Profesör Woo, tesisten yanına birkaç tane adam almak için eğitim merkezine doğru gitmeye başladı.

Eğitim merkezi normal insan teknolojisinin çok ilerisindeydi tesis Nemesis Kalkhas tarafından kurulmuştu. Nemesis Kalkhas’ın burayı kurmasının amacı hem planlarını daha kolay yürütmek hem de ileride oluşacak deneğin gelişmesinde fayda sağlamak amaçlanıyordu.

Profesör eğitim alanına girdi ve etrafa bakındı. İleriden bir ses duydu.

“Profesör Woo, buraya neden geldiniz?”

“Ah, komutanım ben de size bakıyordum. Bay Klakhas yeni bir görev verdi. Bunun için senden eğitimli birkaç kişi alacaktım.”

‘Gene mi?’

“Anladım, Bay Kalkhas söylediyse bize de yapmak düşer değil mi? Haha… BÖLÜK HAZIR OL!”

Bölük, komutanın hazır ol sesini duyar duymaz. Emri yerine getirmişti.

“Kod Adı: Sıfır iki, sıfır sekiz, on bir buraya gel!”

İsimleri söylenen askerler hızlı bir şekilde komutanın yanına doğru gittiler. Yeni bir görev alacakları barizdi.

“Kod Adı: Sıfır iki hazırdır komutanım!”

“Kod Adı: Sıfır sekiz hazırdır komutanım!”

“Kod Adı: On bir hazırdır komutanım!”

“Nasıllar? İyiler mi profesör? İşini görür mü? Bunlar geçen ayın en iyi üçlüsü görev başarı olanları %100 şu ana kadar hiç hata yapmadılar.”

“Haha, saçmalamayın lütfen Komutan Jin eğer sizin ilk üçlünüz ise zaten böyle bir olması gerekmez mi?”

“O zaman bu üçlüyü alıp. Bay Kalkhas’in görevini yaparsın.”

“Tamam, ne zaman bu eğitim yerine gelsem şaşırıyorum. Denek odalarından tamamen farklı.”

“Evet, her ay yenilenen silah ve yemek stoku var. Silahları kırsam bile tekrardan oluşuyor. Bay Kalkhas bu yeri inşa ederken daha neler yaptı kim bilir. Biz sadece buz dağının görünen kısmına bakıyoruz.”

“Neyse ben yavaştan iznini alayım.”

Komutan Jin, kafasıyla onayladıktan sonra diğer askerlerle eğitimine devam etti. Profesör ve askerler ise dışarıya çıkmak için araba bölgesine gittiler.

Araba bölgesinde normal zırhlı arabalar bulunuyordu. Ama daha çok ileride çıkacak. Kule ve zindanların içerisindeki yaratıklara dayanıklı araçlar vardı. Ama onları kullanımını yasaklanmıştı.

“Araba bölgesine ilk gelişiniz mi? Buranın neden bu kadar büyük olduğunu merak ediyor musunuz?”

Askerler başta çekinmişlerdi. Ama meraklarına yenik düştüler.

“Neden efendim?”

“Daha önce yapay kuleyi duydunuz mu? Daha doğrusu girdiğiniz derslerde kuleler ile ilgili bilgi verildi mi?”

“Evet efendim, kuleler içinde katlar bulunduran ve yukarı çıkıldıkça yaratıkların zorluğu ve ganimetlerin enderliğinin yükseldiği bir tür mekanizmadır. Ama efendim daha önce yapay kuleyi duymadım.”

“Kulelerin oluşumu basittir. Bir nemesis eğer gücünü bir yere enjekte ederse orada kuleler çıkmaya başlar. Peki ya yapay kule ne? Bunlar aynı kule gibi işleyen ama tamamen yapay yani el ile yapılmış kulelerdir. Ama bu kulenin diğer kulelerden farkı ters gitmesidir. Yukarıdan aşağı inen bir mekanizması var. Nemesis Kalkhas bu metodu kullanan tek kişi diyebilirsiniz. İşte bu büyük odanın içinde yukarıdan aşağı uzanan bir yapay kule var. Bu arada bu bilgiler arkadaşlarınızla paylaşmanızı tavsiye etmem. Bay Kalkhas’in kulağına giderse hepimiz ölürüz.”

“Merak etmeyin efendim. Ben ölene kadar bu sır benle kalacaktır.”

Aynı şekilde diğer askerlerde Kod Adı Sıfır ikinin dediği gibi dedi.

“Merak etmeyin, size güvenim sonsuz. Siz bizim en iyi askerlerimizsiniz.”

Bundan sonra ise normal gibi gözüken ama zırhlı bir araca bindiler ve tesisten çıkmaya yol aldılar.

“Efendim, birazdan yer altı tesisinden çıkış yapacağız. Çıkış yapmamıza tahmini süre bir dakika yirmi üç saniye, yirmi iki saniye, yirmi bir saniye…”

“Tamam, tekrardan uydu tarafından tespit edilebilir hale geleceğiz. Çıkar çıkmaz Bay Kalkhas’in verdiği eşyayı kullanın uydulara yakalanmayı göze alamayız.”

“Emredersiniz efendim.”

“Çıkış yapmamıza üç, iki, bir ve sıfır."

“Eşyayı kullanın!”

Profesörün yanında getirdiği adam araç dışarı çıkar çıkmaz. Eşyayı kullanmıştı. Kalkhas’in verdiği eşya arabayı tekrardan görünmez bir hale gelmişti. Aynı üstü görünmezlik peleriniyle kaplı gibiydi.

“Tamam, hedef Sejong şehri, şehre girene kadar eşyayı kullanmaya devam edeceğiz. Şehre girdikten sonra bir otoparka gidip eşyayı deaktive edeceğiz.”

“Emredersiniz.”