Profesör Woo ve Komutan Jin’in takımı Sejong şehrine giriş yapmışlardı. Araba, Kalkhas’ın verdiği eşya yüzünden gizli olduğu için şehrin çok ücra bir köşesinde bulunan bir otoparka gitmişlerdi.

“Efendim, etrafı detaylıca gözlemledik. Kameraların kör noktasındayız ve etrafta herhangi birisi yok. Eşyayı kapatıyorum.”

“Güzel, birkaç dakika sonra Bay Kalkhas tarafından normal bir araç gönderilecek. Ona bineceğiz ve Denek 50’nin ailesini alıp buraya getireceğiz. Sonra aynı şekilde eşyayı kullanıp tesise geri döneceğiz. Herhangi bir sorusu olan?”

Takımın herhangi bir sorusu yok gibi gözüküyordu. Birkaç dakika sonra Kalkhas’ın belirttiği plakalı araba belirmişti. Profesör Woo’ya yaklaştı ve araba değişikliğini tamamlamışlardı.

“Gece saat 11.00’de Senjong şehrinden çıkış yapmanız gerekmekte. Eğer geç çıkış yaparsanız. Bu durum Bay Kalkhas’a bildirilecek.”

“Anlaşıldı… O zaman izninizle.”

Arabayı değiştirdikten sonra iki tarafta yollarını ayırmıştı. Ve Denek 50’nin eskiden yaşadığı eve doğru yola koyuldular.

“Efendim, gelen kişiler Kırmızı Oda mıydı?”

“Evet, biliyorsunuz eğer dış görevlerde başarılı olursanız. Siz de bir gün onlara katılabilirsiniz.”

“Tabii ki biz de Kırmızı Oda’ya katılmak istiyoruz. Kırmızı Oda bütün rütbe 1 askerler için hayalini kurduğu bir yer.”

“Haha, evet sıkı çalışırsanız. Elbet bir gün siz de girebilirsiniz. Denek 50’nin evi burası akşam 20.00’a kadar bekleyeceğiz. Ben içeri gireceğim. Kod Adı On bir sen bilgisayar ile sokakta bulunan güvenlik kameralarıyla oynayacaksın. Diğer ikiniz benimle birlikte geleceksiniz. Eğer aile gelmemekte ısrar ederse bayıltıp. İçeriden zorla sürükleyeceğiz. Bundan sonra ise Denek 50’nin en yakın arkadaşının yanına gideceğiz. Şimdilık rapor bu kadar.”

“Emredersiniz efendim.”

Saat yavaş yavaş 20.00 sularına geliyordu. Profesör Woo ve takımı hazırlanmaya başladı. Hazırlandıktan sonra evin kapısını çalmak için yola koyulacaklardı.

“Ding Dong”

“Ding Dong”

“Kimsiniz?”

“Ben oğlunuzun olayı hakkında soruşturma yapan dedektifim. Lütfen kapıyı açar mısınız?”

İçeride ki kişi birkaç dakika boyunca kapıyı açmamıştı. Ama Profesör Woo durumu biraz irteleyince içeride ki kişi kapıyı açtı. Kapıyı açan kişi Denek 50’nin annesiydi.

“Buyurun bu taraftan. Kızım sen yukarı çık.”

“Hayır çıkmasın. Bütün ailenin bu durumu bilmesi gerekli.”

“…”

Profesör Woo ve yanında gelenler içeriye doğru geçmişti.

“Benim ismim Dedektif Woo devlet tarafından görevlendirilen üst düzey bir dedektifim ve oğlunuzun durumunu en ince ayrıntısına kadar inceliyoruz. Oğlunuzun yerini bulduk ama son onaylanması gereken bir şey var bu yüzden sizin gelmeniz gerekmekte. Yoksa oğlunuzu bir daha göremeyebilirsiniz.”

Bu sözleri duyduktan sonra kadının gözlerinden yaşlar gelmeye başlamıştı. Denek 50’nin küçük kız kardeşi ise her ne kadar kötü gözükse bile annesini kendine getirmeye çalışıyordu.

“Oğlum, canım oğlum dedektif bir şey söyleyin. Oğlum ölmedi değil mi? Bir şeyler söyleyin. Kocam öldükten sonra bana kalan tek şey çocuklarım oldu. Onlarsız bir şey yapamama ben.”

“Üzgünüm ama size bir şey söyleyemem. Eğer kendiniz görmek istiyorsanız bizimle gelmeniz gerekmekte. Ve en son oğlunuz Tae Yu-Jin en yakın arkadaşı Lee Kim-Woo ile konuştuğu için onunda gelmesini istiyoruz. Bu yüzden onu aramışınız şu an buraya gelsin. Sadece Lee Kim-Woo’yu arayınız annesi veya babası bu durumu öğrenir ve onunla birlikte gelirse sizi oğlunuza götüremem.”

“Tamam, tamam arayacağım gelsin. Yeter ki oğlumu görebileyim.”

Kadın yavaş yavaş kendine geldikten sonra Lee Kim-Woo’yu aramak için Profesörden izin aldı. Profesör başını salladıktan sonra içeride bulunan adamlarını dışarıya çağırdı.

“Lee Kim-Woo buraya geldikten sonra biriniz Lee’nin evine gidecek ve annesi ve babasını öldürecek. Öldürdükten sonra gerisini Kırmızı Oda halledecektir. Onlarla birlikte tesise tekrardan gelirsiniz. Kod Adı: On bir ile ben tesise döneceğim. İşinizi iyi yapın anlaşıldı mı?”

“Emredersiniz efendim.”

Otuz dakika sonra Tae’nin en yakın arkadaşı Lee soluk soluğa kapının önüne gelmişti. Etrafında ailesinden birisi yoktu. Dendiği gibi tek başına gelmişti. Profesör kafasıyla onay verdikten sonra takımı ne yapacaklarını anlamıştı.

“Dedektif Woo, dedektif karargahından arıyorlar. Acilen gitmeniz gerekliymiş Tae Yu-Jin’in durumu git gide kötüye gidiyor ve ailesinden yüz yüze onay alınması gerekliymiş. Ben ve Shin önden gidip en yakın üsse gideceğiz. Ve sizin daha rahat ilerleye bilmeniz için yolu ona göre ayarlayacağız.”

“Anlaşıldı. Biz de acilen çıkalım. Tae’nin durumu kötüye gidebilir.”

“Oğlum… Oğlumm”

Kod Adı: Sıfır iki ve Kod Adı: Sıfır sekiz önden çıkıp. Lee’nin ailesini öldürmek için yola çıkmışlardı. Profesör Woo ise Denek 50’nin ailesini ve en yakın arkadaşını arabaya bindirmek için yolu göstermişti.

“Buyurun, bu taraftan”

 Denek 50’nin ailesi ve en yakın arkadaşı arabanın arkasına binmişlerdi. Birkaç dakika sonra önden Profesör Woo önle birleşen camı kapatmıştı.

“Hey noluyor? Açın camı hey”

Arka tarafa oturan kişiler her ne kadar cama vursalar da fayda etmediler. Kapıları açmaya çalıştıklarında ise kapılar kitlenmişti. Camlar ise sertti bu yüzden vurarak kıramadılar.

“Kod Adı: On bir arka tarafa uyku ilacını ver. Sesleri çok çıkıyor.”

“Tabi efendim.”

“Bu arada kamera görüntülerini ne yaptın. Hepsini başarıyla sildin mi?”

“Evet efendim. Chong Sokağında bulunan bütün kamera görüntülerini sildim. Kod Adı: Sıfır iki ve Kod Adı: Sıfır sekiz’in sokağının kameralarına ise 3 saatlik aynı görüntüyü koydum. Herhangi bir fark belli olmayacaktır.”

“Güzel, aynı geldiğimiz otoparka gidip. Orada tekrardan eşyayı kullanıp tesise gideceğiz. Diğer arkadaşların ise Kırmızı Oda ile gelecekler. Biz önden gideceğiz.”

“Anlaşıldı efendim.”

“Oh be sonunda sustular.”

Profesör Woo tekrardan aynı otoparka gidip eşyayı kullanmıştı. Ve saat 11.00’den önce Sejong şehrinden çıkış yapmışlardı. Şimdi ise tekrardan yer altı tesisine gidip. Denek 50'nin ailesini ve arkadaşını Kalkhas'a teslim etmekti.