Bölüm 220

 Olivya Eina'nın elinden kurtulup mırıldandı.

'Kolay olmayacağına emindim.'

Eina ifadesi farklıydı Olivya kontrolün diğerinde olduğunu anladı.

'Kardeşimin incinmesini izleyecek değilim ama bu durumdan bir kurtuluş göremiyorum.'

Hepsini süzerken bu sözleri söyledi ve sonra iç çekip devam etti.

'Yine de hiçbir şey yapmadan bekleyecek değilim.'

Ellerini birleştirdiği güçlü bir rüzgar tarafından vurulup geri savruldu yerde taklalar atarak anca durabildi. Yerden kalkmaya çalıştığı sırada yanında biten Felina iki kolunu bir den tek eliyle tutup havaya kaldırdı.

'En azından bir iki bir şey yapmama müsade etseydiniz.'

Eina en ufak bir şansı olmadığının farkındaydı ama karşısındakilerin soğukkanlı bir katil olmadığına da emindi. Her ne kadar Olivya az önce kellesini almış olsa da ölmeyeceğine emin olduğu için bu hareketi yaptığını biliyordu. En azından buna inanmak istiyordu. Biliyordu ki ne yaparsa yapsın birini bile incitemeyecekti ama yaptığı anlaşmaya karşı gelemezdi. Karşı gelmezse de burada öleceklerdi yani her iki şekilde de bir çıkmazdaydı. Elinde olan bir şey yoktu her şey kontrolü dışındaydı. Olan olaylara müdahale etmek istese de bir şey yapamıyordu. Tek istediği kardeşini korumaktı ama bunu yapmak için ne gücü ne de imkanı vardı. Bir abla olarak kendine lanet etti. Güçsüzlüğüne lanet etti. Derin bir nefes alıp gözlerini Olivya'ya çevirdi nedense Olivya'nın onu anlayabileceğini düşünüyordu.

'Biraz konuşalım mı?'

Olivya kısa kılıçlarını kınına sokarken cevap verdi.

'Fazla zamanımız yok hızlı ol'

Felina Eina'nın kollarını hala tutuyordu ama öncesine göre daha nazikti.

'Azul'la bir anlaşmam var bu yüzden ne olursa olsun sizinle savaşmak zorundayım ama gördüğünüz gibi bu şekilde konuşabiliyorum da tamamen katı bir anlaşma değil ama ne kadar esnekliği olsa da işin sonu aynı yere çıkıyor. Hemen göğsümün ortasında kalbime gömülü bir kristal var ruhum onun içinde bu sayede bu bedende yaşayabiliyorum. Eğer onu yok ederseniz beni öldürmüş olacaksınız hem de kardeşimi özgür bırakmış olacaksınız. Tabii ki bunu dikkatli yapmalısınız yoksa kardeşim de ölür ama sizin yeteneklerinizi sorgulayacak lüksüm yok. Beni öldürün ve kardeşime iyimi bakın karşılığında size ilginç bir bilgi vereceğim.'

Olivya'nın keskin bakışları yumuşamamıştı ama karşısında ki kişiyi çok iyi anlıyordu. Yine de yumuşak davranamazdı.

'Ne tarz bir bilgiden bahsediyorsun?'

'Azul'un bir tür danışmanı var. Yaşlı bir büyücü ve geleceğe dair görüler görebiliyor ama her zaman doğru çıkmayabiliyor. Onun söylediği bir şey var. Ayrıca fazladan bir şey daha söyleyeceğim. Yeterince çekici bir teklif değil mi?'

Olivya dönüp diğerlerine baktı hepsi başıyla onaylıyordu bir tek Felina bu karardan emin değildi ama her ne kadar için yanan bir intikam ateşi olsa da öfkesini Eina'dan çıkarmanın bir anlamı olmadığını biliyordu.

Olivya sakince cevap verdi.

'Anlaştık. Doğal olarak önce sen sonra ise ben üzerime düşeni yapacağım.'

Eina gülümsedi.

'Garip size bu kadar kolay güveniyor olmak ama çok rahat bir şekilde yalan söylemediğiniz anlıyorum. Fazla iyisiniz. İlk olarak yaşlı büyücü biz buraya gelmeden önce Azul'a  çok ilginç bir görüsünden bahsetti. Biraz sembolik herkesin anlayabileceğini sanmıyorum. Büyücü dedi ki "Her şey bittiğin de, karanlık çöktüğünde, yaşayan son kişi tanrılara karşı geldiğin de bir gökkuşağı tarafından yutulacaksın " '

Herkes benzer çıkarımlar yapsa da anlaşılır bir görü olmadığı kesindi. Eina devam etti.

'Görü bu kadardı fazladan söyleyeceğim bilgi ise daha çok gelecek için. Eğer hayatta kalırsanız ve hala Azul'a karşı savaşmak istiyorsanız bizim yaşadığımız ada da ona rakip olan her ne kadar onun kadar güçlü olmasa da oldukça güçlü olan bir kraliçe var. Onun iletişime geçip bir ittifak oluşturursanız ikinizin de çıkarına olur.'

Olivya biraz düşünüp cevap verdi.

'Sen üzerine düşeni yaptın ve bir kumar oynadın kardeşini hayatta kalıp kalmayacağı belli olmayan kişilere emanet ediyorsun çünkü başka seçeneğin yok. Yanlış bir seçim değil fazla uzatmadan işi bitirelim.'

Eina gülümsedi.

'Kardeşimin arkadaşı olmadı bu yüzden iletişim kurmada kötü ve soğuk gözüken biri ama içinde çok daha farklı ve iyi biri. '

Eina konuşmaya devam ederken Olivya kısa kılıçlarını çekti bir iğneyi andıran bir kılıca dönüştüler.

'Acı şeyleri yiyemiyor ve ekşi şeyleri sevmiyor.'

Sözlerine göz yaşları eşlik etmeye başladı sesi titriyordu ama gülümsemeyi bırakmıyordu.

'Hiç yalnız kalmadı bu yüzden yalnız kalırsa korkacaktır ayrıca karanlıktan korkuyor.'

Sesi titriyordu ve göz yaşları hızlandı.

'Lütfen ona iyi bakın.'

Sözleri bittiğin de tek hamle de Olivya göğsünün ortasına iğneyi andıran kılıcını sapladı. Bir kırılma sesi derin sessizliği dağıttı. Eina'nın minik yarasında gökkuşağını andıran her rengi barındıran dumana benzer bir şey çıkıp rüzgarla beraber dağıldı. Vinilia minik yaraya iyileştirdi. Kristal kırıldıktan sonra yok oldu. Derin bir sessizlik ortama hakim olmuştu. İster istemez hepsi üzgündü ama yapabilecekleri başka bir şey yoktu. Daha tanışalı yarım saat olan biri için göz yaşı dökmemek için kendilerini zor tutuyorlardı. Olivya derin bir nefes aldıktan sonra Eina'yı yerden kaldırıp taşımaya başladı biraz ilerledikten sonra diğerlerine döndü.

'Gidelim yeterince zaman kaybettik.'

Soğuk sözleri gözlerinde yanan alevi daha belirginleştiriyordu. Kendini az önce ölen abla yerine koyması zor değildi çok iyi anlıyordu. İşte tam da bu yüzden inanılmaz bir hırs ve öfke kalbini sarıp sarmalıyordu. Yollarına devam ederken Vinilia görü hakkında düşünüyordu. Mırıldanıyordu.

'Gökkuşağı'

Gökkuşağı benzetmesini daha önce duyduğuna emindi ama ne için kullanılıyordu hatırlamıyordu. Bir çekip en arkadan yürümeye devam etti. Karşılarından esen rüzgara karşı yürümek büyü olmadan can sıkıcıydı ama gelmekte olan zorlukları düşününce büyüyle bunu durdurmak yerine hala tadını çıkartabiliyorken esen rüzgarın tadını çıkarmaya başladı...

Devam Edecek