Alice, Davin'e sevimli ifadeyle bakıyordu. Onun bakışlarına Davin, daha fazla dayanamıyordu.

Davin: Tamam, bana öyle bakmayı bırak ve kendimize bir hedef belirleyelim. 

Bir sonraki hedeflerini bulmaları ve onu Rebels'e katılmaya ikna etmelilerdi. Her zaman ilk adım en zor olurdu. Emekleme dönemlerini başarıyla geçtikleri takdirde, her şey daha kolay olacaktı. Davin bu mantığı anlamıştı. 

Yetimhane iki yatanhane, bir kantin, 2 okul ve bir genel yönetim binasından oluşuyordu. Okulda ilköğretim, ortaöğretim ve lise'ye kadar eğitim alınabiliyordu. Bir okul binasında ilköğretim, ortaöğretim derslikleri bulunuyordu ve ikinci okul binasında lise eğitimi veriliyordu. Davin ve Alice lise 1.sınıfa gidiyorlardı. Genel yönetim binası, yetimhaneyi yönetenlerin kaldığı ve önemli dosyaların kaydının tuttulduğu yerdi.

Davin: Bir sonraki hedefimiz kim olmalı. 

Alice düşünceli görünüyordu ve birden gözleri kısıldı. 

Alice: Neden Lucy'i seçmiyoruz? 

Diye biraz kısık sesle konuştu. Davin bunun mantıklı olduğunu düşündü. Hem Alice'in intikamını alabilecekler hemde yeni bir üye bulacaklardı. Onun Rebels'e katılmasında Alice'in bir sorunu yoksa, onun için hava hoştu. Davin'in aklını meşgul eden başka bir sorun vardı.

Davin: Bize katılanların sadakatini sağlamamıza yardım edecek bir şeye ihtiyacımız var. 

Alice onun ne demek istediğini anladı. Gelişi güzel kişileri Rebels'e alırlarsa sadece bir karmaşa olacaktı ve güvenli bir ortam olmayacaktı. Alice bunu anlamış ama ne yapmaları gerektiğini bilmiyordu. Alice çok saf ve masum bir kızdı. Bu konularda bilgisi olması beklenemezdi. Davin bunu biliyordu ve Alice'in yapacakları işin ne kadar tehlikeli olduğunu anlaması için ona bu soruyu sormuştu. Birden aklına gelen bir olayı hatırladı. Yetimhanede o hala çocukken bir olay olmuştu ve bu olayda, sorunlarını çözmelerine yardımcı olabilecek bir şey vardı. 

Davin: Alice 10 yıl önce yetimhanede bir olay olmuştu. O olayın ne olduğunu hala hatırlıyor musun? 

Alice onun neden bahsettiğini anlamadı. Konuştukları konunun çocukluklarındaki bir olayla ne ilgisi olduğunu bilmiyordu. Davin'in ciddi olduğunu anlayınca, 10 yıl önce ne olduğunu hatırlamaya çalıştı. Birden gözleri parladı ve Davin'e şaşkın bir yüzle baktı. 

Alice: Profesör Lock'un neden olduğu olayı mı diyorsun? 

Alice o zamanlar henüz 5 yaşında olmasına rağmen hala bu olayı net bir şekilde hatırlıyordu. O zaman çok korkmuş ve bu olay zihninde silinmez bir yer edinmişti. 

Davin: Evet, o olaydan bahsediyorum. O zaman ne olduğunu hatırlıyorsun değil mi? 

Alice biraz korku dolu gözlerle ona baktı ve başını onaylar gibi aşağı yukarı salladı. Davin onun gözlerindeki korkuyu görebiliyordu. O zamanlar bu olay her yaştan kız için bir kabustu. Sapık Profesör Lock, bu kişi yetimhanedeki her kızın hatırlamak istemediği bir birisiydi.

Profesör Lock yetimhanede bir eğitmendi. Lisede biyoloji dersine giriyordu ve her zaman güleç yüzlü bir insan olmuştu. Ama kimse onun gülümseyen yüzünün arkasında bir şeytan sakladığını fark etmemişti. Profesör Lock, bir serum geliştirmiş ve serumun etkileri korkunçtu. Serumun iki çeşitti vardı. Biri alfa serumu ve diğeri beta serumuydu.

Bu serumun etkisi, kurt sürülerindeki hiyerarşiye çok benziyordu. Alfa serumunu kendine enjekte eden kişi, beta serumunu alan kişileri kontrol edebiliyordu. Alfanın onlara yapmamasını söylediği şeyleri, yapamaz ve yapmasını söylediği şeyleri, tereddütsüz yaparlardı. Profesör bu serumu geliştirmiş ve yetimhanedeki kız lise öğrencilerinin yarısını kontrol etmişti.

Ama bir gün çok dikkatsiz davrandı ve beta serumunu enjekte ettiği bir kıza, yapmaması gerekenleri söylemeyi unuttu. Kız onun yanında bir şey belli etmedi ve yalnız kaldığında polisi arayıp profesörün yaptıklarını şikayet etti. Bir operasyonla polis ekipleri yetimhaneye girdi. Profesör fark edildiğini anladı ve beta serumunu alan kişilere, polisleri oyalamalarını söyledi. Polis onlara saldıran öğrencileri bayıltıcı iğne atarak bayılttı ve profesörü kovalamaya devam ettiler.

Profesör kaçamayacağını biliyordu. Bu yüzden intihar etmeye karar verdi. İntihar etmezse ömrü boyunca hapis yatacağını anlamıştı. Onun intihar ettiği gün yetimhanenin her yerinde onun kahkahaları duyulmuştu. Profesör öldükten sonra beta serumunun etkisi geçmiş ve kontrol edilen kızlar normale dönmüştü. Bu olay herkesin aklında bir yer edinmiş ve akşamları rüyalarında korkuları olmuştu. Davin bu olayı çok net hatırlıyordu. 

Davin: O serumu bulmalıyız. 

Alice korku dolu gözlerle ona baktı. Davin'in ikinci bir profesör olmak istediğini düşünüyordu. Davin onun ne düşündüğünü anladı. 

Davin: Korkma bize katılmak istemeyen kimseye, zorla serum uygulamayacağız. Serumu, bize katılmak isteyenlere uygulayacağız ve böylece hem onlara güvenebilir, hemde daha güvenli bir temel oluşturabiliriz. 

Alice onun niyetini anlasada yinede korkuyordu. Davin onu sakinleştirmesi gerektiğini fark etti. Alice'e yaklaştı ve ellerini tuttu. 

Davin: Seni koruyacağıma söz verdim. Peki sen beni koruyacak mısın? Sana güvenebilir miyim, sevgili hizmetçim? 

Diye nazik bir sesle konuştu ve Alice'in ellerini tutarken, onun gözlerinin içine baktı. Alice gerçekten korkmuştu ama onu duyunca sakinleşmeye başladı. Davin onun üzerinde çok büyük etki yaratmıştı. Önce onu korkuttu ve sonra ona güvenebileceği hissi uyandırdı. Davin onun üzerinde istediği etkiyi başarıyla uygulamıştı. İlk başta onu korkuttu ve çaresiz bıraktı. Sonra ona nazik davrandı ve ona güvenebileceği yanılgısını oluşturdu. Alice'in ona güvenebileceğini ve onu sorunlu durumlardan koruyabileceği imajını çok iyi şekillendirdi. Alice sakinleşti. Davin'in onun ellerini sıkıca tuttuğunu ve ona endişeli bir şekilde baktığını gördü. 

Ona inanıyorum ve ona yardım edeceğim. 

Diye kendini cesaretlendirdi. Davin'in gözlerindeki endişenin sahte olabileceğini düşünmüyordu. Aslında Davin, Alice'si nedenini bilmesede gerçekten korumak istiyordu. Alice onda farklı duygular uyandırmıştı. Bir psikopatın duygusuz olduğunu düşünmek çok yanlıştı. Sonuçta insandı ve her insanın duyguları olurdu. Bazı duygular, diğer duyguları bastırabilirdi ama o duyguların hala orada olduğu gerçeğini değiştirmezdi. 

Alice: Sana güveniyorum ve bana güvenebilirsin, seni koruyacağım. 

Davin onun kararlı gözlerini görebiliyordu ve içinden biraz sıcak hissetti. Alice'le onun arasında yaşanan şeyler çok ani olsa da, onları birbirlerine yakınlaştırmıştı. Davin onun ellerini sıkıca tuttu ve yüzünde bir gülümseme oluştu.

Davin: O zaman önceliğimiz serumu bulmak ve sonra Lucy'le ilgilenmek. 

Davin profesörün serumdan bir çoğunu ürettiğini tahmin ediyordu ve kesinlikle biraz saklamış olmalı, diye düşünüyordu. Polis ekipleri genel bir arama yapsada gözden kaçmış yerler olabileceğini umuyordu.