ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

B Blok'un tamamı ölümcül bir sessizliğe bürünmüştü.

‘Ş-Şu anda, kesinlikle, ölçmek imkânsız…’

‘B-Bu, bu adamın S-Seviyeli olduğu anlamına mı geliyor?"

‘Bunu şimdiye kadar sadece duymuştum, ancak seviyeyi kendi gözlerimle ölçmenin imkânsız olduğunu görmek...’

Gulp.

Çeşitli küçük Loncalar tarafından gönderilen işe alım ajanları, Jin-Woo'ya yönlerini çevirirken kuru tükürük yutmakla meşguldü.

Ancak hiçbiri onunla konuşmaya çalışmadı.

"….."

"….."

C-Seviyeli olsaydı onu kendi Loncalarına kaydettirmeye çalışan bir sinir savaşı başlatacaklardı. Sadece onunla konuşma şansı için sıraya gireceklerdi.

Peki ya B-Seviyeli olsa?

‘Loncada üst düzey bir memur olarak garantili bir yer’ veya ‘Loncada hisse senetleri’ vb. gibi oldukça çekici teklifler ederken ona deli gibi saldırırlardı.

Seyirciler muhtemelen bunu bir topyekûn savaş falan olarak görürlerdi.

B-Seviyeli bir Avcı’nın değerini ya da loncalarına böyle yüksek seviyeli bir Uyanmış'ı cezbetmekle büyük bir bonus alacaklarını düşününce o kadar da tuhaf bir şey değildi.

Ne de olsa tatlı dile kanan yeterli sayıda B-Seviyeli vardı, bir ejderhanın kuyruğu yerine yılanbaşı olmayı tercih ederlerdi.

Ancak hikâye A-Seviyelilere geldiğinde değişiyordu. A-Seviyeliler, küçük ve orta Loncalara aldırmayıp büyük Loncalara girerek bir sürü özel ayrıcalıkla yağmuruna tutulurdu.

Ana baskın ekibinin bir üyesi olarak seçilmek verilirdi ve ana baskın ekibi yalnızca yüksek seviyeli zindanları hedeflediğinden mali ödül de oldukça büyük olurdu.

Hepsi bu muydu?

Loncaların tekliflerini beğenmezseniz kendi Loncanızı kurabilir ve Ustası olabilirdiniz.

Kendi başına küçük veya orta boy bir Lonca kurabilirken biriyle imzalamak için gerçek bir sebep var mıydı?

Gerçekten As Seviye bu tür bir varoluştu.

Ancak…

Büyülü enerjisi şimdi ölçülen bu adam, sözde S-Seviyeli idi.

‘A’ değil, ‘S’.

Söylemesi kolay bir şey olabilirdi, ama gerçek şu ki bu tek harf yalnızca ülkedeki en iyi Uyanan'ı belirtmek için kullanılıyordu ve bunlardan yalnızca dokuz tanesi Güney Kore'de mevcuttu.

‘O adam dâhil, on kişi olacak değil mi?’

‘Onuncu S-Seviyeli Avcı…’

Bu genç, çeşitli küçük Loncalardan gelen yetenek avcılarının konuşmaya bile çalışabilecekleri biri değildi.

Gulp…

Hayır, şu anda tek yapabildikleri tükürüklerini sessizce yutmaktı. Onlar için kelimenin tam anlamıyla boş umuttu.

Fakat o anda.

'Bir dakika bekle…'

‘Bu, benim fırsatım olamaz mı?’

Bir avuç zeki yetenek avcısının birdenbire dikkate değer bir fikir geldi. Bir aracı olarak hareket etmeye, bu yeni S-Seviyeli Uyanmış’ı büyük bir Loncaya yönlendirmeye ve çabaları için cömertçe ödeme almak nasıl olurdu?

S-Seviyeli Avcı için sözleşme imzalama ücreti, en azından on milyarlarca Won'u kolayca aşabilirdi. Komisyonları olarak bu ücretin sadece yüzde biri, mevcut Loncalarını bırakmak için yeterince iyi bir teşvik olurdu.

Ve eğer bir kişi şanslıysa ve o gencin kişisel menajeri olmak için gözüne girerse o zaman hayatı kurtulurdu.

S-Seviyeli bir Avcı'nın menajeri, doğum günü hediyesi olarak bir Porsche falan almamış mıydı?!

‘…Denesem mi?’

‘Tatlı dilim kimseye kaybetmez, bu yüzden…’

‘Yürekli olup atlamalı mıyım?’

Göz açıp kapayıncaya kadar yetenek avcılarının zihnine her türden düşünce girip çıktı. Başarısızlığın alay konusu kısa bir süre devam edecekti, ancak başarının tatlılığı sonsuza kadar sürecekti.

Yetenek avcıları meslektaşlarına sinsice bakıp ilerlemeye başladığında….

Biri aniden B Blok'un girişini işaret etti.

“Ha? O…?”

Herkes çok gergin olduğu için miydi?

Kimse ilk kimin yaptığını anlayamıyordu – görünüşe göre herkes bakışlarını ağzını açan ilk adamın gösterdiği yöne kaydırmıştı. Yetenek avcılarının gözleri anında büyüdü.

“Heok!”

Şık bir takım elbise giyen bir adam B Blok’a giriyordu. O adamın adını bilmeyen tek bir kişi yoktu.

“Choi…. Choi Jong-In?!”

"Neden, ‘Avcılar’ın lideri burada?"

Kesinlikle…

Choi Jong-In, direkt Jin-Woo'ya doğru yürümeden önce kalabalığın bakışlarını hissetti ve takımını hafifçe düzeltti.

‘Fakat bir uyarı aldıktan sonra buraya gelmesi çok hızlı değil mi?’

‘Hayır, bir dakika. Avcılar’a zaten kaydolmuş muydu?’

‘Avcılar onu biliyor muydu? En iyi Lonca kesinlikle başka bir seviyede çalışıyor, değil mi?’

‘Evet, beklendiği gibi…’

Yetenek avcıları, kaçınılmaz sonucu kolayca kabul ettiler.

Belki de hiçbirinin öne çıkıp genç ile sohbet etmeye çalışmaması rahatlatıcıydı. İçlerinden biri mızmızlanmaya başladığında ve Choi Jong-In ile karşılaştığında ne kadar utanç verici olurdu?

Ancak şimdi bu durumun izlediği yönü anladılar.

‘Choi Jong-In’in girişiyle resim tamamlandı.’

‘Hiya~ Bu çok havalı.’

‘Avcılar Loncası liderinin kişisel olarak adım attığını düşünmek…. Gerçekten de S-Seviyelilere yönelik muameleler diğerlerinden tamamen farklı değil mi?’

Yetenek avcıları biraz pişmanlık duysalar da Güney Kore’nin en iyi Lonca liderinin, yüzlerinde sıcak ifadelerle en yüksek seviyeye sahip Uyanmış ile buluşmasına tanık oldular.

Diğer yandan…

Jin-Woo, Choi Jong-In'in büyük girişinde rahat bir nefes alıyordu.

‘Şükürler olsun.’

O kadar çok çift göz ona bakarken ne yapacağını düşünüyordu. Fakat o adamın içeri girip dikkati bölmesi ne harika bir zamanlamaydı.

Jin-Woo içinden Choi Jong-In'e beklenmedik bir yardım sağladığı için teşekkür etti ve adamın yanından geçip gitti. Ve Choi jong-In’in gözleri şaşkınlıkla büyüdü.

‘Ha? Bu doğru olamaz.’

Choi Jong-In aceleyle Jin-Woo'ya seslendi.

“Affedersiniz, bir saniye durabilir misiniz?”

Jin-Woo yürümeyi bıraktı ve bakmak için döndü.

“…..?”

Choi Jong-In, Jin-Woo’nun yüzüne bakarken gözleri parıldadı.

‘Bu adam onuncu…’

Choi Jong-In, durumu birlikte ya da benzeri bir şekilde kontrol etmek için Şef Park ile laf gevelemişti ama gerçek şu ki buraya gelmeden önce neler olduğunu zaten sezmişti.

‘Ölçmenin imkânsız olduğu ve cihaz hatası konusunda çok yüksek sesle konuşuyorlardı, onları nasıl duymazdım?’

Bunun sayesinde büyük bir fırsat elde etmişti.

Bu adam bir S-Seviyeli idi. Bir S-Seviyeli!

Bu adamı dâhil ederek Avcılar Loncası, üç S-Seviyeli’nin hizmetleriyle övünecek ve Güney Kore'de bulunanlara aldırmadan dünyanın en iyi Loncaları ile bir araya gelebileceklerdi.

Bu ihtimal yüzünden nasıl salya akıtmazdı?

‘Bir ölçüm cihazı ödünç almaya da gerek yok.’

Bakışlarının kısa buluşması ile o hemen gencin gücünün derinliğini hissetti. Şüphesiz, bu adam en yüksek seviyeli Avcıydı. Choi Jong-In üç ya da dört gün beklemek için hiçbir neden görmedi.

“Hmm, hmm.”

Choi Jong-In boğazını temizledi ve kendine özgü gülümsemesini oluşturdu.

“Ben Avcılar Loncası'nın lideri Choi Jong-In.”

Tabii ki, Jin-Woo bunu zaten biliyordu. Her şeyden önce, bir televizyon her açıldığında o adamın yüzü yeterince sık görülüyordu.

Jin-Woo, bu kadar ünlü bir adamın Birliğe geldikten sonra neden onunla konuşmaya çalıştığını kısaca merak etti, ama açıklama istemek için yeterli vakti yoktu.

Jin-Woo, duvarlardan birindeki saate baktı.

‘Altıya on var…’

‘Oraya’ gitmesi gereken zamanı düşündü, az vakti kalmıştı.

Jin-Woo, ‘Tamam, kendinizi tanıttınız, çabucak ne söyleyecekseniz söyleyin’ şeklinde bir ifade oluşturduğunda Choi Jong-In devam ederken biraz telaşlandı.

“Ah, şey, aslında… Uyanmış seviyenizi yeni aldığınızın farkındayım.”

"Evet."

"Acaba katılabileceğiniz bir Lonca düşündünüz mü?"

"Hayır."

Choi Jong-In'in bu cevabı duyduğunda yüzünde parlak bir gülümseme oluştu.

‘Evet, bitti.’

Dünyanın en iyi üç Loncasından biri – ‘Avcılar’.

Ne tatlı bir unvandı. Bugünden itibaren artık basit bir hayal olmayacaktı.

‘Sen benimsin.’

Choi Jong-In'in göğsü mutluluktan şişti ve tarih yıllıklarına kaydedilebilecek cümleyi söyledi.

“Sizinle bu konuyla ilgili konuşmak istiyorum, konuşmak için bir dakikanızı ayırabilir misiniz lütfen?”

“Üzgünüm ama vaktim yok.”

Jin-Woo hızla reddettiğini dile getirdi ve aceleyle B Blok binasını terk etti.

"……"

O kadar hızlı olmuştu ki Choi Jong-In'in gencin gitmesini durdurmayı düşünme şansı bile olmamıştı. Bu arada, Birlik çalışanları ve diğer Loncaların yetenek avcıları ne olduğunu geç fark ettiler ve çıldırmaya başladılar.

“Ne??”

“Bekle, Choi Jong-In takılmadı mı?!”

“Kim görürse görsün görmezden gelindi!”

Mırıltı, mırıltı…

Bekleme odası bir anda çok gürültülü hale geldi. Choi Jong-In sakinliğini korumak için elinden geleni yaptı ve yanına baktı.

“Şef Park?”

“Evet?”

Şef Park, yüzünde garip bir ifadeyle cevap verdi.

“Girişim sırasında bir hata mı yaptım?”

“Şey, bil… Bilmiyorum. Emin değilim.”

Açıkçası, Şef Park yan tarafta dururken her şeyi duymuştu. Yine de bunu yüksek sesle söylemek için doğru zaman değildi, değil mi?

Şef Park ağzını kapattığında Choi Jong-In çekingen bir şekilde başının yan tarafını kaşıdı.

‘Yaklaşımım konusunda fazla dikkatsiz miydim…’

Yine de burada hayal kırıklığına uğraması için hiçbir sebep yoktu. Şüphesiz, diğer Loncaların bir adım önündeydi.

‘Yeni S-Seviyeli'nin ortaya çıktığını bilen tek kişi benim.’

Yeniden ölçümün üç gün sonra yapılması planlanmıştı. Resmi açıklamaya kadar hala biraz zamanı vardı.

‘Ondan önce, ne olursa olsun onunla konuşmak için başka bir fırsat bulmalıyım…’

İyi bir yolu yok muydu?

Choi Jong-In seçeneklerini düşünmeye başlarken aceleyle binaya koşan başka birini gördü.

‘……Bekle, o…?’

Bu kesinlikle tanıdık bir yüzdü.

O adam cam kapıyı itip içeri girdiğinde Choi Jong-In yüzünde şaşkın bir ifadeyle konuştu.

“Başkan Baek? Ne…?”

Baek Yun-Ho'nun gözleri de Choi Jong-In'i gördükten sonra genişledi.

“Usta Choi?”

Choi Jong-In, Baek Yun-Ho'nun ifadesini çabucak anladı.

‘Yakalandığını biliyormuş gibi…’

Az önce bir muhbir onu aradıktan sonra koşarak gelmesi pek olası değildi. Hayır, eğer durum buysa gelişinin saati mantıklı değildi.

‘Beyaz Kaplan Loncası ofisleri ile Avcı Birliği arasındaki fazla olduğu için…’

Bu doğru – Baek Yun-Ho en başından beri biliyordu.

…Burada ne olacağı konusunda önceden bilgisi vardı.

‘Yani, o adamın varlığını zaten biliyor muydu?’

Ancak bu olamazdı. Öyle olsaydı o adamın bu şekilde yeniden atama testine girmesine asla izin vermezdi.

‘Ben olsaydım önce sözleşmeyi imzalatır, sonra girmesine izin verirdim.’

Choi Jong-In’in kafasındaki dağınık yap-boz parçaları yerlerine oturmaya başladı.

‘…İmkânsız. Olabilir mi?’

Beyaz Kaplan Loncası. Eğitimleri sırasındaki olay. Kırmızı Kapı. Gizemli yardımcı. Ve sonra, yeni ortaya çıkan S-Seviyeli Uyanmış.

- Beyaz Kaplan, başkalarının bilmesini istemediği birinden yardım almış olmalı.

- Seviye atama testinden geçmemiş bir acemi mi? Ya da kimliği açıklanamayan bir mahkûm?

Şimdi her şey mantıklıydı.

…Onu buldum.

‘Demek o adamdı, ha.’

Baek Yun-Ho tamamen nefes nefese kalmıştı. Buraya gelmek için çok hızlı ve çok koşmuş olmalıydı. Büyük olasılıkla o adamı kendi haline bırakmamıştı. Hayır, Beyaz Kaplan Loncası'nın Ustası istese bile genci durduramamıştı.

Choi Jong-In, Baek Yun-Ho'ya baktı ve bilerek gülümsedi.

‘Parmaklarının arasından kayıp gitmesine izin verdin.’

Çünkü Baek Yun-Ho ile aynı değildi…

‘Fırsat için teşekkürler.’

Choi Jong-In başka bir şey söylemedi ve rahatça Baek Yun-Ho'nun yanından geçti.

Bu sırada Baek Yun-Ho etrafına bir göz attı. Jin-Woo'yu hiçbir yerde göremedi.

‘Çok mu geç kaldım?’

Baek Yun-Ho sadece Choi Jong-In'in uzaklaşan sırtına bakıp usulca iç çekti.

“Fuu-woo…”

Avcılar Loncası Ustası’nın Avcılar Birliği’nde olacağını kim bilebilirdi?

Baek Yun-Ho başının arkasını kaşıdı ve kendi kendine mırıldandı.

“İşler daha da karmaşıklaştı...”

***

Seul’deki Ilshin hastanesinin ziyaret saatleri akşam sekizde sona eriyordu.

“Hasta Park Kyoung-Hye'nin vasisi misiniz?”

“Evet.”

“Gidip onu görebilirsiniz. Ziyaret saatlerinin bitiş saatini biliyor musunuz?”

“Evet, biliyorum.”

Hemşireyle konuşmasını bitiren Jin-Woo, annesinin bulunduğu hasta koğuşuna hızla yürüdü. Acele adımları sayesinde oraya çok geçmeden geldi.

Tık…

Jin-Woo kapıyı açıp koğuşa girdi ve annesinin yattığı yatağın yanındaki sandalyeye sessizce oturdu. Derin bir uykuda gibiydi.

‘Bu şekilde, sanki her an uyanacakmış gibi…’

Kimsenin uyanamayacağı bir uykuydu. Kapıların gelişiyle ortaya çıkan yeni bir hastalık türüydü.

‘Birinden bu hastanede aynı hastalığa sahip ondan fazla hasta olduğunu duydum...’

Jin-Woo nazikçe annesinin elini tuttu.

“Anne...”

Neyse ki sihirli kristalleri yakıt olarak kullanan yaşam destek makineleri, uzun yıllardır komada olmasına rağmen annenin ve elinin boşa gitmesini engellemeyi başarmıştı.

Ancak sihirli kristaller pahalıydı. Yaşam destek makinelerine bir ay boyunca yakıt sağlayacak sihirli kristaller, beş milyon Won'un üzerinde bir maliyete mal oluyordu.

Avcılar Birliği için çalışmasaydı ve tıbbi yardım programlarını almaya hak kazanmamış olsaydı yirmili yaşlarının başındaki bir genç asla böyle bir ücreti karşılayamazdı.

Şimdiye kadar çalıştığı için annesinin elini bu şekilde tutabiliyordu. Ancak her şey yakında değişecekti.

Artık onun hala böyle nefes almasıyla tatmin olmayacak ve aslında onu tamamen iyileştirebilecekti.

Yaşamın İlahi Suyu – Sistemin ona armağan ettiği şifa ile.

İşe yarayıp yaramayacağı daha sonra endişeleneceği bir şeydi. Şu anda, onu yapmak onun ilk önceliğiydi.

“Seni kurtaracağım.”

Annesi sağlıklı bir yaşam sürmemesine rağmen babası kaybolduğunda aileyi idare etmek için elinden geleni yapmıştı. Çok geçmeden onu iki ayağı üzerinde yeniden görebilecekti.

‘Lütfen biraz daha bekle.’

Orada ne kadar süre yanında oturdu?

Jin-Woo nihayet uzun bir nöbetten sonra ayağa kalktı.

Kesinlikle kısa olmayan ziyaretini sona erdiren Jin-Woo, konuşmadan koğuştan çıktı ve arkasından kapıyı dikkatlice kapattı. Ve ayrılmak için arkasını döndüğünde koridorda duran tanıdık bir yüz gördü.

“O gün... Çift zindanda canavarları öldüren sendin, değil mi?”

Alçak ve düşünceli, erkeksi bir ses.

Keskin, korkutucu kaşlar.

İzleme Bölümünden Woo Jin-Cheol'dan başkası değildi.

Jin-Woo cevap vermedi. Bunun için hiçbir neden yoktu, canı da istemiyordu. Bunun yerine sormak istediği başka bir şey vardı.

“Burada olduğumu nasıl öğrendin?”

“Gidebileceğin yerleri tahmin etmeye çalıştım. Hastaneyi aradım ve burada bulunduğun konusunda beni bilgilendirdiler.”

Sonuçta Birlik annenin hastane ücretlerini ödüyordu.

‘Bu yakında değişecek.’

Woo Jin-Cheol'un başka bir yerden önce hastaneyi kontrol etmesi mümkündü. Bunu İzleme Bölümüne uygun hızlı doğa olarak görmeli miydi?

Jin-Woo yüzünde bir sırıtma oluşmasına izin verdi.

“Sırf bana o günkü olayları sormak için mi beni aradın?”

“Hayır.”

“Pekâlâ. Nasıl yardımcı olabilirim?”

“Seninle konuşmak isteyen biri var. Bana biraz eşlik edebilir misin?"

Avcılar Birliğinin kötü şöhretli İzleme Bölümü.

İzleme Bölümünün gerçekleştirdiği ana rol, bu yüksek riskli Avcıları izlemek, yönetmek ve aynı zamanda yasayı çiğneyenleri cezalandırmaktı. Bir Avcı'nın bakış açısından, gerçekten hoş bir varlık değillerdi.

Elbette Jin-Woo’nun bakışları da pek arkadaşça değildi.

“Bu bir emir mi?”

“Hayır.”

Woo Jin-Cheol güneş gözlüklerini çıkardı. Sonra eğdi, sesi öncekinden çok daha ciddiydi.

“Senden bu iyiliği rica etmek istiyorum.”

“…..”

Jin-Woo, korkunç yüzüyle Woo Jin-Cheol'un bu tür bir tavır almasını beklemiyordu.

Jin-Woo, önce kiminle görüşmesini istediğini öğrenmek için karar vermeden önce biraz düşündü.

“Benimle kim konuşmak istiyor?”

Woo Jin-Cheol ancak o zaman başını kaldırdı.

“Avcılar Birliği Başkanı, Goh Gun-Hui.”

Woo Jin-Cheol daha sonra arkasındaki köşeyi işaret etti ve konuştu.

“Birlik Başkanı şu anda burada.”