Bölüm 115

(Gri Cadı'nın Zindanı Arkı biter.)

Gözlerimi açaçak gücüm kalmadı, üşüyen bedenimle ölmeyi bekliyorum çünkü artık yapabileceğim bir şey kalmadı. Ne kadar acınasıyım. Bu kadar çabaladığım halde kötü bir sona sahip olacağım.

Aradan geçen saniyelerde değişen tek şey ortamdaki sıcaklık olmuştu vücudum ısınıyordu ama bu saçma bir durum değil mi? Belki de öldüm bu yüzdendir. Her ihtimale karşı gözlerimi aralamak için kendimi zorladım.

Gördüğüm tek şey turuncu tonların hakim olduğu bir renk cümbüşüydü.

Her yerdeydi. Bir şey duyamıyorum, anlaşılan yetilerimi kaybetmeye başladım, neler olduğunu anlamak için bütün dikkatimi çevreme verdim ve garip bir sonuca vardım.

Şu an da ben bir alev denizinin içindeydim sanırım burası cehennem.

Yani ben kötü biri miydim? Artık bir şey düşünmek istemiyorum çünkü her şey giderek saçmalaşıyor. Karnımdaki büyük delik hala yerindeydi ama çok da kötü hissetmiyorum, bir şekilde doğrulmayı başardım.

Etrafıma baktım, alev denizinin içinde biri vardı, bana doğru yürüyordu, gözleri alev gibiydi, saçları alevdendi ve giydiği cadı şapkası da alevdendi.

Bir dakika cadı şapkası mı?

O ustam olabilir mi? Eğer öyleyse ben hala yaşıyorum ya da o da benimle beraber cehenneme geldi.

Ben saçma düşüncelerle boğuşurken yanıma geldi, evet o gerçekten de ustamdı ama nasıl?

Çok farklı gözüküyordu, bakışları baktığı her şeyi delip geçecek kadar sivri ve sertti ama benimle göz göze geldiğinde ise şefkatli ve huzur vericiydi.

Bana cam bir şişe uzattı. İçinde mor renkte bir sıvı vardı. Bana bir şeyler söylüyordu ama duyamıyorum. Daha sonra elleri ile içmem gerektiğini anlatan bir işaret yaptı.

Dediğini yaptım ve içtim onda-------

(...)

(...)

Yavaşça gözlerimi araladım, aydınlıktı. Işık gözlerimi alıyordu.

'Sonunda uyandın'

Tanıdık bir ses evet kesinlikle tanıdık, bu bana aldığım yarayı hatırlattı hemen kontrol ettim ama bir iz bile kalmamıştı tamamen iyileşmişti. Böylesi bir sonuç benim büyümle bile mümkün değildi.

'Sana sesleniyorum Reiko neden beni görmezden geliyorsun?'

Kafamı çevirip baktığımda ustam yanı başımdaydı ve zindana girmeden önce kamp yaptığımız alandaydık. Doğruldum ve cevap verdim.

'Usta biz nasıl kurtulduk?'

'Peki seni yormak istemiyorum bu yüzden özet geçeceğim, ilk olarak senin de bildiğin gibi kendimden geçtim ama bu duruma düşmeyi beklemiyordum neyse ki Revika beni kendime getirdi,tabi kullandığı metot yüzünden onu cezalandıracağım ama bu önemsiz bir ayrıntı her neyse kendime geldiğimde büyü gücüm hala vardı ama beni ayakta tutmaya yetecek kadar değildi bende her zaman giydiğim bu şapkanın gücünü kullandım. Bu şapkayı bana annem yaptı ve onu efsunladı. Hatta söylediğine göre şapkayı yaptıktan sonra ilk gösterdiği kişi beyaz tahtın şu an ki sahibi Vinilia'ymış neyse bu önemsiz bir detaydı. Şapkanın gücü ikiye ayrılıyor. Birincisi bir tür depo görevi görüyor ve büyüm tamamen dolu olduğunda onu emmeye başlıyor ve depoluyor. İkincisi ise depoladığı büyü gücünü kullanmama olanak sağlıyor. Aslında bu şapkayı ikinci kullanışım. Şapkayı kullanıp gücümü geri kazandığım için hemen geçitten geçip sana yardıma geldim, sonra o iğrenç örümceklerin hepsini yakıp kül ettim.'

Demek orası cehennem değildi. Evet bu güzel haber.

'Anlıyorum usta ama merak ettiğim bir şey var alevlerin arasında seni gördüğümde gözlerin çok farklıydı ve saçların alev almıştı.'

Ustam birkaç saniye düşündükten sonra cevap verdi.

'Sanırım hayal görmüşsün'

Hmmm neden saklamak istiyor ki? Neyse şu an önemli değil yemiş gibi yapacağım.

'Haklı olabilirsin ama haklı olmadığın bir şey var, (sesini yükseltir) neden bana hiçbir şey söylemedin?'

'Reiko ben-'

(bağırır)'Bana güvenmiyor musun? Ben de beceriksiz olduğumu biliyorum, ben de işe yaramaz biri olduğumu biliyorum, ben de acınası biri olduğumu biliyorum, ben de güçsüz olduğumu biliyorum ama ben senin arkadaşın değil miyim? Neden bana güvenmiyorsun MELİA?'

Usta--- Hayır Melia şaşırdı. Şaşkınlığını atıp gülümsedi ve cevap verdi.

'Reiko, sen mükemmel birisin, kesinlikle öylesin yaşadığın her şeye rağmen hala içtenlikle gülümseye biliyorsun, gerçekten güçlüsün ben öyle şeylerden sonra asla senin gibi olamazdım, sen gerçekten beceriklisin her zaman bizim yaralarımızla ilgilendin, sen olmasan asla grubumuz bu kadar iyi durumda olamazdı ve sen benim arkadaşım değilsin Reiko sen tıpkı Olivya ve Felina gibi benim kardeşimsin bu yüzden senden özür diliyorum kendime fazla güvenip bir şey olmayacağını düşündüm, özür dilerim Reiko'

Beklediğimden çok daha iyi bir cevap verdi ve bu beni oldukça tatmin etti. Evet şu an mutluyum.

'Evet üzgün olmalısın Melia ve teşekkürler'

'Teşekkürü hak edecek bir şey yapmadım'

'Bu arada Melia bana içirdiğin şey neydi?'

'Yenilenme iksiri, oldukça pahalı bir iksirdir bu yüzden elde etmesi zordur ayrıca formülünü bilen çok az simyacı var.'

'Anladım peki Revika nerede?'

'Gidip bizi yetecek kadar meyve toplamasını söyledim'

'Yani bir ejderhaya meyve mi toplatıyorsun?'

Sırıttı.

'Evet aynen öyle'

Her zaman ki gibi, bu bir yana önemli bir konu daha var.

'Melia, zindanın sonunda bir şey buldun mu?'

'Çok fazla incelediğimi söyleyemem ama senin için o cadı eşyalarını aldım eminim ki sana çok yakışacaklar'

Bu konuyu tamamen unutmuştum keşke o da unutsaydı bir şekilde kurtulmalıyım.

'Aslında cadı gibi giyinmek istemiyorum, eğitim gördüğüm yerin işaretine sahip giysilerimden memnunum.'

'Hadi ama Reiko, istemesen bile zorla giydireceğim'

'Melia neden gözlerin parlıyor, ayrıca neden bana aç bir aslan gibi yaklaşıyorsun? Beni korkutuyorsun, Melia lütfen dur, hayır elbiselerimi çıkarma hayır!!!!!!!!!!!!!!!!' ...

Devam Edecek