Çevirmen : Clumsy 

[Roswaal: Ee~~hh Emilia-sama da hislerine bu kadar kapılmamalı. Ö~~ncelikle Rem’in sö~~yleyeceklerini duyma~~lıyız, değil mi?]

[Emilia: Roswaal…… neler olduğunu anladın mı? Rem…… yani senin hizmetlin, benim destekçimin ve…senin misafirin…Subaru’nun… ö…ölü…ölümüne sebep oldu.]

[Roswaal: Ta~~bii ki anladım. Bu~~ yüzden…… bu konuda düzgün bir konuşma yapmaya çalışıyorum. ――Karşılıklı hisle~rimizin arasına girecek bir yanlış anlaşılmaya mahal vermemeliyiz.]

Roswaal sarı gözünü kısarak bu cevabı vermişti. Sonra da bakışlarını yanında oturmakta olan Rem’e çevirdi. Bunu sezen Rem ise başını sallayarak karşılık verdi.

[Rem: Geçen gece Doğu Kanadında…… Emilia-sama’nın katında davetsiz bir misafir vardı. Alarm mücevherleri sayesinde bunu duyunca Rem de hemen olay mahalline gitti ve Subaru-kun’un yerde süründüğünü fark etti.]

[Ram: Barusu çoktan lanetin etkilerini sergilemeye başlamıştı.]

[Rem: Evet Abla-samanın da söylediği gibi. Subaru-kun ölüm döşeğine gelecek kadar güçsüzleşmişti. Lanetin etkileri yaşam gücünü mutlak limitine kadar indirgemişti ve ben de onu kurtarmanın imkansız olduğuna karar verdim……]

[Emilia: Ve onu zincirinle öldürdün. ――Bu yalnızca daha fazla çile çektirmek demek.]

[Ram: Emilia-sama――]

Rem’in elini tutmakta olan Ram, Emilia’ya sert bakışlar atmaktaydı. Ama Emilia’nın keskin ve boyun eğmez bakışları Rem’e kilitlenmişti.

[Emilia: Gerçekler acıdır. ……Subaru’nun bedeni, kolu ve kafası… Eğer ıstırabına son vermek istiyor olsaydın daha nazik bir yol seçebilirdin. Peki sen neden bunun yerine…]

[Rem: Çünkü……]

[Emilia: …………]

Rem, Emilia’nın sorusunu yanıtlayamadı.

Başka bir şey söylemedi, çünkü yalan söyleyecek bir kişiliğe sahip değildi ve Emilia’nın sözleri tam isabet olmuştu.

Rem, o zamanlar Subaru’ya yönelik ciddi bir güvensizlik besliyordu.  
Köşkteki ikinci döngü sonrasında―― yani Subaru’yu koridorda döverek öldürdükten sonra cesedini gizlemeyi başaramadığı için şu anki tartışma patlak vermişti.

Subaru’nun Ram’la arkadaşla iletişim kurma çabaları da Rem’in düşmanlığını körüklemiş, onu içindeki öldürme güdüsüne daha fazla karşı koyamayacak hale getirmişti.

――Peki Köşkün üst katında demir zincirini Subaru’ya savururken ne düşünüyordu?

Bunu Rem bile bilmiyor olabilirdi.

[Emilia: ――Elin mi kaydı… yoksa tereddüt mü ettin…… bunun cevabını da almak istiyorum…]

[Rem: ――――hg]

Gözlerini kapatmış olan Emilia, Rem’e doğru üzgün bir şekilde mırıldanıyordu.

Emilia’nın sarf ettiği bu sözlerin Rem’in gerçek hislerini ne kadar ifade ettiği belirsizdi. Ve daima belirsiz kalacaktı.

[Roswaal: Emilia-sama, nereye gidiyorsun?]

Emilia’nın ayağa kalktığını ve eteğinin uçlarına vurduğunu gören Roswaal’ın ifadesi değişmişti.

Bu soruyu işiten Emilia ise uzun, gümüş saçlarını elleriyle tarayarak cevap verdi.  

[Emilia: ――Buradan ayrılıyorum. Henüz kısa bir zaman oldu ancak misafirperverliğiniz için teşekkür ederim. Sizin desteğiniz olmadıkça Kraliyet Seçimine katılamam. Ama…… artık size güvenemiyorum.]

[Roswaal: Bize güvenmiyor olsan bile karşılıklı faydalanmaya dayalı ilişkimiz işinize yarar, sizce de öyle değil mi? Bir aksilik yüzünden yerinizi kaybetmenizin pek bilgece bir karar olduğu söylenemez.]

[Emilia: Aksilik mi……?]

Roswaal’ın ifadesini işiten Emilia şaşkınlıkla katılaşan bir yüz ifadesiyle kalakaldı. Ve aniden dönerek Roswaal’a yaklaşmaya başladı.

[Roswaal: ――――]

Kimse çınlayan sesi durduramadı.

Ve Emilia’nın beyaz parmakları doğruca Roswaal’ın mavi-beyaz yanaklarını tokatladı.

Tek tokadıyla kızaran ve şişen yanak, Emilia’yı nefessiz bırakmıştı. Tokatlanan kişide ise en ufak bir tepki yoktu. Yalnızca ifadesi değişen ve aniden hareketlenen Ram’ı geride tutuyordu.

[Roswaal: Ram]

[Ram: Ama Roswaal-sama――]

[Roswaal: Sorun yok. Oturabilirsin. Emilia-sama, Ram adına özür dilerim.]

[Emilia: Bana karşı daima böylesin…… ama konu Subaru olduğunda… en ufak bir şey söylemiyorsun……]

Dudaklarını ısıran Emilia, son derece sakin olan Roswaal’a dik dik bakmaktaydı. Ancak onun menekşe gözlerindeki alevli öfkeye rağmen Roswaal’ın duruşunda en ufak bir değişim yoktu.

Bu da uzlaşamayan bakış açılarının kanıtıydı.

[Roswaal: Köşkü terk edip ormana döndüğünde―― sana ne kalmış olacak?]

[Emilia: Yaltaklanıcı sözlerine kandığım için hatalıydım. Benim kefaretim…… benim hatalarımın bedeli farklı şekillerde geldi. Benim hatam yüzünden… Subaru öldü.]

Emilia gözlerini kapattı ve Roswaal’ın sorusunu sessizce yanıtladı.

Sonra da başını sallayarak devam etti.

[Emilia: Onun ruhu benimle olacak ve ormanda dinlenecek. ――Subaru ve diğerleri için, gereken tüm zamanı verecek, ruhlarını huzura erdireceğim. Söyleyeceklerim bu kadar.]

Emilia bu sözler eşliğinde Roswaal’a arkasını döndü ve daha fazla konuşmaya niyeti olmadığını belli etti.

Roswaal ise birbirine uymayan gözleriyle, kızın gümüş saçlarının salınışını izlemekteydi. Hala sandalyesinde otururken elini uzaklaşan figüre doğru kaldırdı―― ancak bir şey yapmadan geri indirdi.

[Roswaal: Eğer yazılanlardan sapmışsa…… benim yo~lum da sona ermiş demektir.]

[Ram: Roswaal-sama……]

Roswaal’ın güçsüz fısıltısını işiten Ram, endişeli bir ses eşliğinde Roswaal’ın elini yakaladı. Palyaço ise kızın endişeli gözlerine baktı ve güçsüz bir gülümsemeyle karşılık verdi.

[Roswaal: Ram, ba~hsi sen kazandın gibi görünüyor. Amaçlarım bir çıkmaza girdi……. Yani kontratım artık tamamlanabilir.]

[Ram: ……evet. Evet Roswaal-sama.]

İkilinin sessiz sohbetinden ayrılan Emilia, açık kapının önünde durmuş olan Rem’e yaklaştı. Ve onu geçmeden önce hafifçe eğilmiş kafasına bakarak şöyle dedi:

[Emilia: Beni Subaru’nun yanına götür.]

[Rem: Emilia-sama, bu……]

[Emilia: Korkunç bir durumda olduğunu biliyorum. Onu elimden geldiğince düzelteceğim…… ve yanımda… ormana götüreceğim.]

Emilia’nın kederli yüzüyle yüzleşen Rem’in ifadesi katılaşmış ve başı eğilmişti. Bu ifadede öfke ve pişmanlık benzeri bir şeyler mevcuttu.

Neden böyle olmak zorundaydı? diye merak ediyor olmalıydı.

――Neden böyle olmuştu? Bu sorunun cevabını bilen yoktu.

[Emilia: Üzgünüm, Subaru―― Hiçbir şey yapamadım.]

Ve Emilia’nın fısıltısıyla sona gelindi.

#Bu senaryoda Emilia'nın tavrını çok beğendim. Herhalde ilk başlar olduğu ve henüz Subaru'ya aşık olmadığı için o kadar yıkılmamış ve daha dik durabilmiş. Bir de bu senaryonun devamını görebilmek isterdim.
Bu arada Roswaal'ın bahsi sen kazandın, yazılanlardan sapıldı, kontrat sona eriyor dediği kısım ilginçti. Ram, Roswaal ile ilgili her şeyi biliyor gibi görünüyor.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere!