Çevirmen : Clumsy 

[Subaru: Ehh, bana karşı biraz daha açık olsaydı çok sevinirdim.]

[Reinhardt: Bir gün senin hislerini anlayacak. Sabırsız olmaya gerek yok.]

Reinhardt Subaru’nun gönülsüz yorumu karşısında teselli niteliğinde başını sallamıştı. Kırmızı saçlı şövalyenin bakışları bu hareketten sonra köşke çevrildi.

[Reinhardt: Garfiel’i bir müddet daha bana bırakmanı istiyorum… Tabii Felt-sama’nın güvenini kazanmayı bile beceremeyen benden hala bir beklentin varsa.]

[Subaru: Bu kadar acınası konuşma. Sana inanmayan herhangi biri olacağını sanmıyorum. Evet, senden beklentilerim var.]

[Reinhardt: Anlaşıldı. O zaman sen de senden bekleneni yapmalısın… Esas şövalyenin görevi budur.]

Reinhardt yalnızca bu son sözlerine bir duygu yansıtmıştı.

『Esas şövalye』yalnızca birbirine sımsıkı bağlarla bağlı efendi-hizmetkar ilişkilerinde kullanılan bir tabirdi. Reinhardt Felt’in esas şövalyesi olamamıştı.

[Reinhardt: Neyse, sonra görüşürüz.]

Bu duyguları suratına azıcık olsun yansıtmayan Reinhardt, Subaru’nun omzuna hafifçe vurarak bahçeden ayrıldı. Ayaklarını bastığı, çökük olması gereken çimenlik üzerinde az önceki mücadeleye dair hiçbir iz yoktu.

O normale dönen çimenlerin üzerinde duran Subaru, Reinhardt’ın bahçeden tamamen uzaklaştığından emin olduğunda uzunca bir iç çekti.

[Subaru: Garfiel’i… sana bırakayım, ha.]

“Echidna: Aman aman, ne başarılı bir oyunculuk. Gün geçtikçe daha da vurdumduymaz oluyorsun.”

[Subaru: …]

Bir kez daha sözünü tutmayan cadının sesi işitilmişti. Fakat Subaru, bu sese karşılık vermedi. Sessizliğini kabulleniş olarak gören Echidna da kristal taş aracılığıyla düşünce dalgalarını iletmeye devam etti.

“Echidna: Garfiel’e acımak senin hakkın. Ama『Sığınak』çözümünü bir tartışalım. Deneme üstüne deneme sonucunda en uygun çözüme ulaştın. En sonunda hiç kimse acı çekmeden, ölmeden… herkesin hayatını kurtardın. Öyle değil mi?”

[Subaru: Biliyorum. Bu yüzden hiçbir şey söylemedim.]

“Echidna: Reinhardt da öyle, kendini suçluluktan kurtar. Aslında o kız—— Felt seçimle zerre kadar ilgilenmiyordu. Sen de ona kendini sıkıntıya sokmasına gerek kalmasın diye bir kaçış rotası sundun. Ve şimdi o yaşlı devle birlikte Kararagi’de mutlu mesut yaşıyor.”

[Subaru: …]

Echidna Natsuki Subaru’nun seçimlerini eski yaraları okşarcasına, dikkatlice doğrulamıştı.

Garfiel’in durgunluğu, Reinhardt’ın kederi―― hepsi Subaru’nun seçimlerinin sonucuydu. Garfiel’in durumuna iyi denilebilirdi. 『Sığınaktaki』insanları kayıpsız kurtarabilmek için gerekli işleyişin sonucuydu. Ama Reinhardt’ın durumu farklıydı.

Natsuki Subaru onu efendisinden koparmak için bir komplo kurmuştu. İnsanlar gerçekleri bilseydi suçlanmaktan ve küçümsenmekten kaçınamazdı. Bu tarz bir plandı. Ama buna rağmen――

“Echidna: Emilia’yı hedefleyen o kötücül Cadı Tarikatından kurtulmak için gerçek güce ihtiyacın var. Yalnızca etkileyicilik yetmez. Yani neticede doğru seçimi yaptın.”

[Subaru: Yeter!]

“Echidna: Pristella’nın başarıyla kurtulması yalnızca bu seçim sayesinde mümkün oldu. Peki ya Reinhardt olmasa Sukapısı Şehrini silip süpüren felakette şansın ne olacaktı?”

[Subaru: ….]

“Echidna: Tabii ki gücünü oraya odaklasaydın onlarla baş etmek için başka bir yol bulmuş olabilirdin. Ama Günah Başpiskoposlarını kurban vermeden mağlup edebilmenizin altında yatan şey kesinlikle Reinhardt’ın size yardım edebilmiş olmasıydı.”

Echidna’nın ardı arkası kesilmeyen, süregelen kelimeleri Subaru’yu teselli etme amacı taşısa da tam tersi etki doğuruyordu. Eylemlerini temize çıkarma teşebbüsü içerisinde kelime denen bıçağını ona yüzlerce, binlerce kez saplıyordu. Kalbini bu şekilde paramparça etmeyi amaçlıyor değildi ama öyle hissettirdiği kesindi. O dil bıçağıyla Natsuki Subaru’nun eylemlerine ve hilelerine hüküm giydiriyordu.

Defalarca da tekrar etse, düzinelerce kez de yinelese, bu sayıyı arşa da çıkarsa yetmiyordu.

Subaru’nun kuvveti bunaltıcı bir yetersizlikteydi. Ve bu kuvvet pek çok kez『Ölümden Dönüşü』 kullanan Subaru’nun tecrübeleriyle telafi edilmiyordu.

Bu dünyada yalnızca geleceğe dair anılar ve tecrübelerle üstesinden gelinemeyecek kadar çok çaresizlik vardı. Yine de belki kendisini adadığı takdirde zorlukları aşabilirdi. Ama Subaru, fedakârlık yapacak kadar güçlü veyahut güçsüz olmamanın pişmanlığını duyuyordu.

Gözlerini kapatıp insanların kurban olmasına izin verseydi anlamsız olurdu, taziyeleri kabul etseydi anlamsız olurdu, taviz vermeyi kabullenseydi anlamsız olurdu. Canını bu yola koymayı kesseydi cadının elini tutmanın anlamını yitirmiş olurdu.

Bu yüzden gerekli kuvvete ve savaşma gücüne kavuşabilmek için elinden gelen her şeyi yapmıştı. Sonuç olarak dünyadaki en güçlü kılıcı, Reinhardt van Astrea’yı yanına çekerek müttefiki kılmıştı.

Felt’in Kraliyet Seçiminden çekilişine gelince―― Bunu gerçek kılmak için tekrarladığı deneme yanılmaları tarif etmek imkansızdı.

Reinhardt’ın düşmanlığında, kılıcının altında on, yirmi sefer dahi yetersizdi. Yine de hiç kimseyi feda etmeden, oldukça barışçıl bir sonuca ulaşmayı başarmıştı. Natsuki Subaru’nun tek kurtuluşu bu çözüm olmuştu.

Başkalarının canını kurtarabildiği sürece kendi kalbinin kaç defa yara aldığının önemi yoktu――

[Subaru: Yaşıyoruz, öyleyse bir gelecek var. Bir gelecek varsa, umut var. Umut varsa, olasılıklar var. Ve eğer olasılıklar varsa――]

“Echidna: İnsanlar kurtulacak demektir. Haklısın. Yanılmıyorsun. Sana söz veriyorum.”

[Subaru: Bana garanti vermene gerek yok, bilesin…]

Subaru kendini hem neşelendirmek hem de uyarmak için içindeki düşünceleri dışa vurmuştu. Cadıysa onaylamış, anlamış, paylaşmış ve takdir etmişti.

O kelimeler asabi bir karşılık bulsa da cadının sözlerinin yardımının dokunduğu bir gerçekti.

Yaşamak, yaşamaktı.
Ve eğer yaşıyorsa, baştan başlayabilir demekti. Önünde olasılıklar vardı. Bu da umut vericiydi.

Fedakarlıklar Subaru’nun hayatında yer bulmazdı. Artık hesaplamalara dahil etmediği kendi canı dışında herkesi koruyabildiği sürece『Ölümden Dönüşü』kullanmaya değerdi.

――Kurtarmak istediğim kişileri ağlatsam bile onları kurtarmak istiyorum.

İşte Subaru’nun cadının elini tutmaya karar vermesini sağlayan şey buydu.

#Selamlar. Bu bölüm birazcık kısaydı ama olay akışını bölmemek için burada kesmem gerekti. 
Bugün Subaru'nun neler yaptığıyla ilgili biraz daha bilgi edinmiş olduk. Meğer Felt olayının arkasındaki kişi oymuş. Kim bilir tüm bunları yapmak için kaç kez ölmesi, ruhunu kaç kez kirletmesi gerekti. Normal döngümüzde acaba Echidna'nın elini tutar mı, tutmalı mı diye düşünmüştüm. Bu hikaye tutmaması gerektiğini giderek daha da ispatlıyor gibi.
Sıradaki bölümümüzde normal döngümüzde bin bir çabayla dost olduğumuz ve kontrat gerçekleştirdiğimiz Beatrice'i göreceğiz. Bakalım Subaru'nun bu hikayede onunla arası nasıl? Orada görüşmek üzere!