Çevirmen : Clumsy

――Asla sormamalıydı.

Alnından çenesine doğru soğuk terler dökülürken Subaru, aptallığının farkına vardı.

Kulaklarında bir ses çınlıyor ve kalbi acıyla sızlıyordu.

[Roswaal: Hepsini duyduktan sonra pişman olmaya başladın…… de~~ğil mi? ]

Subaru’nun sessizliğe gömüldüğünü gören Roswaal, yatağında dikleşti.

Subaru, uzun saçlarıyla oynayan palyaçodan gelen bu soruya hemen cevap veremedi. Bir süreliğine tek yapabildiği, kendisini sakinleştirmek için yavaşça nefes almak oldu.

[Subaru: Ben sadece şaşırdım, hepsi bu. Nasıl söylesem…… Emilia, düşündüğümden biraz yaşlı o zaman.]

[Roswaal: Oğaa, bilmiyor muydun? Emilia-sama, bir yarı-elf olarak, elfler kadar olmasa da uzun ömürle kutsanmış biri. Elflerinse, öldürülmedikleri sürece aşağı yukarı a~~sla ölmeyeceklerini söyleyebiliriz.]

Subaru’nun kaçamak cevabına karşılık Roswaal da yarım yamalak bir cevap vermişti.

Roswaal’ın yaptığı elf tarifi Subaru’nun kendi dünyasındaki elf anlayışına uyuyordu.

Subaru ‘’yarı’’ kısmının Emilia’nın yaşında ne kadar değişiklik yapacağını bilmiyordu, ama Roswaal’ın sözlerine göre ――

[Subaru: En az 60 yıllık bir fark var …… Abla-kompleksime rağmen, potansiyel hedefimle bu kadar yaş farkı konusunda oldukça tecrübesizim.]

[Roswaal: Bunun pek alakası yok ama……. söylediğine bakılırsa daha ö~~nce Emilia-sama dışında da uzun-ömürlü ırklarla iletişimin oldu sanırım? ]

[Subaru: Eh, OYUNLARDA ölümsüzler ve vampirlerin oldukça ortak özelliği var bilirsin. Loli-nine Lewes-san da böyle bir tür...... işte bunlar hep geçmiş hayatın günahları.]

Gerçi, insan-olmayanlar ve loli-nine tipler genelde Subaru’nun hedefi olmazdı. Subaru’nun SALDIRI-ALANI genellikle okuldaki kendinden büyük kızlar olurdu.

Bu yüzden, aradaki 60 yaş farkını duyunca aklındaki düşünceler aşağı yukarı bunlar olmuştu.

[Subaru: Ama çok sevimli olduğu için bu işe TAMAMım. SORUN YOK. Emilia-tan hala kalbimdeki en parlak yıldız!]

Ayrıca, uzun ömürlü bir ırk olduğuna göre muhtemelen daha yavaş büyüyecek, daha farklı bir hızla olgunlaşacaktı. Daha önce bu tarz farklara şahit olmuştu.

Mesela köpek yaşı insan yaşından farklıydı, aynı şekilde insan yaşında 20 yıl elf  yaşında muhtemelen 200 yıl falandı. O zaman ――

[Subaru: Böyle düşünürsem 90 yaşındaki Emilia-tan hala genç olur, küçük bir kız gibi …… hayır, Elflerin açısından bakarsak hala bir Loli olabilir. Oyoy, bu kadar seksi ve güzel bir Loli…… tamamen yeni bir tarz değil mi!]

[Roswaal: Ne kadar bu fantastik haya~~llere dalmak iyi bir şey olsa da, gerçek senin hayal ettiğinden daha ağ~~ır. Zaman geçtikçe insanlar büyür. Elfler bi~~le daha yavaş olgunlaşmaz.]

[Subaru: Sen… Ben burda ümitsizce Emilia-tan’ın hala küçük bir kız olduğuna inanmaya çalışıyorum, neden anında beni haksız çıkartıyorsun……]

Sadece ümit ediyor olsa da tüm hayallerinin bir anda suya düşürülmesi çok kötüydü. Subaru’nun küskün bakışlarını gören Roswaal, [Ayrıca] diyerek devam etti.

[Roswaal: B~~~en  bile gözl~~erini kapatıp hiçbir şey olm~~amış gibi davranmana katlanamıyorum. Haks~~ız mıyım Subaru-kun?]

[Subaru: ――――]

[Roswaal: Benden duym~~aman gereken bir şeyi duyduğun için çok mu pişmansın ? ]

[Subaru: ……Sen, gerçekten rahatsız edici bir tipsin.]

Subaru’nun bu gerçeği görmezden gelmeye çalışmasına rağmen Roswaal, illa bunu ortaya çıkarmak zorundaydı. Subaru bir kez daha ona lanet okudu.

Emilia’nın narin omuzlarındaki ağır yükü―― ondan başka birinden öğrenmesi adil olmamıştı.

[Subaru: ……Yargılamada geçmişimle yüzleştim. Eminim Emilia da kendininkiyle yüzleşti. Bu durumda onun gördüğü geçmiş……]

[Roswaal: Eğer geçmişe geri dönmesi gerekiyorsa…… o zaman Emilia-sama’nın Büyük Elior ormanının don~duğu güne döndüğüne hiç şüphe yok.]

Roswaal, Subaru’nun korkularını doğrulamıştı.

Emilia’nın yüzleşmek zorunda kaldığı korkularının kaynağını bulmuştu.

Bir insanın geçmişinin üzerinden gelip bir sonuca varması çok şey gerektiriyordu ――ama…

[Subaru: O zaman, tüm bu süre boyunca, onu her şeyin donduğu bir zamana gönderip durdum, öyle mi……?]

Emilia ve Subaru’nun yüzleşmek zorunda kaldıkları geçmişlerin arasındaki fark inanılmazdı.

Tabii ki, Subaru’nun ailesi ve tamamen koparıldığı dünyayı düşününce onun için de zordu. Ve bu tecrübeyi hafife alırsa kendisini asla affedemezdi.

Ama diğer yandan, Emilia’nın problemine ne demeliydi?

Subaru ailesi tarafından sevilmiş, desteklerini almış ve affedilmişti. Peki Emilia’nın yüzleştiği geçmişte bu affediliş ve kabulleniş olacak mıydı?

Geçmişinin üzerinden gelebilecek miydi?

[Subaru: Emilia tüm ormanı…… ve içindeki Elf köyünü donduruyor, bu kesin mi?  Tartışmaya yer yokmuş gibi geliyor ama emin olamıyorum……]

[Roswaal: Gerçekte olanlardan emin olamayacağımız d~oğru. A~~ma, bunu bana anlatan Emilia-sama’nın bizzat kendisiydi. Ormanı buzla mühürlediğini itiraf etti. Bu kadarı şüphelerini ortadan kaldırır herhalde? ]

[Subaru: Ama ne olduğundan emin değilsen bir yanlış anlaşılma olabilir…… Başlangıç olarak, Emilia böyle bir şey yapacak biri değil……]

[Roswaal: Hayır hayır~, ort~ada bir yanlış anla~şılma yok ~, Subaru-kun.]

#Roswaal Emilia'nın böyle bir şey yaptığından çok emin gibi. Emilia da bizzat itiraf etmiş.
Ama içinde bir bit yeniği olması gerekmiş gibi geliyor.
Bakalım bu sohbet daha ileri gidebilecek mi.
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere!