ÇEVİRMEN:SNBURAK

EDİTÖR:BLACKLOTUS

Şaşıracak kadar vakti bile yoktu.

Melek heykeli aniden saldırıya başladı. Büyük, sımsıkı sıkılmış bir yumruk, bir ışık parlaması gibi ona doğru uçtu.

Saldırı çok yakından geliyordu ve hızı da temiz bir şekilde kaçamayacak kadar hızlıydı – sayısız savaşta mükemmele yakın bir şekilde eğitilmiş beyni ona bunu söylemişti.

Jin-Woo saldırıyı engellemek için acilen kollarını kaldırdı. Bu yanlış bir karar değildi, ama doğru karar olduğu anlamına gelmiyordu.

ÇAT-!!

Bu yumruğun arkasındaki güç o kadar kuşkuluydu ki, sert bir şekilde çarpmadan önce uzaktaki duvara uçarken iki bacağı da bir an için havaya uçtu.

Çat-!!

Kırık duvardaki enkaz yere yuvarlandı.

‘…Keu-heuk.’

Jin-Woo, acılı iniltiyi geri yuttu. Bu beklenmedik saldırıdan beklenmedik şekilde büyük miktarda hasar aldı. Ne yazık ki melek heykeli Jin-Woo’nun burnunun önüne çoktan gelmişti ve görünüşe göre kendisini yeniden hazırlaması için ona zaman vermeye istekli değildi.

Boom!!

Jin-Woo başını yana eğdi ve melek heykelinin yumruğundan kaçtı. Bunun yerine arkasındaki duvarda büyük bir delik bıraktı.

Bu sadece başlangıçtı.

Jin-Woo'nun sırtı duvara yaslanmıştı. Melek heykeli geri çekilme yolunu kapattı ve ardından sekiz yumruğu acımasızca üzerine yağdı.

Saldırılar, arada tek bir ara vermeden döküldü, her yumruk tek bir vuruşta yüksek seviyeli bir Avcıyı öldürecek kadar güçlü.

Tudududududududu-!!

Zaman geçtikçe – melek heykelinin gözleri gittikçe genişliyordu.

‘O… Yumruklarımı engelliyor mu?’

Sekiz ayrı koldan saldırı bombardımanı engelleniyordu, yön değiştiriyordu ya da sadece iki kol tarafından yönlendiriliyordu. Hareketleri o kadar hızlıydı ki artık bir ardıl görüntü örüntüsüne benziyordu.

Melek heykeli bu manzaradan içten etkilenmişti.

En başından beri, bu savaşın nihai sonucu çoktan değiştirilmişti. Hayır, bu yapılması gereken formalitelerden sadece biriydi. Ve bu, kabul etse de etmese de Jin-Woo'nun üstesinden gelen heykel olacaktı. Normalde, bu sürecin kendisi için oldukça sıkıcı olmalıydı. Ama şimdi…

‘Bu eğlenceli değil mi?’

Böyle bir insana karşı mücadelenin tadını çıkarmaya başladığını düşünmek... Melek heykeli, bir insanın uzun, uzun yaşamında ona denk biri olabileceğini bir kez bile düşünmemişti.

Düşünceleri oraya ulaştığında görüntüsünde aniden bir ışık parladı. Hayır, aslında ışık değildi.

İnsanın heykele attığı bir yumruktu.

Boom-!!

Jin-Woo ayağa fırladı ve bir yumruk attı. Melek heykelinin yüzüne çarptı ve sonuçta belirsiz bir şekilde yere bırakıldı ve tozun içinde yuvarlandı. Yine de yine ayağa kalktı.

Hala gülümseyen yüzünde ufak çatlaklar oluştu.

[Hahah.]

Bu kadar sevinçli hissetmeyeli ne kadar olmuştu?

Melek heykeli o kadar heyecanlandı ki kalan sürenin kısalığından pişmanlıkla titremeye başladı.

“Fuu-woo…”

Jin-Woo, melek heykeline güzel bir darbe indirmeyi başardı, ancak başarısını kutlamaya zahmet etmedi. Bunun yerine ağır, yorucu nefesler verdi.

‘Güçlü.’

Gerçekten de rakibi şimdiye kadar karşılaştığı tüm düşmanlardan çok daha güçlüydü.

Bu ‘şey’ kendisini Sistemin mimarı olarak tanıttı.

Sistem'i neden yarattığı, neden Oyuncu olarak seçildiği ve bu dünyada neler olduğu gibi sorular – çok sormak istediği sorular kafasında zaten küçük bir dağ oluşturuyordu.

‘Onları sormak istiyorsam…’

Önce o şeyi yenmeye öncelik vermesi gerekiyordu. Jin-Woo yumruklarını sıkıca sıktı. O anda.

Yüzünden aşağıya sıcak, yapışkan bir sıvının süzüldüğünü hissetti. Onun kanıydı.

Alnındaki bir yırtıktan damlıyordu.

‘Sanırım her şeyi atlatmadım, ha.’

Tüm bu saldırılara mükemmel bir şekilde karşı koyduğunu düşünüyordu, ancak bir veya iki tanesi ona ulaşmış gibi görünüyordu. Ne kötü şanstı, kanı gözüne sızıyor ve görüşünü engelliyordu.

Öte yandan, düşman tamamen iyiydi. Biraz abartsa bile bu durumu onun için iyi bir durum olarak tanımlamak çok zor olurdu.

‘Yakın mücadele beni dezavantajlı duruma düşürüyor.’

Bu, yapılması gereken oldukça açık bir değerlendirmeydi. Düşmanın fiziği onunkinden birkaç kat daha büyüktü ve ayrıca altı kola sahip olmanın avantajlarından da yararlanıyordu.

Gerçekçi konuşursak her türlü açıdan gelen hızlı saldırılardan kaçmak ya da savunmak neredeyse imkansızdı. Alnındaki yara bu gerçeği kanıtlıyordu.

‘Bu durumda.’

Bu savaşın görünümünü biraz değiştirmenin zamanı gelmişti.

Kararını böyle verdiği an, melek heykeli bir ok gibi içeri uçtu ve büyük yumruğunu ona doğru salladı.

Ka-ka-boom!!

Yumruk havayı kesip açtı ve duvara çarptı. Sayısız moloz parçası oluştu. Melek heykeli başını yana eğdi.

Jin-Woo, heykel farkına varma şansı bulamadan düşmanından biraz uzaklaşmıştı.

‘Kesinlikle hız açısından ona dengim.’

Öyleyse, bu mesafeyi korursa ve uzaktan zarar verirse…

Jin-Woo, onunla yüzleşmek için döndüğü anda melek heykeline doğru 'Hükümdar Otoritesi'ni etkinleştirdi.

Pat!!

Gökten yere doğru bastıran güçlü saldırı!

Karıncaların kralı Beru'yu havaya uçurmak için kullanılan teknik, melek heykelinin kafasına çarptı. Ancak…

‘….?’

Jin-Woo’nun anlaması geç oldu.

Devasa tanrı heykelinin gövdesini eğmeyi başaran beceri, meleğin kafasını sadece hafifçe eğmeyi başardı. Emin olamıyordu ama rakip kendini savunmak için kendine ait bir beceriyi etkinleştirmiş gibiydi. Bunun dışında aklına gelen başka bir açıklaması yoktu.

‘Ne olabilirdi?’

Şaşkın durumu uzun süre kalmadı.

[Ne kadar eğlenceli. Çok eğlenceli.]

Bir süre önce melek heykelinin alçak sesi ve Sistem'in mekanik kadınsı sesi kulaklarında üst üste geliyordu. Bu doğal olmayan kombinasyon gerçekten sinirlerini bozuyordu.

[Bu çok eğlenceli.]

Melek sekiz kolunu uzattı ve daha önce taş heykellerin tuttuğu silahlar yerde titremeye başladı.

‘Bu…’

Jin-Woo’nun gözleri büyük ölçüde büyüdü.

Taş heykellerin silahları kısa sürede havada yükseldi ve meleğe doğru uçtu. Sekiz farklı silah artık meleğin sekiz elinde aynı anda sıkıca tutulmuştu.

‘Hükümdar Erişimi.’

Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, melek heykeli ‘Hükümdar Erişimi’ becerisinin nasıl kullanılacağını da biliyordu. Gücü, Jin-Woo’nun kendi becerisinin altındaydı ancak durum ne olursa olsun, artık meleğin saldırıya daha önce karşı koymak için ne kullandığını biliyordu.

Aslında bu şey hiç de sıradan bir rakip değildi.

Tik.

Birden Jin-Woo’nun bakışları yukarı kaydı.

[Kalan süre: 06:19]

Ve şimdi, sadece yaklaşık altı dakikası kalmıştı.

‘Bunu bir an önce bitirmem gerekiyor.’

Uzun mesafeli saldırıların işe yaramayacağını öğrendi. Jin-Woo planını bir kez daha gözden geçirdi ve ‘İblis Kral’ın Kısa Kılıcı’nı tekrar çağırdı. Aceleyle fırlatıp attığı için diğeri şu anda görülmüyordu.

‘Tek bir kısa kılıç ile sekiz silaha karşı savaşmak, öyle mi?’

Güm, güm!!

Bir kavgada ne kadar köşeye itilirse kalbi o kadar hızlı atıyordu.

Taht.

Melek heykeli, Jin-Woo'nun önüne inmeden önce tavana dokunmak istermiş gibi yukarı sıçradı.

Çaaaat!!

Yerdeki taş karolar, düşen heykelin momentumuna dayanamadı ve sayısız parçaya ayrılan enkaz parçalarını dışarı fırlattı.

Jin-Woo, küçük çakılların ayak bileklerine çarptığını hissettiği için kısa kılıcıyla öne doğru işaret etti.

‘Bunu yapabilirim.’

Bunu kesinlikle yapabilirdi. Jin-Woo melek heykelinin gözlerine baktı ve sakince nefesini aldı. Hemen, sırtından aşağıya doğru bir ürperti hissetti. Elbette, kılıç, mızrak, bıçak, balta, savaş çekici vb. gibi sekiz farklı silah, sanki hepsi bireysel iradelere sahipmiş gibi uçup gitti.

Haa…

Jin-Woo, kaşları kalkarken ağır, bembeyaz nefesler verdi.

Jin-Woo’nun ne çok parlak ne de çok karanlık olmayan bakışları altında Jin-Woo’nun gözlerindeki ışık, hareketlerinin peşinden koşan uzun parıltılı patikaların ardında kaldı.

Kwagagwahk-!! Kwa-kwa-kwa-kwa-gwa-gwahk!!

Rakip bir silahtan atılan mermilerle sayısız uçan mermiyi bloke etmek, buna benzer bir ahenksizlik yaratır mıydı?

Sağır edici kükreme, Jin-Woo ve melek heykeli bir anda sayısız saldırı ve karşı saldırı alışverişinde bulunurken hız kesmeden devam etti.

Dünya yavaşlamaya başladı, sadece bu ikisi kıvranıp zamanın akışına isyan edecekmiş gibi güçlü bir şekilde mücadele etti.

Üst ya da aşağı kimse yoktu, sadece birinin galip olarak çıkacağı, denk bir kılıç savaşı. O zaman bile…

‘Hissedebiliyorum.’

Jin-Woo’nun omzu çok hafifçe hareket etti. Melek heykelinin kullandığı kılıç, çıplak gözle tespit edilemeyen bir boşlukla omzunun yanından geçti.

Artık kullanılamayan diğer gözünü önemsemeyi bıraktı. Aşırı sınırları aşan ve yepyeni bir dünyaya adım atan duyusal algısı, düşmanının tuttuğu her silahın yörüngesini okumasına yardımcı oldu.

Melek heykelinin kendisine attığı her saldırıyı gerçekten kağıt inceliğinde kenar boşluklarıyla atlatmaya başladı ve saldırılarını tek tek doğru bir şekilde gönderdi.

Heykelde daha fazla yara belirdi. Meleğin hızı sabit kaldı, ancak Jin-Woo gittikçe hızlanıyordu.

Doğal olarak, melek heykeli buna çok şaşırdı.

“…..!!”

Sadece bir test amacıyla olsaydı bu kadar ileri gitmek için hiçbir neden yoktu. Ancak bu insan, meleğin tüm gücünü ortaya çıkarmayı başarmıştı.

Aslında, koşulun ima ettiği gibi – sahip olduğu her şeyle savaşmak zorundaydı.

Ama o zaman, bir insan tam gücünü kullanan melek heykeline karşı eşit bir şekilde savaşabilmiş miydi?

Meleğin şaşkın, şüpheli gözleri artık Jin-Woo'nun derinliklerine bakmaya başladı. Ve sonra bunun nedenini anladı.

‘Sadece azar azar, ama... Karışık.’

İrkilme.

Melek heykelinin omuzları şok içinde titredi. Muazzam gücü bu kadar doğal bir şekilde özgürce kullanabilmesinin nedeni bu muydu?

Ancak, bu aynı zamanda bu ‘yaratığın’ en başından beri istediği başka bir şeydi.

Melek heykelinin yüzünde mutluluk ifadesi oluşurken temiz bir şekilde kesilmiş bir kol havaya uçtu. Heykelin başı ona bakmak için kaldırıldı.

Kol uçup giderken silahı bıraktı… meleğin sağ koluydu.

[Kuuuwaaahhk!!]

Bu heykel gerçek bedeni olmasa bile acı yine de tam olarak aktarıldı. Melek heykeli bir göz açıp kapayıncaya kadar kolunu kaybettikten sonra dengesizce sallandı ve geri çekildi.

[Nasıl cüretkâr bir insan!]

Melek heykelinin gözlerinin rengi bir anda kıpkırmızı oldu. Gerçek doğası uyandı ve burada olmak için gerçek amacını, görevini unuttu.

[Ne cüretle!!]

Öfkeyle haykırdı ve düşmüş, yıkılmış taş heykellerin hepsi ayağa kalktı.

BOOM!

Tanrı heykeli ve kısmen tahrip olmuş kafası bile yerden itilmeye başladı.

Jin-Woo, tüm düşmanların yeniden canlandırıldığını hissedebiliyordu, ancak paniğe kapılmadı ve tekrar melek heykelinin üzerine atıldı.

Çat!!

Meleğin dört kolu tek bir kısa kılıcı bloke etmek için kullanıldı, ancak çarpma kuvvetinden çok uzağa itildi.

Çeviklik, Algı, Güç ve hatta Canlılık – Jin-Woo’nun tüm İstatistikleri melek heykelinin beklentisini fazlasıyla aşmıştı.

[Kuwahk!!]

Melek heykeli vahşi bir canavar gibi kükredi ve yeniden canlandırılan taş heykeller Jin-Woo'nun üzerine atıldı. Ve böylece, bu tapınaktaki her şey ile yalnız bir insan arasındaki kavga başladı.

Tik.

[03:02]

Tüm bu kaosun ortasında bile, zamanlayıcı kararlılıkla sıfıra doğru ilerliyordu.

Jin-Woo’nun kısa kılıcı yine melek heykelinin kollarından birini kesti. Bu sefer, kanatlarından yaratılan altısından biriydi.

[Kuwaaahhk!!]

Ne yazık ki, yeniden canlandırılan taş heykellerin direnci alay edilecek bir şey değildi.

Şimdi etrafını saran çok fazla kişi vardı ve önüne çıkan her saldırıyı atlatmak çok zor bir görev haline geldi. Melek heykeline saldırmaya odaklandı ve gerisini görmezden gelerek yalnızca kendisini ciddi şekilde yaralayabilecek saldırılardan kaçtı.

HP ve Canlılığı çeyreğine düştü.

Çat!

Sol omzundaki kalkanıyla taştan bir heykel yere çarptı.

‘Keuk!’

Jin-Woo dikkatini bu özel heykele çevirdi.

Kalkanıyla ikinci kez saldırmaya hazırlanıyordu. Jin-Woo’nun ifadesi çirkin bir şeye dönüştü. Başkalarını gerçekten önemsemiyordu ama bu piçi affedemiyordu.

Jin-Woo ancak o zaman melek heykelinden biraz uzaklaştı, sol kolunun dirseğini silah tutmadan kullanarak rahatsız edici heykelin başını ezdi.

ÇAT!

Sihirli enerji içeren dirsek, heykelin kafasının küçük parçalara ayrılmasını sağladı.

Bu arada, diğer heykeller hızla etrafını sardı ve üstüne atlamaya çalıştı. Ancak Jin-Woo, becerisini etkinleştirdi ve hepsini uzaklaştırdı.

‘Hükümdar Otoritesi!’

BOOM!!

Bir grup taş heykel, sanki bir patlamanın ortasından fırlatılmış gibi fırlatıldı.

“Hah, hah…”

Ne yazık ki, Jin-Woo'nun nefesini tutmaya vakti bile olmadan tanrı heykeli devasa yumruğunu kafasına attı. Hafifçe yanına sıçradı ve bundan kaçtı.

Vuuwuong-!!

Devasa yumruk, Jin-Woo’nun çevresindeki düzinelerce taş heykeli süpürmeyi başardı. Taş heykelleri şaşırtmak için geniş bir yay çizerek akılsızca üzerine atlamaya çalıştı ve tekrar melek heykeline yaklaştı.

Ve melek onu derinden buruşuk bir ifadeyle karşıladı. Bu saf öfkenin ifadesiydi.

Bugün ikinci kez Jin-Woo, melek heykeli ve taş heykellerin hepsi çılgınca bir yakın dövüşün içine düştü. Kanı ve teri havada dans etti ve her yere uçtu. Ancak bunların hepsi kısa bir süre sürdü.

Kısa süre sonra, oluşan aşırı ısıdan kan ve ter buharlaştı ve Jin-Woo’nun omuzlarından kırmızı sis yükseldi.

Taş heykeller zorla geri çekildi, tanrı heykeli yumruğunu yere vurdu ve melek heykelinin kolları hararetle hareket etti. Ve hepsinin ortasında Jin-Woo duruyordu.

[Kuwaaahhk!!]

Meleğin kollarından biri uçtu ve Jin-Woo’nun kısa kılıcı kendini melek heykelinin boynuna sıkıca bastırılmış halde buldu. İkisinin de çok üzerinde, tanrı heykeli iki eli birbirine kenetlenmiş olarak yere yığılmak üzereydi.

Jin-Woo, tek seferde kesmek için bıçağı melek heykelinin boynuna bastıran kolu sakince güçlendirdi.

O anda melek heykeli teslim olduğunu duyurdu.

[Kaybettim.]

Aynı anda tanrı heykeli ve diğer taş heykeller dondu ve hareket etmeyi bıraktı.

[Testiniz sona erdi.]

Tik.

Birden, durmadan çalışan zamanlayıcı da meleğin her şeyin sonunu bildiren sözleriyle birlikte dondu.

[Kalan süre: 02:11]

Jin-Woo’nun tüm vücudundan ince bir sisin içinde kızgın buhar yükseliyordu.

Ancak zamanlayıcının gerçekten durduğunu onayladıktan sonra başını eğdi. Bakışları melek heykeline kilitlenmişti.

“Bir sorum var.”

[Her şeyi sorabilirsin. Bilgim dâhilindeyse cevap vereceğim.]

Artık ifadesiz melek heykeli, beklenmedik bir şekilde herhangi bir direniş göstermeden onun talebini kabul etti.

‘…..’

Jin-Woo hiçbir şey söylemedi ve kendi kendine düşündü.

Melek heykeline ‘Sen nesin’ diye sorduğunda yanlış soruyu sorduğu için onunla alay etmişti.

Bununla birlikte, bu ‘şeyin’ kimliğini kendi ağzından duyduktan sonra kafa karışıklığı daha da arttı ve şimdi kafasında bir delik açmadan önce her zamankinden daha fazla sorusu vardı.

Bu yüzden Jin-Woo, meleğin ona daha önce verdiği tavsiyeye kulak vermeye ve doğru soruyu sormaya karar verdi.

“Ben kimim?”

BL: Bu Melek'te kafayı yedi hem yen diyor hem de zarar görünce nasıl yaparsın diyor. :D Bu iki olsun o zaman gençler.