ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

[Yetenek: Hızlı Koşu 2. Seviye]

Aktif yetenek.

Etkinleştirmek için gereken Mana: 5

Bu yetenek etkinleştirildiğinde hareket hızınız %40 artar. Etkinleştirilmesi sırasında her dakika 1 Mana harcanacaktır.

'Hareket hızım arttı.'

Oran %30'dan %40'a yükselmişti.

%10'luk fark çok büyüktü. Yetenek seviyelendirmesi uygun görünüyordu, çünkü Hızlı Koşu yeteneğini oldukça sık kullanmıştı.

[Yetenek: Yüksek Dereceli Hançer Tekniği 1. Seviye ]

Pasif yetenek.

Etkinleştirmek için gereken Mana: Yok

Hançerlere özel.

Uzun süre hançer kullandınız. Ve şimdi, hançerleri daha yetkin bir şekilde sallayabilirsiniz.

Hançer kullanılırken %33 ek hasar uygulanacaktır.

Hançer kullanırken ek hasar etkisi!!

Sürekli hançer kullanmasının sonucu olarak hançere özgü bir yetenek yaratılmıştı.

'Sanırım başka tür silahlar kullanmak benim için verimsiz olacak, ha.'

Tabii ki, sadece hançer kullanıldığında etkinin daha da fazla olacağı anlamına geliyordu.

Ayrıca, zaten hançer kullanmaya alışkındı. Ayrıca Kasaka’nın Zehirli Dişi'ne bağlanmıştı ve yakın zamanda başka bir silaha geçmeyi planlamadığından bu, onun için büyük bir nimetti.

'Ve sonunda...'

Jin-Woo'nun gözleri, ortaya çıkan son yeni yeteneğin ayrıntılarını kontrol ederken büyük bir beklenti içinde parladı.

[Yetenek: Hayati Noktaları Hedefleme 1. Seviye]

Aktif yetenek.

Etkinleştirmek için gereken Mana: 70

Hançerlere özel.

Hançerlerinizle saldırmanın en ideal yolunu öğrendiniz. Bu yetenek düşmanın hayati noktalarını arayacak ve ölümcül hasar verecek.

Bu beceri hançerlere de özeldi.

'Saldırmanın en ideal yolu...'

Şimdi aklına gelmişti, son darbeyi Kahng Tae-Sik'e indirdiği saldırı ve son zombi kabaca ona benziyordu.

Kesinlikle kemiklerinde hissettiğini söylemeli miydi? Hançer deldiği anda içgüdüsel olarak savaşın bittiğini biliyordu.

'Ah, bu yüzden hayati noktaları hedefliyordum, ha.'

Kazayla yaptığı bir şey gerçek bir yetenek haline gelmesi ve onu istediği her zaman kullanmaya başlayacak olacağını düşünmek!

Kalbi şimdi deli gibi atıyordu.

Hançerini bu şekilde sallamaktan başka saldırmak için başka bir yöntemi olmayan Jin-Woo'ya göre bu saldırı yeteneği 'Hayati Nokta Hedefleme', uzun bir kuraklığın sonunda düşen tatlı yağmur gibiydi.

'Çok iyi!'

Seviye atladı ve yeni yetenekler kazandı.

Sadece bir gün olmuştu, ama işler sorunsuz ilerliyordu.

***

İkinci gün.

[Seviye atlandı!]

[Seviye atlandı!]

Bir saldırı becerisinin eklenmesi ile avlanma hızı oldukça artmıştı.

[Seviye atlandı!]

Yu Jin-Ho'nun gözleri, Jin-Woo zayıf noktalarına doğru saldırdığında sayısız canavarın birbiri ardına düştüğünü izlerken daha da büyüyordu.

'Hyung-nim şimdiye kadar böyle çılgınca bir yeteneği mi saklıyor?!'

Hyung-nim'in gizemli yetenekleri ne kadar ilerledi?

İster istemez Jin-Woo'ya daha fazla hayran oluyordu.

‘Birkaç C-Seviyeli Avcı’yı kolayca yenebildiğine bakılırsa kesinlikle B veya daha üst seviye…’

Jin-Woo'yu cevaplar için sorgulamaya çalışırsa kendi kaderini garanti edemediği için sadece ağzını açarak kenardan izleyebilirdi.

Ancak avlanma hızındaki artışla ilişkili belirgin bir dezavantaj vardı.

[Mana eksikliğinden yeteneklerinizi kullanamazsınız.]

[Mana eksikliğinden yeteneklerinizi kullanamazsınız.]

Jin-Woo kaşlarını çattı.

'Yine mi??'

Tükenmiş MP’sini doldurmak için Jin-Woo,  Mağazadan satın aldığı bir 'iksir' şişesini çağırdı.

"Bu nedir, hyung-nim?"

Yu Jin-Ho büyük ilgi gösterdi.

Jin-Woo'nun yanında olmak, Yu Jin-Ho'nun elbette birçok inanılmaz şeyi deneyimleyeceği anlamına geliyordu. Ve şimdi, Jin-Woo'nun ara sıra içmeye devam ettiği mavi sıvıyı çok fazla merak etmişti.

"Bu mu?"

Jin-Woo cevaplamayı geciktirdi ve önce iksir hakkındaki bilgileri okudu.

[Öge: MP İksiri]

Nadirlik: E

Tür: Sarf

Mana'nızı yenileyecek sıvı bir ilaç. Bir kez tüketildiğinde 500 MP değerini geri yükler. Envanterinizde saklanabilir, ancak başka birine verilemez.

Açıklama, iksirin başka bir kişiye verilemeyeceğini söylüyordu.

'Başka birine vermeye çalışırsam ne olur?'

Artık meraklı olma sırası Jin-Woo’daydı. Böylece MP iksiri şişesini Yu Jin-Ho'ya verdi.

Ancak, iksir şişesi Yu Jin-Ho'nun eline yerleştirildiğinde tıpkı ilk kez göründüğü gibi sessizce ortadan kayboldu.

"Bu, bu sihir mi, hyung-nim?"

'Bu yüzden verilemez, ha.'

Bugün yeni bir şey öğrenmişti.

Teslim edilemeyen bir öge, başkası dokunduğunda kayboluyordu. Eğer öyleyse el dahil olmadığında ne olurdu?

Jin-Woo Mağazaya erişti ve yeni bir iksir satın aldı.

Ancak her zaman aldığı aynı MP iksiri değil, kırmızımsı sıvı içeren bir HP iksiri şişesiydi.

İşlemi tamamlar tamamlamaz, iksir otomatik olarak Jin-Woo'nun elinde ortaya çıktı.

"H-hyung-nim!! Bu inanılmaz! Sıvının rengi kırmızıya döndü!"

Yu Jin-Ho, MP iksirinin ortadan kaybolmasının ve yerine bir HP iksirinin gelmesinin bir tür süslü bir sihir numarası olduğunu düşünüyordu.

Aslında, Jin-Woo'nun iksir türünü değiştirmesinin iyi bir nedeni vardı.

'Bu iksirlerin diğer insanlar üzerinde bir etkisi olup olmadığını öğrenelim.'

Jin-Woo, Yu Jin-Ho'ya eğilmesini söyledi.

"Ağzını aç ve yukarı bak."

"B-Böyle mi, hyung-nim?"

"Tamam. O pozisyonda kal ve hareket etme."

Jin-Woo, HP iksir şişesini eğdi. Kırmızımsı sıvı Yu Jin-Ho'nun ağzından aşağı indi.

Gulp.

Aniden Yu Jin-Ho gözlerini daha geniş açtı.

"Ha? Neler oluyor, hyung-nim? Neden yeniden canlandığımı hissediyorum?"

Bagaj taşıyıcısının rolünü uzun süre oynadıktan sonra Yu Jin-Ho oldukça yorgun görünüyordu, ancak şimdi ten rengi göz açıp kapayıncaya kadar düzelmişti.

Jin-Woo memnuniyetle gülümsedi.

'Yani, bu şekilde vermek işe yarıyor.'

Yine iyi bir şey daha öğrenmişti.

Şifacı olmasa bile yakınındaki yaralı bir kişiyi iyileştirebilirdi. Şüphesiz bu, gelecekte iyi bir anlaşma yapmasına kesinlikle yardımcı olacaktı.

"Sadece yorgun olup olmadığını söyle, tamam mı? Bundan istediğin kadar verebilirim.”

Tabii ki, Jin-Woo bunu hayır olsun diye yapmıyordu.

Yükçü çok yorulursa ve hareket hızı azalırsa bu genel avlanma hızının da azalacağı anlamına gelirdi, bu nedenle sonunda kaybedecek olan o olurdu.

Eylemleri böyle bir düşünce zincirinden doğdu, ancak Yu Jin-Ho bunu bilmiyordu.

"H-hyung-nim..."

"Gidelim.”

Yu Jin-Ho, onunla ilgilenen Jin-Woo'yu görünce çok etkilendi. Bahsetmemek gerekirse Jin-Woo'nun inanılmaz yetenekleri tarafından da büyülenmişti. Gözyaşlarını silen Yu Jin-Ho, Jin-Woo'nun geri çekilmesinden sonra aceleyle peşinden gitti.

***

Üçüncü gün.

"Ah, doğru. Bunu al, hyung-nim."

Yu Jin-Ho, ekipman çantasını karıştırdı ve sonra bir mühürlü bir damga ile bir banka hesap defteri verdi.

"Bu nedir?"

"Son iki gün içinde elde ettiğimiz sihirli kristalleri satmanın parası, hyung-nim."

Jin-Woo, Yu Jin-Ho'nun bunu unutup tehlikeli canavarlarla dolu bir zindanın içinde vermeye karar vermesinden dolayı biraz sinirlendi, ancak bu öfke hemen ortadan kayboldu.

'600,000,000 Won?!' (535,500 Dolar civarında)

Defterde yazılı miktara baktığında Jin-Woo miktarı çok fazla buldu.

"Bana sihirli kristallerin satışından her kuruşu mu veriyorsun?"

Yu Jin-Ho başını salladı.

"Evet, hyung-nim. Bu baskınları paraya ihtiyacım var diye yapmıyorum ve ayrıca, tüm canavarları sen öldürüyorsun. Senden utanmaz bir aptal gibi nasıl pay isteyebilirim?"

Yu Jin-Ho'nun gözleri övülmeyi bekleyen küçük bir çocuk gibi parlıyordu.

'Ohh, gerçekten... Bu çocuğa bakar mısın?'

Jin-Woo, son birkaç günü birlikte geçirdikten sonra Yu Jin-Ho'nun tutumundaki değişikliği hissetmişti.

Çocuğun korkmuş olmasına rağmen kendini gelmeye zorladığı hissinin oldukça güçlü olmasının üstünden çok zaman geçmemişti ama şimdi daha çok havalı bir ağabeye ya da başka bir şeye tapmayı bırakamayan küçük bir erkek kardeş gibi davranıyordu.

'Onun oldukça sevimli bir yanı var, değil mi?'

Jin-Woo sırıttı.

"O zaman gerçekten alabilir miyim?"

"Ben, biricik Yu Jin-Ho, sözünden geri dönecek birine benziyor muyum, hyung-nim?"

Jin-Woo parlak bir şekilde gülümsedi ve banka hesap defterini okşadı.

"Tamam, teşekkürler. Bunun için gerçekten minnettarım."

"Hayır, ben teşekkür ederim, hyung-nim!!"

Yu Jin-Ho 90 derece eğildi.

Burada kimin para verdiğini söylemenin oldukça zor olduğu kafa karıştırıcı bir manzaraydı.

Aynı zamanda, zindanın dışında...

Bekleyen 'ekip arkadaşları' da zaman geçtikçe bir rutin geliştirmişti.

Baskın lideri Yu Jin-Ho ve asistanı(?) Seong Jin-Woo kapıya girer girmez, kalan Avcılar toplandı, yere birkaç piknik örtüsü yerleştirdi ve kendi işlerini yapmaya başladı.

En popüler etkinlik elbette kumar oynamaktı.

Beş kişi bir grupta oturdu, kumar oynadı ve sohbet etti.

"Şimdiye kadar kaç baskına katıldık?”

"Bir bakalım... Dünden önceki gün üçtü. Dün, ikiydi ve bugünün ikinci zindanı, bu yüzden şimdiye kadar toplam yedi."

"Bu ikisinin zindanları bu son derece hızlı bir şekilde temizlemeye devam etmesi iyi olacak mı? Yani, bir zindanı temizledikten sonra bir hafta izin almak normal değil mi?"

"Aman. Şu ikisi hakkında endişelenme şimdi. Her Kapı’dan çıktıklarında terlemediklerini görmüyor musun? Ayrıca, her baskın için 3 milyon alıyoruz, bu yüzden bizim için harika bir haber. Ah, sıra sende, adamım. Acele et."

"Ah, tabi."

Gerçekten, hem Jin-Woo hem de Yu Jin-Ho, bu görünüşte yorucu programa ayak uydurmaktan yorulma belirtisi göstermiyordu.

Tabii ki, bu insanların hiçbir fikri yoktu ancak böyle bir başarı sadece iksirlerin mucizevi etkileri sayesinde mümkündü.

İkili, planlanan 19 baskının üçte birinden fazlasını, tam olarak iksirler sayesinde bu kadar kısa sürede temizlemişti.

Kısa bir süre sonra, Kapının siyahımsı yüzeyi kararsız bir şekilde değişti ve oradan iki kişi ortaya çıktı.

"Ah, baskın lideri çıktı."

"Tamam, hadi toplanalım."

Avcılar emir verilmeden ayrılmaya hazırlandılar.

"Hey, oradaki. Oradaki valizle ilgilen."

"Onu uyandır. Burada hiçbir şeyi unutmadığımızdan emin olun."

Avcılar mükemmel senkronizasyonda hareket ettiler. Uyuyan Avcı bile uyandı ve yeni yere gitmeye hazır hale geldi.

"Tamam, hadi gidelim!"

Herkes zindanları temizlemenin bu çılgınca tavrına az çok alışıktı.

***

Aynı bölgede bulunan Beyaz Kaplan Loncası’nın ofisinde.

2. Bölüm Şefi Ahn Sahng-Min, sabahın erken saatlerinde yüksek sesle bağırıyordu.

"Bay Hyun!! Ne yapmaya çalışıyorsun?! Yarın yeni üyeler eğitime başlayacak ama şimdiye kadar nasıl tek bir Kapı rezervasyonu yapamadın?! Cevap ver, Sayın Başkan Yardımcısı!!"

Başkan Yardımcısı Hyun Ki-Cheol utanç içinde başını eğdi.

"Ö-Özür dilerim, Şef. Mesele şu ki, yetki alanımızda açılan her C-Seviyeli Kapı için hızlı bir şekilde teklif veren bir baskın ekibi var."

"Ne ?! Peki, neden onları daha yüksek tekliflerle almıyorsun? Loncamızda fon ya da personel yok mu? Sorun ne?"

"Dediğiniz gibi yapmaya çalıştım ama..."

"Ah-ha!! İyi bir şey yapmış gibi cevaplamaya nasıl cüret edersin??"

Ahn Sahng-Min'in gürlemesiyle, 2. Bölüm’ün tamamı sessizlik içindeydi.

Ahn Sahng-Min bu kadar öfkeleneli uzun zaman olmuştu.

Beyaz Kaplan Loncası nasıl bir yerdi?

Güney Kore'deki ilk beş Lonca’dan biri olarak adlandırılıyordu. Bu nedenle, sadece salonlarında çalışan her bir çalışan, istisnasız, mükemmel bireylerdi.

Başkan Yardımcısı Hyun Ki-Cheol da rolünü iyi ve takdirle yerine getiren Lonca tarafından işe alındığından beri hiçbir zaman tek bir hata yapmayan yetenekli, keskin bir bireydi.

Fakat yeni personelin yakında eğitimlerine başlaması gerektiğinde tek bir Kapı rezervasyonu yapamadığı düşünülürse…

Bu kuşkusuz büyük bir hata olarak nitelendirilmişti.

Ahn Sahng-Min'in sorumlu olduğu 2. Bölüm, yeni Avcıları işe alma ve onları eğitme rollerini üstlenirken Birinci Bölüm, Lonca'nın ana Avcılarının programlarını yönetmeye özen gösteriyordu.

"L-Lütfen! Önce buna bir bak, Şef!"

Neredeyse ağlayacak olan Hyun Ki-Cheol, bir dizüstü bilgisayarı amirine uzattı.

"Ne oluyor be?!"

Ahn Sahng-Min bir kez daha patlamak üzereydi, ancak dizüstü bilgisayar ekranında görünen belirli bir sayıya bakması çenesinin düşmesine yetti.

"İ-İki yüz elli milyon Won?!?! 250 milyon Won'u tek bir C-Seviyeli Kapı’ya harcayan çılgın bir piç mi var????”