradan biri olduğunda insanlıktan çıkıyorsun.’’

Cevabı aldığında Yang Chen’in kaşları yukarı kalktı, ‘’Ne yazık ki, tam da on ikiden vurdun.’’

Bunu derken, Yang Chen’in eli verdiği güçle Zhao Hongyan’ın güçsüz savunmasını kırdı. Tekrar devam etmeye başladı, hatta kalçasının arasındaki noktalara kadar uzandı.     (ÇN: La bizim Yang Chen’de tam tecavüzcu coşkun oldu he)

‘’Böyle......yapma....’’ Zhao Hongyan telaşlanmıştı, tek hissettiği sıcak bir elin kalçasından karnına kadar sürülmesiydi, fakat aceleyle kurtulmaya çalışmadı, onun yerine eteğini iki eliyle aşağı çekti, insanlar görmesin diye elinden gelenin en iyisin yaptı.

Kalçaları arasındaki sıcak noktada, narin cildi Yang Chen’e tarifi olmayan bir zevk verdi. Endişeden dolayı, Zhao Hongyan’ın kalçaları birbirine sıkıca kapanmıştı ve ürpermişti.

Yang Chen’in birkaç parmağı Zhao Hongyan’ın eteği altındaki ipek iç çamaşırına dokunmuştu bile, biraz okşadı hatta bir kaç tel kıl bile hissetti. Yang Chen ne olduğunu anlayınca alçakça bir gülümseme attı.

Zhao Hongyan’ın kafası utançtan aşağı eğildi, yumuşak ve narin bir tonla, ‘’Yapma....Yapma bunu, hemen çıkar elini.’’

‘’Elimi çıkarmamı istedin, ama ne daha ileriye gittim ne de elimi çektim. Dokundum falan ama sen de eteğini başka kimse görmesin diye aşağıya çekmişsin.’’ Yang Chen Zhao Hongyan’ın küpeli kulağına doğru sıcak bir nefes gönderdi.

Zhao Hongyan’ın vücudu titreşti, yüzündeki kırmızılık kulaklarına kadar ulaştı. Neyse ki, sırtları ofisteki diğer insanlara dönüktü, bu sebepten de farkedilmediler.

‘’Kadınların kendini koruması lazım, ama ara sıra küçük kaçamaklardan da birşey olmaz değil mi?’’

Yang Chen’in sözleri büyüleyiciymiş gibi Zhao Hongyan gözlerini hafifçe açtı, bahar rüzgarları gibi Yang Chen’e bakış attı, ‘’Birisi sana ondan biraz faydalanmana izin veriyor ve sende onu aşağılıyorsun, gerçekten bağırınıp beni nasıl taciz ettiğini anlatabilirim, dikkatli ol.’’

Yang Chen cevap vermedi, sadece parmaklarını eteğinin altına yavaşça oynattı, parmağı özel hassas bir bölgeye tosladı, ve yavaşça etrafında daireler çizmeye başladı.

‘’Dur....’’ Zhao Hongyan hafifçe mırıldandı ve çabucak kiraz dudaklarını elleriyle kapattı, tek hissedebildiği Yang Chen’in parmağından gelen yoğun histi, ve neredeyse sesli bir şekilde inleyecekti.

Bütün çalışanların içinde bulunduğu böyle bir ofiste, genç adam elini onun en özel yerini ellemek için kullanıyordu, hatta okşamak için bile kullanıyordu. Onu durdurmamasına ek olarak, olanları gizlemek için de birşey yapmadı........

Çok geçmeden, Zhao Hongyan kalçaları arasındaki kısmının ıslandığını hissetti. Böyle devam ederse, Zhao Hongyan böyle devam ederse dayanamayıp parmaklarını alıp içine alacağını hissetti!

*Telefon zil sesi*

Aniden, Zhao Hongyan’ın masasını üstündeki telefon çaldı, bu bir bakıma alarm gibiydi, hafif kendinden geçmiş Zhao Hongyan’ın panikle masasında döndürüp telefonu açtırttı.

Yang Chen de doğal olarak elini oradan çekti, ama parmaklarında biraz sıvı kalıntılar vardı.

Zhao Hongyan telefon konuşmasını nefes nefese bitirdikten hemen sonra, sinirlice arkasını dönüp Yang Chen’e, ‘’Hepsi senin suçun! Daha mesainin bitmesine saatler var ama ben sırılsıklam oldum, çok kötü hissediyorum!’’

‘’Bu kadar çok ıslanacağını tahmin etmemiştim.’’ Yang Chen gülümsedi, ve parmaklarını bir kaç defa yaladı.

Zhao Hongyan’ın siniri aniden geçti, ve önünü dönüp Yang Chen’i görmezden geldi. Tek istediği yerin dibine girmekti, bugün çok utanç verici bir gündü, fakat o an pişmanlık ve utançtan başka tek bildiği birşey varsa o da tarifsiz güzel olan histi....

İşini bitiren Yang Chen kendini tatmin olmuş gibi hissetti, ve oyununu oynamak üzere bilgisayarını açtı ve tam da o anda telefonu çaldı.

Son zamanlarda aldığı aramalar çoğunlukla kötü haber içeriyordu,  fakat Yang Chen bu konuşmayı bitirdikten sonra anladı ki önceki aramalar bunun yanında hiçbirşeydi.

Arama Wang Ma’dan geliyordu, titreyen, ağlamaklı ve ürkek bir sesle ‘’Genç....Genç Usta....Hanımefendi....O.....O kaçırıldı!’’

(ÇN: Tecavüzcu Yang Chen’in durulması niyetiyle, Limon is out. Keyifli okumalar.)