Re:Zero Kara Hajimeru Isekai Seikatsu - Cilt 4 Bölüm 69 [ Yalancı ] (2/3)

---

Çevirmen : Clumsy 

 

Subaru, ağlayan Emilia’yı uyuyana dek teselli etti ve Mezardan çıkarttı.  

 

Her zamanki gibi herkes Emilia’nın ruh halini görerek şaşırmış, ardından Yargılamada başarısız olduğunu öğrenmişti. Akabinde Subaru, onu Lewes’in evindeki yatağa götürmüştü.

 

Garfiel’in yol esnasındaki atmosferi göz ardı eden mutlu hallerini izlemek acı vericiydi ve Subaru, Lewes’in anlamlı bakışlarını da üzerinde sezebilmiş ancak hiçbir şey söylememişti.

 

Garfiel konusundaki sessizliğinin sebebi onaylaması gereken bir şeyin varlığı idi. Lewes konusundakinin sebebi ise bu bakışların anlamını bir şekilde çözmüş oluşuydu.

 

[Garfiel: Oy, bi dakka gelsene.]

 

Uyuyan Emilia Ram’a teslim edildikten ve herkes gecenin kalanı için dağıldıktan sonra, Garfiel’in ağzından bu cümle işitildi. Ve bunu bekliyor olan Subaru, [Yeah] diyerek kambur genci Sığınağı çevreleyen ormana doğru takip etti.  

 

Subaru, Garfiel’in kendisini geçen seferki noktaya götürüp götürmediğinden emin değildi ama ifadesinin birebir aynı olduğunu söyleyebilirdi.

 

Garfiel’in delici bakışları Subaru’ya dönüktü.
Mezardan ayrılırken yansıttığının tam zıttı bir şekilde, gün gibi ortada bir düşmanlık sergiliyordu.

 

Doğal olarak ağzından çıkan ilk soru da――

 

[Garfiel: Sen Me……]

 

[Subaru: “Sen Mezarda ne gördün piç”……?]

 

Alnındaki mavi damarı kabarmış olan Garfiel, Subaru’nun lafı tam olarak ağzından alışı karşısında afalladı.

 

Tamamen gafil avlandığı için ifadesi de çocuksu bir havaya büründü. Garip sayılırdı.

 

Ancak hemen kafasını salladı ve dişlerini sıkarak kendini toparladı.

 

[Garfiel: Bok gibi ürkütücü bi şeydi. Ama biliyo olman işleri hızlandırır. Hiç bişi saklamaya çalışma, dürüst ol. Seni yaralamamı istemezsin di mi?]

 

[Subaru: Doğru. Ama ben meşgul bir adamım ve kontrol etmem gereken tonla şey var. ――Eğer sorularına cevap verirsem… karşılığında sen de benimkileri yanıtlar mısın?]

 

[Garfiel: Pazarlık yapabilceen bi durumda olduunu mu sanıyon? Ben seni komple yiyebilcek pozisyondayım sense hapur hupur yencek bi et pozisyonundasın. “Meegee küçük kardeşten önce büyük kardeşten vazgeçer”, derler.]

 

[Subaru: Tüm deyişlerinin arasında… bu en karanlık olanı olabilir, bilesin.]

 

Omuz silkerek bu yanıtı veren Subaru, bakışlarını indirerek sessizliğe gömüldü.

 

Garfiel ise sabırsızlanıyor gibi gözükse de Subaru’ya acele etmesi için bir baskı uygulamıyordu. Subaru, en sonunda verebileceği en iyi yanıtı düşünerek derin bir nefes aldı.

 

[Subaru: İçeride Yargılamaya girdim ve geçmişimi gördüm.]

 

[Garfiel: ――! Yani Niteliğin var……tch. Peki sonuçlar……]

 

[Subaru: Başarısız oldum. Geçmişini kabul etmek veya reddetmek öyle kolay değil……Aynı şey Emilia için de geçerli, korkarım ki.]

 

Yarı gerçek yarı yalan bir cevap veren Subaru, Garfiel’in cevabını ölçmek için bekledi.

 

Ve Subaru’nun Yargılamaya girdiğini duyduğunda yüzü solgunlaşan Garfiel, başarısız olduğunu öğrendiği anda rahatlamış bir ifadeye büründü.

 

[Subaru: Ehh, bu konuda bir hayli rahatlamış görünüyorsun.]

 

[Garfiel: Ne di……?]

 

[Subaru: Düşünüyorum da, Emilia’nın başarısız olduğunu ve Sığınağın özgür kalamayacağını öğrendiğinde de bir hayli mutlu olmuştun.]

 

Subaru’nun sözlerini işiten Garfiel, kaşlarını çatarak homurdandı. Ve duruşunu hafifçe rahatlatarak dik bakışlarını Subaru’ya sabitledi.

 

[Garfiel: Seni piç, geçmişinde ne……yo hayır, Yargılamalarda ne bok duydun?]

 

[Subaru: Sığınağın yaratımı ve geçmişi hakkında bir şeyler. Ayrıca Sen ve Lewes-san hakkında da, sanırım.]

 

[Garfiel: ――! Yoksa sen…… benim……]

 

“Geçmişimi biliyor musun?”, demek üzere olan Garfiel’in lafı, Subaru’nun baş sallayışıyla kesildi.  

 

[Subaru: Geçmişinde ne gördüğünden emin değilim. Gerçi Yargılamaları alma konusunda neden sessiz kaldığın hakkında bir fikrim var.]

 

[Garfiel: ……Bu kadarını biliyorsun yani…]

 

[Subaru: Tahminlerim de söz konusu. İstersen “Hayal kuruyorsun!” gibi bir tepki verip öfkelenebilirsin.]

 

Subaru ve Garfiel, bu dünyada birbirlerini yalnızca bir gündür tanıyorlardı.

 

Yani Subaru'nun daha önceki iletişimlerinden toplamış olduğu bilgileri henüz duymamış olması gerekiyordu. Aynı şey Deney Sahasında uyuyan orijinal Lewes Meyer için de geçerliydi.

 

Subaru da bu yüzden bu bilgileri Yargılamalar ve Echidna’nın varlığı aracılığıyla edinmiş gibi göstermeye çalışıyordu.

 

Şimdilik Garfiel’le kuracağı iletişimden hiçbir kazancı olamayacağını düşünmekteydi.

 

Bu yüzden tek isteği bu konuşmayı mümkün olduğunca hızla sonlandırmaktı.

Ama――

 

[Subaru: ――Söylesene, neden Yargılamalara tekrar katılmadın?]

 

[Garfiel: ――――]

 

Sessiz Garfiel’in karşısındaki Subaru, bu soruyu yöneltti.
Bunu işiten Garfiel ise, Subaru’nun yüz ifadesini görmemesi adına başını eğdi.

 

Kollarını iki yana sarkıtmıştı ve tamamen güçsüzleşmiş bir görüntü çiziyordu.

 

Bu manzara, Subaru’ya ani bir saldırı gerçekleşmeyeceği düşüncesini vermişti.

 

[Subaru: Bilirsin, hareketlerinin tutarlı olmadığını hissetmeden edemiyorum. Önce Emilia’yı Sığınağı özgürleştirmesi için Sığınağa çekiyorsun, sonra da o başarısız oldu diye seviniyorsun. Ama Sığınağın özgürleşmesini istemiyorsan da bunu yarı gönüllü bir şekilde yapıyorsun.]

 

Garfiel nihai sonuçları ele almayacak olsa, canavar formuna dönüşerek Subaru ve Emilia’yı öldürebilirdi.

 

Bu seçim doğal olarak sığınmacılar ve Roswaal’ın grubuyla olan ilişkilerini kötü etkilerdi ama Garfiel’in amacı gerçekten Sığınağın özgürleşmesini engellemek olsaydı bu yöntem son derece hızlı ve güvenilir olurdu.

 

Ancak Garfiel son ana kadar harekete geçmiyordu――ta ki Subaru sığınmacıları Sığınaktan kaçırma noktasına gelerek çizgiyi aşana dek.

 

―― Garfiel için Subaru’nun bilmediği bir sınır mevcuttu.

 

[Subaru: Bana yardım edebileceğini umuyorum.]

 

[Garfiel: ――Bu aptalca saçmalıklardan söz etme.]

 

Subaru’nun sözlerini işiten Garfiel, her zamanki enerjik tavrından tamamen uzak bir şekilde başını salladı.

 

[Garfiel: Senin de dediin gibi, hedeflerimiz aynı diil. Aktif olarak yoluna çıkmam ama yardımımı da bekleme. Nötrüm. Yeah, nötr iyidir.]

 

[Subaru: Bu pozisyonun sana pek uymadığının farkındasın, değil mi?]

 

[Garfiel: Bu uyma veya uymama meselesi diil. Bunu yapmam gerektii için yapıcam.]

 

Normalde söylemeyeceği bir şey söylediği için tadı kaçan Garfiel, yeri tekmeledi ve bir toz bulutu çıkartarak Subaru’ya arkasını döndü.

 

[Garfiel: Yarı-Cadı Yargılamayı geçerse geçsin. Bi kere buraya geldiniz, çıkmanızın tek yolu da Yargılamaları geçmeniz. ――Ama özgür kalan Sığınağı bırakıp bırakmayacağım başka bir mesele.]

 

[Subaru: …………]

 

[Garfiel: Siz gidecekseniz gidersiniz. Ama burda bi şeyler yapmaya çalışmayın. Bizim bokumuza daha fazla bulaşmayın. Buna uyarsan size bi şey yapmam.]

 

[Subaru: Sana dışarıda yardımına ihtiyacımız olduğunu söylesem bile mi?]

 

[Garfiel: ……Bana istediim şeyi veremezsiniz. Bu konuşma daha öteye gitmiycek. Gereksiz numaralar çevirme.]

 

Subaru’yu dinlemeyi reddediyor olsa da hala mantıklı kelimeler sarf ediyordu.

 

Garfiel bu kez de daha öncekiler gibi bir ret girişiminde bulunmuş ancak bu defa duruşunu bozmamıştı.

 

Farklı olan neydi ve tüm bunlar ne anlama geliyordu?

 

[Subaru: Düşünmem gereken dağlar kadar şey var…… ama-]

 

Parmaklarını siyah saçlarının arasından geçiren Subaru, aşırı karmaşık düşüncelerini şimdilik bir kenara attı.

 

Onları ne kadar düzenlemek, organize etmek ve bir sonuca bağlamak istese de-

 

[Subaru: Tüm bunları tek başıma yapma ihtimalim yok.]

 

Natsuki Subaru, düşünceler labirentine dalarsa kendisini negatif bir yuvarlağın içinde dönüp durmaya iterdi. Bunun yaşanmayacağından emin olmak için yapması gereken şeyse-

 

[Subaru: Anlaşılan yine sana bel bağlama zamanım geldi……]

 

Subaru’nun düşünceleri, dünya üzerinde endişelerini ve düşüncelerini açabildiği tek kişiye kaydı.

 

#Yeni bir çay partisine gideceğiz gibi görünüyor.
Yalnız bu döngüde Garfiel çok daha mantıklı davranıyor gibi. Belki de Subaru'nun bu kez izlediği yöntem daha mantıklı olmuştur. 
Bu kez sorunları çözebilecek miyiz çok merak ediyorum doğrusu. E o zaman okumaya devam!