Güneş ışınları kamp alanına düşerken çadırından çıkan herkes Arser ile Isabel'in karşısın da toplandı.

Ovour ve diğerleri ise kendi araların da konuşuyorlardı.

"Kahvaltı da ne var acaba?"

"Salak, akşam ne yedin de kahvaltı bekliyorsun?"

"Bence kahvaltı hayellerinizi unutun ve şu dereden su için."

"Niye öyle dedin ki? Aç mı eğitim yapacağız?"

Bu fısıldaşmalara yeni dahil olan biri kendi fikrini öne sürdü, "Muhtemelen bize yiyecek vermeyecekler yani tek seçenek geçen sefer donmuş göl kenarın da yaptığımız gibi avlanacağız." Dedi.

"Hey şu şanslıya sorsanıza birşey biliyormuymuş?"

"Hmmf... Lider bozuntusuna mı?" Dediği sırada birkaç çift göz Ashley ile önde bekleyen Ovour'a kaydı.

"Boşferin boşferin! O da bizim gibi aç eğer karnını doyuracak olsaydı haberimiz olurdu."

"Gene de şanslı adamın teki, şu yanın da ki kıza baksanıza ve bir de aynı çadır da kalıyorlar. Lanet olsun sırf bu yüzden biz erkekler olarak onu cezalandırmalıyız."

"Haklısın kardeşim ceza almalı!"

"Cezalandıralım!"

"Evet evet!"

Sabahın ilk ışıkların da konuşan bu küçük gurup önce açlıktan sonra ise Ovour'dan bahsetmeye başladılar.

Bunun gibi ikişerli, üçerli veya da daha fazla kişi toplanarak konuşuyor ve fısıldaşıyorlardı, tabi tek takılan sesizler de vardı.

Fakat tüm bunların sonunu getirecek olan o 2 kişi tüm dikkatleri çekmişti.

Ve böylece sessizlik oluştu...

"Ovour buraya gel."

Arser'in çağrısıyla hareketlenen Ovour onun sol tarafın da ki yerini aldı.

"Bu gün eğitiminizin ilk günü ve şu andan itibaren söyleyeceğim her şeye itaat edeceksiniz. Şu anadan itaibaren ben yok, biz olarak hareket edeceksiniz ve bu sözlerimi görmezden gelenler ise sonuçlarına katlanacaktır.

Tüm bunların haricin de ise düzenin sağlnması için liderler, kurallar ve bazı yaptırımlar küçük, büyük demeden her topluluk için uyğulanır. Bu düzenin lideri ise Ovour'dur, her bir sözü benim yetkimi taşıdığı için sözlerine itaat edeceksiniz. Benim söyleyeceklerim bu kadar fakat daha Isabel sözlerine başlamadı." Dedi ve Isabel'e baktı.

Tüm gözler Isabel'e kaymışken o sözlerine başladı.

"Arser'in de dediği gibi düzen sağlanması için lider, kuralar ve yaptırımlar gereklidir. Şimdi ise lider belli olduğuna göre sizlere uymanız gereken kurraları ve uymazsanız karşılaşacağınız yaptırımlardan bahsesedeğim.

İlk olarak kısaca yerleşimden bahsedeceğim, arkam da gördüğünüz büyük çadır kampımızın merkezidir. Dolayısıyla onu korumamız ve sıcak tutmamız gerekir, fakat görüldüğü üzere bazılarınız çadırlarını merkezden baya bir uzağa kurduğu için onları taşıyacaksınız." Dedikten sonra merkez yani ana çadırın çevresinde ki alana uzak kalan çadırların yerlerini değiştirmeye başladılar.

Bu sıra da Ovour, Ashley'in kararı ile kendi çadırlarını daha uygun bir yere taşımımak için harekete geçti.

Sunuç olarak tüm çadırlar ana çadıra yaklaştı ve yönü de o tafa döndü.

"Yerleşim kısmını halletiğimize göre bir diğer soruna geçebiliriz, yani ateş. Ana çadırın ortasın da ateş yakmak için bir alan bulunuyor ve tabi ateş için de odun toplamanız gerekli, şimdi hepiniz kamp çevresinden çok uzaklaşmamak kaydıyla ateş yakmak için gerekli olan ne varsa toplayacak ve düdük sesini duyar duymaz geri geleceksiniz." Bu sözlerin ardından Isabel onları dağıttı.

Hepsi ateş için yakcak meteryelleri toplamak için ormana dağılmışken Ovour ile Ashley ise devrilmiş bir ağacın dallarını kesiyorlardı.

"Bu ağacı diğerlerinden önce bulmamız büyük bir şans." Ovour elinde ki ayarlanabilir balta ile dalları kesiyor sonra ise boyutsal yüzüğüne depoluyordu.

"Öyle ama sadece dallarını alabiliyoruz keşke gövdesinide götürebilseydik, bu sayede daha fazla odun toplamaya gerek kalmazdı." Diyen Ashley kestiği dalları toluyordu.

Bir süre daha bu devrilmiş ağaç ile ilğilendikten sonra tekrar ilerlemeye başladılar.

Fakat bu kez o kadar şanslı değillerdi, devasa çam agaçlarının dalları bile çok yüksekteydi ve çevre de onlardan daha küçük ağaç olmadığı için yer de buldukları dal parçalarını topladılar.

Bir süre sonra ise odun toplamayı kesen Ashley ağaç diplerini, kovukları, kuytu köşeleri, kayaların etrafını, kar yığınlarını kontrol etmeye başladı.

Tabi bu durumu fark eden Ovour onun odun toplamaktan sıkıldığını ve başka şeylerle uğraştığını düşünerek ona her hangi bir söz söylemedi.

Sözde lider fakat kise görmediği sürece Ashley'e bu tarz ayrıcalıklar yapmak çokta önemli değildi.

Aradan bir süre zaman geçtikten sonra...

"Asley çok uzaklaşıyoruz hadi geri dönelim."

"Merak etme annem ve babam bir avcı." Dedi ve ilerleyişini sürdürdü.

"Ailenin konumuzla bir alakası yok, eğer çok uzaklaşırsak düdük sesini duyamayız ve hatta kaybola biliriz."

Ashley ise sürekli yaptığı gibi elinde ki baltasını başka bir ağaca sapladı ve kendinden emin bir şekilde, "Merak etme kaybolmayacağız." Dedi.

Ama Ovour'un içi pek rahat değildi.

"Naıl bu kadar emin olabiliyorsun ki ve ayrıca ne aradığını da söyleybilir misin?"

"İlk olarak şu ağaca attığım kesiğe bak ve sonra arkan da ki ağaca atığım kesiğe bak. Yol boyunca ağaç gövdelerine kesikler attım bu sayede geri dönüş yolunu bulabilirim ve ne aradığıma gelirsek ise aç karnımızı doyuracak her hangi birşey olabilir.

Orman hayatta kalmak için mücadele eden canlılarla dolu ve bazılarının ete ihtiyacı varken bazılarının ise  bitkilere ihtiyacı vardır ve tabi bizim için ikisi de uygun ama ne yiyebileceğimiz bitki ne de soğuktan donmuş bir hayvan yok. Hadi bütünü geçtim yarısına bile razıyım."

Ovour'da açtı fakat bu hissi ya su içerek ya da düşünmeyerek bir şekilde hallediyordu, fakat Ashaley'in bu konuyu açması açlığını daha da kontrol edilemez bir hale sokmuştu.

"Söylediklerin de haklı olsan bile kamp alanından bu kadar uzaklaşmak doğru değil."

Diye ısarlarına devam etti ve sonun da pes eden Ashley ile farklı bir yönden kamp alanına yaklaştılar.

Tabi kamp alanına yaklaştıkça diğerleri ile de karşılaşmışlardı ve bir süre daha bu civarlar da dal parçası topladıktan sonra düdük sesi duyuldu.

"Hadi dönelim."

"Tamam."

Ve Ovour ile Ashley dönüş yoluna koyuldular.